morfotikon_Βί­ντεο και πρα­κτικά της χθε­σι­νής Επι­τρο­πής Μορ­φω­τι­κών Υπο­θέ­σεων

Το βί­ντεο

Τα πρα­κτικά

ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛ­ΛΗ­ΝΩΝ

ΠΕ­ΡΙΟ­ΔΟΣ ΙΖ΄- ΣΥ­ΝΟ­ΔΟΣ Α΄

ΔΙΑΡ­ΚΗΣ ΕΠΙ­ΤΡΟΠΗ ΜΟΡ­ΦΩ­ΤΙ­ΚΩΝ ΥΠΟ­ΘΕ­ΣΕΩΝ

ΑΔΙΟΡ­ΘΩΤΑ

Π Ρ Α Κ Τ Ι Κ Ο

(Άρ­θρο 40 παρ. 1 Κ.τ.Β.)

Στην Αθήνα σή­μερα, 8 Μαρ­τίου 2016, ημέρα Τρίτη και ώρα 12.10΄, συ­νήλθε σε συ­νε­δρί­αση, στην Αί­θουσα της Γε­ρου­σίας του Με­γά­ρου της Βου­λής, η Διαρ­κής Επι­τροπή Μορ­φω­τι­κών Υπο­θέ­σεων, υπό την προ­ε­δρία του Προ­έ­δρου αυ­τής, κ. Κων­στα­ντί­νου Γα­βρό­γλου, με θέμα ημε­ρή­σιας διά­τα­ξης: Συ­νά­ντηση με Μορ­φω­τι­κούς Ακο­λού­θους των χω­ρών της Ευ­ρω­ζώ­νης στο πλαί­σιο του Εθνι­κού και Κοι­νω­νι­κού Δια­λό­γου για την Παι­δεία.

Στη συ­νε­δρί­αση πα­ρέ­στη ο Υπουρ­γός Παι­δείας, Έρευ­νας και Θρη­σκευ­μά­των, κ. Νί­κος Φί­λης, κα­θώς και αρ­μό­διοι υπη­ρε­σια­κοί πα­ρά­γο­ντες

Επί­σης, στη συ­νε­δρί­αση πα­ρέ­στη­σαν οι κ.κ.: AlexanderWojda, Ανα­πλη­ρω­τής επι­κε­φα­λής της απο­στο­λής της Αυ­στρια­κής Πρε­σβείας, Caroline Nevens, Υπέ­υ­θυνη για τα θέ­ματα Πο­λι­τι­σμού και Παι­δείας της Πρε­σβείας του Βελ­γίου, Mikael Hautchamp Διευ­θυ­ντής του Γαλ­λι­κού Ιν­στι­τού­του Ελ­λά­δας, Wolfgang Rechenhofer, Σύμ­βου­λος Τύ­που και Μορ­φω­τι­κών Υπο­θέ­σεων της Πρε­σβείας της Ομο­σπον­δια­κής Δη­μο­κρα­τίας της Γερ­μα­νίας στην Αθήνα συ­νο­δευό­με­νος από την Μάρθα Πα­να­γιω­τί­δου, ο κ. Margus Rava, Πρέ­σβης από την Εσθο­νία, ο κ. JuanSaenzdeHeredia, Σύμ­βου­λος της Πρε­σβείας της Ισπα­νίας, Luke Feeney, Aνα­πλη­ρω­τής επι­κε­φα­λής της απο­στο­λής της Ιρ­λαν­δι­κής Πρε­σβείας, Μα­ρία Πα­να­γί­δου Μορ­φω­τι­κός Σύμ­βου­λος της Πρε­σβείας της Κύ­πρου, Gatis Sneiders, Γραμ­μα­τέας Πρε­σβείας Β΄ της Λε­το­νίας, Μάρθα Τρια­ντα­φύλ­λου, Μορ­φω­τική Ακό­λου­θος της Ολ­λαν­δίας, Manuel Grainha do Vale, Σύμ­βου­λος Πρε­σβείας / Προϊ­στά­με­νος του Προ­ξε­νι­κού Τμή­μα­τος της Πορ­το­γα­λίας, Lubica Μajzunova, Υπεύ­θυνη πο­λι­τι­στι­κών θε­μά­των της Πρε­σβείας της Σλο­βα­κίας, Tina Gargantoe Γραμ­μα­τέας Πρε­σβείας Β΄ της Σλο­βε­νίας, Jaana Oikarinen Vasilopoulos, Υπεύ­θυνη για Θέ­ματα Εμπο­ρικά και Τύ­που της Φιν­λαν­δίας, Joseph Schmitz, Πρώ­τος Γραμ­μα­τέας / Υπο­πρό­ξε­νος του Λου­ξεμ­βούρ­γου, EleonoraLopez, Γραμ­μα­τέας Πρε­σβείας Β΄ της Ιτα­λίας και EmilioLuzzi, Διευ­θυ­ντής της Ιτα­λι­κής Δη­μό­σιας Σχο­λής Αθη­νών.

Επι­πλέον, την συ­νε­δρί­αση πα­ρα­κο­λου­θή­σαν ο Πρό­ε­δρος της Επι­τρο­πής Εθνι­κού και Κοι­νω­νι­κού Δια­λό­γου, κ. Αντώ­νιος Λιά­κος, η κυ­ρία Ιω­άννα Μπλούτη, ο κ. Άγ­γε­λος Κα­ρα­γιάν­νης, η κυ­ρία Καίτη Χα­τζη­στε­φά­νου, η κυ­ρία Αι­μι­λία Σαλ­βά­νου και ο κ. Δη­μή­τρης Κα­μού­ζης.

Ο Πρό­ε­δρος της Επι­τρο­πής, αφού δια­πί­στωσε την ύπαρξη απαρ­τίας, έκανε την α΄ ανά­γνωση του κα­τα­λό­γου των με­λών της Επι­τρο­πής. Πα­ρό­ντες ήταν οι Βου­λευ­τές κ.κ.:

ΚΩΝ­ΣΤΑ­ΝΤΙ­ΝΟΣ ΓΑ­ΒΡΟ­ΓΛΟΥ (Πρό­ε­δρος της Επι­τρο­πής): Κυ­ρίες και κύ­ριοι συ­νά­δελ­φοι κα­λη­μέρα σας. Σή­μερα εί­ναι η Ημέρα των Γυ­ναι­κών και υπάρ­χει ει­δική Ολο­μέ­λεια της Βου­λής. Η ση­με­ρινή συ­νά­ντηση εί­ναι ιδιό­μορφη, διότι έχουμε συ­να­δέλ­φους που εί­ναι επι­φορ­τι­σμέ­νοι με τα εκ­παι­δευ­τικά ζη­τή­ματα των χω­ρών της Ευ­ρω­ζώ­νης και τους οποί­ους κα­λω­σο­ρίζω, για να μας ενη­με­ρώ­σουν και να ενη­με­ρω­θούν και οι ίδιοι, κα­ταρ­χήν, από τον Υπουργό αλλά και από κρι­τι­κές πα­ρα­τη­ρή­σεις ή ερω­τή­σεις που θέ­λουν να κά­νουν οι Βου­λευ­τές της Αντι­πο­λί­τευ­σης και της Συ­μπο­λί­τευ­σης.

Ο κορ­μός και η ου­σία του προ­βλη­μα­τι­σμού μας εί­ναι, ου­σια­στικά, αυτό που γί­νε­ται σε όλη την Ευ­ρώπη, δη­λαδή, ένας επα­να­κα­θο­ρι­σμός πολ­λών προ­τε­ραιο­τή­των της εκ­παί­δευ­σης και μια αξιο­λό­γηση, αν θέ­λετε, των προ­βλη­μά­των που έχουν προ­κύ­ψει τα τε­λευ­ταία χρό­νια.

Η δια­δι­κα­σία που προ­τείνω να ακο­λου­θή­σουμε εί­ναι η εξής. Να μας ενη­με­ρώ­σει ο κ. Υπουρ­γός και στη συ­νέ­χεια να πά­ρουν το λόγο οι Βου­λευ­τές, χω­ρίς να μπούμε στη λο­γική ότι κάθε κόμμα εκ­προ­σω­πεί­ται από έναν ή μία Βου­λευτή, αλλά όσοι Βου­λευ­τές θέ­λουν να θέ­σουν διευ­κρι­νι­στι­κές ερω­τή­σεις ή να το­πο­θε­τη­θούν και μετά οι συ­νά­δελ­φοί μας να απα­ντή­σουν.

Αγα­πη­τοί προ­σκε­κλη­μέ­νοι θα ήθελα να σας κα­λω­σο­ρίσω. Σή­μερα, εί­ναι μια ιδιαί­τερη ευ­και­ρία για εμάς που μπο­ρούμε να σας ακού­σουμε και να σας πλη­ρο­φο­ρή­σουμε, όχι μόνο για τις προ­τε­ραιό­τη­τες της Κυ­βέρ­νη­σης, αλλά και για τις αξιο­λο­γή­σεις, τις από­ψεις όλων των με­λών του κοι­νο­βου­λίου και από όλα τα πο­λι­τικά κόμ­ματα.

(Συ­νέ­χεια ομι­λίας κ. ΚΩΝ­ΣΤΑ­ΝΤΙ­ΝΟΥ ΓΑ­ΒΡΟ­ΓΛΟΥ, Προ­έ­δρου της Επι­τρο­πής)

Νο­μίζω πως ο «πυ­ρή­νας» αυ­τού που θέ­λουμε να κά­νουμε, εί­ναι να κα­τα­λά­βουμε ποια εί­ναι η, εκ νέου, αξιο­λό­γηση των θε­μά­των της Εκ­παί­δευ­σης, που αφο­ρούν και τις δι­κές σας χώ­ρες. Έχουμε μά­θει από δη­μο­σιεύ­σεις και από όσα μας λένε οι συ­νά­δελ­φοί μας, ότι υπάρ­χουν αντί­στοιχα θέ­ματα σε όλη την Ευ­ρώπη και γί­νε­ται μία σο­βαρή ανα­προ­σαρ­μογή στα θέ­ματα που έχουν να κά­νουν με την Παι­δεία στην Ευ­ρώπη, κάτι που γί­νε­ται, βε­βαίως, πάρα πολύ και στη δική μας χώρα.

Θα ξε­κι­νή­σουμε με την το­πο­θέ­τηση του Υπουρ­γού Παι­δείας, να μας ενη­με­ρώ­σει για τις προ­τε­ραιό­τη­τες της Κυ­βέρ­νη­σης. Στη συ­νέ­χεια, τα μέλη της Επι­τρο­πής θα σας πα­ρου­σιά­σουν κά­ποιες από τις από­ψεις τους και θα σας θέ­σουν τις ερω­τή­σεις τους, ώστε να ακού­σουμε τις δι­κές σας αξιο­λο­γή­σεις για τα όσα συμ­βαί­νουν στις δι­κές σας χώ­ρας.

Σας ευ­χα­ρι­στώ πάρα πολύ, που απο­δε­χτή­κατε την πρό­σκλησή μας.

Το λόγο έχει ο κ. Φί­λης.

ΝΙ­ΚΟΣ ΦΙ­ΛΗΣ (Υπουρ­γός Παι­δείας): Εί­ναι καλή η πρω­το­βου­λία της Επι­τρο­πής Μορ­φω­τι­κών Υπο­θέ­σεων της Βου­λής να διορ­γα­νώ­σει τη ση­με­ρινή συ­νά­ντηση, στο πλαί­σιο του Εθνι­κού Κοι­νω­νι­κού Δια­λό­γου για την Παι­δεία. Τα ζη­τή­ματα Παι­δείας, κατά κύ­ριο λόγο, ανά­γο­νται στην εθνική δι­καιο­δο­σία κάθε κράτους-μέλους της Ε.Ε.. Αν, όμως, υπάρ­χει ένα γε­νι­κό­τερο πλαί­σιο, ιδιαί­τερα στη ση­με­ρινή εποχή της πα­γκο­σμιο­ποί­η­σης και της πο­λυ­πο­λι­τι­σμι­κής πραγ­μα­τι­κό­τη­τας, το οποίο να απο­τε­λεί το υπό­βα­θρο πάνω στο οποίο θα μπο­ρούν να λαμ­βά­νο­νται απο­φά­σεις από τα επι­μέ­ρους κράτη – μέλη και στο βαθμό που υπάρ­χει συ­νεν­νό­ηση και από τα κε­ντρικά όρ­γανα της Ε.Ε., εί­ναι θε­μιτό.

Σή­μερα, αυτή τη συ­νά­ντηση την βλέπω ως μία καλή ευ­και­ρία ανταλ­λα­γής από­ψεων και εμπει­ριών. Συ­χνά, γί­νε­ται στο πλαί­σιο των Συμ­βου­λίων των Υπουρ­γών της Ε.Ε., αλλά νο­μίζω ότι σή­μερα εδώ θα έχει μία ιδιαί­τερη ση­μα­σία, γιατί το επί­κε­ντρο της συ­ζή­τη­σης εί­ναι η Ελ­λη­νική Εκ­παί­δευση. Με αυτή την έν­νοια, ευ­χα­ρι­στώ τους δι­πλω­μα­τι­κούς εκ­προ­σώ­πους των χω­ρών που εί­ναι σή­μερα εδώ, κα­θώς, επί­σης, και τη Βουλή των Ελ­λή­νων που ανέ­λαβε αυτή την πρω­το­βου­λία.

Εί­ναι «βα­ριά» η σκιά της οι­κο­νο­μι­κής κρί­σης πάνω στο ελ­λη­νικό εκ­παι­δευ­τικό σύ­στημα και εί­ναι εν­δει­κτι­κοί οι αριθ­μοί. Έχουμε με­γάλη απώ­λεια εκ­παι­δευ­τι­κών λόγω συ­ντα­ξιο­δό­τη­σης, με απο­τέ­λε­σμα να υπάρ­χει ση­μα­ντική έλ­λειψη δι­δα­κτι­κού προ­σω­πι­κού και με­γάλη ηλι­κία των εκ­παι­δευ­τι­κών, ιδιαί­τερα στο χώρο της Δευ­τε­ρο­βάθ­μιας Εκ­παί­δευ­σης.

Σε ό,τι αφορά στα οι­κο­νο­μικά και την κρα­τική συμ­με­τοχή, η κρα­τική επι­δό­τηση έχει πέ­σει στο 2,8% του Α.Ε.Π.. Δη­λαδή, πολύ κάτω από το μέσο όρο των χωρών-μελών της Ε.Ε..

Στην Ελ­λάδα, υπάρ­χει η ιδιο­μορ­φία του πα­ραλ­λή­λου εκ­παι­δευ­τι­κού συ­στή­μα­τος των φρο­ντι­στη­ρίων. Δη­λαδή, μία ιδιό­τυπη ιδιω­τική λει­τουρ­γία της Εκ­παί­δευ­σης, που κα­λύ­πτει κενά της Δη­μό­σιας Εκ­παί­δευ­σης, κα­θώς, επί­σης, και προσ­δο­κίες για πρό­οδο των παι­διών των οι­κο­γε­νειών. Τα νοι­κο­κυ­ριά δα­πα­νούν πολύ πε­ρισ­σό­τερα χρή­ματα από αυτά που φαί­νο­νται στον Κρα­τικό Προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό.

Εί­ναι προ­φα­νές ότι μία εκ­παι­δευ­τική με­ταρ­ρύθ­μιση θα πρέ­πει να εδρά­ζε­ται σε πό­ρους που πρέ­πει να αυ­ξη­θούν, σε αλ­λαγή νο­ο­τρο­πίας, που ση­μαί­νει ότι πρέ­πει να γί­νει ένας διά­λο­γος και με την κοι­νω­νία, ώστε να υπάρ­ξει μία ιε­ράρ­χηση προ­τε­ραιο­τή­των για την αλ­λαγή της Εκ­παί­δευ­σης.

Επί­σης, σε συ­νεν­νό­ηση ανά­μεσα στα πο­λι­τικά κόμ­ματα να υπάρ­ξει μία συ­ναί­νεση, με δε­δο­μένο ότι στη χώρα μας υπάρ­χει η κακή ιδιο­μορ­φία, όχι μόνο κάθε Κυ­βέρ­νηση, αλλά και κάθε Υπουρ­γός της ίδιας Κυ­βέρ­νη­σης να θε­ω­ρεί ανα­γκαίο να κά­νει μία «νέα» αρχή στην Εκ­παί­δευση.

(Συ­νέ­χεια ομι­λίας κυ­ρίου ΝΙ­ΚΟ­ΛΑΟΥ ΦΙΛΗ Υπουρ­γού Παι­δείας, Έρευ­νας και Θρη­σκευ­μά­των)

Συ­νε­πώς, η εκ­παι­δευ­τική με­ταρ­ρύθ­μιση εί­ναι έργο μα­κράς πνοής και συ­ναί­νε­σης. Έχει ως κύ­ριο άξονα την εμπι­στο­σύνη στον εκ­παι­δευ­τικό, γιατί χω­ρίς την εμπι­στο­σύνη στον εκ­παι­δευ­τικό, δεν μπο­ρεί να υπάρ­ξει κα­μία αλ­λαγή στο σχο­λείο.

Στό­χος της με­ταρ­ρύθ­μι­σης εί­ναι, το δε­κα­τε­τρά­χρονο υπο­χρε­ω­τικό σχο­λείο, να πα­ρέ­χει ολό­πλευρη μόρ­φωση, κα­θώς και δε­ξιό­τη­τες, ικα­νές να εντάσ­σουν το παιδί στην ερ­γα­σία αλλά, το το­νίζω αυτό, και ευ­ρύ­τερα στην κοι­νω­νία. Για αυτό η συ­ζή­τηση περί δε­ξιο­τή­των, που σή­μερα γί­νε­ται και στο πλαί­σιο το ευ­ρω­παϊκό, θα πρέ­πει να έχει την διά­σταση των ορι­ζό­ντιων κοι­νω­νι­κών δε­ξιο­τή­των, ήδη από τα πρώτα μι­κρά χρό­νια, από την προ­σχο­λική ηλι­κία. Για αυτό και το υπο­χρε­ω­τικό δε­κα­τε­τρά­χρονο σχο­λείο, δί­νουμε έμ­φαση, με την ει­σα­γωγή μιας δί­χρο­νης υπο­χρε­ω­τι­κής βαθ­μί­δας προ­σχο­λι­κής ηλι­κίας.

