Μόνιμες Στήλες

Του Νίκου Τσούλια       Αξιολογώντας τα βασικά χαρακτηριστικά του πολιτισμού της νεωτερικότητας μπορούμε να ισχυριστούμε

[ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΜΕΝΗ ΕΚΔΟΧΗ ΔΙΑΛΕΞΗΣ ΠΟΥ ΔΟΘΗΚΕ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΣ ΤΗΣ ΜΕΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ] Όπως σημειώσαμε σε προηγούμενο σχετικό κείμενό μας, βασικός στόχος του νέου Προγράμματος Σπουδών στο μάθημα της Αρχαίας Γραμματείας από Μετάφραση είναι η μελέτη των αρχαίων κειμένων ως λογοτεχνημάτων· η εστίαση δηλαδή στις εγγενείς εκείνες ιδιότητες του κειμένου που συντείνουν στην αισθητική (και διαισθητική) απόλαυση, αλλά καθιστούν επίσης το κείμενο όχημα γόνιμου διαλόγου με τις αρχές, τις αξίες, τις αγωνίες και τους προβληματισμούς μιας εποχής (ή περισσοτέρων). Τα «πραγματολογικά στοιχεία» που αφορούν στον κόσμο της ομηρικής Ιλιάδαςμας ενδιαφέρουν – και πρέπει να αποτελούν αντικείμενο εξέτασης – μόνο στον βαθμό που μας βοηθούν να κατανοήσουμε βασικές ιδιαιτερότητες του ποιήματος και με προϋπόθεση ότι εντάσσονται οργανικά σε ένα ευρύτερο πλαίσιο λογοτεχνικής ερμηνείας.

arstle8Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΚΑΙ Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ Εξαιτίας και της σχολικής μας παιδείας μάθαμε να θεωρούμε τον Αριστοτέλη ως τον βασικό, αν όχι τον απόλυτο, οδηγό για την κατανόηση του αρχαίου ελληνικού θεατρικού φαινομένου. Σήμερα οι φιλόλογοι αποδομούν τις προσεγγίσεις του Σταγειρίτη – και όχι αδίκως. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Ποιητικήείναι προϊόν επισταμένης επιστημονικής έρευνας· φέρει όμως και τη σφραγίδα των εμμονών του Αριστοτέλη και κυρίως παλινδρομεί ανάμεσα στην περιγραφή (τι συμβαίνει) και στην υπόδειξη (τι θα έπρεπε να συμβαίνει).

Βρισκόμαστε στο 2017 στα γραφεία της Intale, άλλης μιας επιτυχημένης Ελληνικής startup εταιρίας τεχνολογίας.

Του Νίκου Τσούλια Μαθαίνουμε και έχουμε συνηθίσει να αντλούμε το βασικό περιεχόμενο των λέξεων της γλώσσας μας μέσα από τα ποικίλα λεξικά[i] και από τους θεσμούς της εκπαίδευσης.

  Φιλαναγνωσία, λογοτεχνία και ….φιλολογικές  έριδες   Αυτή η διαμάχη που ξεκίνησε μεταξύ των φιλολόγων σχετικά με τη –δήθεν-  αστοχία των φετινών θεμάτων στο μάθημα της ...