Μόνιμες Στήλες

Τα βιβλία γεμάτα απορίες φύλλο-φύλλο λέγουν διάφορες ιστορίες και τα παραλέγουν. Όλοι οι σοφοί των κόσμων αντί να σκεφτούν γεμίζουν τις σελίδες των τόμων και στα μούτρα μας τους πετούν.

Φύτρωσαν φύκια στη βαρκούλα χρόνια στην άμμο τη θάλασσα, ονειρεύεται, η καημενουλα και το χρυσό, απέναντι της, φάρο. Σκέλεθρο, με δυο κουπιά σπασμένα απάνω της φιλιούνται τα παιδιά τα δίχτυα της, αραχοφωλια σαπισμένα λες η βαρκούλα μας, να εχει καρδιά

Από την πρώτη κιόλας ανάγνωση αντιλαμβάνεται κανείς ότι η “Ηλέκτρα” του Σοφοκλή είναι τραγωδία πολύ διαφορετική τόσο από την «Ορέστεια» του Αισχύλου όσο και από την «Ηλέκτρα» του Ευριπίδη τουλάχιστον σε έξι πολύ βασικά σημεία:

Σε κρέμασαν χειμώνα σ’ ένα ερμάρι με συντροφιά τη ναφθαλίνη σα να ήσουν κάνα ρετάλι δε σου βαλαν κοντά ούτε ασπιρίνη. Με τα παλτά τους τώρα και με τη κρεμάστρα και κάτι άλλα ρούχα γιορτινά δεν βλέπεις πια τ’ άστρα

Με πέντε ποιήματα για την Ελένη ολοκληρώνεται σήμερα η ανθολογία σύγχρονων ελληνικών ποιημάτων που λαμβάνουν την έμπνευσή τους από το αρχαίο ελληνικό δράμα. Δείτε τις προηγούμενες αναρτήσεις μας, εδώ, εδώ, εδώ,εδώ και εδώ. Στην περίπτωση της Ελένης δεν είναι πάντοτε σαφές αν η έμπνευση προέρχεται από το αρχαίο δράμα (την Ελένη του Ευριπίδη ή τις άλλες τραγωδίες στις οποίες η Ελένη έχει παρουσία). Η μορφή της όμως είναι τόσο κυρίαρχη στο αρχαίο θέατρο (ακόμη και σε έργα όπου δεν εμφανίζεται, όπως ο Αγαμέμνων του Αισχύλου), που δεν θα μπορούσε να λείψει από αυτή τη συλλογή.

Ο Οίκος των Λαβδακιδών εκπροσωπείται στη συλλογή μας με εφτά ποιήματα. Δείτε εδώ, εδώ, εδώ και εδώ τις προηγούμενες αναρτήσεις. Κωνσταντίνος Καβάφης, “Ο Οιδίπους” Ιωάννης Πολέμης, “Αντιγόνη” Ντίνος Χριστιανόπουλος, “Αντιγόνης υπέρ Οιδίποδος” Ζωή Καρέλλη, “Της Αντιγόνης προς την Ισμήνη” Γιάννης Ρίτσος, “Ισμήνη” (απόσπασμα) Μίλτος Σαχτούρης, “Δεν είναι ο Οιδίποδας” Τίτος Πατρίκιος, “Ιστορία του Οιδίποδα”