Θα ήθελα να ση­μειώσω ότι, παρά τα προ­βλή­ματα της οι­κο­νο­μι­κής κρί­σης, τα οποία ζει το σχο­λικό σύ­στημα, είτε από δικά του ζη­τή­ματα, είτε ως αντα­νά­κλαση της γε­νι­κό­τε­ρης οι­κο­νο­μι­κής κρί­σης, στο σχο­λείο δεν υπάρ­χει έξαρση κρου­σμά­των σχο­λι­κής βίας και εκ­φο­βι­σμού, του­λά­χι­στον, στον βαθμό που συμ­βαί­νει σε άλ­λες ευ­ρω­παϊ­κές χώ­ρες και ιδιαί­τερα στις χώ­ρες της βο­ρείου Αμε­ρι­κής. Και αυτό, κατά την γνώμη μου, οφεί­λε­ται σε πολ­λούς πα­ρά­γο­ντες, ο ση­μα­ντι­κό­τε­ρος από τους οποί­ους εί­ναι η ικα­νό­τητα των εκ­παι­δευ­τι­κών να πα­ρεμ­βαί­νουν για να επι­λύ­ουν προ­λη­πτικά τις διά­φο­ρες επα­πει­λού­με­νες συ­γκρού­σεις μέσα στο σχο­λείο και η ικα­νό­τητα να δια­τη­ρεί­ται στο σχο­λείο, ένα κλίμα δη­μο­κρα­τι­κής λει­τουρ­γίας.

Το δεύ­τερο. Η συ­ζή­τηση για την εκ­παί­δευση και για την νε­ό­τητα, γί­νε­ται σε μία πε­ρί­οδο όπου υπάρ­χει διά­ψευση προσ­δο­κιών των νέων στην χώρα μας, αλλά και σε ολό­κληρη την Ευ­ρώπη, συρ­ρί­κνωση της Δη­μο­κρα­τίας, επέ­κταση της απο­λι­τι­κο­ποί­η­σης, στο έδα­φος των οποίων φυ­τρώ­νουν φαι­νό­μενα φο­ντα­με­ντα­λι­σμών, ξε­νο­φο­βίας, ποι­κί­λων εξ­τρε­μι­σμών.

Η απά­ντηση σε αυτή την πραγ­μα­τι­κό­τητα, βε­βαίως εί­ναι η αναί­ρεση των αι­τίων, στα οποία ανα­φέρ­θηκα προη­γου­μέ­νως και εί­ναι επί­σης και η επι­μονή για την δη­μο­κρα­τική δια­παι­δα­γώ­γηση των παι­διών στο σχο­λείο, η δια­παι­δα­γώ­γησή τους στις αξίες της συλ­λο­γι­κό­τη­τας, της αλ­λη­λεγ­γύης, της ισό­τη­τας και της Δη­μο­κρα­τίας. Και αυτή εί­ναι η με­γάλη συ­νει­σφορά του σχο­λείου σή­μερα, στον αγώνα για τον εκ­δη­μο­κρα­τι­σμό της κοι­νω­νίας και γε­νι­κό­τερα για την ανα­νέ­ωση της εμπι­στο­σύ­νης των νέων γε­νιών στην Δη­μο­κρα­τία.

Θα ήθελα να ανα­φερθώ σε δύο πα­ρά­γο­ντες που ενι­σχύ­ουν αυτή την δη­μο­κρα­τική δια­παι­δα­γώ­γηση των νέων.

Η πρώτη εί­ναι η προ­ώ­θηση θε­σμών, δη­μο­κρα­τι­κής ορ­γά­νω­σης του σχο­λείου. Ήδη, από πέρσι, έχουμε δώ­σει δυ­να­τό­τη­τες και εξου­σίες στο σύλ­λογο των κα­θη­γη­τών, να απο­φα­σί­ζει κυ­ριαρ­χικά για ζη­τή­ματα που αφο­ρούν, όχι μό­νον την παι­δα­γω­γική αλλά και την διοί­κηση του σχο­λείου. Εκλέ­γουν, οι ίδιοι οι κα­θη­γη­τές τον Διευ­θυ­ντή του σχο­λείου, με βάση κρι­τή­ρια, αξιο­κρα­τικά και συ­νερ­γα­σίας.

Η προ­ώ­θηση του δη­μο­κρα­τι­κού σχο­λείου έχει να κά­νει με την δη­μο­κρα­τική ορ­γά­νωση των μα­θη­τών και των μα­θη­τριών, κα­θώς επί­σης και το άνοιγμα του σχο­λείου στους γο­νείς και γε­νι­κό­τερα στην κοι­νω­νία.

(Συ­νέ­χεια ομι­λίας, κ. Νι­κο­λάου Φίλη, Υπουρ­γού Παι­δείας, Έρευ­νας και Θρη­σκευ­μά­των)

Το δεύ­τερο που αφορά τη δη­μο­κρα­τική δια­παι­δα­γώ­γηση, εί­ναι η προ­ώ­θηση γνω­στι­κών αντι­κει­μέ­νων ορι­ζό­ντιας –στο σύνολο- της εκ­παί­δευ­σης, τα οποία δί­νουν τη δυ­να­τό­τητα και τις αφορ­μές συ­ζή­τη­σης και προ­βλη­μα­τι­σμού δια­παι­δα­γώ­γη­σης των νέων στο δύ­σκολο εγ­χεί­ρημα της Δη­μο­κρα­τίας. Στην Ελ­λάδα έχουμε την ιδιο­μορ­φία, την καλή ιδιο­μορ­φία, κάθε χρόνο στις 17 Νο­εμ­βρίου με αφορμή την επέ­τειο της εξέ­γερ­σης του Πο­λυ­τε­χνείου, να διορ­γα­νώ­νο­νται σε όλα τα σχο­λεία, σε πε­ρί­που οκτώ μισή χι­λιά­δες σχο­λι­κές μο­νά­δες της χώ­ρας, συ­ζη­τή­σεις και γιορ­τές πο­λι­τι­στι­κές και εκ­δη­λώ­σεις κοι­νω­νι­κού προ­βλη­μα­τι­σμού, γύρω από το θέμα της Δη­μο­κρα­τίας. Εί­ναι η γιορτή της Νε­ο­λαίας και της Δη­μο­κρα­τίας στη χώρα μας.

Με προ­βλή­ματα τα οποία αντι­με­τω­πί­ζουμε κάθε φορά και που εί­ναι λο­γικό να υπάρ­χουν στο πλαί­σιο της αντι­πα­ρά­θε­σης, που το δη­μο­κρα­τικό πλαί­σιο εί­ναι λο­γικό να δη­μιουρ­γεί. Ανα­φέρ­θηκα νω­ρί­τερα στην ανά­γκη της 17 χρό­νων υπο­χρε­ω­τι­κής εκ­παί­δευ­σης που εί­ναι στό­χος της εκ­παι­δευ­τι­κής με­ταρ­ρύθ­μι­σης. Θα ήθελα να σας πω ότι δική μας συ­νεί­δηση εί­ναι ότι η εκ­παι­δευ­τική με­ταρ­ρύθ­μιση δεν ξε­κινά από το μη­δέν, ξε­κι­νάει αξιο­ποιώ­ντας προη­γού­με­νες εμπει­ρίες, αλλά μέσα σε μια παι­δα­γω­γική αντί­ληψη που δεν δί­νει έμ­φαση και πολύ πε­ρισ­σό­τερο δεν θε­ω­ρεί ότι η ορ­γα­νώ­τρια ιδέα της αλ­λα­γής στο σχο­λείο, εί­ναι ο αντα­γω­νι­σμός, αντι­θέ­τως δί­νει έμ­φαση στη συ­νερ­γα­σία και τη συλ­λο­γι­κό­τητα.

Επί­σης δί­νει έμ­φαση στην ανά­γκη, αυτό το οποίο ονο­μά­ζουμε ενί­σχυ­σης του ακα­δη­μαϊ­κού χα­ρα­κτήρα της εκ­παί­δευ­σης και σε μια αρ­μο­νική συ­νάρ­τηση με το θέμα της ανά­πτυ­ξης των δε­ξιο­τή­των. Δεν θέ­λουμε το σχο­λείο να υπο­βαθ­μι­στεί σε ένα σχο­λείο κα­τάρ­τι­σης, αντι­θέ­τως, έχει ση­μα­σία η ολό­κληρη μόρ­φωση, σε συν­δυα­σμό με το θέμα των δε­ξιο­τή­των. Θα ήθελα να σας πω ότι η ελ­λη­νική εκ­παί­δευση, ακόμα και σε συν­θή­κες κρί­σης σή­μερα, παρά τα προ­βλή­ματα της, τα οποία σε με­γάλο βαθμό εί­ναι αντί­στοιχα προς τα προ­βλή­ματα άλ­λων εκ­παι­δευ­τι­κών συ­στη­μά­των, άλ­λων ευ­ρω­παϊ­κών χω­ρών, παρά τα προ­βλή­ματα της η εκ­παί­δευσή μας πα­ρά­γει απο­φοί­τους, οι οποίοι όταν χρειά­ζε­ται να πάνε στο εξω­τε­ρικό, δια­πρέ­πουν.

Πα­ρότι η ελ­λη­νική εκ­παί­δευση ακόμη και τώρα μέσα στην κρίση αντι­με­τω­πί­ζει με κά­πως επι­τυχή τρόπο το θέμα της σχο­λι­κής διαρ­ροής, δη­λαδή, εί­μα­στε πε­ρί­που στο 10% από το Γυ­μνά­σιο προς το Λύ­κειο, πο­σο­στό το οποίο εί­ναι κάτω από το μέσο όρο των ευ­ρω­παϊ­κών χω­ρών, εκεί που έχουμε χά­σει τη μάχη αυτή τη στιγμή, εί­ναι στη μάχη της διαρ­ροής των εγκε­φά­λων, δη­λαδή, των παι­διών που σπου­δά­ζουν και τε­λειώ­νουν τα Πα­νε­πι­στή­μια και φεύ­γουν στο εξω­τε­ρικό για για να βρουν ερ­γα­σία. Επα­να­λαμ­βάνω, τα πε­ρισ­σό­τερα απ’ αυτά τα παι­διά δια­πρέ­πουν και δεν εί­ναι λίγα, εί­ναι 200 χι­λιά­δες πτυ­χιού­χοι των Ελ­λη­νι­κών Πα­νε­πι­στη­μίων, κο­ρί­τσια και αγό­ρια.

Εάν θέ­λουμε να επι­ση­μά­νουμε προ­τε­ραιό­τη­τες και προ­βλή­ματα στο χώρο της εκ­παί­δευ­σης, ανα­φέρ­θηκα νω­ρί­τερα στο θέμα των οι­κο­νο­μι­κών και στο θέμα των προ­σλή­ψεων, που εί­ναι ανα­γκαίες για μό­νιμο προ­σω­πικό, θα πάω τώρα στα ζη­τή­ματα τα διαρ­θρω­τικά ανά βαθ­μίδα. Το πρώτο θέμα εί­ναι η δη­μιουρ­γία ενός ανα­νε­ω­μέ­νου ολο­ή­με­ρου σχο­λείου, Δη­μο­τι­κού Σχο­λείου με προ­σχο­λι­κές διε­τής σπου­δές στο Νη­πια­γω­γείο, λίγο ανα­νε­ω­μέ­νου, γιατί θέ­λουμε να ανα­νε­ώ­σουμε το πε­ριε­χό­μενο των μα­θη­μά­των, να ανα­νε­ώ­σουμε τις εκ­παι­δευ­τι­κές με­θό­δους και να ανα­νε­ώ­σουμε επί­σης και τον τρόπο αξιο­λό­γη­σης των παι­διών.

Ήδη το επό­μενο χρο­νικό διά­στημα θα πε­ρά­σουμε σε αλ­λα­γές ορι­σμέ­νων βι­βλίων, σε πε­ριο­ρι­σμό του προ­γράμ­μα­τος του ανα­λυ­τι­κού ως προς ορι­σμένα μα­θή­ματα και σε πε­ρι­γρα­φική αξιο­λό­γηση των μα­θη­τών και των μα­θη­τριών.

(Συ­νέ­χεια ομι­λίας κ. Νι­κό­λαου Φίλη, Υπουρ­γού Παι­δείας, Έρευ­νας και Θρη­σκευ­μά­των)

Όχι, βαθ­μο­λο­γική κλί­μακα αλλά πε­ρι­γρα­φική αξιο­λό­γηση δυ­να­το­τή­των και προ­βλη­μά­των που έχει το κάθε παιδί.

Δεύ­τερο θέμα, εί­ναι η Ει­δική Αγωγή. Εδώ εί­μα­στε πίσω. Φέ­τος έχουμε κά­νει «αγώνα δρό­μου» για να κα­λύ­ψουμε τα κενά που χρό­νια τώρα υπάρ­χουν στην Ει­δική Αγωγή. Προ­σα­να­το­λι­ζό­μα­στε στην «υιο­θέ­τηση» μιας ευ­ρω­παϊ­κής πρα­κτι­κής που εί­ναι η Συ­μπε­ρι­λη­πτική Δι­δα­σκα­λία. Δη­λαδή, όχι τα παι­διά με προ­βλή­ματα, γκέτο, αλλά μέσα στην τάξη με την στή­ριξη του δα­σκά­λου ει­δι­κής αγω­γής και όπου χρειά­ζε­ται με τα ει­δικά τμή­ματα έντα­ξης και βε­βαίως, δια­τή­ρηση για τις βα­ριές πε­ρι­πτώ­σεις των ει­δι­κών σχο­λείων της ει­δι­κής αγω­γής.

Άλλο ζή­τημα εί­ναι το θέμα το Λυ­κείου. Οι από­φοι­τοι των ελ­λη­νι­κών Λυ­κείων οσά­κις επι­λέ­γουν να πάνε στο εξω­τε­ρικό δια­πι­στώ­νουμε ότι αντα­πο­κρί­νο­νται ικα­νο­ποι­η­τικά στο επί­πεδο των σπου­δών. Αυτό έχει να κά­νει και με το υψηλό επί­πεδο γλωσ­σο­μά­θειας που υπάρ­χει στη χώρα μας, αλλά και με την πα­ρα­δο­σιακή μορφή δι­δα­σκα­λίας ορι­σμέ­νων γνω­στι­κών αντι­κει­μέ­νων, όπως για πα­ρά­δειγμα πα­λαιό­τερα τα μα­θη­μα­τικά. Αυτό το λέμε, όχι για να σβή­σουμε προ­βλή­ματα, να κρύ­ψουμε προ­βλή­ματα, γιατί το με­γάλο πρό­βλημα του Λυ­κείου εί­ναι ότι λει­τουρ­γεί ως κα­λός αγω­γός, ως κα­λός διά­δρο­μος, για την Τρι­το­βάθ­μια Εκ­παί­δευση, όχι όμως ως ένα σχο­λείο που δί­νει τη δυ­να­τό­τητα στο παιδί να απο­κτή­σει μια σφαι­ρική μόρ­φωση, να απο­κτή­σει αυτό που λέμε μια αν­θρω­πι­στική παι­δεία χρή­σιμη σε κάθε πε­ρί­πτωση όποιο επάγ­γελμα και εάν απο­φα­σί­σει να ακο­λου­θή­σει στη ζωή του.

Εδώ θα ρί­ξουμε ιδιαί­τερο βά­ρος. Η σχέση Λυ­κείου με ΑΕΙ, η πρό­σβαση ποια εί­ναι; ποια πρέ­πει να εί­ναι; Εί­ναι ένα στοι­χείο που μας προ­βλη­μα­τί­ζει και χω­ρίς βια­σύνη θα έχουμε κά­ποιες κα­τα­λή­ξεις στο επό­μενο διά­στημα.

Επί­σης, υπάρ­χουν θέ­ματα τα οποία μας προ­βλη­μα­τί­ζουν που αφο­ρούν στην τε­χνική εκ­παί­δευση, όπου και εδώ εί­μα­στε πίσω ως χώρα για πολ­λούς λό­γους, κοι­νω­νι­κούς, ιδε­ο­λο­γι­κούς και πο­λι­τι­κούς, που αφο­ρούν τις εκά­στοτε εξου­σίες αλλά και την κοι­νω­νία μας πως προ­σλαμ­βά­νει με τρόπο με­ρι­κές φο­ρές μειω­τικό την έν­νοια της τε­χνι­κής εκ­παί­δευ­σης. Η κρίση, δυ­στυ­χώς, δη­μιουρ­γεί ένα υπο­χρε­ω­τικό πλαί­σιο προ­κει­μέ­νου τα παι­διά να ανα­ζη­τούν από νω­ρίς τη δυ­να­τό­τητα ερ­γα­σίας μέσα από εξει­δι­κεύ­σεις της επαγ­γελ­μα­τι­κής εκ­παί­δευ­σης. Πι­στεύ­ουμε, ότι πρέ­πει η Τε­χνική Εκ­παί­δευση να δια­τη­ρή­σει το χα­ρα­κτήρα του ισό­τι­μου σχο­λι­κού δι­κτύου προς την Γε­νική Εκ­παί­δευση, αλλά να προ­νο­ή­σει για δια­δι­κα­σίες μα­θη­τείας και ήδη, βρι­σκό­μα­στε σε συ­νεν­νό­ηση με την Ε.Ε., προ­κει­μέ­νου να χρη­μα­το­δο­τη­θούν τέ­τοιες δια­δι­κα­σίες μα­θη­τείας. Δεν κρυ­βό­μα­στε, η μα­θη­τεία θέ­λει βε­βαίως, μια πα­ρώ­θηση εκ μέ­ρους του εκ­παι­δευ­τι­κού συ­στή­μα­τος και προ­σα­να­το­λι­σμό, χρειά­ζε­ται όμως και την ύπαρξη βιο­μη­χα­νι­κών ή άλ­λων οι­κο­νο­μι­κών μο­νά­δων. Η ση­με­ρινή πραγ­μα­τι­κό­τητα της ελ­λη­νι­κής οι­κο­νο­μίας δεν προ­σφέ­ρε­ται για άμε­σες «επεν­δύ­σεις» σε αυ­τόν τον το­μέα, τον το­μέα της μα­θη­τείας στις διά­φο­ρες βιο­μη­χα­νι­κές και γε­νι­κό­τερα οι­κο­νο­μι­κές μο­νά­δες. Ο του­ρι­σμός εί­ναι μια κα­τεύ­θυνση, αλλά ομιλώ γε­νι­κό­τερα.

Ανα­φέρ­θηκα, επί­σης, νω­ρί­τερα σε ένα υψηλό επί­πεδο γλωσ­σο­μά­θειας που υπάρ­χει στη χώρα μας, για αυτό το Υπουρ­γείο Παι­δείας από φέ­τος θα κα­θιε­ρώ­σει το Κρα­τικό Πι­στο­ποι­η­τικό Γλωσ­σο­μά­θειας και με ψη­φιακό τρόπο, προ­κει­μέ­νου με ένα σαφή τρόπο να δια­πι­στώ­νε­ται το επί­πεδο της γλωσ­σο­μά­θειας των παι­διών. Επί του πα­ρό­ντος έχουμε προ­γραμ­μα­τί­σει ένα πρό­γραμμα για τις τέσ­σε­ρις πιο δια­δε­δο­μέ­νες γλώσ­σες, όπως εί­ναι τα αγ­γλικά, τα γαλ­λικά, τα γερ­μα­νικά και τα ισπα­νικά. Επί­σης, έχουμε στο πρό­γραμμα τα ιτα­λικά και τα τουρ­κικά.

(Συ­νέ­χεια ομι­λίας κ. ΝΙ­ΚΟ­ΛΑΟΥ ΦΙΛΗ, Υπουρ­γού Παι­δείας, Έρευ­νας και Θρη­σκευ­μά­των)

Αυτή εί­ναι η πρό­θεσή μας. Τα τουρ­κικά επειδή εί­ναι μία γλώσσα που ανοί­γει προς τον κό­σμο της Ανα­το­λής, τα αρα­βικά, αλλά εί­ναι και η με­γα­λύ­τερη γει­το­νική χώρα της Ελ­λά­δας. Άρα χρεια­ζό­μα­στε όπου υπάρ­χει έφεση, μέ­θο­δος και πρω­το­βου­λία Ελ­λή­νων να μά­θουν ή τουρ­κικά, να πι­στο­ποιεί­ται κρα­τικά αυτό το πράγμα.

Για όλα τα στοι­χεία που ανέ­φερα νω­ρί­τερα, κά­νουμε διά­λογο με τον ΟΟΣΑ. Ο διά­λο­γος με τον ΟΟΣΑ ξε­κι­νάει από την βάση ότι το ση­με­ρινό σχο­λείο, η ση­με­ρινή εκ­παί­δευση σε όλες τις βαθ­μί­δες της έχει υπο­στεί με­γάλα πλήγ­ματα από την οι­κο­νο­μική κρίση και συ­νε­πώς πρέ­πει να ξα­να­σκε­φτούμε τις προ­τε­ραιό­τη­τες και να συ­ντά­ξουμε μία νέα έκ­θεση για την εκ­παί­δευση, όχι μια απλή συ­νέ­χεια της έκ­θε­σης του 2011 που αφο­ρούσε την κα­τά­σταση πριν την κρίση στο χώρο της εκ­παί­δευ­σης. Προ­χω­ράει αυ­τός ο διά­λο­γος, έχουμε επι­λέ­ξει σε πρώτη φάση 6 ζη­τή­ματα προ­κει­μέ­νου να γί­νει συ­ζή­τηση και αν εί­ναι δυ­να­τόν στο τέ­λος να κα­τα­λή­ξουμε σε νο­μο­θε­τι­κές πρω­το­βου­λίες.

Το πρώτο θέμα αφορά τον ενιαίο χώρο έρευ­νας και ανώ­τα­της εκ­παί­δευ­σης. Το δεύ­τερο θέμα αφορά το ολο­ή­μερο σχο­λείο. Το τρίτο θέμα αφορά τα οι­κο­νο­μικά της εκ­παί­δευ­σης. Το τέ­ταρτο θέμα αφορά την εκ­παί­δευση των εκ­παι­δευ­τι­κών στε­λε­χών. Το πέμ­πτο θέμα αφορά την αυ­το­δυ­να­μία της σχο­λι­κής μο­νά­δας, δη­λαδή την απο­μά­κρυνση από ένα σκληρό συ­γκε­ντρω­τι­σμό που σή­μερα σφρα­γί­ζει το ελ­λη­νικό εκ­παι­δευ­τικό σύ­στημα κα­θώς επί­σης και δυ­να­τό­τη­τες μέσα από κρι­τή­ρια που θα θε­σπι­στούν, αλλά και όρ­γανα που θα δη­μιουρ­γη­θούν πα­ρα­κο­λού­θη­σης της εκ­παι­δευ­τι­κής με­ταρ­ρύθ­μι­σης. Όλα αυτά τα θέ­ματα τα έχουμε προ­τά­ξει σε συμ­φω­νία με τον ΟΟΣΑ.

Θα ήταν πα­ρά­ληψη νο­μίζω να μην ανα­φερθώ σε ένα θέμα της συ­γκυ­ρίας, λόγω και της εξέ­λι­ξης στην Ε.Ε. θα επη­ρε­ά­σει συ­νο­λικά την κοι­νω­νία, αλλά και ει­δι­κό­τερα το σχο­λείο. Εί­ναι η δια­χεί­ριση του προ­σφυ­γι­κού προ­βλή­μα­τος από τη σχο­λική κοι­νό­τητα. Στο πα­ρελ­θόν σε άλλα όμως συμ­φρα­ζό­μενα ιστο­ρικά, κοι­νω­νικά και οι­κο­νο­μικά, υπάρ­χει μία θε­τική εμπει­ρία επι­τυ­χούς δια­χεί­ρι­σης της έντα­ξης δε­κά­δων χι­λιά­δων προ­σφυ­γό­που­λων στο ελ­λη­νικό εκ­παι­δευ­τικό σύ­στημα, πολλά από τα οποία δια­κρί­θη­καν με την ει­σα­γωγή τους στα πα­νε­πι­στή­μια και αρ­κετά από τα οποία, η αλή­θεια εί­ναι με κά­ποιες αντι­δρά­σεις ξε­νο­φο­βι­κές στην αρχή αλλά στο τέ­λος αυ­τές απε­κλή­θη­σαν, αρί­στευ­σαν και κρά­τη­σαν την ελ­λη­νική ση­μαία στις διά­φο­ρες εθνι­κές εορ­τές.

Θέ­λουμε λοι­πόν και τώρα το νέο προ­σφυ­γικό κύμα, το οποίο σφρα­γί­ζε­ται αν δείτε τις τη­λε­ο­ρά­σεις από πάρα πολλά παι­διά μι­κρής ηλι­κίας, πολλά από τα οποία εί­ναι ασυ­νό­δευτα, θέ­λουμε αυτό το ζή­τημα να το σχε­διά­σουμε, ήδη ανα­λαμ­βά­νουμε πρω­το­βου­λίες προ­κει­μέ­νου όσα παι­διά μεί­νουν προ­σω­ρινά να υπάρ­χει η δυ­να­τό­τητα στοι­χειώ­δους κοι­νω­νι­κής εκ­παί­δευ­σής τους. Όσα παι­διά μεί­νουν μο­νι­μό­τερα να μπο­ρούν να εντα­χθούν με τρόπο ισό­τιμο στην ελ­λη­νική πραγ­μα­τι­κό­τητα. Όλα αυτά στο πλαί­σιο της ευ­ρω­παϊ­κής πο­λι­τι­κής, η οποία επι­τάσ­σει την ανα­λο­γική κα­τα­νομή των προ­σφύ­γων, ανα­λό­γως της οι­κο­νο­μι­κής βιω­σι­μό­τη­τας χω­ρών και του πλη­θυ­σμια­κού τους με­γέ­θους.

Αυτά είχα να πω έτσι σαν πρώτη ενη­μέ­ρωση και αν υπάρ­χει κά­ποια ερώ­τηση εί­μαι στην διά­θεσή σας. Ευ­χα­ρι­στώ πολύ.

ΚΩΝ­ΣΤΑ­ΝΤΙ­ΝΟΣ ΓΑ­ΒΡΟ­ΓΛΟΥ (Πρό­ε­δρος της Επι­τρο­πής): Ευ­χα­ρι­στούμε κύ­ριε Υπουργέ, πα­ρόλο που έχει στα­λεί στις ηλε­κτρο­νι­κές σας διευ­θύν­σεις τα ονό­ματα και οι χώ­ρες που εκ­προ­σω­πού­νται, να τις δια­βάσω: η Αυ­στρία, το Βέλ­γιο, η Γαλ­λία, η Γερ­μα­νία, η Εσθο­νία, η Ισπα­νία, η Ιρ­λαν­δία, η Κύ­προς, η Λε­το­νία, η Ολ­λαν­δία, η Πορ­το­γα­λία, η Σλο­βα­κία, η Σλο­βε­νία, η Φιν­λαν­δία, το Λου­ξεμ­βούργο και η Ιτα­λία που εί­ναι οι χώ­ρες της Ευ­ρω­ζώ­νης.

(Συ­νέ­χεια ομι­λίας κ. ΚΩΝ­ΣΤΑ­ΝΤΙ­ΝΟΥ ΓΑ­ΒΡΟ­ΓΛΟΥ, Προ­έ­δρου της Επι­τρο­πής)

Να θυ­μίσω και στους προ­σκε­κλη­μέ­νους μας ότι η συ­νε­δρί­αση αυτή η νέα μα­γνη­το­σκο­πη­μένη και θα την δεί­χνει το κα­νάλι της Βου­λής και τα πρα­κτικά της συ­νε­δρί­α­σης θα σας στα­λούν όταν κα­θα­ρο­γρα­φτούν.

Το λόγο έχει ο κ. Χα­ρα­κό­που­λος.

ΜΑ­ΞΙ­ΜΟΣ ΧΑ­ΡΑ­ΚΟ­ΠΟΥ­ΛΟΣ: Ευ­χα­ρι­στώ, κύ­ριε Πρό­ε­δρε. Θα ήθελα να σας συγ­χαρώ για την πρω­το­βου­λία της ση­με­ρι­νής συ­νε­δρί­α­σης. Πι­στεύω ότι μπο­ρεί να εί­ναι πολύ χρή­σιμη και ωφέ­λιμη η εμπει­ρία και οι γνώ­σεις που θα μας με­τα­φέ­ρουν οι μορ­φω­τι­κοί ακό­λου­θοι, τους οποί­ους και κα­λω­σο­ρίζω στην επι­τροπή μας. Η εμπει­ρία και η γνώση από την αντι­με­τώ­πιση ζη­τη­μά­των της παι­δείας στις χώ­ρες τους ενό­ψει του εθνι­κού δια­λό­γου που διε­ξά­γε­ται και στην πα­τρίδα μας.

Στα οι­κο­νο­μικά ζη­τή­ματα ανα­φέρ­θηκε νω­ρί­τερα και ο Υπουρ­γός, στα έξι χρό­νια της κρί­σης και των μνη­μο­νίων έχουν πε­ριο­ρι­στεί δρα­μα­τικά οι δα­πά­νες για την παι­δεία, με απο­τέ­λε­σμα να γη­ρά­σκει το εκ­παι­δευ­τικό προ­σω­πικό, να μην υπάρ­χουν προ­σλή­ψεις τα τε­λευ­ταία χρό­νια. Θα ήθελα να ξέρω, οι δα­πά­νες για την παι­δεία στις χώ­ρες σας, σε τι πο­σο­στό εί­ναι;

Δεύ­τερο που θα ήθελα να ρω­τήσω έχει να κά­νει με τα ανα­λυ­τικά προ­γράμ­ματα. Ποιο κα­θε­στώς εφαρ­μό­ζε­ται στις χώ­ρες σας, αν υπάρ­χει η δυ­να­τό­τητα τρο­πο­ποί­η­σης σε επί­πεδο σχο­λι­κής μο­νά­δας ανά­λογα με την επί­δοση των μα­θη­τών, πώς αντι­με­τω­πί­ζο­νται οι αδύ­να­μοι μα­θη­τές και ποιο εί­ναι το πο­σο­στό σχο­λι­κής διαρ­ροής και που το απο­δί­δετε;

Το τρίτο έχει να κά­νει με τα σχο­λικά βι­βλία. Πώς γρά­φο­νται, αν αγο­ρά­ζο­νται από τους μα­θη­τές ή χο­ρη­γού­νται δω­ρεάν και στην πε­ρί­πτωση που χο­ρη­γού­νται δω­ρεάν, επι­στρέ­φο­νται στο τέ­λος της σχο­λι­κής χρο­νιάς; Προ­βλέ­πο­νται πε­ρισ­σό­τερα του ενός σχο­λικά εγ­χει­ρί­δια και αν ναι, ποιος και πώς τα επι­λέ­γει;

Το τέ­ταρτο έχει να κά­νει με τους διο­ρι­σμούς των εκ­παι­δευ­τι­κών. Αν εί­ναι μό­νι­μοι στη θέση τους, πως επι­μορ­φώ­νο­νται στη χώρα σας και αν συν­δυά­ζε­ται η επι­μόρ­φωση με οι­κο­νο­μικά κί­νη­τρα; Σχε­τικά με την αξιο­λό­γηση του εκ­παι­δευ­τι­κού έρ­γου και των εκ­παι­δευ­τι­κών, ποιο σύ­στημα εφαρ­μό­ζε­ται; Γί­νε­ται από εσω­τε­ρι­κούς ή εξω­τε­ρι­κούς αξιο­λο­γη­τές; Η αξιο­λό­γηση των εκ­παι­δευ­τι­κών συν­δέ­ε­ται με τη μι­σθο­λο­γική και βαθ­μο­λο­γική εξέ­λιξη τους; Επί­σης, πως δια­πι­στώ­νε­ται εν­δε­χό­μενη δι­δα­κτική αδυ­να­μία ενός εκ­παι­δευ­τι­κού και πώς αντι­με­τω­πί­ζε­ται;

Το πέμ­πτο ερώ­τημα έχει να κά­νει με την επι­λογή των διευ­θυ­ντών των σχο­λείων. Αν υπάρ­χει μο­νι­μό­τητα στη θέση αυτή ή ορί­ζε­ται με θη­τεία και αν εί­ναι εκ­παι­δευ­τι­κοί ή μά­να­τζερ.

Το έκτο ερώ­τημα έχει να κά­νει με τον ανώ­τατο αριθμό μα­θη­τών ανά τμήμα και ποιο σύ­στημα αξιο­λό­γη­σης και προ­α­γω­γής των μα­θη­τών εφαρ­μό­ζε­ται.

Έβδο­μον, θα ήθελα να ήξερα πώς εκ­παι­δεύ­ο­νται τα άτομα με ει­δι­κές ανά­γκες στις χώ­ρες σας και ποιο σύ­στημα ει­δι­κής αγω­γής εκ­παί­δευ­σης ακο­λου­θείτε.

Το όγδοο έχει να κά­νει με την τε­χνο­λο­γική εκ­παί­δευση. Σε τι πο­σο­στό οι μα­θη­τές στις χώ­ρες σας ακο­λου­θούν την τε­χνο­λο­γική εκ­παί­δευση; Υπάρ­χει κά­ποια κα­τεύ­θυνση, κά­ποιος τρό­πος που το κρά­τος προ­ω­θεί την τε­χνο­λο­γική εκ­παί­δευση;

Το ένατο έχει να κά­νει με το σύ­στημα πρό­σβα­σης στην τρι­το­βάθ­μια εκ­παί­δευση. Αν υπάρ­χουν κε­ντρι­κές εξε­τά­σεις ή εξε­τά­σεις κατά πα­νε­πι­στή­μιο, αν λαμ­βά­νε­ται υπόψη η επί­δοση των μα­θη­τών στη δευ­τε­ρο­βάθ­μια εκ­παί­δευση, σε πό­σες χρο­νιές και πώς δια­σφα­λί­ζε­ται το αδιά­βλητο της πρό­σβα­σης από τη δευ­τε­ρο­βάθ­μια στην τρι­το­βάθ­μια εκ­παί­δευση;

Το τε­λευ­ταίο ερώ­τημα έχει να κά­νει με τα ιδιω­τικά σχο­λεία, αν υπάρ­χει ιδιω­τική εκ­παί­δευση στις χώ­ρες σας, πώς λει­τουρ­γούν και αν υπάρ­χει επι­δό­τηση από το κρά­τος ανά παιδί, το οποίο, φοιτά στα ιδιω­τικά σχο­λεία. Ευ­χα­ρι­στώ.

ΚΩΝ­ΣΤΑ­ΝΤΙ­ΝΟΣ ΓΑ­ΒΡΟ­ΓΛΟΥ (Πρό­ε­δρος της Επι­τρο­πής): Το λόγο έχει ο κ. Μι­χε­λής.

ΘΑ­ΝΑ­ΣΗΣ ΜΙ­ΧΕ­ΛΗΣ: Σας ευ­χα­ρι­στώ, κύ­ριε Πρό­ε­δρε.

Κα­λω­σο­ρί­ζουμε τους φί­λους μας ευ­ρω­παί­ους εκ­παι­δευ­τι­κούς και θα ήθελα να κάνω μια γε­νι­κό­τερη το­πο­θέ­τηση για τα ζη­τή­ματα της εκ­παί­δευ­σης.

Όταν ανα­φε­ρό­μα­στε στην εκ­παί­δευση, που εί­ναι ένας από τους βα­σι­κούς μη­χα­νι­σμούς του κρά­τους, δεν μπο­ρούμε παρά να ανα­φερ­θούμε σε ιστο­ρικά και κοι­νω­νικά δε­δο­μένα της χώ­ρας, όπως επί­σης, και στη θέση μιας χώ­ρας στη πα­γκό­σμια σκα­κιέρα.

Από αυτά τα δε­δο­μένα θα προ­κύ­ψουν οι συ­γκε­κρι­μέ­νοι στό­χοι της εκ­παί­δευ­σης.

Υπό αυτή την θε­ώ­ρηση συ­νο­πτικά θα επι­σή­μανα, πως η χώρα μας τα πρώτα χρό­νια της ύπαρ­ξής της ως κρά­τος αξιο­ποί­ησε την εκ­παί­δευση ως ένα ιδε­ο­λο­γικό μη­χα­νι­σμό για την εν χά­ραξη της εθνι­κής συ­νεί­δη­σης στις εντός του κρά­τους αυ­τού πο­λί­τες. Ο ρό­λος της αυ­τός έχει επι­ση­μαν­θεί από τον ιστο­ρικό Μάρκ Μα­ζά­ουερ και για άλλα βαλ­κα­νικά κράτη.

Γρά­φει χα­ρα­κτη­ρι­στικά ο Μα­ζά­ουερ «αν ρω­τού­σες έναν Βαλ­κά­νιο τι εθνό­τη­τας εί­ναι, συ­νή­θως απα­ντούσε ονο­μα­τί­ζο­ντας τη γλώσσα και το θρή­σκευμά του».

Στη συ­νέ­χεια η εκ­παί­δευσή μας στρά­φηκε σε άλ­λες επι­λο­γές, όπως η ει­σα­γωγή τε­χνι­κο­ε­παγ­γελ­μα­τι­κών μα­θη­μά­των, ενέρ­γεια που στο­χεύει κυ­ρίως στις επαγ­γελ­μα­τι­κές ανά­γκες της ανα­δυό­με­νης ελ­λη­νι­κής βιο­τε­χνίας. Πολύ αρ­γό­τερα την απα­σχό­λη­σαν ζη­τή­ματα τυ­πι­κής ισό­τη­τας των δύο φύ­λων ή παι­διών δια­φο­ρε­τι­κής κοι­νω­νι­κής προ­έ­λευ­σης. Τε­λευ­ταία δε ζη­τή­ματα γε­νι­κό­τε­ρου χα­ρα­κτήρα, όπως η οι­κο­λο­γία, ο ρα­τσι­σμός, η ανοχή και απο­δοχή του δια­φο­ρε­τι­κού, η πο­λυ­πο­λι­τι­σμι­κό­τητα.

Τα πα­ρα­πάνω δεν απο­τε­λούν δε­δο­μένα κάθε εκ­παι­δευ­τι­κού συ­στή­μα­τος σε όλες τις ευ­ρω­παϊ­κές χώ­ρες, εί­ναι προ­φα­νές ότι κάθε χώρα έχει τα δικά της ιστο­ρικά, πο­λι­τι­σμικά και ανα­πτυ­ξιακά χα­ρα­κτη­ρι­στικά και στό­χους, που εν τέ­λει κα­θο­ρί­ζουν το χα­ρα­κτήρα της εκ­παί­δευ­σής της.

Μπο­ρούμε, όμως, να ανα­φε­ρό­μα­στε σε μια εκ­παί­δευση βα­σι­σμένη στις αρ­χές του ευ­ρω­παϊ­κού δια­φω­τι­σμού, πα­ράλ­ληλα δε με τους στό­χους μιας κοι­νής οι­κο­νο­μι­κής και όχι μόνο ανά­πτυ­ξης της Ε.Ε..

Κατά την άποψή μου, το ζη­τού­μενο εί­ναι μια εκ­παί­δευση, που δια­παι­δα­γώ­γηση τους νέ­ους με τις αρ­χές που προ­α­να­φέρ­θη­καν, τους προ­ε­τοι­μά­ζει για την κοι­νω­νική τους ένταξη, αλλά και για την αυ­ριανή ερ­γα­σία. Όχι απλά μια κα­τά­κτηση για το αυ­ριανό τους επάγ­γελμα.

Μια εκ­παί­δευση που προ­ε­τοι­μά­ζει πο­λί­τες μιας πό­λης με πο­λι­τι­σμό και όχι κα­τα­να­λω­τές για την αγορά.

Σας ευ­χα­ρι­στώ.

ΚΩΝ­ΣΤΑ­ΝΤΙ­ΝΟΣ ΓΑ­ΒΡΟ­ΓΛΟΥ (Πρό­ε­δρος της Επι­τρο­πής): Σας ευ­χα­ρι­στούμε και εμείς.

Το λόγο έχει ο κ. Μαυ­ρω­τάς.

ΓΕ­ΩΡ­ΓΙΟΣ ΜΑΥ­ΡΩ­ΤΑΣ: Ευ­χα­ρι­στώ, κύ­ριε Πρό­ε­δρε.

Θα ήθελα και εγώ με τη σειρά μου να επαι­νέσω την πρω­το­βου­λία σας να έρ­θουν εδώ οι μορ­φω­τι­κοί ακό­λου­θοι για να ανταλ­λά­ξουμε εμπει­ρίες και από­ψεις στη προ­σπά­θεια που γί­νε­ται και να τους ευ­χα­ρι­στήσω εκ προ­οι­μίου για τη συμ­βολή τους σε αυτή τη με­ταρ­ρύθ­μιση στο ελ­λη­νικό εκ­παι­δευ­τικό σύ­στημα και για να μη χά­νουμε άλλο χρόνο θα μπω κα­τευ­θείαν στις ερω­τή­σεις.

Η πρώτη ερώ­τηση εί­ναι, αν στις χώ­ρες σας απα­γο­ρεύ­ε­ται η ίδρυση μη κρα­τι­κών πα­νε­πι­στη­μίων;

Η δεύ­τερη ερώ­τηση εί­ναι, ποια εί­ναι η γνώμη σας για τον Ενιαίο Ευ­ρω­παϊκό Χώρο Ανώ­τα­της Εκ­παί­δευ­σης και την δια­δι­κα­σία της Μπο­λό­νια;

Δη­λαδή, εί­ναι δύο ερω­τή­σεις που έχουν να κά­νουν πε­ρισ­σό­τερο με την ανώ­τατη εκ­παί­δευση.

Πώς συμ­με­τέ­χουν οι φοι­τη­τές στη διοί­κηση των πα­νε­πι­στη­μίων και αν εί­ναι ορ­γα­νω­μέ­νοι στις χώ­ρες σας σε πο­λι­τι­κές, κομ­μα­τι­κές, φοι­τη­τι­κές πα­ρα­τά­ξεις;

Πώς δια­συν­δέ­ο­νται τα πα­νε­πι­στή­μια με την πα­ρα­γωγή και με κά­ποια πα­ρα­δείγ­ματα, ίσως από τις χώ­ρες σας;

Αν θα βρί­σκατε θε­τικό την ύπαρξη αγ­γλό­φω­νων τμη­μά­των σε ελ­λη­νικά πα­νε­πι­στή­μια και αν αυτά θα ενί­σχυαν τις διευ­ρω­παϊ­κές προ­σπά­θειες που γί­νο­νται, όπως για πα­ρά­δειγμα, τα προ­γράμ­ματα Erasmus, γιατί στην Ελ­λάδα έχουμε το πρό­βλημα, ότι δεν έχουμε με­γάλη αντα­πό­κριση στο πρό­γραμμα Erasmus, επειδή ακρι­βώς δεν έχουμε αγ­γλό­φωνα τμή­ματα στην Ελ­λάδα.

Ο κ. Χα­ρα­κό­που­λος, ρώ­τησε για την ει­σα­γωγή στα πα­νε­πι­στη­μία, δεν θα το ρω­τήσω και εγώ.

Αυτό που θα ήθελα στη συ­νέ­χεια πη­γαί­νο­ντας προς την δευ­τε­ρο­βάθ­μια εκ­παί­δευση και μια ση­μα­ντική ερώ­τηση, κατά τη γνώμη, εί­ναι τι κά­νετε στη χώρα σας για την τε­χνική και την επαγ­γελ­μα­τική εκ­παί­δευση και τι πο­σο­στά μα­θη­τών κα­τευ­θύ­νο­νται προς τα πα­νε­πι­στή­μια ή προς τις σχο­λές τε­χνι­κής και επαγ­γελ­μα­τι­κής εκ­παί­δευ­σης;

Είπε και ο κ. Χα­ρα­κό­που­λος προη­γου­μέ­νως για το θέμα των διευ­θυ­ντών, αν εί­ναι manager στις σχο­λι­κές μο­νά­δες, αν υπάρ­χει αυ­το­νο­μία.

Πώς προ­κύ­πτουν οι διευ­θυ­ντές, με κά­ποια δια­δι­κα­σία επι­λο­γής, με ψη­φο­φο­ρία από τους δα­σκά­λους;

(Συ­νέ­χεια ομι­λίας κ. ΓΕ­ΩΡ­ΓΙΟΥ ΜΑΥ­ΡΩΤΑ)

Και τέ­λος, με βά­σει την εμπει­ρία σας όση έχετε από το ελ­λη­νικό εκ­παι­δευ­τικό σύ­στημα, ποιο θε­ω­ρείτε εσείς ότι εί­ναι το πιο ση­μα­ντικό από τις ελ­λεί­ψεις ή τα προ­βλή­ματα που εσείς βλέ­πετε. Ευ­χα­ρι­στώ πολύ.

ΚΩΝ­ΣΤΑ­ΝΤΙ­ΝΟΣ ΓΑ­ΒΡΟ­ΓΛΟΥ (Πρό­ε­δρος της Επι­τρο­πής) : Το λόγο έχει ο κύ­ριος Γρέ­γος.

ΑΝΤΩ­ΝΙΟΣ ΓΡΕ­ΓΟΣ : Ευ­χα­ρι­στώ κύ­ριε Πρό­ε­δρε, εί­μαι Βου­λευ­τής της ΧΑ και Βου­λευ­τής του Νο­μού Θεσ­σα­λο­νί­κης. Η Θεσ­σα­λο­νίκη όπως γνω­ρί­ζετε αγα­πη­τοί μορ­φω­τι­κοί ακό­λου­θοι εί­ναι η πρω­τεύ­ουσα της Μα­κε­δο­νίας. Ακού­σατε κά­ποια πράγ­ματα από τον αρ­μό­διο Υπουργό, θα σας ενη­με­ρώσω και εγώ για το τι γί­νε­ται στην πα­τρίδα μας αυτή τη στιγμή. Όπως γνω­ρί­ζετε ίσως η παι­δεία αυτή τη στιγμή εί­ναι υπό διά­λυση. Τα σχο­λεία έχουν τρο­με­ρές ελ­λεί­ψεις σε προ­σω­πικό και υλι­κο­τε­χνι­κές υπο­δο­μές. Και συμ­βαί­νει και το μο­να­δικό φαι­νό­μενο εδώ στην πα­τρίδα μας, άλλα πράγ­ματα σπου­δά­ζουν οι νέοι μας και με άλλα ασχο­λού­νται.

Τα πα­νε­πι­στή­μια δί­νουν πτυ­χία σε από­φοι­τους αλλά ου­σια­στικά χω­ρίς αντί­κρι­σμα. Ενώ συμ­βαί­νει μέσα σε αυτά να δρούνε κά­ποιες εγκλη­μα­τι­κές ορ­γα­νώ­σεις με πλού­σια δράση σε όλα τα επί­πεδα. Η μά­στιγα του πο­λι­τι­σμού έπληξε και την παι­δεία σαν μια αρ­ρώ­στια που δη­λη­τη­ριά­ζει την νε­ο­λαία μας. Ευ­τυ­χώς όμως, με ενη­με­ρω­τι­κές δρά­σεις και πα­ρεμ­βά­σεις το φαι­νό­μενο αυτό ατο­νεί και στην Ελ­λάδα και στην Ευ­ρώπη. Με τη σθε­ναρή αντί­σταση εκα­τομ­μυ­ρίων ευ­ρω­παίων πο­λι­τών.

Η άνο­δος των Εθνι­κι­στι­κών Κομ­μά­των στην Ευ­ρώπη, δί­νει πλέον στους λα­ούς ένα όραμα και μια ελ­πίδα. Εμείς σαν ΧΑ πι­στεύ­ουμε σε μια εθνική παι­δεία, όπως και πι­στεύ­ουμε στο τρί­πτυχο Πατρίδα-Θρησκεία-Οικογένεια. Τα ιδε­ώδη της φυ­λής και του έθνους περ­νάνε μέσα από εμάς τους γο­νείς, και στα παι­διά μας. Σο­βαρό έργο επι­πλέον πρέ­πει να επι­τε­λέ­σουν οι Σύλ­λο­γοι Γο­νέων και Κη­δε­μό­νων, όπου επί­σης συμ­με­τέ­χουμε πολύ ενεργά. Τη μόρ­φωση του παι­διού μας την θε­ω­ρούμε ύψι­στο κα­θή­κον και την επι­τε­λούμε κυ­ρίως μες στο σπίτι αλλά και στους Συλ­λό­γους, στα Σω­μα­τεία και στους αθλη­τι­κούς χώ­ρους.

Κάθε ευ­ρω­παίος πο­λί­της και κάθε γο­νιός θα πρέ­πει να επι­με­λεί­ται προ­σω­πικά τη μόρ­φωση των παι­διών του. Διευ­κρι­νίζω εδώ ότι άλλο μόρ­φωση και άλλο εξει­δί­κευση. Σε μια εποχή κρί­σης αξιών και δευ­τε­ρευό­ντως κρί­σεις λόγω οι­κο­νο­μι­κών, η εκ­παί­δευση θε­ω­ρεί­ται ακρο­γω­νιαίος λί­θος στην ίδια μας την κοι­νω­νία. Όσον αφορά την ύπαρξη της κοι­νω­νίας μας, ο πο­λι­τι­σμός και η πα­γκο­σμιο­ποί­ηση δεν πρέ­πει να δια­λύ­σουν όσα με κόπο και αγώ­νες ευ­τύ­χη­σαν, έκτι­σαν και έπρα­ξαν οι πρό­γο­νοί μας.

Νο­μίζω ότι γνω­ρί­ζετε το μο­να­δικό φαι­νό­μενο της δια­τή­ρη­σης των αξιών αυ­τών, κατά την πε­ρί­οδο της Τουρ­κο­κρα­τίας και μι­λάω για το λε­γό­μενο «κρυφό σχο­λειό», γιατί δεν πρέ­πει να ανα­γά­γουμε τα πά­ντα στα οι­κο­νο­μικά. Δυ­στυ­χώς η Ελ­λάδα αι­μορ­ρα­γεί χά­νο­ντας τα λε­γό­μενα δυ­νατά μυαλά. Αυ­τοί οι άν­θρω­ποι φεύ­γουν στο εξω­τε­ρικό προ­κει­μέ­νου να βρουν μια δου­λειά αλλά, η πα­τρίδα μας τους χρειά­ζε­ται. Η πα­τρί­δας μας χρειά­ζε­ται πραγ­μα­τικά, ένα εθνικό σχε­δια­σμό για την παι­δεία με γνώ­μονα το συμ­φέ­ρον και την προ­κοπή του έθνους μας.

Όσον αφορά την ένταξη των παι­διών με­τα­να­στών στο εκ­παι­δευ­τικό σύ­στημα, η λύση εί­ναι αυτά τα παι­διά να εντα­χθούν στις κοι­νω­νίες από τις οποίες προ­ήλ­θαν μιας που όπως έχει απο­δει­χθεί, δεν μπο­ρούν να εντα­χθούν στα σχο­λεία αλλά και στην κοι­νω­νία γε­νι­κό­τερα, ακόμα και αν έχουν δύο και τρείς γε­νιές. Θα πε­ρι­μένω να ακούσω και τις απα­ντή­σεις στα ερω­τή­ματα που ετέ­θη­σαν. Ευ­χα­ρι­στώ.

ΚΩΝ­ΣΤΑ­ΝΤΙ­ΝΟΣ ΓΑ­ΒΡΟ­ΓΛΟΥ (Πρό­ε­δρος της Επι­τρο­πής) : Το λόγο έχει η κυ­ρία Βα­γενά.

ΑΝΝΑ ΒΑ­ΓΕΝΑ : Σας ευ­χα­ρι­στώ κύ­ριε Πρό­ε­δρε, κα­λω­σο­ρίζω αυτή τη συ­νά­ντηση. Δεν θα θέσω ερω­τή­σεις άλ­λω­στε κα­λύ­φθη­καν όλα τα θέ­ματα μόνο μια σκέψη μου θα πω. Ανα­φέρ­θηκε ο κύ­ριος Υπουρ­γός στην μη εξά­πλωση της εν­δο­σχο­λι­κής βίας στα σχο­λεία μας, και ότι οφεί­λε­ται στην προ­λη­πτική πο­λι­τική των εκ­παι­δευ­τι­κών. Θα ήθελα να προ­σθέσω ότι οφεί­λε­ται και στην δομή της ελ­λη­νι­κής οι­κο­γέ­νειας διότι, υπάρ­χει μια βάση που εδρά­ζε­ται στην πα­λιά δομή της με­σο­γεια­κής οι­κο­γέ­νειας. Οι­κο­γε­νεια­κής εστία, για­γιά, παπ­πούς, γο­νείς, θείες, ξα­δέλ­φια και αδέλ­φια.

Αυτή τη δομή που δο­κι­μά­ζε­ται στις ημέ­ρες μας, πι­στεύω ότι πάση θυ­σία πρέ­πει να τη δια­τη­ρή­σουμε. Γιατί οι αξίες και οι αρ­χές που ένα παιδί παίρ­νει από την οι­κο­γέ­νεια του, εί­ναι ανα­ντι­κα­τά­στα­τες. Και κα­νένα τε­χνο­κρα­τικό εκ­παι­δευ­τικό σύ­στημα δεν μπο­ρεί να αντι­κα­τα­στή­σει.

ΚΩΝ­ΣΤΑ­ΝΤΙ­ΝΟΣ ΓΑ­ΒΡΟ­ΓΛΟΥ (Πρό­ε­δρος της Επι­τρο­πής) : Το λόγο έχει ο κύ­ριος Κο­ντο­γε­ώρ­γος.

ΚΩΝ­ΣΤΑ­ΝΤΙ­ΝΟΣ ΚΟ­ΝΤΟ­ΓΕ­ΩΡ­ΓΟΣ: Ευ­χα­ρι­στώ, κύ­ριε Πρό­ε­δρε. Η πρώτη ερώ­τηση εί­ναι αν υπάρ­χει επαγ­γελ­μα­τι­κός προ­σα­να­το­λι­σμός στην προ­σχο­λική και σχο­λική ηλι­κία και η ανα­γνώ­ριση ει­δι­κών ικα­νο­τή­των των παι­διών στις χώ­ρες των μορ­φω­τι­κών ακο­λού­θων που φι­λο­ξε­νού­νται σή­μερα εδώ. Το δεύ­τερο ερώ­τημά μου εί­ναι αν υπάρ­χει σύ­στημα αξιο­λό­γη­σης – και ποιο εί­ναι αυτό – στους εκ­παι­δευ­τι­κούς όλων των βαθ­μί­δων μέ­χρι και τη δευ­τε­ρο­βάθ­μια. Στην τρι­το­βάθ­μια, βε­βαίως, υπάρ­χει και κυ­ρίως επι­κρα­τούν οι κα­νό­νες της αγο­ράς στην Ευ­ρώπη και αυτό γιατί τα πε­ρισ­σό­τερα πα­νε­πι­στή­μια εί­ναι και ιδιω­τικά.

ΚΩΝ­ΣΤΑ­ΝΤΙ­ΝΟΣ ΓΑ­ΒΡΟ­ΓΛΟΥ (Πρό­ε­δρος της Επι­τρο­πής): Το λόγο έχει ο κ. Δου­ζί­νας.

ΚΩΝ­ΣΤΑ­ΝΤΙ­ΝΟΣ ΔΟΥ­ΖΙ­ΝΑΣ: Σας ευ­χα­ρι­στώ πολύ, κύ­ριε Πρό­ε­δρε. Θα ήθελα να μι­λήσω χρη­σι­μο­ποιώ­ντας την εμπει­ρία μου ως κα­θη­γη­τής στο Πα­νε­πι­στή­μιο του Λον­δί­νου επί 41 χρό­νια, πρώην αντι­πρύ­τα­νης, κο­σμή­το­ρας και σε όλες τις άλ­λες θέ­σεις. Το πρώτο που ήθελα να πω, πάνω σε κάτι που είπε ο κ. Υπουρ­γός, εί­ναι ότι οι Έλ­λη­νες πα­νε­πι­στη­μια­κοί και ερευ­νη­τές στη Με­γάλη Βρε­τα­νία απο­τε­λούν σε σχε­τικά νού­μερα τη με­γα­λύ­τερη εθνική ομάδα. Αυτό ση­μαί­νει ότι το πα­νε­πι­στή­μιό μας κά­νει μια καλή δου­λειά. Υπάρ­χουν προ­βλή­ματα, τα οποία έχουν συ­ζη­τη­θεί και θα συ­ζη­τη­θούν, αλλά νο­μίζω ότι αυ­τές οι κα­τα­δι­κα­στι­κές κο­ρό­νες που ακού­γο­νται κατά και­ρούς δεν εί­ναι δυ­να­τόν να απο­δει­χθούν από τα γε­γο­νότα.

Χρη­σι­μο­ποιώ­ντας την εμπει­ρία μου στη Βρε­τα­νία, θα ήθελα να πω με­ρικά πράγ­ματα σε σχέση με τα θέ­ματα που συ­ζη­τάμε σή­μερα. Πρώ­τον, υπάρ­χει μια γε­νική απο­δοχή στο βρε­τα­νικό ακα­δη­μαϊκό κό­σμο ότι η δια­δι­κα­σία της Μπο­λό­νια έχει απο­τύ­χει ή η επι­τυ­χία της εί­ναι εξαι­ρε­τικά πε­ριο­ρι­σμένη. Αυτό φαί­νε­ται και στη δυ­σκο­λία προ­σαρ­μο­γής των δια­φό­ρων εθνι­κών εκ­παι­δευ­τι­κών συ­στη­μά­των σε αυτό το μο­ντέλο, που ήταν βρε­τα­νικό υπο­τί­θε­ται – δεν εί­ναι ακρι­βώς, αλλά έτσι λε­γό­ταν – και επί­σης η με­τα­φορά των creditsκαι το creditsystemκαι αυτό δεν έχει λει­τουρ­γή­σει. Επο­μέ­νως, θα ήθελα να μας πουν οι προ­σκε­κλη­μέ­νοι από τις εθνι­κές αντι­προ­σω­πείες κατά πό­σον πρέ­πει να προ­χω­ρή­σουμε έξω από την Μπο­λό­νια, πι­θα­νόν με νέα συ­στή­ματα πα­νευ­ρω­παϊ­κής προ­σαρ­μο­γής.

Το δεύ­τερο θέμα εί­ναι η σχέση τρι­το­βάθ­μιας παι­δείας και έρευ­νας και εδώ θα έπρεπε να δη­λώ­σουμε – και ζητώ από τους προ­σκε­κλη­μέ­νους να κά­νουν ένα σχό­λιο – κατά πόσο ο ρό­λος της παι­δείας δεν εί­ναι απλώς η ένταξη στην οι­κο­νο­μία. Εί­ναι ένας γε­νι­κό­τε­ρος ρό­λος μόρ­φω­σης και καλ­λιέρ­γειας, μια συ­νο­λική δη­μιουρ­γία ενός κρι­τι­κού πνεύ­μα­τος κα­τα­νό­η­σης του εαυ­τού και του άλ­λου και όχι, βέ­βαια, μόνο η από­κτηση δε­ξιο­τή­των. Με αυτή την έν­νοια, ο ρό­λος της έρευ­νας πρέ­πει να εί­ναι απο­λύ­τως ενταγ­μέ­νος μέσα στο πα­νε­πι­στή­μιο, έτσι ώστε να υπάρ­χει η δυ­να­τό­τητα να γί­νε­ται ένας συ­νο­λι­κός προ­γραμ­μα­τι­σμός για αυ­τήν τη γε­νι­κό­τερη υπο­χρέ­ωση που έχουμε ως εκ­παι­δευ­τι­κοί – και βέ­βαια τώρα ως πο­λι­τι­κοί – για να δη­μιουρ­γούμε μια νο­ο­τρο­πία στη­ριγ­μένη στις ευ­ρω­παϊ­κές αξίες.

Τέ­λος, όσο αφορά τη δη­μο­κρα­τική ορ­γά­νωση των πα­νε­πι­στη­μίων, θέλω απλώς να πω ότι ως αντι­πρύ­τα­νης και σε κά­ποιες άλ­λες θέ­σεις που έχω στο Πα­νε­πι­στή­μιο του Λον­δί­νου, σε όλες αυ­τές εξε­λέ­γην. Οι εκλο­γές και η δη­μο­κρα­τική ορ­γά­νωση του πα­νε­πι­στη­μίου εί­ναι ένα ευ­ρω­παϊκό κε­κτη­μένο και νο­μίζω ότι οτι­δή­ποτε θα μας έβγαζε από αυ­τήν τη λο­γική μάς οδη­γεί σε μια απο­δη­μο­κρα­τι­κο­ποί­ηση, απο­πο­λι­τι­κο­ποί­ηση και τε­λικά σε μια κα­τα­στροφή του ρό­λου της παι­δείας. Ευ­χα­ρι­στώ.

ΚΩΝ­ΣΤΑ­ΝΤΙ­ΝΟΣ ΓΑ­ΒΡΟ­ΓΛΟΥ (Πρό­ε­δρος της Επι­τρο­πής): Το λόγο έχει ο κ. Φορ­τσά­κης.

ΘΕ­Ο­ΔΩ­ΡΟΣ ΦΟΡ­ΤΣΑ­ΚΗΣ: Ευ­χα­ρι­στώ πολύ, κύ­ριε Πρό­ε­δρε. Ήθελα και εγώ με τη σειρά μου να ευ­χα­ρι­στήσω όλους τους μορ­φω­τι­κούς ακο­λού­θους που εί­χαν την κα­λο­σύνη να έρ­θουν κο­ντά μας σή­μερα. Έχουν γί­νει πάρα πολ­λές ερω­τή­σεις και δεν ξέρω πώς θα τις απα­ντή­σουν. Εγώ θα ήθελα να εστιάσω στην πα­ρά­κληση να ανα­δεί­ξουν τα στοι­χεία τα οποία στη χώρα τους υπο­στη­ρί­ζουν τις έν­νοιες της αξιο­κρα­τίας και της αρι­στείας, κα­θώς και εκείνα τα στοι­χεία τα οποία υπο­στη­ρί­ζουν την κοι­νω­νική συ­νοχή των οι­κο­νο­μικά και ακα­δη­μαϊκά ασθε­νε­στέ­ρων.

ΚΩΝ­ΣΤΑ­ΝΤΙ­ΝΟΣ ΓΑ­ΒΡΟ­ΓΛΟΥ (Πρό­ε­δρος της Επι­τρο­πής): Το λόγο έχει ο κ. Μη­τα­φί­δης.

ΤΡΙΑ­ΝΤΑ­ΦΥΛ­ΛΟΣ ΜΗ­ΤΑ­ΦΙ­ΔΗΣ: Κα­ταρ­χήν, αγα­πη­τοί μορ­φω­τι­κοί ακό­λου­θοι, θα ήθελα να σας πλη­ρο­φο­ρήσω ότι με­γάλο μέ­ρος των βου­λευ­τών που βρί­σκο­νται σε αυ­τήν την αί­θουσα μέ­χρι πρό­σφατα ήταν εν ενερ­γεία εκ­παι­δευ­τι­κοί. Μι­λάμε για αν­θρώ­πους που έχουν πε­ρά­σει τα δύο τρίτα της ζωής τους μέσα σε αί­θου­σες δι­δα­σκα­λίας. Βε­βαίως, δεν έχουμε κά­ποια εξω­τε­ρική σχέση με το ζή­τημα αυτό. Επί­σης, ορι­σμέ­νοι έχουν και πολύ στενή σχέση με το ευ­ρω­παϊκό εκ­παι­δευ­τικό κί­νημα. Θέλω να σας θέσω ευ­θέως μια ερώ­τηση – αί­τημα.

(Συ­νέ­χεια της ομι­λίας του κ. ΤΡΙΑ­ΝΤΑ­ΦΥΛ­ΛΟΥ ΜΗ­ΤΑ­ΦΙΔΗ )

Όπως ξέ­ρετε αυτή τη στιγμή, όπως λέει και ο Πρω­θυ­πουρ­γός, η χώρα μας προ­σπα­θεί να πε­ρά­σει από το μάτι της βε­λό­νας, μέσα από τις συ­μπλη­γά­δες μιας δύ­σκο­λης αξιο­λό­γη­σης, από την οποία θα εξαρ­τη­θούν πάρα πολλά και βέ­βαια το μέλ­λον της ελ­λη­νι­κής εκ­παί­δευ­σης. Επειδή παί­ζετε και έναν πο­λι­τικό ρόλο, γιατί εί­στε μορ­φω­τι­κοί ακό­λου­θοι των κρα­τών σας, δη­λαδή εκ­προ­σω­πείτε τις κυ­βερ­νή­σεις σας, θα ήθελα να θέσω το «αί­τημα», να εξαι­ρε­θεί από αυ­τούς τους ασφυ­κτι­κούς όρους, η δη­μό­σια εκ­παί­δευση.

Δεν μπο­ρούμε π.χ., να έχουμε σε εκ­κρε­μό­τητα την επερ­χό­μενη σχο­λική χρο­νιά, αν θα έχουμε μό­νιμο εκ­παι­δευ­τικό προ­σω­πικό, από την αξιο­λό­γηση. Στε­ρούμε με αυ­τόν τον τρόπο, το δι­καί­ωμα στη μόρ­φωση από τα παι­διά, σε μια χώρα όπου να ξέ­ρετε, όχι απλώς συν­δέ­θηκε η εκ­παί­δευση με το ζή­τημα της δη­μο­κρα­τίας, αλλά όπου στην κυ­ριο­λε­ξία έχει χυ­θεί αίμα για τη δη­μό­σια εκ­παί­δευση και ανα­φέ­ρο­μαι, το ξέ­ρετε όλοι σας αυτό, σε μια πηγή έμπνευση για εμάς- για όλους τους αγώ­νες για τη δη­μο­κρα­τία και την Παιδεία- όπως ήταν το «Πο­λυ­τε­χνείο», για να τε­λειώσω με το πιο πρό­σφατο.

ΚΩΝ­ΣΤΑ­ΝΤΙ­ΝΟΣ ΓΑ­ΒΡΟ­ΓΛΟΥ (Πρό­ε­δρος της Επι­τρο­πής) : Ευ­χα­ρι­στώ κ.Μηταφίδη, τον λόγο έχει ο κ. Ζου­ρά­ρης.

ΚΩΝ­ΣΤΑ­ΝΤΙ­ΝΟΣ ΖΟΥ­ΡΑ­ΡΗΣ : Τα σέβη μου Πρό­ε­δρε και επειδή και εγώ υπη­ρέ­τησα στο πα­νε­πι­στή­μιο της Γαλ­λίας και μά­λι­στα σε ζώνη « tressaucible», όπως το λέμε στο Paris 8 στην SaintJenny, θα ήθελα να ρω­τήσω, και ευ­χα­ρι­στώ βε­βαίως τους εκ­προ­σώ­πους των ευ­ρω­παϊ­κών δυ­νά­μεων και επειδή η Ελ­λάδα αυτή τη στιγμή υπο­φέ­ρει από τις άμε­σες πα­ρε­νέρ­γειες της ιμπε­ρια­λι­στι­κής τους δρα­στη­ριό­τη­τας και της αποικιοκρατικής- επί 3–4 αιώνες- εις στο σύ­νολο του πλα­νήτη και εις την πε­ριοχή μας, τα δύο εκα­τομ­μύ­ρια των με­τα­να­στών που ήρ­θαν σε μας, δεν τα προ­κα­λέ­σαμε εμείς. Τα προ­κά­λεσε η επεμ­βα­τι­κό­της αυ­τών των θε­μά­των.

Θα ήθελα να ρω­τήσω και το εξής: Πώς οι εκ­πρό­σω­ποι των πέ­ντε πρώην- αποι­κιο­κρα­τι­κών δυ­νά­μεων μπο­ρούν να εξη­γή­σουν την αξιο­ση­μεί­ωτη απο­τυ­χία του εκ­παι­δευ­τι­κού τους συ­στή­μα­τος, να απορ­ρο­φή­σουν παιδιά- νε­α­ρούς Άγ­γλους, Γάλ­λους, Γερ­μα­νούς, Ισπα­νούς και Ολλανδούς- οι οποίοι εί­ναι παι­διά εκεί, και αν αυτό οφεί­λε­ται στο αποι­κιο­κρα­τικό πα­ρελ­θόν τους, το οποίο αυτό ακρι­βώς κά­νει, να τα­λα­νί­ζει και την Ελ­λάδα σή­μερα.

ΚΩΝ­ΣΤΑ­ΝΤΙ­ΝΟΣ ΓΑ­ΒΡΟ­ΓΛΟΥ (Πρό­ε­δρος της Επι­τρο­πής) : Ευ­χα­ρι­στώ κ.Ζουράρη, τον λόγο έχει ο κ. Χρή­στος Παπ­πάς.

ΧΡΗ­ΣΤΟΣ ΠΑΠ­ΠΑΣ : Πρό­ε­δρε, αφού κα­λη­σπε­ρίσω και εγώ με την σειρά μου τους αγα­πη­τούς μορ­φω­τι­κούς ακό­λου­θους των φί­λων λαών, να συ­στηθώ. Λέ­γο­μαι Χρή­στος Παπ­πάς και εί­μαι βου­λευ­τής επι­κρα­τείας της τρί­της πο­λι­τι­κής δύ­να­μης, της Χρή­σης Αυ­γής, και χά­ριν αντί-δημοκρατικών δια­δι­κα­σιών και πο­λι­τι­κής σκευω­ρίας, η οποία ξε­κί­νησε το 2013, έγω μαζί με υπό­λοι­πους βου­λευ­τές του κόμ­μα­τός μου, θε­ω­ρού­μαι και εί­μαι μέ­λος εγκλη­μα­τι­κής ορ­γά­νω­σης. Αυτά σε ό,τι αφορά τις συ­στά­σεις.

Κυ­ρίες και κύ­ριοι το Σύ­νταγμα της χώ­ρας μας γρά­φει, ότι η Παι­δεία απο­τε­λεί βα­σική απο­στολή του κρά­τους και έχει σκοπό την ηθική, πνευ­μα­τική, επαγ­γελ­μα­τική και φυ­σική αγωγή των Ελ­λή­νων, την ανά­πτυξη της εθνι­κής και θρη­σκευ­τι­κής συ­νεί­δη­σης και τη διά­πλαση τους, σε ελεύ­θε­ρους και υπεύ­θυ­νους πο­λί­τες. Εμείς τη­ρούμε το Σύ­νταγμα της πα­τρί­δας μας και λέμε, ότι κα­θετί το οποίο θα στα­θεί εμπό­διο στην τή­ρηση του Συ­ντάγ­μα­τος, μας βρί­σκει αντί­θε­τους. Το κί­νημά μας εί­ναι λαϊκό και εθνι­κι­στικό, στέ­κει «βρά­χος» ενά­ντια στις πο­λι­τι­κές της νέας τά­ξης, της μα­ζο­ποί­η­σης, της πα­γκο­σμιο­ποί­η­σης και του κα­τα­να­λω­τι­σμού, δη­λαδή του τρό­που ζωής, που θέ­λει τους Έλ­λη­νες και τους ευ­ρω­παί­ους πο­λί­τες, σκλά­βους ενός ανω­νύ­μου και δαιδαλώδους- υπηρεσιακά- διευ­θυ­ντη­ρίου, του διευ­θυ­ντή­ριου των Βρυ­ξελ­λών. Διευ­θυ­ντή­ριο, το οποίο εί­ναι έρ­μαιο στις ορέ­ξεις των πο­λυ­ε­θνι­κών και των καρ­τέλ.

Η Παι­δεία για μας, και όχι μόνο για μας, εί­ναι ο πυ­λώ­νας της Ευ­ρώ­πης, και δυ­στυ­χώς χά­ριν των πο­λι­τι­κών των τε­λευ­ταίων χρό­νων, Δε­ξιάς και Αρι­στε­ράς , η Ελ­λάδα πα­ρά­γει πλέον ημι­μα­θείς νέ­ους, που κυ­νη­γούν το όνειρό τους, μόνο και μόνο για ένα απο­δει­κτικό σπου­δών.

Όσοι δε έχουν την ατυ­χία να αρι­στεύ­σουν, ξέ­ρετε στην Ελ­λάδα η αρι­στεία βάλλεται- διώ­κε­ται, παίρ­νουν το δρόμο της με­τα­νά­στευ­σης και οι πιο πολ­λοί πάνε στις δι­κές σας πα­τρί­δες.

Επειδή μια προ­λα­λή­σασα βου­λευ­τής μί­λησε για οι­κο­γέ­νεια, εμείς θα πούμε ότι ως κί­νημα, στε­κό­μα­στε πι­στοί στο τρί­πτυχο «πατρίδα-θρησκεία-οικογένεια» και στον ελ­λη­νικό τρόπο ζωής . Εί­μα­στε υπέρ των εθνι­κών κρα­τών, γεν­νη­θή­καμε Έλ­λη­νες, θέ­λουμε να πα­ρα­μεί­νουμε Έλ­λη­νες και να πε­θά­νουμε Έλ­λη­νες. Σας ευ­χα­ρι­στώ πολύ.

(Συ­νέ­χεια ομι­λίας κ. ΧΡΗ­ΣΤΟΥ ΠΑΠΠΑ )

Επειδή μία προ­λα­λή­σασα βου­λευ­τής μί­λησε για οι­κο­γέ­νεια, εμείς θα πούμε ότι ως κί­νημα στε­κό­μα­στε πι­στοί στο τρί­πτυχο, πα­τρίδα, θρη­σκεία, οι­κο­γέ­νεια και στον ελ­λη­νικό τρόπο ζωής. Εί­μα­στε υπέρ των εθνι­κών κρα­τών, γεν­νη­θή­καμε Έλ­λη­νες, θέ­λουμε να πα­ρα­μεί­νουμε Έλ­λη­νες και να πε­θά­νουμε Έλ­λη­νες. Σας ευ­χα­ρι­στώ πολύ.

ΚΩΝ­ΣΤΑ­ΝΤΙ­ΝΟΣ ΓΑ­ΒΡΟ­ΓΛΟΥ (Πρό­ε­δρος της Επι­τρο­πής): Ευ­χα­ρι­στώ κ. Παππά η κυ­ρία Αντω­νίου.

ΜΑ­ΡΙΑ ΑΝΤΩ­ΝΙΟΥ: ευ­χα­ρι­στώ κ. πρό­ε­δρε, θα εί­μαι πολύ σύ­ντομη, γιατί ήδη τα ερω­τή­ματα τέ­θη­καν από πολ­λούς συ­να­δέλ­φους, που μί­λη­σαν πριν. Να σας κα­λω­σο­ρί­ζουμε και εμείς, όλους τους μορ­φω­τι­κούς ακό­λου­θους από την ευ­ρω­ζώνη και να σας ευ­χα­ρι­στή­σουμε για την πα­ρου­σί­αση σας εδώ. Εγώ θα θέσω δύο μόνο ερω­τή­ματα: ένα ερώ­τημα που θέλω να θέσω εί­ναι αν υπάρ­χει ο θε­σμός των φρο­ντι­στη­ρίων στις χώ­ρες σας, όσον αφορά, την πρω­το­βάθ­μια και δευ­τε­ρο­βάθ­μια εκ­παί­δευση, που υπάρ­χει και επι­κρα­τεί στη δι­κιά μας χώρα. Άν υπάρ­χουν σε εσάς δη­λαδή αντί­στοι­χες δο­μές ιδιω­τι­κής εκ­παί­δευ­σης, που λει­τουρ­γούν και πως; και σε ποιο βαθμό; και πόσα παι­διά από την εκ­παί­δευση, πη­γαί­νουν σε φρο­ντι­στή­ρια; Και ένα άλλο που θα ήθελα να ρω­τήσω, αν εί­ναι το κομ­μάτι της έρευ­νας, της τε­χνο­λο­γίας και της και­νο­το­μίας στο Υπουρ­γείο Παι­δείας, αν ασχο­λού­νται δη­λαδή τα Yπουρ­γεία σας επι­στα­μένα, αν και με ποιο έχο­ντας ως βα­σικό άξονα τη στρα­τη­γική της έξυ­πνης εξει­δί­κευ­σης το orizon 20 20. Πως έχετε ανα­πτύ­ξει στις χώ­ρες σας το κομ­μάτι της έρευ­νας, τε­χνο­λο­γίας, και της και­νο­το­μίας. Σας ευ­χα­ρι­στώ.

ΚΩΝ­ΣΤΑ­ΝΤΙ­ΝΟΣ ΓΑ­ΒΡΟ­ΓΛΟΥ (Πρό­ε­δρος της Επι­τρο­πής): Ευ­χα­ρι­στώ την κυ­ρία Αντω­νίου. Μπο­ρεί ορι­σμέ­νοι συ­νά­δελ­φοι από το εξω­τε­ρικό να μην εί­ναι σε θέση να αντι­στοι­χί­σουν αυτό που ρώ­τησε πρώτα η κυ­ρία Αντω­νίου, ο διε­θνής εί­ναι το centun education, για τα φρο­ντι­στή­ρια και την πα­ρα­παι­δεία. Με συγ­χω­ρείτε, κυ­ρία Αντω­νίου, αλλά πολ­λές φο­ρές μπλέ­κε­ται αυτό, γι’ αυτό και η διευ­κρί­νιση. Ο κ. Γκιου­λέ­κας, η κυ­ρία Με­γα­λο­οι­κο­νό­μου, ο κ. Στύ­λιος και κλεί­σαμε. Ο κ. Γκιου­λέ­κας.

ΚΩΝ­ΣΤΑ­ΝΤΙ­ΝΟΣ ΓΚΙΟΥ­ΛΕ­ΚΑΣ: Ευ­χα­ρι­στώ πολύ κύ­ριε πρό­ε­δρε, να κα­λω­σο­ρί­ζουμε στη χώρα μας, τους φί­λους, μορ­φω­τι­κούς ακό­λου­θους των πρε­σβειών, που βρί­σκο­νται εδώ στην ελ­λη­νική πρω­τεύ­ουσα. Να συ­στηθώ λέ­γο­μαι Γκιου­λέ­κας Κώ­στας, εί­μαι βου­λευ­τής, του κόμ­μα­τος της αξιω­μα­τι­κής αντι­πο­λί­τευ­σης, από τη Θεσ­σα­λο­νίκη, την πρω­τεύ­ουσα της μίας και μο­να­δι­κής της ελ­λη­νι­κής Μα­κε­δο­νίας, και θα ήθελα να θέσω ένα ζή­τημα, το οποίο αφορά κυ­ρίως στην εκ­παί­δευση των συ­ναν­θρώ­πων μας, που αντι­με­τω­πί­ζουν προ­βλή­ματα με διά­φο­ρες ανα­πη­ρίες. Είχα δια­τε­λέ­σει Υφυ­πουρ­γός Παι­δείας, πριν από τρία χρό­νια στη χώρα μας, και είχα το κομ­μάτι αυτό της τε­χνι­κής εκ­παί­δευ­σης. Τότε λοι­πόν εδώ στην Ελ­λάδα, δια­πι­στώ­νο­ντας χρό­νια, ένα κενό το οποίο υπήρχε ανά­μεσα στην δευ­τε­ρο­βάθ­μια εκ­παί­δευση, δη­λαδή στην εκ­παί­δευση που έπαιρνε ένα άτομο με ανα­πη­ρίες, στο γυ­μνά­σιο και στο λύ­κειο και στην τρι­το­βάθ­μια στο πα­νε­πι­στή­μιο, ή στα ανώ­τατα τε­χνο­λο­γικά εκ­παι­δευ­τικά ιδρύ­ματα. Εί­χαμε δια­πι­στώ­σει, ότι δεν υπήρχε ένα κά­ποια άλλη εν­διά­μεση βαθ­μίδα, που θα μπο­ρούσε πράγ­ματι ένας συ­νάν­θρω­πός μας που αντι­με­τω­πί­ζει κά­ποια προ­βλή­ματα υγείας. Eίτε κι­νη­τικά προ­βλή­ματα, είτε προ­βλή­ματα όρα­σης, είτε προ­βλή­ματα ακοής, να μπο­ρέ­σει να δια­λέ­ξει έναν άλλο δρόμο. Έτσι ιδρύ­σαμε στην πα­τρίδα μας, τα Ιν­στι­τούτα Επαγ­γελ­μα­τι­κής Κα­τάρ­τι­σης, τα ΙΕΚ ει­δι­κής αγω­γής, όπου άτομα με ανα­πη­ρίες έβρι­σκαν μια ακόμη κα­τεύ­θυνση προς την τε­χνική, κυ­ρίως πλευρά. Εάν δεν κα­τά­φερ­ναν, εάν δεν ήθε­λαν για διά­φο­ρους λό­γους δεν επι­θυ­μού­σαν να φοι­τή­σουν σε πα­νε­πι­στή­μιο, ή σε τε­χνο­λο­γικά εκ­παι­δευ­τικά ιδρύ­ματα, που λει­τουρ­γούν στη χώρα μας. Ήθελα να ξέρω στις δι­κές σας χώ­ρες, και πα­ρα­καλώ πολύ, να μας δώ­σετε μια απά­ντηση, γιατί για μας θα εί­ναι πολύ χρή­σιμο, τι ακρι­βώς προ­βλέ­πε­ται για τα άτομα με ανα­πη­ρίες, μετά από τη δευ­τε­ρο­βάθ­μια εκ­παί­δευση.

(Συ­νέ­χεια ομι­λίας κ. ΚΩΝ­ΣΤΑ­ΝΤΙ­ΝΟΥ ΓΚΙΟΥ­ΛΕΚΑ)

Θα ήθελα να ξέρω, για τις δι­κές σας χώ­ρες τί ακρι­βώς προ­βλέ­πε­ται για τα άτομα με ανα­πη­ρίες μετά από τη δευ­τε­ρο­βάθ­μια εκ­παί­δευση; Λοι­πόν εκτός από το χώρο του Πα­νε­πι­στη­μίου, τί άλ­λες δυ­να­τό­τη­τες δί­νετε σ’ αυτά τα άτομα;

Ευ­χα­ρι­στώ.

ΚΩΝ­ΣΤΑ­ΝΤΙ­ΝΟΣ ΓΑ­ΒΡΟ­ΓΛΟΥ (Πρό­ε­δρος της Επι­τρο­πής): Τον λόγο έχει η κυ­ρία Με­γα­λο­οι­κο­νό­μου.

ΘΕ­Ο­ΔΩΡΑ ΜΕ­ΓΑ­ΛΟ­ΟΙ­ΚΟ­ΝΟ­ΜΟΥ: Να κα­λω­σο­ρίσω με τη σειρά μου τους μορ­φω­τι­κούς ακο­λού­θους. Έχω τρεις ερω­τή­σεις να κάνω. Πρώ­τον, στην πρω­το­βάθ­μια εκ­παί­δευση ισχύ­ουν στις πα­τρί­δες σας τα ολο­ή­μερα σχο­λεία, ώστε τα παι­διά να γυ­ρί­ζουν έτοιμα στα σπί­τια τους και εάν οι ξέ­νες γλώσ­σες γί­νο­νται όλες στο σχο­λείο και δεν χρειά­ζο­νται τα φρο­ντι­στή­ρια; Δεύ­τε­ρον, τα παι­διά με μι­κρή νοη­τική στέ­ρηση φοι­τούν στα ίδια σχο­λεία με τη βο­ή­θεια ει­δι­κών εκ­παι­δευ­τι­κών ή σε ει­δικά σχο­λεία; Τρί­τον, θε­ω­ρούν τις ει­σα­γω­γι­κές εξε­τά­σεις που έχουμε θε­σπί­σει για την τρι­το­βάθ­μια εκ­παί­δευση ότι εί­ναι απο­λύ­τως ανα­γκαίες ή θα μπο­ρούσε να βρε­θεί κά­ποιος άλ­λος τρό­πος ώστε οι μα­θη­τές από τη δευ­τε­ρο­βάθ­μια να επι­λέ­γουν την τρι­το­βάθ­μια εκ­παί­δευση χω­ρίς τις εξε­τά­σεις, δη­λαδή η επι­λογή τους να γί­νε­ται κά­πως αλ­λιώς;

Ευ­χα­ρι­στώ.

ΚΩΝ­ΣΤΑ­ΝΤΙ­ΝΟΣ ΓΑ­ΒΡΟ­ΓΛΟΥ (Πρό­ε­δρος της Επι­τρο­πής): Τον λόγο έχει ο κ. Στύ­λιος.

ΓΕ­ΩΡ­ΓΙΟΣ ΣΤΥ­ΛΙΟΣ: Κα­λω­σο­ρίζω και εγώ με τη σειρά μου τους μορ­φω­τι­κούς ακο­λού­θους. Έχουν ακου­στεί πάρα πολ­λές χρή­σι­μες ερω­τή­σεις. Εξάλ­λου μια συ­ζή­τηση για την παι­δεία και την εκ­παί­δευση πά­ντοτε έχει ευρύ πε­δίο συ­ζή­τη­σης, διότι αφορά τη νέα γε­νιά της πα­τρί­δας μας, τη νέα γε­νιά της Ευ­ρώ­πης και πα­ράλ­ληλα αφορά το μέλ­λον των κοι­νω­νιών μας. Λοι­πόν, θα ήθελα να ρω­τήσω, εάν γνω­ρί­ζουν οι μορ­φω­τι­κοί ακό­λου­θοι, και σύμ­φωνα με τα στοι­χεία της Ευ­ρω­παϊ­κής Επι­τρο­πής του 2014 στην Ευ­ρώπη πα­ρα­τη­ρού­νταν 2 εκατ. κε­νές θέ­σεις ερ­γα­σίας, διότι δεν υπήρ­χαν αντί­στοι­χες ει­δι­κό­τη­τες εξει­δί­κευ­σης κυ­ρίως στην τε­χνική εκ­παί­δευση που μπο­ρούν να ται­ριά­ζουν μ’ αυ­τές τις θέ­σεις ερ­γα­σίας που ζη­τού­νται. Άρα, λοι­πόν, θα ήθελα να μου πουν, σε ποιο βαθμό έχουνε ορ­γα­νω­μένη την τε­χνική εκ­παί­δευση στις χώ­ρες τους; Εάν έχουν σκε­φτεί και προ­βλη­μα­τι­στεί αν πρέ­πει να υπάρ­ξει μια συ­νο­λι­κό­τερη ευ­ρω­παϊκή πο­λι­τική σε σχέση με την τε­χνική εκ­παί­δευ­σης; Επί­σης, πώς έχουν ή εάν έχουν, ορ­γα­νω­μένο το θε­σμό της μα­θη­τείας στα εκ­παι­δευ­τικά τους συ­στή­ματα, όπου οι μα­θη­τές μετά την εν­νε­α­ετή φοί­τηση ακο­λου­θούν μια άλλη πο­ρεία και κά­νουν πιο εξει­δι­κευ­μένη επαγ­γελ­μα­τική εκ­παί­δευση και κα­τάρ­τιση, και ένα μέ­ρος αυ­τών των σπου­δών τους κατά τη διάρ­κεια της μα­θη­τείας τους γί­νε­ται σε κά­ποιες επαγ­γελ­μα­τι­κές επι­χει­ρή­σεις ή επαγ­γελ­μα­τι­κές ομά­δες; Τέ­λος, ένα στις χώ­ρες τους αντι­με­τω­πί­ζουν το φαι­νό­μενο της «σχο­λι­κής διαρ­ροής» δη­λαδή μετά την υπο­χρε­ω­τική εκ­παί­δευση κά­ποιοι μα­θη­τές να μην προ­χω­ρούν σε επό­με­νες εκ­παι­δευ­τι­κές βαθ­μί­δες, είτε στη δω­δε­κα­ετή εκ­παί­δευση είτε στη συ­νέ­χεια μετά το λύ­κειο στα ΙΕΚ ή στα ΤΕΙ ή στα ΑΕΙ.

Ευ­χα­ρι­στώ.

ΚΩΝ­ΣΤΑ­ΝΤΙ­ΝΟΣ ΓΑ­ΒΡΟ­ΓΛΟΥ (Πρό­ε­δρος της Επι­τρο­πής): Τον λόγο έχει ο κ. Πα­πα­χρι­στό­που­λος.

ΑΘΑ­ΝΑ­ΣΙΟΣ ΠΑ­ΠΑ­ΧΡΙ­ΣΤΟ­ΠΟΥ­ΛΟΣ: Κα­λω­σο­ρίζω και εγώ με τη σειρά μου τους μορ­φω­τι­κούς ακο­λού­θους από χώ­ρες που εί­ναι ή θε­ω­ρού­νται ότι εί­ναι πο­λι­τι­σμέ­νες. Για ποια παι­δεία μι­λάμε; Σή­μερα όσο ποτέ άλ­λοτε φαί­νε­ται η φτώ­χεια αυ­τής της παι­δείας.

(Συ­νέ­χεια ομι­λίας κ. Αθα­νά­σιου Πα­πα­χρι­στό­που­λου)

Μι­λάμε για αν­θρώ­πους με ει­δι­κές ανά­γκες, για τα σχο­λεία, για τον ει­δικό τρόπο εκ­παί­δευ­σης και την ίδια στιγμή μια χώρα, η Συ­ρία, που κά­ποιοι για λό­γους κα­θαρά χρή­μα­τος και κέρ­δους την έχουν κα­τα­ντή­σει και το λέω γιατί δεν εί­ναι έξω από την κου­βέ­ντα μας, απα­σχο­λεί­ται όλη η Ευ­ρώπη 28 χώ­ρες εί­ναι στο πόδι και χθες το βράδυ επί­σης, να λύ­σουμε πράγ­ματα που κά­νουμε πως δεν τα βλέ­πουμε.

Για ποια προηγ­μένη παι­δεία μι­λάμε, όταν αυτή τη στιγμή εκα­τομ­μύ­ρια άν­θρω­ποι έχουν ξε­κλη­ρι­στεί, δεν ξέ­ρουμε τι θα κά­νουμε, εμείς πλη­ρώ­νουμε τη νύφη, η Τουρ­κία πλη­ρώ­νει τη νύφη, εγώ δεν θα έχω με την Τουρ­κία, πολ­λές ευ­ρω­παϊ­κές χώ­ρες πλη­ρώ­νουν τη νύφη ποια εί­ναι η παι­δεία και πως οδή­γησε 62 άτομα στον πλα­νήτη να έχουν πε­ριου­σιακά στοι­χεία, ποια ήταν η δύ­ναμη της παι­δείας όπου 62 άτομα το ξα­να­λέω, η Oxfamεί­ναι αξιό­πι­στη, έχουν πε­ριου­σιακά στοι­χεία όσο τα 3,5 δις από τα χάρτη του πλα­νήτη. Μπο­ρεί η συ­γκε­κρι­μένη ση­με­ρινή παι­δεία να στα­μα­τή­σει αυτή την αθλιό­τητα; Αν ναι, ει­λι­κρινά σας το λέω, θέλω τη γνώμη σας από αν­θρώ­πους που πι­στεύω ότι έχετε πτυ­χία, έχετε κά­νει master, έχετε εκ­παι­δευ­τεί τέ­λος πά­ντων. Δεν μι­λάω αυτή τη στιγμή σαν Έλ­λη­νας μι­λάω σαν πο­λί­της, όπου η λέξη παι­δεία κατά τη γνώμη κα­τευ­θυ­νό­μενη πια, φτιά­χνει άτομα υπά­κουα, πει­θή­νια, που δεν μπο­ρούν να αντι­στα­θούν σε τί­ποτα και που σε τε­λική ανά­λυση, αυτή η παι­δεία οδη­γεί με μα­θη­μα­τική ακρί­βεια έναν ολό­κληρο πλα­νήτη σε αυ­το­κα­τα­στροφή. Θέλω μια απά­ντηση από τους μορ­φω­τι­κούς ακο­λού­θους, σε τι βοη­θάει η ση­με­ρινή παι­δεία στα εκρη­κτικά προ­βλή­ματα του πλα­νήτη. Ευ­χα­ρι­στώ.

ΚΩΝ­ΣΤΑ­ΝΤΙ­ΝΟΣ ΓΑ­ΒΡΟ­ΓΛΟΥ (Πρό­ε­δρος της Επι­τρο­πής) : Ευ­χα­ρι­στούμε.

Το λόγο έχει η κυ­ρία Αυ­λω­νί­του.

ΕΛΕΝΗ ΑΥ­ΛΩ­ΝΙ­ΤΟΥ : Κα­λη­μέρα και από εμένα. Να κα­λω­σο­ρίσω του μορ­φω­τι­κούς ακο­λού­θους που βρί­σκο­νται σή­μερα εδώ και που πραγ­μα­τικά η πα­ρου­σία τους θα συ­νει­σφέ­ρει στον εθνικό διά­λογο για την παι­δεία που έχουμε όλο αυτό το διά­στημα που δια­νύ­ουμε. Έχο­ντας ζή­σει τον αμε­ρι­κά­νικο τρόπο εκ­παί­δευ­σης, όπου έφτασα να ολο­κλη­ρώσω την εκ­παι­δευ­τική δια­δι­κα­σία σε επί­πεδο δι­δα­κτο­ρι­κού, θέλω κατ’ αρ­χήν να σας δια­βε­βαιώσω, ότι το μορ­φω­τικό επί­πεδο των Ελ­λή­νων εί­ναι πάρα πολύ υψηλό, αφού εί­χαμε απο­φοί­τους από τα ελ­λη­νικά πα­νε­πι­στή­μια, όπου αμέ­σως μπο­ρού­σαν να δι­δά­ξουν σε επί­πεδο κο­λε­γιακό, γιατί πράγ­ματι, πράγ­ματα τα οποία εγώ έμαθα ήδη από το γυ­μνά­σιο, εκεί τα παι­διά τα μά­θαι­ναν στα πρώτα χρό­νια του κο­λε­γίου και ήταν πάρα πολύ ικα­νοί κα­θη­γη­τές να δι­δά­ξουν αμέ­σως. Μπαί­νει λοι­πόν ένα πολύ βα­σικό ερώ­τημα. Το θέμα του επαγ­γελ­μα­τι­κού προ­σα­να­το­λι­σμού μπαί­νει πάρα πολύ νω­ρίς στην ελ­λη­νική οι­κο­γέ­νεια, όπου το θε­ω­ρούσε θέμα κοι­νω­νι­κής ανό­δου για το παιδί του μέ­χρι πρό­τι­νος. Επαγ­γελ­μα­τι­κός προ­σα­να­το­λι­σμός των παι­διών ήταν απόρ­ροια και των δι­κών τους φι­λο­δο­ξιών, αλλά πε­ρισ­σό­τερο ήταν απόρ­ροια ενός κλί­μα­τος είτε μέσα στην οι­κο­γέ­νεια είτε στο πε­ρι­βάλ­λον που οδη­γεί σε μια κα­λύ­τερη επαγ­γελ­μα­τική προ­ο­πτική για το άτομο. Εξε­τά­ζο­ντας λοι­πόν την τρι­το­βάθ­μια εκ­παί­δευση και θε­ω­ρώ­ντας ότι μπο­ρεί να έχουμε μια ελεύ­θερη εί­σοδο στα παι­διά για να ει­σέλ­θουν στο πα­νε­πι­στή­μιο, θα ήθελα να σας ρω­τήσω εάν τα πρώτα του­λά­χι­στον 2 χρό­νια της πα­νε­πι­στη­μια­κής εκ­παί­δευ­σης θα μπο­ρού­σαν να αφιε­ρω­θούν σε μια δια­δι­κα­σία πραγ­μα­τι­κού και σί­γου­ρου επαγ­γελ­μα­τι­κού προ­σα­να­το­λι­σμού, ώστε να παι­διά να δια­λέ­ξουν μέσα από αυτή τη δια­δι­κα­σία και την αλ­λη­λο­ε­πί­δραση ….. τι πραγ­μα­τικά θέ­λουν, ώστε να έχουν αν όχι ένα κα­λύ­τερο μέλ­λον, αλλά αυτό που ίσως πραγ­μα­τικά θέ­λουν να κά­νουν. Ευ­χα­ρι­στώ πολύ.

ΚΩΝ­ΣΤΑ­ΝΤΙ­ΝΟΣ ΓΑ­ΒΡΟ­ΓΛΟΥ (Πρό­ε­δρος της Επι­τρο­πής) : Το λόγο έχει ο κ. Εμ­μα­νου­η­λί­δης.

ΔΗ­ΜΗ­ΤΡΗΣ ΕΜ­ΜΑ­ΝΟΥ­Η­ΛΙ­ΔΗΣ : Ευ­χα­ρι­στώ κύ­ριε Πρό­ε­δρε. Κα­λω­σο­ρίζω τους μορ­φω­τι­κούς ακο­λού­θους των ευ­ρω­παϊ­κών χω­ρών και με την πα­ρα­τή­ρηση ότι το εκ­παι­δευ­τικό σύ­στημα στην Ευ­ρώπη δεν εί­ναι ομο­γε­νο­ποι­η­μένο, κάθε χώρα έχει το δικό της πρό­γραμμα, άρα οι απα­ντή­σεις δεν μπο­ρεί παρά να εί­ναι απο­σπα­σμα­τι­κές ως προς τα ερω­τή­ματα.

(Συ­νέ­χεια ομι­λίας κ. ΔΗ­ΜΗ­ΤΡΙΟΥ ΕΜ­ΜΑ­ΝΟΥ­Η­ΛΙΔΗ)

Το ερώ­τημα που κα­τα­θέτω εί­ναι πού δί­νε­ται προ­τε­ραιό­τητα στο πε­ριε­χό­μενο των σπου­δών στη δευ­τε­ρο­βάθ­μια, ιδιαί­τερα, φάση, στην τε­χνική επαγ­γελ­μα­τική κα­τάρ­τιση ή στο σμί­λεμα της προ­σω­πι­κό­τη­τας, ώστε ως αυ­ρια­νός πο­λί­της ο Ευ­ρω­παίος πο­λί­της να εί­ναι στοι­χη­μέ­νος στις αρ­χές της δη­μο­κρα­τίας και του αν­θρω­πι­σμού.

Βλέ­πουμε, ότι η προ­σή­λωση στις επι­τα­γές της οι­κο­νο­μίας και της πα­ρα­γω­γής δεν βοηθά στο να συ­γκρο­τή­σει προ­σω­πι­κό­τη­τες ικα­νές να αντα­πο­κρι­θούν στα καί­ρια προ­βλή­ματα που αντι­με­τω­πί­ζει η εποχή μας, όπως όσον αφορά στο θέμα της αντι­με­τώ­πι­σης των προ­σφύ­γων, δη­λαδή, θέ­ματα που απαι­τούν ένα αν­θρω­πι­στικό υπό­βα­θρο στην παι­δεία και νο­μίζω ότι αυτό εί­ναι ένα έλ­λειμμα που φαί­νε­ται στον ευ­ρω­παϊκό χώρο.

Σας ευ­χα­ρι­στώ.

ΚΩΝ­ΣΤΑ­ΝΤΙ­ΝΟΣ ΓΑ­ΒΡΟ­ΓΛΟΥ (Πρό­ε­δρος της Επι­τρο­πής): Το λόγο έχει ο κ. Κων­στα­ντό­που­λος.

ΔΗ­ΜΗ­ΤΡΙΟΣ ΚΩΝ­ΣΤΑ­ΝΤΟ­ΠΟΥ­ΛΟΣ: Θα ήθελα να ρω­τήσω τους ακο­λού­θους φί­λους μας κατά πό­σον για αυ­τούς απο­τε­λεί προ­τε­ραιό­τητα η έρευνα και η και­νο­το­μία.

Ευ­χα­ρι­στώ πολύ.

ΚΩΝ­ΣΤΑ­ΝΤΙ­ΝΟΣ ΓΑ­ΒΡΟ­ΓΛΟΥ (Πρό­ε­δρος της Επι­τρο­πής): Θα ήθελα να δώσω τώρα το λόγο στους συ­να­δέλ­φους μας από τις Πρε­σβείες των χω­ρών της Ευ­ρω­ζώ­νης δια­βε­βαιώ­νο­ντας τους, ότι ο στό­χος των ερω­τη­μά­των δεν εί­ναι για να σας εξα­ντλή­σουμε, γιατί νο­μίζω, ότι ερω­τή­θη­καν όλα τα δυ­νατά ερω­τή­ματα που θα μπο­ρού­σαν να ερω­τη­θούν.

Κρα­τή­στε, όμως, αυτό που είπε ο κ. Μυ­τα­φί­δης και νο­μίζω εκ­φρά­ζει όλους μας, ότι οι πε­ρισ­σό­τε­ροι σε αυτή την αί­θουσα έχουν κά­ποια σχέση με την εκ­παί­δευση είτε τώρα είτε σε κά­ποια φάση της ζωής τους, οπότε το εν­δια­φέ­ρον προ­κύ­πτει και από αυτό.

Θα σας πα­ρα­κα­λούσα να μας απα­ντή­σετε σε ό,τι εσείς επι­λέ­ξετε, αλλά θα σας πα­ρα­κα­λούσα πάρα πολύ για ερω­τή­σεις που δεν θα έχετε το χρόνο να τις απα­ντή­σετε ή για αυ­τές που δεν έχετε στοι­χεία μαζί σας, εάν μπο­ρού­σατε να μας στεί­λετε γρα­πτές απα­ντή­σεις, θα εντα­χθούν στα επί­σημα πρα­κτικά της ση­με­ρι­νής συ­νε­δρί­α­σης και θα μοι­ρα­στούν ανα­λό­γως.

Το λόγο έχει ο κ. Rava.

MargusRava (Πρέ­σβης της Εσθο­νίας): Ονο­μά­ζουμε MargusRava, εί­μαι ο Πρέ­σβης της Εσθο­νίας και, δυ­στυ­χώς, δεν ομιλώ ελ­λη­νικά.

Κύ­ριε Πρό­ε­δρε, κύ­ριε Υπουργέ, κα­ταρ­χήν εκ μέ­ρους και των άλ­λων συ­να­δέλ­φων μου από το Δι­πλω­μα­τικό Σώμα θα ήθελα να συγ­χαρώ όλες τις κυ­ρίες εδώ, αλλά και τη γυ­ναίκα διερ­μη­νέα επί­σης για τη Διε­θνή Ημέρα της Γυ­ναί­κας.

Δεύ­τε­ρον, δεν εί­μαι εδώ μόνο ως ακό­λου­θος για εκ­παι­δευ­τικά θέ­ματα, αλλά πολ­λές φο­ρές έχει χρεια­στεί στην Πρε­σβεία να έχω διά­φο­ρες ιδιό­τη­τες και αρ­μο­διό­τη­τες και προ­σπαθώ να κάνω ό,τι κα­λύ­τερο μπορώ και χω­ρίς να εί­μαι ακό­λου­θος για τα θέ­ματα αυτά, θα προ­σπα­θήσω να απα­ντήσω στα διά­φορα ερω­τή­ματα που έχουν τε­θεί.

Γε­νικά η χρη­μα­το­δό­τηση του εκ­παι­δευ­τι­κού συ­στή­μα­τος στην Εσθο­νία ως πο­σο­στό του Α.Ε.Π. εί­ναι λίγο κα­λύ­τερη από ό,τι στην Ελ­λάδα, αλλά πα­ρόλα αυτά εί­ναι αρ­κετά χα­μηλή σε σχέση με τις υπό­λοι­πες χώ­ρες του ΟΟΣΑ και εί­ναι γύρω στο 6% του Α.Ε.Π..

Η μα­κρο­πρό­θε­σμη στρα­τη­γική του Υπουρ­γείου Παι­δείας και της Κυ­βέρ­νη­σης στην Εσθο­νία εί­ναι να αυ­ξη­θεί ο μι­σθός των εκ­παι­δευ­τι­κών, ού­τως ώστε να εί­ναι ίσος ή υψη­λό­τε­ρος με το μέσο όρο του μέ­σου ατό­μου με τρι­το­βάθ­μια εκ­παί­δευση.

(Συ­νέ­χεια ομι­λίας του κυ­ρίου MARGUSRAVA, Πρέ­σβη της Εσθο­νίας)

Εί­ναι σε ένα μέσο όρο στην Εσθο­νία ο μι­σθός των εκ­παι­δευ­τι­κών, εν γέ­νει. Τώρα, σε ό,τι αφορά το εκ­παι­δευ­τικό σύ­στημα στην πρω­το­βάθ­μια και στη δευ­τε­ρο­βάθ­μια εκ­παί­δευση, εκεί τα βα­σικά χα­ρα­κτη­ρι­στικά στην Εσθο­νία εί­ναι κα­ταρ­χάς η αυ­το­νο­μία των διευ­θυ­ντών στην επι­λογή του εκ­παι­δευ­τι­κού προ­σω­πι­κού της ύλης της δι­δα­κτέας και των βι­βλίων.

Αυτό που κά­νει το κρά­τος εί­ναι ότι λέει ποια θα εί­ναι λίγο πολύ η δι­δα­κτέα ύλη χον­δρικά, αλλά ο κάθε διευ­θυ­ντής έχει τη δυ­να­τό­τητα και εί­ναι στη δια­κρι­τική του ευ­χέ­ρεια να επι­λέ­ξει τα σχο­λικά βι­βλία.

Στην βα­σική εκ­παί­δευση εί­ναι δω­ρεάν τα βι­βλία και επί­σης και ένα γεύμα εί­ναι δω­ρεάν για τους μα­θη­τές εκεί­νους που έρ­χο­νται από πιο ασθε­νείς οι­κο­γέ­νειες. Και αυτό για να έχουμε καλά απο­τε­λέ­σματα στον δια­γω­νι­σμό στο πλαί­σιο της «Πίζα». Έχουμε καλά απο­τε­λέ­σματα μέ­χρι στιγ­μής και αυτό έχει να κά­νει επί­σης με το σύ­στημα που έχουμε.

Εί­ναι διά­φορα τα στοι­χεία που συν­θέ­τουν την ει­κόνα αυτή που μας δί­νουν αυτά τα καλά απο­τε­λέ­σματα στους δια­γω­νι­σμούς στο πρό­γραμμά «Πίζα». Εί­ναι καλά τα στα­τι­στικά στοι­χεία σε κά­ποιες ει­δι­κό­τη­τες, αλλά δεν εί­ναι καλά τα απο­τέ­λε­σμα ανά­λογα με το φύλο εν­δε­χο­μέ­νως του μα­θητή. Υπάρ­χουν κά­ποιες δια­φο­ρο­ποι­ή­σεις στα απο­τε­λέ­σματα που δί­νουμε.

Μία από τις με­γα­λύ­τε­ρες προ­κλή­σεις στην Εσθο­νία έχει να κά­νει με το γε­γο­νός ότι ανα­φερ­θή­κανε τα δύο εκα­τομ­μύ­ρια άδειες θέ­σεις, λόγω έλ­λει­ψης κα­τάλ­λη­λου προ­σω­πι­κού, πολ­λοί από αυ­τούς βρί­σκο­νται και στην Εσθο­νία. Η μα­κρο­πρό­θε­σμη στρα­τη­γική στην Εσθο­νία εί­ναι να έχουμε πάνω από 35% φοι­τη­τές που ολο­κλη­ρώ­νουν τη βα­σική εκ­παί­δευση, έτσι ώστε να επι­λε­γούν μετά τε­χνική και επαγ­γελ­μα­τική κα­τάρ­τιση και το 65% λι­γό­τερο να προ­χωρά στην υψη­λό­βαθμη εκ­παί­δευση, την τρι­το­βάθ­μια εκ­παί­δευση.

Αυτή τη στιγμή, έχουμε με­γα­λύ­τερα πο­σο­στά στην δευ­τε­ρο­βάθ­μια εκ­παί­δευση και χα­μη­λό­τερα πο­σο­στά κάτω του 30% στην επαγ­γελ­μα­τική κα­τάρ­τιση.

Σε ό,τι αφορά την μα­θη­τεία που επί­σης ανα­φέρ­θηκε και εδώ, ο στό­χος για το 2020 εί­ναι στην Εσθο­νία να έχουμε 8.000 θέ­σεις ερ­γα­σίας για όσους έχουν ολο­κλη­ρώ­σει μα­θη­τεία σε διά­φο­ρες εται­ρείες, σε διά­φο­ρους το­μείς, δη­λαδή 25% των φοι­τη­τών σε προ­γράμ­ματα επαγ­γελ­μα­τι­κής κα­τάρ­τι­σης.

Αυτή τη στιγμή το πο­σο­στό αυτό εί­ναι πολύ χα­μη­λό­τερο, επο­μέ­νως υπάρ­χει μια με­γάλη ανα­ντι­στοι­χία με­ταξύ των απαι­τή­σεων της οι­κο­νο­μίας και των απο­τε­λε­σμά­των του συ­στή­μα­τος επαγ­γελ­μα­τι­κής κα­τάρ­τι­σης. Και στην Εσθο­νία συμ­βαί­νει αυτό και πρέ­πει να αντι­με­τω­πι­στεί αυτή η ανα­ντι­στοι­χία, η δυ­σα­να­λο­γία, αν θέ­λετε, με­ταξύ οι­κο­νο­μίας και εκ­παι­δευ­τι­κού συ­στή­μα­τος.

Αυτό ση­μαί­νει και στην τρι­το­βάθ­μια εκ­παί­δευση, σε ό,τι αφορά την έρευνα και την τε­χνο­λο­γία, έρευνα και ανά­πτυξη και τις δα­πά­νες που γί­νο­νται, βρί­σκο­νται πολύ χα­μη­λό­τερα από το μέσο όρο στην Ευ­ρώπη. Το πο­σο­στό που δα­πα­νά­ται για την έρευνα βα­σί­ζε­ται στο τι ανά­γκη υπάρ­χει από τις διά­φο­ρες εται­ρείες. Πρέ­πει πε­ρισ­σό­τερα εδώ να γί­νουν και από πλευ­ράς κυ­βέρ­νη­σης.

Ναι, υπάρ­χουν ιδιω­τικά πα­νε­πι­στή­μια στην Εσθο­νία, κά­ποια από αυτά του­λά­χι­στον τα οποία εί­ναι αγ­γλό­φωνα. Αγ­γλικά δι­δά­σκο­νται επί­σης στο πα­νε­πι­στή­μιο, έχουμε μα­θή­ματα σε αγ­γλική γλώσσα και στη δευ­τε­ρο­βάθ­μια εκ­παί­δευση υπάρ­χει ένα υπο­χρε­ω­τικό τεστ στο οποίο πρέ­πει να συμ­με­τέ­χουν όλοι οι μα­θη­τές για την ξένη γλώσσα.

(Συ­νέ­χεια ομι­λίας του κυ­ρίου MargusRava, Πρέ­σβη από την Εσθο­νία)

Η πρό­σβαση στα πα­νε­πι­στή­μια εί­ναι θέμα των πα­νε­πι­στη­μίων, αυτά κα­θο­ρί­ζουν, πώς γί­νε­ται, αλλά γε­νι­κό­τερα από τη δευ­τε­ρο­βάθ­μια εκ­παί­δευση απο­φοι­τούν τό­σοι, που αυ­τοί που εί­ναι κα­λύ­τερη, στην ου­σία μπαί­νουν αυ­τό­ματα στα πα­νε­πι­στή­μια. Δεν ξέρω, ακρι­βώς, ποια εί­ναι η κλί­μακα, αλλά το σύ­στημα λει­τουρ­γεί λίγο πολύ μ’ αυ­τόν τον τρόπο.

