Μόνιμες Στήλες

Συζητώντας γενικά και αόριστα για το λύκειο… Του Νίκου Τσούλια Αν η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας συνεχίσει στο σταθερό δρόμο που ακολουθεί εδώ και δύο χρόνια, στο δρόμο των επικοινωνιακών τεχνασμάτων, του εμπαιγμού και της γενικής και αόριστης πολιτικής, δεν πρόκειται ποτέ να νομοθετήσει! Απλώς φροντίζει να κερδίζει χρόνο απέναντι στις δικές της εξαγγελίες. Θα τελειώσει η κυβερνητική της θητεία και δεν θα έχει καμιά θεσμική και νομοθετική παρέμβαση στην εκπαίδευση ούτε και σ’ αυτά τα κατ’ αρχήν ψηφισμένα σημεία – της εργαλειοθήκης του Ο.Ο.Σ.Α. – που η ίδια η κυβέρνηση διαλαλεί ότι αποτελούν προοδευτική μεταρρύθμιση!

Του Νίκου Τσούλια Αρχικά πρέπει το όλο θέμα μας να τεθεί σε σωστή βάση, σε ευρεία αναφορά και όχι στο σημερινό περιορισμένο πλαίσιο. Οι διορισμοί των εκπαιδευτικών δεν είναι πρωτίστως κλαδικό ζήτημα που αφορά μόνο τους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς και τους υποψήφιους εκπαιδευτικούς αλλά μείζον εκπαιδευτικό και κοινωνικό πρόβλημα. Υπάρχουν δύο θεμελιώδεις πλευρές, οι οποίες αποσιωπούνται σκοπίμως με προφανή στόχο να θεωρείται το όλο θέμα ως αποκλειστικό πρόβλημα ενός υποσυνόλου εκπαιδευτικών!

Του Νίκου Τσούλια Αφού ταλαιπώρησαν με το λαϊκισμό τους την εκπαιδευτική κοινότητα και την ελληνική κοινωνία, αφού καταπόνησαν τον ορθολογισμό και την κοινή λογική, αφού ζήσαμε για δύο χρόνια μια επικοινωνιακή καταιγίδα περί κατάργησης των Πανελλαδικών Εξετάσεων και περί θέσπισης Εθνικού Απολυτηρίου, είδαμε δύο γεννητούρια – τέρατα!

Χωρίς ντροπή παίζουν με την αγωνία χιλιάδων αδιόριστων εκπαιδευτικών πουλώντας διαρκώς "παραμύθια" για διορισμούς! Ο εμπαιγμός της ελληνικής κοινωνίας και της εκπαιδευτικής κοινότητας από την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν έχει τελειωμό. Αυτοί που υποτίθεται θα έλυναν όλα τα προβλήματα, έχουν φορτώσει τόσα πολλά και τόσο δυσβάστακτα που ακόμα και οι πιο αποκρουστικές και ανίκανες εξουσίες δεν είχαν τολμήσει να σκεφτούν!

Προοδευτική Ενότητα Καθηγητών (ΠΕΚ) Η επαγγελματική εκπαίδευση παραμένει διαχρονικά ο πιο αδικημένος θεσμός του εκπαιδευτικού μας συστήματος, και αυτό συμβαίνει παρά το γεγονός ότι η ενίσχυσή της είναι πρώτιστη αναγκαιότητα τόσο για τη δημιουργική εξέλιξη των νέων όσο και για την ολόπλευρη ανάπτυξη της χώρας. Η πιο σοβαρή παθογένεια του εκπαιδευτικού μας συστήματος, που στρεβλώνει την όλη μορφωτική προσπάθεια του λαού μας και που επιπλέον δημιουργεί την πλασματική πανεπιστημιακή ζήτηση, είναι ακριβώς η διαρκής υποβάθμιση της επαγγελματικής εκπαίδευσης.

Του Νίκου Τσούλια Από ό,τι γνωρίζω – και μάλλον γνωρίζω… – δεν υπάρχει καμιά άλλη χώρα της Ευρώπης που να συζητά τόσο συχνά και χωρίς νόημα και αξία για το Σύστημα Πρόσβασης των μαθητών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.