Σχετικά με τη δοξογραφία στα “Μετά τα Φυσικά ” του Αριστοτέλους – Χαράλαμπος Κράλλης(video)
Οι ΦΡΥΚΤΩΡΙΕΣ παρουσιάζουν το 6ο Διεπιστημονικό Συνέδριο «ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΚΑΙ ΚΟΣΜΟΛΟΓΙΑ». Η Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών τιμά τον Αριστοτέλη 2400 χρόνια μετά την γέννησή του.
Ομιλία: «ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΔΟΞΟΓΡΑΦΙΑ ΣΤΑ “ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΥΣΙΚΑ” ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ». Ομιλητής: ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΡΑΛΛΗΣ, Δρ. Φιλοσοφίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Η ομιλία εδόθη την Πέμπτη 19 Οκτωβρίου 2017, στο πλαίσιο της 4ης Συνεδρίας: “Φιλοσοφία των Φυσικών Επιστημών και της Αστρονομίας”.
Το συνέδριο έλαβε χώρα στις 18-19-20 Οκτωβρίου 2017, στο κεντρικό κτήριο του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Συνδιοργανώθηκε από την Διεθνή Επιστημονική Εταιρεία Αρχαίας Ελληνικής Φιλοσοφίας και την Ένωση Ελλήνων Φυσικών, ενώ ετέθη υπό την αιγίδα της Κοσμητείας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Οι ΦΡΥΚΤΩΡΙΕΣ ήταν παρούσες ως χορηγός επικοινωνίας και οπτικοακουστικής τεκμηρίωσης του συνεδρίου.
ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΟΜΙΛΙΑΣ
Το θέμα της ομιλίας είναι η εξέταση της αριστοτελικής μελέτης της φιλοσοφίας των Προσωκρατικών, όπως διατυπώνονται στο Βιβλίο Α΄ των “Μετά τα Φυσικά”. Η φιλοσοφία των Προσωκρατικών είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τις κοσμολογικές τους αντιλήψεις. Η ελληνική γλώσσα υπήρξε, από εκείνη την εποχή, το μέσον πού εξέφρασε τα φιλοσοφικά διανοήματα της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας. Ελληνική γλώσσα και ελληνική φιλοσοφία πάνε μαζί-μαζί. Η ελληνική γλώσσα, το ελληνικό αλφάβητο, η ελληνική μυθολογία και η φιλοσοφία εκφράζουν μία μεγάλη πολιτισμική έκρηξη, πού συνέβη στις ακτές της Ιωνίας, και γενικότερα στην Ελλάδα. Ο Αριστοτέλης περιγράφει και ερμηνεύει την φιλοσοφία-κοσμολογία των Προσωκρατικών σαν ιστορικός της φιλοσοφίας. Ο Αριστοτέλης, στο Α΄ βιβλίο των “Μετά τα Φυσικά”, εξετάζει πέντε (5) ζητήματα. Πρώτον, περιγράφει αναλυτικά το σχηματισμό της ανθρώπινης εμπειρίας με την άποψη ότι η σοφία είναι γνώση των αιτίων. Δεύτερον, εξετάζει το θέμα της σοφίας πού είναι τα πρώτα αίτια. Τρίτον, κάνει ανασκόπηση των φιλοσοφικών συστημάτων των προσωκρατικών και του Πλάτωνος σε σχέση με τα τέσσερα αίτια. Τέταρτον, κάνει κριτική των προγενέστερων συστημάτων και τέλος, αναφέρεται στις ατέλειες των προγενεστέρων συστημάτων.
