Μόνιμες Στήλες

Το βίντεο που ακολουθεί αποτελεί την καταγραφή τηλεσεμιναρίου της Θεματικής Ενότητας ΕΛΠ 31 του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου («Πρόγραμμα Σπουδές στον Ελληνικό Πολιτισμό«), το οποίο έλαβε χώρα στις 17 Δεκεμβρίου 2014. Το τηλεσεμινάριο είχε θέμα τα κοστούμια και τα προσωπεία στην τραγική παράσταση του 5ου αιώνα.

Μέτοικοι ἀπ’ τὸ εὔκρατον τοῦ ἡλιοτρόπιου δυσπνέοντας ἀνηφορίζουμε τὴ μοναξιά μας Δεινὴ ὀρειβάτρια ἡ ἐπιβίωση μᾶς ἐμψυχώνει ἄμετρες οἱ ἀπώλειες στὴ διαδρομή. Πολλοὺς μᾶς σαβανώνουν χιονοθύελλες ἄλλοι χανόμαστε σὲ βάραθρα παραπατώντας. Οἱ εὐνοούμενοι τῆς τυχαιότητας καὶ τῶν ὀνείρων στήνουμε ἀντίσκηνο σὲ ζώνη ἀλπική. Μέρες διαύγειας ἡ θέα μᾶς ἐξουθενώνει. Ὄρνια τοῦ νόστου γυροφέρνουν στὰ κεφάλια μας Λευκὲς παιώνιες ποὺ σμιλευτήκαμε στὸ χιόνι δίχως ἐλπίδα νὰ μᾶς λιώσει ἥλιος ἔρωτας

Η φετινή γιορτινή περίοδος επιφυλάσσει ένα όμορφο δώρο για το θεατρόφιλο κοινό της Κύπρου. Στις 15 και 16 Δεκεμβρίου, ώρα 20:00, στη Στέγη Σύγχρονου Χορού Λευκωσίας (Παρθενώνος 25, Άγιος Ανδρέας) και με ελεύθερη είσοδο, χάρη στη γενναιόδωρη στήριξη των Πολιτιστικών Υπηρεσιών του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού, παρουσιάζεται η τραγικωμωδία του John Ford ((1586 – περ. 1639), “The Lover’s Melancholy”(«Η μελαγχολία του έρωτα»). Τη σκηνοθεσία υπογράφει η Αύρα Σιδηροπούλου, η οποία για δεύτερη φορά στη σύντομη σχετικά παρουσία της στο νησί μας μάς παρέχει την ευκαιρία να διευρύνουμε τους θεατρικούς μας ορίζοντες με κάτι έξω από τα τετριμμένα και τα κοινά (για την προηγούμενή της σκηνοθετική δουλειά στην Κύπρο, δείτε αυτή την ανάρτηση). Η θαυμάσια μετάφραση φιλοτεχνήθηκε από το χέρι ενός εξίσου καταξιωμένου στον χώρο συναδέλφου, του Βάιου Λιαπή.

Λόγω της μεγάλης έκτασής του, το υπόμνημα στη “Fata Morgana” ολοκληρώνεται σε τρεις συνέχειες. Το πρώτο μέρος περιλαμβάνει γενική εισαγωγή στο ποίημα και υπόμνημα στους στίχους 1-8 (δείτε το δεύτερο μέρος εδώ και το τρίτο εδώ). Το πρώτο μέρος του ποιήματος ενέκυψε με μαζοχιστική σχεδόν εμμονή στην αισθησιακή ανάμνηση του ηδονικού, αρωματικού και μεθυστικού, πικρού και δαιμονικού, ζωηφόρου και θανατηφόρου, γυναικείου κόλπου. Στο δεύτερο μέρος, η καθολική Γυναίκα ονοματίζεται, ταυτίζεται συνεκδοχικά με ένα πρόσωπο-σύμβολο: τη Φάτα Μοργκάνα.

tar9. πανί δερμάτινο, αλειμμένο με κερί: Αυτή είναι η αίσθηση που προκαλεί στον ποιητή η αφή του υγρού, διεγερμένου κόλπου. 10. οσμή από κέδρο, από λιβάνι, από βερνίκι: Όπως αποκαλύπτει ο αμέσως επόμενος στίχος («όπως μυρίζει αμπάρι σε παλιό σκαρί», 11), οι οσφρητικές αυτές παραπομπές συνδέουν την οσμή του γυναικείου κόλπου με τα σκαριά — και κατ᾽ επέκταση με τις ναυτικές δραστηριότητες — των αρχετυπικών ναυτικών λαών της Φοινίκης και της Μεσοποταμίας («στον Ευφράτη, στη Φοινίκη»,12). Το ξύλο του κέδρου ήταν το πιο συνηθισμένο υλικό για τη ναυπήγηση των αρχαίων καραβιών, ενώ το λιβάνι αποτελούσε παραδοσιακά βασικό εξαγωγικό προϊόν της Ανατολής.

Λόγω της μεγάλης έκτασής του, το υπόμνημα στη «Fata Morgana» ολοκληρώνεται σε τρεις συνέχειες. Το πρώτο μέρος περιλαμβάνει γενική εισαγωγή στο ποίημα και υπόμνημα...