Advertisement

Μάθημα αγάπης

Μάθε πρώτα ν’ αγαπάς να συμπονάς κι’ ύστερα να ζητάς. Μαθέ πρώτα να φιλάς στα μάτια να κοιτάς κι’ ύστερα να μιλάς. Μάθε πρώτα να πονάς

Αρχαίο δράμα, σύγχρονα ποιήματα: (4) Ο Οίκος των Ατρειδών: Οι γυναίκες

Ο κύκλος των Ατρειδών ολοκληρώνεται σήμερα με τέσσερα ποιήματα. Δείτε εδώ, εδώ και εδώ τις τρεις προηγούμενές μας αναρτήσεις. Κυριάκος Χαραλαμπίδης, “Κλυταιμνήστρα κατ᾽ ὄναρ καὶ καθ᾽ ὕπαρ” Γιάννης Ρίτσος, “Η επιστροφή της Ιφιγένειας” (απόσπασμα) Ελένη Βακαλό, “Ο γυρισμός της Ιφιγένειας” (απόσπασμα) Ζωή Καρέλλη, “Κασσάνδρα” (απόσπασμα)

Κι᾽ έτσι

paradeisosΗ κόλαση είχε θέσεις κενές όταν συνέβη εκείνο το τραγικό. Ο παράδεισος πλήρης κι’ έτσι χωρίς να το θέλεις

Καλημέρα

Καλημέρα, σ’ όλους και στο δολοφόνο τον αφελή και στον διαβολικό άγιο, καλημέρα στους πνιγμένους και στα φαντάσματα αυτών στους βασανισμένους

Αρχαίο δράμα, σύγχρονα ποιήματα: (3) Ο Οίκος των Ατρειδών: Ορέστης

Στην τρίτη ανάρτηση της ποιητικής ανθολογίας (δείτε εδώ την πρώτη και εδώ τη δεύτερη), στην οποία σταχυολογούμε ποιήματα εμπνευσμένα από το αρχαίο ελληνικό θέατρο, κυρίως την τραγωδία και τους μύθους της, συγκεντρώνουμε ποιήματα για τον Ορέστη. Κώστας Βάρναλης, “Ορέστης” Γιώργος Σεφέρης, “Μυθιστόρημα ΙΣΤ᾽ (ὄνομα δ᾽ Ὀρέστης) Γιάννης Ρίτσος, “Ορέστης” (απόσπασμα) Κυριάκος Χαραλαμπίδης, “Άρδανα ΙΙ” Κυριάκος Χαραλαμπίδης, “Ορέστης”

Ο πτωχός ποιητής

Κάποτε στην ένδεια μου ίσως μαγειρέψω κανά δυο ποιήματα μου κι’ ως θα έχουν (ελπίζω) γεύση ωραία εις τον ζωμό τους