Κριτική θεώρηση

Του Νίκου Τσούλια Οι σχέσεις που διαμορφώνουμε μεταξύ φυσικής και κοινωνικής πραγματικότητας δεν είναι απόλυτα οριοθετημένες, γιατί αλληλοδιεισδύουν και αλληλομετασχηματίζονται και η φυσική πραγματικότητα επηρεάζεται όλο και πιο πολύ προϊόντος του χρόνου από τον πολιτισμό του ανθρώπου. Μπορούμε βέβαια να ισχυριστούμε ότι η φυσική πραγματικότητα δημιούργησε τον άνθρωπο μέσα από το μακρύ ταξίδι της εξέλιξης και είναι λιγότερο οικεία, αφού μας εμπεριέχει και υπερβαίνει τα όρια των δυνατοτήτων του ανθρώπου. Μπορούμε επίσης να ισχυριστούμε ότι η κοινωνική πραγματικότητα είναι δημιούργημά μας και επομένως είναι πιο κατανοητή, πιο ερμηνεύσιμη, πιο ανοικτή στις ανθρώπινες παρεμβάσεις. Και ενώ η βιολογική φύση του ανθρώπου είναι κυρίως δημιούργημα της φυσικής πραγματικότητας, η αντίστοιχη ιστορική φύση του και η κοινωνική του εικόνα είναι αποκλειστικό δημιούργημα της κοινωνικής πραγματικότητας.

Του Νίκου Τσούλια Πρόκειται για μια διαχρονική σχέση, για μια σχέση οικουμενική στην ιστορία του ανθρώπου. Είναι μια σχέση που κρύβει πολλά μυστικά και πολλαπλές λειτουργίες, άλλοτε αθέατες και άλλοτε γεμάτες με παραινέσεις αλλά και με εντάσεις και με τριβές.

Του Νίκου Τσούλια Το ερώτημα «τι είναι ο χρόνος» παραμένει στα διαχρονικά και αναπάντητα ερωτήματα της ιστορίας και δεν είναι ερώτημα / ζήτημα που απασχολεί μόνο την επιστήμη ή τη φιλοσοφία αλλά και κάθε άνθρωπο που σκέπτεται και αναρωτιέται, που αγωνιά και αναζητεί…

Του Νίκου Τσούλια Είναι ιερά τέρατα του ανθρώπινου πνεύματος αφενός και βιβλία / παρακαταθήκες του διαχρονικού νήματος της συλλογικής αφήγησής μας αφετέρου. Είναι σύμβολα αιώνια, μόνιμο καταφύγιο της έντονα ανταριασμένης και πάντα ανήσυχης σκέψης μας. Είναι οι φωτιστές του εξανθρωπισμού μας, αυτοί που ανοίγουν δρόμους για να φεύγουμε από τα σκοτάδια της προκατάληψης και της ημιμάθειας.

Του Νίκου Τσούλια Η έννοια και η λειτουργία του δημόσιου χώρου επικοινωνίας αρχίζουν να προσδιορίζονται από τη διαμόρφωση των πρώτων κοινωνιών του ανθρώπου. Η γέννηση μάλιστα της πολιτικής και πιο ειδικά η ανάδυση της δημοκρατίας ως βασικού πολιτεύματος στην αρχαία Αθήνα είναι απόλυτα συνδεδεμένη με το πεδίο μιας δημόσιας επικοινωνίας, την Αγορά.

Του Νίκου Τσούλια Όταν η κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – ΑΝ.ΕΛ κινείται στη γενική πολιτική αντίληψη του λαϊκισμού και της προαγωγής του φαντασιακού πεδίου έναντι του πραγματικού, είναι φυσικό επακόλουθο η επέκτασή τους στον θεσμό της αγωγής και της γνώσης, στην εκπαίδευση.