Advertisement

Για τις “Νεφέλες” του Αριστοφάνη: (2) Η κωμωδία της Κρίσης

Για τις “Νεφέλες” του Αριστοφάνη: (1) Εισαγωγικάslide067 ΓΕΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΩΝ «ΝΕΦΕΛΩΝ» Ως κωμωδία, οι «Νεφέλες» παρουσιάζουν τα εξής γενικά χαρακτηριστικά: (α) ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΑ Οι «Νεφέλες» είναι κωμωδία που δεν έχει μεν την προφανή πολιτική θεματολογία άλλων κωμωδιών του ιδίου ποιητή, αλλά που άπτεται ηθικών και κοινωνικών ζητημάτων κορυφαίας σημασίας για την πόλη, όπως είναι το κοινωνικό στάτους και οι ταξικές διαφορές, η παιδεία, η σχέση ανάμεσα στην παράδοση και τον νεωτερισμό, ο σοφιστικός τύπος ανθρώπου, το χάσμα των γενεών.

«Θέλω να γίνω ένα βιβλίο»!

Του Νίκου Τσούλια Η είδηση είναι επαναστατική. Μπορούμε να αποθηκεύουμε ένα μέρος της σκέψης μας σε «σκληρό δίσκο» και έτσι ένα μέρος του εαυτού μας να είναι αθάνατο… Αλλά γιατί οι Νέες Τεχνολογίες και η Πληροφορική εμφανίζονται να σχεδιάζουν για πρώτη φορά μια μορφή πνευματικής μας αθανασίας εγγράφοντας ψηφιακά τη μνήμη μας; Το βιβλίο δεν είναι εδώ και αιώνες το σύμβολο του πνεύματος και των γραμμάτων;

Για τις “Νεφέλες” του Αριστοφάνη (1): Εισαγωγικά

Η ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΚΑΙ ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ “ΝΕΦΕΛΩΝ” (α) Η διδασκαλία του έργου Οι «Νεφέλες» διδάχθηκαν στα Μεγάλα Διονύσια του 423 π.Χ. Προς μεγάλη του απογοήτευση ο Αριστοφάνης κέρδισε μόλις το τρίτο (και τελευταίο) βραβείο, παρά το γεγονός ότι, όπως διατείνεται στην Παράβαση της αναθεωρημένης εκδοχής του έργου, η κωμωδία αυτή ήταν από τις πιο έξυπνες που έγραψε ποτέ.

Να βρούμε τη ζωντάνια του σχολείου

Του Νίκου Τσούλια Ισχυρίζομαι ότι εκείνο που κυρίως λείπει και που είναι καθοριστικό για την καλύτερη δυνατή προοπτική του σχολείου είναι η ζωντάνια, η ενεργοποίηση της ουσίας της παιδαγωγικής σχέσης. Δεν είναι καμιά ανακάλυψη. Είναι περισσότερο μια παιδαγωγική πεποίθηση και μια εδραία πίστη.

Διδασκαλία και βαθμολογία στο λύκειο του λαϊκισμού

Του Νίκου Τσούλια Η διδασκαλία πάντα έχει στο πλευρό της την αξιολόγηση και τη βαθμολόγηση των μαθητών. Γιατί η βαθμολογία είναι το πιο ισχυρό κριτήριο για να επαναξιολογηθεί και κυρίως για να επαναπροσδιοριστεί η ίδια η διδασκαλία με βάση τη διαπιστωμένη μαθησιακή πορεία των μαθητών. Και η αξιολόγηση των μαθητών και η εν συνεχεία επαναξιολόγηση της διδασκαλίας πρέπει να είναι συνεχείς τόσο για να κρατάνε σε «επαγρύπνηση» τους μαθητές όσο και για να παρέχει στον εκπαιδευτικό τη δυνατότητα να κρίνει και να επανασχεδιάζει όποτε κρίνεται αναγκαίο το όλο έργο του.

Και τώρα τι κάνουμε;

Του Νίκου Τσούλια Οι μεγάλες κοινωνικές κινητοποιήσεις αυτής της περιόδου καταδεικνύουν για μια ακόμα φορά αφενός τη θέληση του ελληνικού λαού να μην δεχτεί μια περαιτέρω συρρίκνωση των δικαιωμάτων του και αφετέρου το αδιέξοδο της κυβερνητικής πολιτικής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και της πρακτικής των δανειστών. Δυστυχώς παρακολουθούμε μια πολιτική «επαναλαμβανόμενων κυμάτων» μείωσης του εισοδήματος των Ελλήνων και όξυνσης της οικονομικής ύφεσης της χώρας.