Μόνιμες Στήλες

Συνοχή κειμένου-Οι κυριότεροι νοηματικοί δεσμοί

Η ΕΞΟΔΟΣ ΣΤΗΝ ΚΩΜΩΔΙΑ Το τελευταίο, καταληκτικό τμήμα ενός αρχαίου ελληνικού δράματος, κωμικού ή τραγικού, ονομάζεται Έξοδος. Ο όρος αναφέρεται στην αποχώρηση του χορού, η οποία σημαίνει και την ολοκλήρωση της δράσης. Ο όρος ἔξοδος αντιστοιχεί στον όρο εἴσοδος (ήπάροδος), που δηλώνει την έλευση του χορού στην ὀρχήστραν στην αρχή του έργου, μετά τον Πρόλογο.

«Δεν είναι το βουνό μπροστά σου, που σε καταβάλει, είναι το χαλίκι στο παπούτσι σου», Robert Service, Άγγλο-Καναδός ποιητής και συγγραφέας. «Οι δυσκολίες κάνουν κάποιους ανθρώπους να σπάνε κι άλλους να σπάνε ρεκόρ», William Arthur Ward, Αμερικανός συγγραφέας.

Ξέρεις κάτι; Είσαι το πιο γλυκό άστρο στον ουρανό… είσαι το άστρο που θα φωτίζει μέχρι ο ουρανός να γίνει και αυτός τόσο γλυκός όσο και ‘συ…

Ο Αριστοφάνης υπήρξε ιδιοφυής όχι μόνο στις κωμικές αφηγηματικές συλλήψεις του, τους σπαρταριστούς χαρακτήρες ή τα ad hominem αστεία του, αλλά και στον τρόπο με τον οποίο αφομοιώνει και εκμεταλλεύεται την παράδοση της υψηλής ποίησης είτε αυτή είναι η τραγωδία είτε ο χορικός λυρισμός.

Του Νίκου Τσούλια Με τη λογοτεχνία άρχισε το ταξίδι της γλώσσας και της σκέψης σε κάθε γωνιά της Γης. Και μάλιστα είναι η ποίηση με τους πλούσιους συμβολισμούς και τους ατέλειωτους υπαινιγμούς, με το πολλαπλά διαφοροποιημένο ερμηνευτικό πλαίσιο και με την άφθαστη ονειροπλασία της που θα αναλάβει το ξεκίνημα της εκλογίκευσης του Κόσμου και του εξανθρωπισμού του ανθρώπου.