Ο κυρ Κώστας – ο γιατρός, λιγότερο γνωστός ως Κωνσταντίνος Πελετίδης, είναι αγαπημένος Δήμαρχος στην Πάτρα και εμπράκτως ξεχωριστός Άνθρωπος στο πολιτικό σινάφι. Η επταήμερη πορεία κατά της ανεργίας, επί των ημερών μας, στην οποία ο κυρ Κώστας ηγείται, περπατώντας χιλιόμετρα, είναι ΕΝΑ από τα ΠΟΛΛΑ, που αξίζουν να δημοσιοποιούνται στο ευρύ κοινό, προς γνώση και παραδειγματισμό. Είναι από εκείνους τους Αριστερούς… εκ των αρίστων, που ουδεμία σχέση έχει με τους θεωρητικούς συντρόφους του στο ΚΚΕ. Είναι από εκείνους τους Ανθρώπους, που ουδέποτε ονειρεύτηκαν καρεκλίτσες, καθώς ουδέποτε βολεύτηκαν σε αυτές, κρεμώντας μετάλλια στην ψυχή του κι όχι στο λαιμό του. Είναι από εκείνους τους εκλεκτούς τελικά, που αποτελούν αναμφίβολο φως στο σκοτάδι και εξαίρεση στον κανόνα μίας πραγματικότητας άρρωστης και προβληματικής, στην οποία εύχομαι, ουδείς να μην προσαρμόζεται.
Αν οι αριθμοί μαρτυρούν πολλά για κάποιους, τότε ο πρωταγωνιστής του σημερινού άρθρου, είναι εκείνος που τιμήθηκε από το 63,51% των δημοτών της Πάτρας, στις Δημοτικές Εκλογές του 2014. Για εμένα προσωπικά, πάντως, που οι αριθμοί δεν αποδεικνύουν το παραμικρό, η ουσία βρίσκεται στην Κοινωνική Πολιτική, που εφαρμόζει ο εν λόγω Άνθρωπος, με χαρακτηριστική μοναδικότητα. Στα μάτια πολλών λοιπόν, είναι αυτός ο ΕΝΑΣ, που εξασφαλίζει ημερήσια διατροφή για όλους τους άπορους του Δήμου Πατρέων, κάνοντας μάλιστα διανομή φαγητού κατ’ οίκον, μέσω δικύκλων, για όσους άπορους αδυνατούν να βγουν από το σπίτι, λόγω αναπηρίας, ασθένειας, ηλικίας. Είναι αυτός ο ΕΝΑΣ, που εξασφάλισε κολατσιό σε μεγαλούπολη, για όλους τους μαθητές ανεξαιρέτως, ώστε να μη γίνεται διάκριση σε εύπορους και μη. Είναι αυτός ο ΕΝΑΣ τελικά, που έργο προβλεπόμενου προϋπολογισμού 30.000 ευρώ για τοξική πλαζ του Δήμου του, κατάφερε να το υλοποιήσει με μόλις 1.000 ευρώ.
Φαντάζομαι, ότι δε γνωρίζετε αρκετούς Δημάρχους – Πολιτικούς μεγαλουπόλεων, που να έχουν επιτύχει τα προαναφερθέντα, συν πολλά περισσότερα, σε δύο χρόνια. Επί των ημερών μας μάλιστα, ο 63χρονος καρδιολόγος και Δήμαρχος Πατρέων, επιδεικνύει πρωτοφανή συμπεριφορά και αξιοθαύμαστο ήθος, για πολιτικός, περπατώντας μαζί με τους δημότες του και ακολουθώντας το ίδιο πρόγραμμα με εκείνους, στην πορεία κατά της ανεργίας, από την Πάτρα στην Αθήνα. Ούτε ξενοδοχεία, ούτε ιδιαίτερες παροχές για το Δήμαρχο, κατά τη διάρκεια των νυχτερινών ωρών, που όλοι οι συμμετέχοντες κάνουν στάση. Κοιμάται μαζί τους σε γυμναστήρια κι όπου αλλού τους φιλοξενούν, έχοντας ξεχάσει τι σημαίνει στρώμα και κρεβάτι, κατά τη διάρκεια της πορείας.
Ούτε αναμενόμενη, ούτε συχνή, δυστυχώς, τέτοιου είδους συμπεριφορά, από άνθρωπο που εμπλέκεται με τα κοινά. Εξοικειωμένοι είμαστε πλέον, σε double face υστερόβουλες οντότητες, που άλλο πρόσωπο παρουσιάζουν πριν επιτύχουν τις ιδιοτελείς τους σκοπιμότητες κι άλλο πρόσωπο μετά. Το υγιές και φυσιολογικό έγινε ζητούμενο σε έναν κανόνα με αναμφίβολη, όμως, ημερομηνία λήξης. Όσο λιγότεροι υποκύπτετε στην ευκολία της πονηριάς, της υποκρισίας και της ακατέργαστης ιδιοτελούς βαβούρας, τόσο πιο βέβαιοι να είστε, πως ο λυγμός σας θα ανταμειφθεί με… φιλολογική ακρίβεια! Όπως άλλωστε, είχε πει ο Μέγας Νίκος Καζαντζάκης: «Μην ντραπείς, αν έπαιξες καλά και έχασες. Να ντραπείς, αν έπαιξες κακά και κέρδισες». Το υπόδειγμα Δημάρχου και Ανθρώπου, που πρωταγωνίστησε στις σημερινές αράδες, ας γίνει τροφή για σκέψη, σε όσους έχουν την ικανότητα και την ευλογία, να σκέφτονται και να εκφράζονται… με πραγματική ελευθερία. Καλή λευτεριά στους δέσμιους…
