Του Δημήτρη Χρυσόπουλου, Φιλόλογου – Ιστορικού

 

Το ότι η σχολική χρονιά σίγουρα θα αντιμετώπιζε αρκετά προβλήματα ήδη από το ξεκίνημά της ήταν δεδομένο, όμως, τις τελευταίες ημέρες έχει σημάνει επιπλέον συναγερμός στη σχολική κοινότητα τόσο για τα κρούσματα κορωνοϊού που αυξάνονται καθημερινά, οδηγώντας σε ένα ντόμινο κλεισίματος τάξεων ή και ολόκληρων σχολικών μονάδων σε διάφορες περιοχές της χώρας, όσο φυσικά και για το φαινόμενο των καταλήψεων που την εβδομάδα που ολοκληρώθηκε έκανε την εμφάνισή του σε τουλάχιστον διακόσια σχολεία σε όλη την Ελλάδα.

Καλά – καλά ούτε μια εβδομάδα δεν πρόλαβε να γίνει μάθημα, και ήδη σε αρκετά σχολεία της χώρας χάνονται διδακτικές ώρες χωρίς βέβαια παράλληλα να ξέρουμε τι μας ξημερώνει με την πανδημία και κατά συνέπεια πως θα εξελιχθεί όλο αυτό. Αν συνεχιστούν οι καταλήψεις και παράλληλα έχουμε νέα επέλαση του κορωνοϊού το επόμενο διάστημα, δυστυχώς η περίπτωση να μιλάμε για ακόμη μια χαμένη χρονιά θα είναι κάτι περισσότερο από πιθανή. Και φυσικά το απευχόμαστε όλοι μας αυτό διότι τα κενά αυτή τη φορά θα είναι πραγματικά δυσαναπλήρωτα. 

Οι καταλήψεις των μαθητών πλέον μπήκαν ξανά στη ζωή μας και περιμένουμε να δούμε την κατάληξη που θα έχουν. Τα περισσότερα αιτήματα των παιδιών είναι γνωστά και αναμενόμενα, με κυριότερο φυσικά αυτό της κατάργησης της μάσκας στα σχολεία. Μεταξύ άλλων, λοιπόν, οι μαθητές ζητούν να λυθεί το ζήτημα με την πολύωρη χρήση μάσκας, μικρότερες διδακτικές ώρες, μεγαλύτερα διαλείμματα, μείωση του αριθμού μαθητών ανά τάξη, προσλήψεις καθηγητών ώστε να καλυφθούν όλα τα κενά, επαρκές προσωπικό καθαριότητας, να βρεθούν κατάλληλοι χώροι για σχολεία με σοβαρά κτηριακά προβλήματα, ασφαλείς, συχνές και δωρεάν μεταφορές για τους μαθητές και να εξασφαλιστούν οι όροι για να πραγματοποιηθούν οι σχολικές εκδρομές ή έστω άλλες ψυχαγωγικές – εκπαιδευτικές μαθητικές δραστηριότητες. 

Αναντίρρητα τα περισσότερα από το σύνολο των αιτημάτων μαθητών και γονέων είναι λογικά… Κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει. Το θέμα όμως είναι, αν είναι και ρεαλιστικά, εφαρμόσιμα. Στο σημείο αυτό που φτάσαμε οφείλει άμεσα το υπουργείο να εργαστεί με μέθοδο και σύνεση. Είναι περιττές και χωρίς ουσία τόσες και τόσες καθημερινές δηλώσεις και συνεντεύξεις… Λίγη αυτογνωσία και συμπόρευση σε λογικά αιτήματα δεν βλάπτει. Πρέπει σε κάθε περίπτωση να ιεραρχήσουν κάποια από τα παραπάνω αιτήματα, που μπορούν να υλοποιηθούν. Διότι όλοι μας (ανεξαρτήτου πολιτικής απόχρωσης, απόψεων και γνώσεων της κατάστασης), γνωρίζουμε και αντιλαμβανόμαστε ότι το υπουργείο δεν έχει κάνει όλα όσα όφειλε και μπορούσε. Ήταν πολύ προβλέψιμο ότι θα ξεσηκωθούν οι μαθητές κάποια στιγμή. Και όμως δεν έγινε τίποτε προς αυτή την κατεύθυνση. Και αυτή τη στιγμή, επικρατεί πόλωση ανάμεσα σε μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικούς και κοινωνία. 

