Η ελαφριά πλευρά της ζωής

Βρισκόμαστε στην εποχή της φοιτητικής ερωτικής αναζήτησης. Ταξιδεύω τέλος Ιουνίου με τρένο από Θεσσαλονίκη για Αθήνα. Το ταξίδι διαρκεί περίπου 12 ώρες κάτι λιγότερο από τον υπερσιβηρικό του Ντοστογιέφσκη.

Βρισκόμαστε στο 1996. Μια φροντιστηριακή απειλή ξεπηδά στα 200 μόλις μέτρα και με πιάνει ταραχή ! Καινούριο φροντιστήριο, με γκλαμουράτο χώρο, με ψευδοροφές και σποτάκια, με trendy look και fashionable design, και στα prospect του υπόσχεται τα πάντα, από ονειρεμένο μάθημα με εξωτικές καλλονές καθηγήτριες μέχρι σίγουρη επιτυχία σε ιατρική, πολυτεχνεία, Άρειο Πάγο, Βουλή των λόρδων, κ.λ.π.

Φροντιστήριο το "ΤΖΑΜΠΟΝΙΟ"

Ας μην ασχοληθούμε τώρα πάλι με το ρατσισμό ή μη των υποτιθέμενων εθνικών μας απειλών ! Ας ασχοληθούμε με τον «Ελληνοελληνικό μας ρατσισμό» μέσα στο σπάραγμα μειονοτήτων και εθνικοτήτων, στο γεωγραφικό puzzle της Ελλάδας. Ας επιχειρήσουμε μια εθνική ψυχανάλυση μέσα από το εξής: Ο ρατσισμός προς άλλες εθνικότητες υπηρετεί την εθνική ακεραιότητα – ας πούμε – όμως τι γίνεται με τον ελληνοελληνικό ρατσισμό ;

Βρισκόμαστε στο 1150 μ.Χ. Στην Ιαπωνία το κεντρικό αυτοκρατορικό σύστημα του Κιότο αδυνατεί να ελέγξει τα φέουδα των γαιοκτημόνων. Ορισμένοι από αυτούς του γαιοκτήμονες ήταν αριστοκράτες, ευγενείς που είχαν εγκαταλείψει τη βασιλική αυλή του Κιότο, την πρωτεύουσα, προκειμένου να αναζητήσουν την τύχη τους. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργήθηκε σταδιακά ένα δίκτυο φυλών ή «οικογενειών» με τη διευρυμένη έννοια.

Στο παγκόσμιο συνέδριο φιλοσοφίας που έγινε στην Αθήνα το 2013 επικράτησε ένα κυρίαρχο σύνθημα που αναφέρεται στο τέλος αυτού του ποστ. Σύμφωνα με το σύνθημα αυτό, η κοσμοαντίληψή μας, ανεξάρτητα από οικονομικό ή μορφωτικό επίπεδο, μας χωρίζει μοιραία σε τρεις κατηγορίες ανθρώπων: Επίπεδο 1ο χαμηλό – ΟΙ ΑΛΛΟΙ Δηλαδή, σε αυτό το επίπεδο κοσμοθεώρησης, μας ενδιαφέρει τι κάνουν οι άλλοι, τι λένε, τους κριτικάρουμε, τους κατηγορούμε, σχολιάζουμε την προσωπική τους ζωή, και δεν χάνουμε ευκαιρία να ξεκινήσουμε κουβέντα με αφορμή τι έκανε ο Α και τι φόρεσε η Β.