Μόνιμες Στήλες

Του Νίκου Τσούλια      18 Ιουλίου 2018, ώρα 10 το πρωί, κάνω την συνηθισμένη βόλτα μου στο κέντρο της Αθήνας με μικρές παρεκκλίσεις κάθε φορά. Αποφασίζω να περάσω και από τη Στοά του Βιβλίου. Μπαίνω από την Πανεπιστημίου. Είμαι μόνος, στο βάθος φαίνονται άλλοι δύο βιαστικοί που χάνονται αμέσως στις πλάγιες εξόδους.

Του Νίκου Τσούλια M. Yousafzai «Η ημέρα της Μαλάλα δεν είναι η δική μου μέρα.

Του Νίκου Τσούλια Η κλασική παιδεία δεν αφορά απλά και μόνο τις βάσεις του Δυτικού – και όχι μόνο πια – πολιτισμού αλλά και το βασικό εποικοδόμημα της γνώσης και της μόρφωσης.

Του Νίκου Τσούλια Από τη μια άκρη στην άλλη το εκκρεμές της σύγχρονης ιστορίας μας ταλαντεύεται χωρίς να ισορροπεί στη «μεσότητα», εκεί που υπάρχει μετριοπάθεια και δημιουργικότητα, περίσκεψη και συνεννόηση. Πριν μερικά χρόνια τα κόμματα εμφανίζονταν ως οι απόλυτα ισχυροί θεσμοί της κοινωνίας μας και ο τίτλος του κομματικού στελέχους ήταν ένα προνόμιο (!) για προοπτική και εξέλιξη. Τώρα τα κόμματα είναι πλήρως αποδυναμωμένα και οι πολίτες τα αποφεύγουν ωσάν μιάσματα!

1. Ο φανατικός ποδοσφαιρόφιλος. Ξεκινά το μάθημα με το «πόσα σας χώσαμε ρε», χρησιμοποιεί ορολογία ποδοσφαίρου, όπως πέναλτυ στο τρίτο θέμα, κίτρινη κάρτα στο διαγώνισμα και γενικά δίνει την εντύπωση προπονητή παρά εκπαιδευτικού !

Του Νίκου Τσούλια