Μόνιμες Στήλες

Στο αρχείο pdf που μπορείτε να εντοπίσετε παρακάτω συνοψίζεται το περιεχόμενο διαφόρων αξιόλογων επιστημονικών εργασιών σχετικών με τους Επτά επί Θήβας, γραμμένων κυρίως στην αγγλική και τη γαλλική γλώσσα. Είναι, νομίζω, αυτονόητο ότι δεν πρόκειται ούτε για τις μοναδικές ούτε κατανάγκην για τις ποιοτικότερες εργασίες που δημοσιεύθηκαν ποτέ με αναφορά σε αυτό το έργο. Όλες τους όμως είναι πολύ χρήσιμες για τη διδασκαλία — αν και, επίσης αυτονόητο, μπορούν απλά να υποβοηθήσουν, όχι να υποκαταστήσουν, τη μελέτη της πρωτότυπης εργασίας.

ΣΤΟΝ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ «ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΑΘΗΤΙΚΩΝ ΒΡΑΒΕΙΩΝ» Μία 17χρονη μαθήτρια της 3ης Λυκείου από το Σπήλι, η Μαρία Αλεξανδράκη και ο 13χρονος Γιάννης Μαρκόπουλος από την Αθήνα είναι οι νικητές της δεύτερης απονομής μαθητικών βραβείων, που χορηγούν «Τα Νέα» στο πλαίσιο της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης τους.

Παγκόσμιο Κύπελλο Ήθους… απ’ την Εθνική Ομάδα Αστέγων! Η ελληνική ποδοσφαιρική ομάδα αστέγων είναι μία κοινωνική πρωτοβουλία, με τίτλο «Γκολ στη Φτώχεια», που αξιοποιεί το άθλημα του ποδοσφαίρου, για την ενεργοποίηση και κοινωνική επανένταξη συμπολιτών μας, που βιώνουν τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό, στις πιο ακραίες τους μορφές. Άνθρωποι όλων των ηλικιών και των δύο φύλων, που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, άστεγοι, πρόσφυγες, όπως και άτομα εξαρτημένα από ψυχοτρόπες ουσίες είναι οι κατηγορίες, που βρίσκονται στο επίκεντρο αυτής της πρωτοβουλίας. Από το 2007, η δική μας Εθνική Ομάδα Αστέγων, συμμετέχει σε έναν κορυφαίο ποδοσφαιρικό, μα πρωτίστως κοινωνικό θεσμό, με τίτλο Homeless World Cup, με την υποστ­­­ήριξη της UEFA, του ΟΗΕ και του Διεθνούς Δικτύου Εφημερίδων Δρόμου, που προώθησε αυτή την πρωτοβουλία.

Του Νίκου Τσούλια Το διάβασμα δεν είναι απλά και μόνο η εικόνα του αναγνώστη απέναντι από ένα ανοιχτό βιβλίο. Αυτό είναι η απλή επιφάνεια του γεγονότος.

Ήταν τόσο ισχυρή η απορρόφηση από τα παιχνίδια μας, μήλα, τζαμί, μπάλα, κρυφτό, κυνηγητό, αγαλματάκια, σπασμένο τηλέφωνο, ζώα-φυτά πράγματα, που μόλις ακούγαμε τη φωνή της μαμάς, μια φράση ήταν ικανή να διαλύσει όλη τη μαγεία και τη στρατηγική του παιχνιδιού: «Άντεεε, φτάνει τόσο !».

Ως θέατρο οι «Επτά επί Θήβας» παρουσιάζουν αρκετά τεχνοτροπικά στοιχεία που χαρακτηρίζουν την πρώιμη τραγωδία: δύο μόνο ομιλούντες ηθοποιοί (αντί των τριών, που καθιερώνονται αργότερα), ενισχυμένο χορικό στοιχείο, μη αξιοποίηση του σκηνικού οικοδομήματος, εντυπωσιακά σκηνικά ταμπλώ στατικότητα στη δράση και έμφαση στην πλαστική δύναμη του λόγου παρά στην έντονη και περιπετειώδη πλοκή