Μόνιμες Στήλες

Του Νίκου Τσούλια Υπάρχει μια βεβαιότητα, κοινά αποδεκτή. Για να επιλύσεις ή για να αντιμετωπίσεις ένα πρόβλημα θα πρέπει πρώτα πρώτα να το κατανοήσεις καλά και να συνειδητοποιήσεις με τον πιο απόλυτο τρόπο όλες τις πτυχές του χωρίς ψευδαισθήσεις και προκαταλήψεις, χωρίς ωραιοποιήσεις και φαντασιώσεις. Αυτό ισχύει πολύ περισσότερο στα μεγάλα προβλήματα. Και αφορά και τη σημερινή μείζονα και σύνθετη κρίση της χώρας μας.

Η χαμένη ζωή στη Συρία. Η ενοχή του ιμπεριαλισμού. Η δική μας μακαριότητα… Η κόλαση είναι εδώ! Του Νίκου Τσούλια Ποιο είναι από τα λίγα πεδία αναφοράς τα οποία δεν μπορεί να προσεγγίσει η σκέψη του ανθρώπου; Τι είναι αυτό που προκαλεί μέσα από μια μαύρη σκιά το μείζον υπαρξιακό ερώτημα; Ποιος είναι ο απόλυτος φόβος όλων των ανθρώπων, όπου γης και όπου χρόνου; Δεν είναι ο θάνατος;

Του Νίκου Τσούλια Το βλέμμα όλων μας είναι πάνω τους. Γονείς, συγγενείς, φίλοι, εκπαιδευτικοί εστιάζουν τις σκέψεις τους επί του μεγάλου γεγονότος: των πανελλαδικών εξετάσεων για την είσοδο των υποψηφίων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Οι μαθητές και οι μαθήτριες της τρίτης τάξης δεν το ξέρουν απλά και μόνο,

Του Νίκου Τσούλια Αναρωτιέμαι. Είναι κάποιος / κάποια που δεν τον επισκέφθηκε; Είναι κάποιος / κάποια που δεν ένιωσε ένα περίεργο και απροσδιόριστο σφίξιμο στο κάλεσμα «για σήκω στον πίνακα»; Αλλά τα ερωτήματα είναι ποικίλα, παιδαγωγικά ακόμα και θεσμικά, και όχι μόνο προσωπικού χαρακτήρα.

Του Νίκου Τσούλια Η εμφάνιση και κυρίως η αξιολόγηση κάποιων σημαντικών στοιχείων που διαμορφώνουν

Τα ΚΑΤΑ ΠΟΣΟΝ ΜΕΡΗ: δηλαδή τις εξωτερικές ενότητες στις οποίες διαιρείται και βάση των οποίων οργανώνεται η δράση. Τα ΚΑΤΑ ΠΟΙΟΝ ΜΕΡΗ: τα εσωτερικότερα δομικά υλικά πάνω στα οποία κτίζεται από τη μια ο τραγικός λόγος, από την άλλη η παράσταση γενικότερα.