Κανείς δεν μπορεί να πει ότι αν πραγματικά όλες οι καταλήψεις γίνονται για τους παραπάνω λόγους πως τα αιτήματα αυτά δεν είναι λογικά και δίκαια. Δυστυχώς, όμως, στην Ελλάδα είναι κλασικό φαινόμενο οι περισσότεροι μαθητές που τάσσονται υπέρ των καταλήψεων να έχουν ως απώτερο στόχο το να χάσουν μάθημα ή επίσης να διαβάσουν περισσότερο στο σπίτι τους τις πρωινές ώρες ενόψει των Πανελλαδικών εξετάσεων. Μια κατάληψη δημιουργεί περισσότερα προβλήματα από όσα λύνει και φυσικά δεν θα πρέπει να ξεχνάμε και όλους εκείνους τους μαθητές που είναι αντίθετοι μ’ αυτές και θέλουν να παρακολουθήσουν κανονικά τα μαθήματά τους. Γι’ αυτούς δεν είναι άδικο να θέλουν να μάθουν και να μην μπορούν; Ρητορική ερώτηση φυσικά! Σε κάθε περίπτωση τα σχολεία πρέπει να παραμένουν ανοιχτά!

Ας είμαστε ρεαλιστές… Από τη στιγμή που ριζοσπαστικές αλλαγές δεν έγιναν ως όφειλαν πριν ξεκινήσει το σχολικό έτος, πλέον είναι δύσκολο να αλλάξουν πολλά πράγματα προς το καλύτερο, πρώτον γιατί δεν υπάρχουν τα απαραίτητα κονδύλια και δεύτερον γιατί όλα αυτά δεν γίνονται από τη μια στιγμή στην άλλη και απαιτούν χρόνο. Επειδή, λοιπόν, επιπλέον αίθουσες και κονδύλια για επιπλέον προσλήψεις αναπληρωτών δεν υπάρχουν, το μόνο ρεαλιστικό σενάριο που μπορεί να γίνει πριν φτάσουμε σε σημείο να κλείσουν όλα τα σχολεία από κρούσματα ή καταλήψεις είναι να ανακοινώσει το υπουργείο μικρότερες σε διάρκεια διδακτικές ώρες, μεγαλύτερα διαλείμματα ή εναλλακτικά αν αυξηθούν ακόμη περισσότερο τα κρούσματα στα σχολεία μια μέρα διά ζώσης και μια ημέρα εξ αποστάσεως διδασκαλία για μαθητές και καθηγητές. Ίσως με τον τρόπο αυτό η πολύωρη χρήση της μάσκας καταστεί πιο «ανεκτική» και παράλληλα να αποφεύγεται ο συνωστισμός που παρατηρείται σε αρκετές περιπτώσεις. 

Δυστυχώς μαγικό ραβδί για να λυθούν όλα τα προβλήματα μονομιάς δεν υπάρχει… Εκείνο που πρέπει να υπάρξει, όμως, είναι προγραμματισμός, σύνεση, κοινός νους και καλή θέληση ώστε να βρεθούν από κοινού λύσεις για να σταματήσουν τόσο οι καταλήψεις όσο και για να υπάρξει μεγαλύτερη ασφάλεια και καλύτερες συνθήκες υγιεινής (και όχι μόνο) στα σχολεία. Το να ρίχνουμε το ανάθεμα ο ένας στον άλλο δεν εξυπηρετεί σε κάτι αυτή τη στιγμή… Πράξεις που θα προκύπτουν έπειτα από σοβαρή οργάνωση χρειάζονται και όχι σπασμωδικές κινήσεις… Χρειαζόμαστε ανοιχτά και ασφαλή σχολεία για όλους κι αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο!

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.