Μόνιμες Στήλες

Του Νίκου Τσούλια Μπορεί να είχε δίκιο – σύμφωνα με τα δεδομένα της εποχής του – ο μεγάλος μας σοφός ο Σωκράτης που δεν

Του Νίκου Τσούλια        Αναφέρομαι στη σημερινή τηλεόραση, των ιδιωτικών καναλιών, στην πλήρως εμπορευματοποιημένη τηλεόραση. Και να ποια είναι μερικά από τα στοιχεία που δελεάζουν...

Του Νίκου Τσούλια Στην εκπαίδευση αναπαράγονται οι κυρίαρχες αντιλήψεις, οι οποίες μετουσιωμένες σε εκπαιδευτικές πεποιθήσεις, γίνονται αθώες και πιο πειστικές, αφού το παιδαγωγικό σκηνικό θεμελιώνεται στη σχέση εκπαιδευτικού / μαθητή, που είναι εν πολλοίς απαλλαγμένη από σκιές σκοπιμότητας. Έτσι και οι εκπαιδευτικοί βολεύονται σε σημαντικό βαθμό από τις κρατούσες θεωρήσεις, οχυρώνονται πίσω από το συντηρητικό / παραδοσιακό τρόπο λειτουργίας τους, δύσκολα αλλάζουν τον τρόπο εργασίας τους μέσω έρευνας και ακόμα πιο δύσκολα αμφισβητούν τα υπάρχοντα στερεότυπα. Οι γονείς των ατόμων με αναπηρία (α.μ.α.) με το βάρος της ενοχής και του στίγματος στο εαυτό τους, φοβούνται μια νέα δοκιμασία του παιδιού τους στο σχολικό περιβάλλον και προτιμούν την «ασφάλεια» του σπιτιού ή του ιδρύματος.

Του Νίκου Τσούλια      Και τι δεν συμβαίνει στους καιρούς μας. Ένας πρώην υφυπουργός παιδείας που

Του Νίκου Τσούλια Μη λιθοβολείτε το συνδικαλισμό!

H ΠΕΙΘΩ Η Ορέστεια είναι η τραγωδία της ανατροπής (ακριβέστερα της διαστροφής) της τάξης, που αποδίδεται, μεταξύ άλλων, με ενα πυκνό πλέγμα μεταφορών και εικόνων: το δίχτυ της Ανάγκης και της δολοπλοκίας, τα μοτίβα της παρεφθαρμένης τελετουργίας (της θυσίας που γίνεται σφαγή, του γάμου που γίνεται θάνατος), η εικονοπλασία του κυνηγιού και του θηρευτή που καθίσταται ο ίδιος θήραμα. Οι πράξεις όμως που επιφέρουν αυτή την ανατροπή — όσο κι αν, όπως είπαμε, η μεταφυσική διάσταση της δράσης είναι αδιμφισβήτητη — δεν είναι προϊόν έξωθεν επιβολής και επιβουλής, αλλά Πειθούς, της μαγικής σχεδόν εκείνης επήρειας, που στρέφει τον άνθρωπο προς την Παρακοπάν (την τρέλα), προς το παντότολμον (προς πράξεις ανήκουστης ασέβειας) και εν τέλει προς την Ἄτην (την καταστροφή). Δυο φορές ο Αγαμέμνονας πείθεται να προβεί σε ανήκουστες πράξεις υποκύπτοντας στην Πειθώ: