Μόνιμες Στήλες

paradeisosΗ κόλαση είχε θέσεις κενές όταν συνέβη εκείνο το τραγικό. Ο παράδεισος πλήρης κι’ έτσι χωρίς να το θέλεις

«Παιδεία είναι αυτό που επιβιώνει, όταν όσα έχουν μαθευτεί… ξεχνιούνται» (B.F. Skinner – Αμερικανός ψυχολόγος). «Αγωγή είναι αυτό που μένει, όταν έχουμε ξεχάσει πια, αυτά που μας έχουν διδάξει» (Edward Halifax – Άγγλος πολιτικός). «Ένας μορφωμένος ηλίθιος… είναι πιο ηλίθιος… από έναν αμόρφωτο ηλίθιο» (Μολιέρος – Θεατρικός συγγραφέας). Μόρφωση – παιδεία – αγωγή: τρεις έννοιες, τόσο όμοιες φαινομενικά, αλλά και τόσο διαφορετικές, επί της ουσίας.

Του Νίκου Τσούλια M. Yousafzai «Η ημέρα της Μαλάλα δεν είναι η δική μου μέρα.

Ξημέρωσε ο γερο-βρακάς, ξημέρωσε η ψυχή του, ξημέρωσε κι η βράκα του κι ανέβη στο κατάρτι να γίνει φλόκος μόρτικος, μετζάνα και μαΐστρα να φέρει μια ώρα αρχύτερα καράβια αγαπημένα που επεθυμούσε κι άργησαν που λαχταρούσε κι ήρθαν. Ακόνισε ο γερο-βρακάς τα στομωμένα νιάτα, τα σκουριασμένα γράσαρε γόνα μην τον ντροπιάσουν κι ασβέστωσε τα σωθικά, να μπει ο γαμπρός του ο ήλιος. Σκέλεθρος τράγος, θάμα, και μανάρεψε ξερό χωράφι, χέρσο, κι εκαρπίστη. Πάνω από τις κακιές ουλές το πέπλο της Παρθένας, λάδι απ’ τα κιούπια τα ιερά, χάδι της Προφητείας:

Η ΕΞΟΔΟΣ ΣΤΗΝ ΚΩΜΩΔΙΑ Το τελευταίο, καταληκτικό τμήμα ενός αρχαίου ελληνικού δράματος, κωμικού ή τραγικού, ονομάζεται Έξοδος. Ο όρος αναφέρεται στην αποχώρηση του χορού, η οποία σημαίνει και την ολοκλήρωση της δράσης. Ο όρος ἔξοδος αντιστοιχεί στον όρο εἴσοδος (ήπάροδος), που δηλώνει την έλευση του χορού στην ὀρχήστραν στην αρχή του έργου, μετά τον Πρόλογο.

Είναι εύκολο να αποδείξει κανείς πως οι ισχυρισμοί βάσει των οποίων ο Αριστοφάνης τεκμηριώνει την ανωτερότητά του έναντι των αντιπάλων του και κυρίως έναντι του Εύπολι στην Α᾽ Παράβαση των Νεφελών είναι αβάσιμοι, σε βαθμό που δεν μπορεί παρά να είναι ειρωνικοί (δείτε εδώ το αρχαίο κείμενο και μια δική μας απόπειρα να το μεταφράσουμε).