Να διδάξω μια ώρα μάθημα!
Του Νίκου Τσούλια
Να μου δοθεί αυτή η χάρη θέλω. Να νιώσω ένα προσωρινό μα τόσο πηγαίο συναίσθημα χαράς και ομορφιάς, πληρότητας και αυτοπραγμάτωσης.
Αδυναμίες του εκπαιδευτικού επαγγέλματος
Του Νίκου Τσούλια
Έχω αναφερθεί, κατ’ επανάληψη, στη δυναμική του εκπαιδευτικού επαγγέλματος, δυναμική που πηγάζει κυρίως από τη φύση του σχολείου
Απόλυτη η αναγκαιότητα του συνδικαλισμού
Του Νίκου Τσούλια
Πολλά αρνητικά έχουν λεχθεί και γραφεί για τα αρνητικά σημεία του συνδικαλισμού και έχουμε και εμείς αναφερθεί στις αρνητικές όψεις του με αυτοκριτική διάθεση, αφού ασχοληθήκαμε μαζί του σε όλη τη διάρκεια της επαγγελματικής πορείας.
“Τότε και τώρα” και το πρόβλημα της ταυτότητας
Του Νίκου Τσούλια
Πάντα θα είναι μια φράση που θα λέγεται με περίσκεψη και με αναστοχασμό, μια φράση που θα ακολουθείται από σκέψεις επί σκέψεων άλλοτε με μελαγχολική νοσταλγία
Οι προκλήσεις των «ακροατηρίων»
Tου Νίκου Τσούλια
Να εξαιρέσουμε φυσικά τις λειτουργίες της σχολικής αίθουσας, γιατί ναι μεν έχουν και αυτές μια όψη ακροατηρίου αλλά εδώ επικυριαρχεί η εκπαιδευτική
Προστρέχοντας στα βιβλία…
Του Νίκου Τσούλια
Το βιβλίο μάς μετέτρεψε τους μύθους σε αληθοφανή πραγματικότητα, η περιπέτεια πάντα μας οδηγούσε σε μια μυστική ατμόσφαιρα, σε μια έκρηξη της φαντασίας μας,
