Ο μοναδικός πρότυπος παιδότοπος, για special παιδιά με κάποιες αναπηρίες και πάμπολλες ικανότητες, είναι πλέον υπαρκτό γεγονός στην Αθήνα και συγκεκριμένα στην Αγία Σκέπη του Παλαιού Φαλήρου. Οι εν λόγω θαυμάσιες εγκαταστάσεις εγκαινιάστηκαν στις 19 Φεβρουαρίου 2016, από τα Special Olympics Hellas και το Δήμο Παλαιού Φαλήρου. Οι συγκεκριμένες κατασκευές πλαισίωσαν την προϋπάρχουσα παιδική χαρά και άρουν κάθε περιορισμό, στα αυτονόητα μεν, αλλά ζητούμενα, ιδίως επί των ημερών μας. Ο χώρος περιλαμβάνει ένα γήπεδο μπάσκετ, ποδηλατόδρομο, καθώς και γήπεδο μπότσε (bocce). Το μπότσε αποτελεί επίσημο αγώνισμα τεχνικής και στρατηγικής των Special Olympics και βασική του αρχή είναι η ρίψη μίας μπάλας προς ένα σταθερό στόχο, με σκοπό να φτάσει η μπάλα, όσο το δυνατόν πιο κοντά στο στόχο.
Αντικρίζοντας την είσοδο του εν λόγω παιδότοπου, αντιλαμβάνεται έκαστος, πόσο ανεπαρκές και «λιγοστό» είναι αυτό το κράτος μας, ώστε μία τόσο απλή κατασκευή, για εύκολη προσβασιμότητα των ΑΜΕΑ, να μην υπάρχει παντού, για να μπορούν άπαντες ανεξαιρέτως, να λειτουργούν καθημερινά με αξιοπρέπεια. Στο εσωτερικό αυτού του εκλεκτού κόσμου δράσης και δημιουργίας, μεταξύ άλλων, είναι άξια αναφοράς η κατασκευή για την προστασία από τον ήλιο και την ευχάριστη παραμονή των συμμετεχόντων, με δύο ξύλινα στέγαστρα (πέργκολες) και καθιστικούς πάγκους. Το γήπεδο του μπότσε, διαστάσεων περίπου 28×4 μέτρα, κατασκευάστηκε από πορώδες σκυρόδεμα και συνθετικό χλοοτάπητα, ενώ τα περιμετρικά του τοιχία είναι επενδυμένα με ξύλο.
Ο ποδηλατόδρομος είναι περιμετρικός μέσα στο χώρο της παιδικής χαράς, μήκους 350 μέτρων, με ειδικό αντιολισθητικό βιομηχανικό δάπεδο, κατάλληλο για χρήση από παιδιά κάθε ηλικίας. Το γήπεδο μπάσκετ είναι σχολικού τύπου, με μικρότερες διαστάσεις, αλλά κατάλληλα περιφραγμένο και προσαρμοσμένο στις ιδιαίτερες συνθήκες, που απαιτούνται για την ειδική χρήση του. Ο συνολικός χώρος, που επιτέλους χαρίζει άφθονα παιδικά χαμόγελα είναι έκτασης 14.800 τ.μ.
Αυτή η υλοποιημένη, πλέον, πρωτοβουλία αποτελεί έμπνευση του Δημάρχου Παλαιού Φαλήρου, Διονύση Χατζηδάκη. Το κόστος του συγκεκριμένου έργου άγγιξε τις 23.500 ευρώ, που προσφέρθηκαν από τα ταμεία του Δήμου Παλαιού Φαλήρου. Κίνητρο και στόχος του Προέδρου των Special Olympics είναι η συμμετοχή κι όχι η περιθωριοποίηση των special παιδιών. Όπως χαρακτηριστικά, δήλωσε: «Προσπαθούμε πάντοτε να φέρουμε σε επαφή αθλητές με αθλητές των Special Olympics. Αυτό λέγεται «unify team» (ενοποιημένη ομάδα), όπου ανακατεύουμε τις δύο κατηγορίες και παίζουν η μία εναντίον της άλλης. Το είχαμε κάνει πριν από λίγο καιρό στο μπάσκετ, με τους αθλητές του Άρη Θεσσαλονίκης. Είναι πολύ σημαντικό αυτό για τα παιδιά μας, γιατί βλέπουν ότι εντάσσονται στην κοινωνία, ότι είναι αποδεκτά και ότι μπορούν να αναπτύξουν τα ταλέντα τους. Η ένταξη στην κοινωνία και ο σεβασμός της διαφορετικότητας είναι οι δύο πυλώνες, στους οποίους βασίζονται τα Special Olympics».
Με αφορμή την ευχάριστη αυτή είδηση, ολοκληρώνω τις σημερινές αράδες με εκτυφλωτικό φως στην ψυχή μου, εν μέσω τόσου σκότους, υπενθυμίζοντας σε όσους το αγνοούν, πως απ’ τη μία δεύτερη ζωή δεν υπάρχει και απ’ την άλλη ότι Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα. Αν αυτή τη μοναδική ζωή που έχουμε, άγνωστης διάρκειας για κάθε έναν από εμάς, δεν την αξιοποιούμε στο έπακρον, κάθε κλάσμα του δευτερολέπτου, τότε θα πεθάνουμε, χωρίς να έχουμε ζήσει ούτε τα στοιχειώδη. Μέσα στα πολλά, που οφείλει να γευτεί ο πανέμορφος «εαυτούλης» μας λοιπόν, είναι η έμπρακτη κατάθεση ψυχής, για το συλλογικό, εκτός απ’ το ατομικό συμφέρον. Όλοι έχουμε σωστές και καλές προθέσεις εξάλλου, δεν τις βλέπω να υλοποιούνται όμως, από όλους. Ας ταρακουνηθούν λοιπόν, οι άξιες μονάδες, ώστε να ταρακουνήσουν και τις αδιάφορες ομάδες, για να πολλαπλασιαστούν τέτοια και μεγαλύτερα έργα. Εις ανώτερα και περισσότερα παντού…
