Το Δεκέμβρη του 1998,  ο Γ. Χαρβαλιάς σε εισαγωγικό σημείωμά του με αφορμή αναδρομική έκθεση του ζωγράφου έγραφε: «Κοιτάζοντας τη διαδρομή και το έργο του Δημήτρη Σαριδάκη, τις ‘επιλογές’ και τις τροπές των πραγμάτων, αντιλαμβανόμαστε στις δύο περιόδους του (τη ζωγραφική και την αγιογραφία) τις βασικές κατευθύνσεις που ακολουθούσε η νεοελληνική τέχνη γενικότερα. Δυτική εικαστική παιδεία (στο μέτρο που μπορούσε να προσφέρει η Σχολή Καλών Τεχνών και να συντηρήσει η κοινωνία μας) και το πρόβλημα της δικής μας ορθόδοξης παράδοσης». Αν όμως ο Δημήτριος Σαριδάκης αποτελεί αντιπροσωπευτική περίπτωση Νεοέλληνα καλλιτέχνη της γενιάς του, ωστόσο, ελάχιστα γνωστό παρεμένει έως σήμερα το ζωγραφικό του έργο και αθησαύριστη η σημαντικότατη συμβολή του στην ορθόδοξη εκκλησιαστική ζωγραφική του τόπου του. 

Ο συγγραφέας Bertrand Bareilles, ένας από τους πλέον έγκριτους Γάλλους δημοσιογράφους της εποχής. Εκθέτει με αξιοθαύμαστη σαφήνεια και κριτική σκέψη τις δραματικές εξελίξεις στην Ελλάδα και στην Τουρκία, από την εμφάνιση των Νεοτούρκων (1908) και τη Στρατιωτική Επανάσταση του 1909 στην Ελλάδα, έως τη δραματική κατάληξη της Μικρασιατικής Εκστρατείας και Καταστροφής, επικεντρώνοντας στο μεγάλο πρωταγωνιστή των γεγονότων της περιόδου, τον Ελευθερίου Βενιζέλου. Η μετάφραση του πολύτιμου αυτού ιστορικού ντοκουμέντου που έγινε από την Σοφία Κωτσάκη-Δρετάκη (1946-2012) είναι άψογη και τόσο ζωντανή, που νομίζεις ότι διαβάζεις βιβλίο πρωτότυπο. Απηχεί όλη την πλούσια καλλιέργεια, την άνεση μεγάλης μεταφραστικής εμπειρίας και τη λογοτεχνική χάρη της αείμνηστης μεταφράστριας.

Η διαπίστωση του Επίκτητου ότι η κατάκτηση της γνώσης ξεκινά από την κατανόηση του περιεχομένου των λέξεων, συμπυκνωμένη στη φράση «Αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις», αποκαλύπτει την αξία της γλωσσικής μελέτης. Όταν όμως η έρευνα αφορά στα τοπωνύμια, τις επιγραφές που είναι «γεγλυμμέναι επί του εδάφους», δεν αποκαλύπτεται μονάχα η εννοιολογική διάσταση της ελληνικής γλώσσας, η ιστορική της συνέχεια και οι επιδράσεις που δέχτηκε από άλλες γλώσσες και πολιτισμούς, αλλά αποτυπώνεται ολόκληρη η ιστορική διαδρομή ενός τόπου σε επίπεδο γλωσσικό, ανθρωπολογικό, ιστορικό, κοινωνικό, οικονομικό.
Η αποτύπωση αυτής της ιστορικής πορείας επιχειρείται στο βιβλίο «ΠΥΡΓΙΩΤΙΣΣΑ. Ὀνομάτων ἐπίσκεψις» από τον Ανδρέα Λενακάκη, μια ξενάγηση στην επαρχία Πυργιωτίσσης από τη μινωική περίοδο ως τις μέρες μας με οδηγό τα τοπωνύμια της περιοχής.

 Το Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Κρήτης (Κέντρο Μελέτης της Ιστορίας της Εκπαίδευσης και του Διδασκαλικού Επαγγέλματος -ΚΕΜΕΙΕΔΕ) υλοποιεί το έτος 2013-2014 Πρόγραμμα Παιδαγωγικής και Διδακτικής Επάρκειας (ΦΕΚ τβ’ αρ. φύλλου 378/18-02-2014). Το Πρόγραμμα αυτό σκοπό έχει να καλύψει τις υπάρχουσες ανάγκες των πτυχιούχων ειδικοτήτων B/θμιας Εκπαίδευσης που έχουν ως πρόθεση να εργαστούν στην Α΄/θμια, καθώς και των εκπαιδευτικών ειδικότητας που εργάζονται ήδη στην Α΄/θμια Εκπαίδευση. Είναι ετήσιας διάρκειας 440 ωρών οι οποίες θα κατανέμονται σε συνολικά 2 εξάμηνα φοίτησης και θα διεξάγεται Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή.  Το Πρόγραμμα θα υλοποιηθεί με μικτού τύπου εκπαίδευση (δια ζώσης και εξ αποστάσεως).