Αυτά εί­ναι, όσο ήθελα, να πω. Θα προ­σπα­θήσω, να σας στείλω κι άλλα στοι­χεία σε γρα­πτό κεί­μενο και μπο­ρούμε, ν’ ανταλ­λά­ξουμε και με τους συ­να­δέλ­φους εδώ στην Ελ­λάδα πλη­ρο­φο­ρίες, να ανταλ­λά­ξουμε τα στοι­χεία μας, για να μπο­ρέ­σουμε, να εί­μα­στε σ’ επαφή.

ΚΩΝ­ΣΤΑ­ΝΤΙ­ΝΟΣ ΓΑ­ΒΡΟ­ΓΛΟΥ (Πρό­ε­δρος της Επι­τρο­πής): Ευ­χα­ρι­στούμε. Το λόγο έχει ο κ. Feeney από την Ιρ­λαν­δία.

LUKEFEENEY (Ανα­πλη­ρω­τής επι­κε­φα­λής της απο­στο­λής της Ιρ­λαν­δι­κής Πρε­σβείας): Αγα­πη­τοί συ­νά­δελ­φοι, ευ­χα­ρι­στούμε πάρα πολύ, που μας προ­σκα­λέ­σατε, να πα­ρα­στούμε σή­μερα εδώ. Εί­ναι με­γάλη τιμή για μένα, που βρί­σκο­μαι εδώ και πολύ χρή­σιμη ευ­και­ρία ν’ ακούσω για τις εξε­λί­ξεις του εθνι­κού δια­λό­γου για την εκ­παί­δευση. Η Ιρ­λαν­δία, όπως και η Ελ­λάδα, θέ­τει ιδιαί­τερη ση­μα­σία στην εκ­παί­δευση.

Με την άδειά σας, κύ­ριε Πρό­ε­δρε, θα σας δώσω μια επι­σκό­πηση του συ­στή­μα­τός μας και κά­ποιες από τις προ­κλή­σεις και τις εξε­λί­ξεις σε κάθε στά­διο. Νο­μίζω ότι τα πε­ρισ­σό­τερα ερω­τή­ματα, που έχουν τε­θεί, θα κα­λυ­φθούν από την πα­ρέμ­βασή μου, αλλά θα επα­νέλθω, άμα χρεια­στεί στο τέ­λος.

Πρώ­τον, τα μι­κρά παι­διά. Τον Ια­νουά­ριο του 2010 υπήρξε μια πρό­βλεψη για τα παι­διά προ­σχο­λι­κής ηλι­κίας, που κα­λύ­πτει 20 ώρες την εβδο­μάδα για τον χρόνο, αμέ­σως πριν την εί­σοδο στο σχο­λείο, δη­λαδή 2–4 ετών. Πα­ρέ­χε­ται από τον ιδιω­τικό το­μέα, κυ­ρίως, μέσω συ­στή­μα­τος άμε­σων επι­χο­ρη­γή­σεων. Στο δη­μο­τικό σχο­λείο με μια παι­δο­κε­ντρική προ­σέγ­γιση του προ­γράμ­μα­τος, που υιο­θε­τή­θηκε πρώτη φορά 1971 και επι­βε­βαιώ­θηκε κατά τις ανα­δια­τά­ξεις του 1999. Μετά το Δη­μο­τικό, προ­σφά­τως, λά­βαμε μια από­φαση, να με­ταρ­ρυθ­μί­σουμε πλή­ρως το Γυ­μνά­σιο, δη­λαδή, μέ­χρι την ηλι­κία των 15 ετών. Εί­ναι πολύ με­γάλη πρό­κληση για το σύ­στημά μας σή­μερα και θα επα­νέλθω σε λίγο στο θέμα αυτό.

Γε­νικά, θε­ω­ρούμε ότι οι εξε­τά­σεις πριν από το Πα­νε­πι­στή­μιο εί­ναι σε ικα­νο­ποι­η­τικό επί­πεδο και το πρό­γραμμα σπου­δών εί­ναι σε ικα­νο­ποι­η­τικό επί­πεδο και εί­ναι αντα­γω­νι­στι­κές οι εξε­τά­σεις για την εισ­δοχή στο Πα­νε­πι­στή­μιο.

Με­γάλη πρό­κληση στην Ανώ­τατη Εκ­παί­δευση εί­ναι η δια­τή­ρηση ενός συ­στή­μα­τος υψη­λής ποιό­τη­τας, που θα διευ­κο­λύ­νει την κά­λυψη αυ­ξη­μέ­νης ζή­τη­σης για επι­πλέον θέ­σεις, γιατί ο πλη­θυ­σμός της Ιρ­λαν­δίας αυ­ξά­νε­ται και, μά­λι­στα, σε καιρό με πε­ριο­ρι­σμέ­νους πό­ρους. Το δί­λημμα της στοί­χι­σης της συμ­με­το­χής της ποιό­τη­τας και της χρη­μα­το­δό­τη­σης δεν εί­ναι κάτι, που αντι­με­τω­πί­ζει μόνο η Ιρ­λαν­δία, όπως γνω­ρί­ζουν όλοι σ’ αυτή την αί­θουσα.

Θέ­λουμε, να βά­λουμε διε­θνή αρι­στεία μέσα στους θε­σμούς μας, μέσα στα ιδρύ­ματα και έχουμε πολλά από τα Πα­νε­πι­στή­μια, που τα πάνε πολύ καλά σε πα­γκό­σμια αξιο­λό­γηση. Δύο Πα­νε­πι­στή­μια στο Δου­βλίνο εί­ναι μέσα στα 100 κα­λύ­τερα Πα­νε­πι­στή­μια στον κό­σμο, όμως δυ­σκο­λευό­μα­στε, να βρούμε την κα­τάλ­ληλη φόρ­μουλα χρη­μα­το­δό­τη­σης, που να εί­ναι δί­καιη για τις οι­κο­γέ­νειες και θα δί­νει στα Πα­νε­πι­στή­μια τους πό­ρους, που χρειά­ζο­νται, ώστε να εί­ναι πραγ­μα­τικά κέ­ντρα αρι­στείας. Εί­μα­στε εν μέσω ενός δια­λό­γου επι­βο­λής κά­ποιων δι­δά­κτρων σε κά­ποια Πα­νε­πι­στή­μια. Σή­μερα, όμως, απαι­τεί­ται μια συμ­με­τοχή των φοι­τη­τών της τά­ξεως των 3000 € κάθε χρόνο κι αυτό κα­λύ­πτε­ται με­ρι­κές φο­ρές και από το κρά­τος για παι­διά από οι­κο­γέ­νειες με χα­μη­λούς πό­ρους.

Υπάρ­χει η δυ­να­τό­τητα ανά­πτυ­ξης ει­δι­κών δε­ξιο­τή­των, που εί­ναι απα­ραί­τη­τες στην αγορά ερ­γα­σίας. Πε­ρί­που το 15% των προ­ϋ­πο­λο­γι­σμών των σχο­λείων έχει, να κά­νει με τη χρη­μα­το­δό­τηση της εκ­παί­δευ­σης των παι­διών με ει­δι­κές ανά­γκες. Το ερώ­τημα εί­ναι το πόσο απο­τε­λε­σμα­τι­κές εί­ναι οι πα­ρεμ­βά­σεις, που γί­νο­νται. Δεν έχει, να κά­νει με την ανά­πτυξη της χρη­μα­το­δό­τη­σης, αλλά το θέμα εί­ναι, τα χρή­ματα να πιά­νουν τόπο. Υπάρ­χει η δη­μό­σια εκ­παί­δευση, πα­ντού. Εάν επι­λέ­ξεις, υπάρ­χει και η ιδιω­τική εκ­παί­δευση. Το 5% των μα­θη­τών στη δευ­τε­ρο­βάθ­μια εκ­παί­δευση πάνε σε ιδιω­τικά σχο­λεία.

Εί­χαμε εκλο­γές πριν από δέκα ημέ­ρες, αλλά δεν έχουμε νέα Κυ­βέρ­νηση.

(Συ­νέ­χεια ομι­λίας του κυ­ρίου LUKEFEENEY, Ανα­πλη­ρωτή επι­κε­φα­λής της Ιρ­λαν­δι­κής Πρε­σβείας)

Η προη­γού­μενη κυ­βέρ­νηση έκανε μια προ­σπά­θεια να με­ταρ­ρυθ­μί­σει την προ­σέγ­γισή μας, μέ­χρι σχε­τικά πρό­σφατα η εστί­αση της εκ­παι­δευ­τι­κής πο­λι­τι­κής ήταν στην διεύ­ρυνση του συ­στή­μα­τος να με­γα­λώ­σει, να υπάρ­ξουν πε­ρισ­σό­τε­ρες ή ίσες ευ­και­ρίες και να απε­λευ­θε­ρώ­νο­νται τα τα­λέ­ντα των μα­θη­τών. Από την προ­σχο­λική ηλι­κία η έμ­φαση τί­θε­ται στην ποιό­τητα από την αρχή μέ­χρι το τέ­λος. Την ποιό­τητα του προ­γράμ­μα­τος σπου­δών, την ποιό­τητα της εκ­παί­δευ­σης των εκ­παι­δευ­τών και των διευ­θυ­ντών τόσο στην αρ­χική εκ­παί­δευση των δα­σκά­λων όσο και στην διαρκή εκ­παί­δευση αυ­τών.

Η Ιρ­λαν­δία έχει την τρίτη με­γα­λύ­τερη ετή­σια δα­πάνη ανά μα­θητή σε όλες τις χώ­ρες του ΟΟΣΑ για τη δη­μό­σια εκ­παί­δευση. Το πρό­βλημα της Ιρ­λαν­δίας δεν εί­ναι ότι υπάρ­χουν λίγα χρή­ματα, εί­ναι ο τρό­πος με τον οποίο δα­πα­νούμε τα χρή­ματα αυτά και το πώς αξιο­ποιούμε τη δι­δα­σκα­λία, αυτή εί­ναι η με­γάλη πρό­κληση που αντι­με­τω­πί­ζουμε εμείς. Για να εί­μαι ει­λι­κρι­νής, η πτώση στη βαθ­μο­λο­γία PISA ήρθε σαν σοκ στο σύ­στημά μας και προ­σπα­θούμε να αντα­πε­ξέλ­θουμε.

Η νέα με­ταρ­ρύθ­μιση αφορά το γυ­μνά­σιο. Έχει ξε­κι­νή­σει μια νέα δια­δι­κα­σία για τα γυ­μνά­σια και θα υπάρ­ξουν νέα πρό­τυπα. Υπάρ­χουν όμως ανη­συ­χίες για ολό­κληρο το σύ­στημα. Το προη­γού­μενο μο­ντέλο των εξε­τά­σεων στην ηλι­κία των 15 νο­μί­ζουμε, ότι ήταν ξε­πε­ρα­σμένο και ήταν εκτός των διε­θνών πρα­κτι­κών. Πολ­λοί μα­θη­τές έφευ­γαν από το σχο­λείο μετά από αυ­τές τις εξε­τά­σεις, όταν ξέ­ραμε ότι έπρεπε να μεί­νουν. Η νέα προ­σέγ­γιση στο­χεύει στο να αλ­λά­ξει αυτό. Η ιδέα εί­ναι ότι εάν στρέ­ψουμε την προ­σοχή μας από αυτό του τι δι­δά­σκο­νται οι μα­θη­τές, στο πώς δι­δά­σκο­νται οι μα­θη­τές και να εν­θαρ­ρύ­νουμε την ανε­ξάρ­τητη σκέψη και την εμπλοκή στην εκ­παί­δευση, νο­μί­ζουμε, ότι θα έχουμε μα­θη­τές που εί­ναι πιο ευ­έ­λι­κτοι, πιο ικα­νοί να προ­σαρ­μό­ζο­νται σε ολο­ένα και με­τα­βαλ­λό­μενα πε­ρι­βάλ­λο­ντα μά­θη­σης.

Οι βαθ­μοί απο­κτώ­νται μέσω από την απο­δοσή τους. Αξιο­λο­γού­νται μέσω εξε­τά­σεων και προ­φο­ρι­κών εξε­τά­σεων. Θα υπάρ­χουν εσω­τε­ρι­κές δια­δι­κα­σίες εξέ­τα­σης. Οι δά­σκα­λοι και τα σω­μα­τεία τους, δεν ήταν πρό­θυ­μοι στις αλ­λα­γές της αξιο­λό­γη­σης και νο­μί­ζουνε, ότι η δι­καιο­σύνη έρ­χε­ται μέσα από εξω­τε­ρικά συ­στή­ματα αξιο­λό­γη­σης. Η κυ­βέρ­νηση όμως, θέ­λει να βε­βαιώ­σει τους κα­θη­γη­τές ότι θα υπάρ­ξει επί­βλεψη.

Το ση­μα­ντικό στην Ιρ­λαν­δία εί­ναι η υπο­στή­ριξη, οι χο­ρη­γίες των σχο­λείων. Τα πε­ρισ­σό­τερα ιδιω­τικά σχο­λεία στην Ιρ­λαν­δία ανή­κουν στην κα­θο­λική εκ­κλη­σία. Υπάρ­χει, λοι­πόν, ένας πλου­ρα­λι­σμός επι­λο­γών στην Ιρ­λαν­δία. Από το 2011 έχει υπάρ­ξει ένα πρό­γραμμα υπο­στή­ρι­ξης και χο­ρη­γίας νέων σχο­λείων, κα­θώς οι γο­νείς μπο­ρούν να εκ­φρά­σουν την προ­τί­μησή τους για συ­γκε­κρι­μένο μο­ντέλο. Οπότε, έχουν δη­μιουρ­γη­θεί 27 νέα σχο­λεία με δια­φο­ρε­τικά μο­ντέλα χο­ρη­γίας. Απαι­τεί­ται πε­ρισ­σό­τερη δου­λειά για να υπάρ­χει πε­ρισ­σό­τερη ένταξη, αλλά εί­ναι μια πολύ στα­διακή δια­δι­κα­σία αυτή που ακο­λου­θούμε τώρα.

Για να επα­νέλθω σε κά­ποια από τα ερω­τή­ματα που τέ­θη­καν.

Ανα­φο­ρικά με το ΑΕΠ κόμμα δα­πα­νούμε το 5%, 9 δισ. € πε­ρί­που, και τα βι­βλία πα­ρέ­χο­νται δω­ρεάν για τους φτω­χό­τε­ρους μα­θη­τές . Υπο­τί­θε­ται ότι πρέ­πει να επι­στρέ­φο­νται στο τέ­λος του έτους .

Η μο­νι­μό­τητα ισχύει, δη­λαδή υπάρ­χει μό­νιμη απα­σχό­ληση των κα­θη­γη­τών. Υπάρ­χουν οι­κο­νο­μικά κί­νη­τρα για τους δα­σκά­λους, υπάρ­χει η εσω­τε­ρική και η εξω­τε­ρική αξιο­λό­γηση των δα­σκά­λων, οι διευ­θυ­ντές των σχο­λείων έχουν ένα συ­γκε­κρι­μένο χρο­νικό διά­στημα θη­τείας και ορί­ζο­νται από ένα Συμ­βού­λιο του σχο­λείου.

Ο μέ­γι­στος αριθ­μός μα­θη­τών ανά τμήμα, αυτό εί­ναι ένα θέμα το οποίο έχει υπάρ­ξει εν μέσω της κρί­σης, ήταν πε­ρί­που στα 19:1, τώρα εί­μα­στε στο 15,5:1 και 18:1 στα Ει­δικά Σχο­λεία για μειο­νε­κτού­ντους μα­θη­τές.

(Συ­νέ­χεια ομι­λίας κ. LukeFeeney, Ανα­πλη­ρω­τής επι­κε­φα­λής της απο­στο­λής της Ιρ­λαν­δι­κής Πρε­σβείας)

Ανα­φο­ρικά με την ει­δική εκ­παί­δευση, δα­πα­νούμε πε­ρί­που το 20% του συ­νο­λι­κού προ­ϋ­πο­λο­γι­σμού σε παι­διά με ει­δι­κές ανά­γκες, αλλά έχουμε και ιδιω­τικά πα­νε­πι­στή­μια και ιδιω­τικά σχο­λεία.

Έχουμε όμως δια­πι­στώ­σει, ότι το να πα­ρέ­χουμε πάρα πολ­λές επι­λο­γές σε Τρι­το­βάθ­μιο επί­πεδο, εί­ναι η κα­λύ­τερη λύση. Κά­ποιοι, θέ­λουν να πάνε σε Τε­χνι­κές Σχο­λές και να έχουνε μία εκ­παί­δευση και κα­τάρ­τιση στο­χευ­μένη για την αγορά ερ­γα­σίας και θέ­λουν μετά από τρία χρό­νια Τε­χνι­κής Εκ­παί­δευ­σης να βρουν μια δου­λειά. Ο κα­λύ­τε­ρος τρό­πος που μά­θαμε ότι μπο­ρεί να γί­νει αυτό, εί­ναι να δου­λέ­ψουμε, ταυ­τό­χρονα με τον ιδιω­τικό το­μέα, για να ανα­πτύ­ξουμε το πρό­γραμμα σπου­δών και ταυ­τό­χρονα, προ­σφέ­ρουμε και ένα ευρύ φά­σμα Ακα­δη­μαϊ­κών ευ­και­ριών και Πα­νε­πι­στη­μια­κών ευ­και­ριών.

Σ’ αυτό το ση­μείο, θα ήθελα να κλείσω και να δώσω το λόγο και σε άλ­λους συ­να­δέλ­φους μου.

Σας ευ­χα­ρι­στώ πολύ, κύ­ριε Πρό­ε­δρε.

ΚΩΝ­ΣΤΑ­ΝΤΙ­ΝΟΣ ΓΑ­ΒΡΟ­ΓΛΟΥ (Πρό­ε­δρος της Επι­τρο­πής): Σας ευ­χα­ρι­στούμε πολύ, κύ­ριε Feeney.

Το λόγο έχει ο κ. ManuelGrainhadoVale.

MANUELGRAINHADOVALE(Σύμβουλος Πρε­σβείας – Προϊ­στά­με­νος του Προ­ξε­νι­κού Τμή­μα­τος της Πορ­το­γα­λίας): Κα­ταρ­χάς, σας ευ­χα­ρι­στώ πολύ και για τον τρόπο που μας υπο­δε­χτή­κατε, κύ­ριε Πρό­ε­δρε, αλλά και για την πρό­σκληση.

Επί­σης, σας ευ­χα­ρι­στούμε πολύ και για το εν­δια­φέ­ρον που δεί­ξατε για τα δικά μας Εκ­παι­δευ­τικά Συ­στή­ματα.

Εί­μαι ο κ. ManuelGrainhadoVale, από την Πορ­το­γα­λική Πρε­σβεία στην Αθήνα και θα σας πω, ότι δεν έχουμε συ­γκε­κρι­μένο τμήμα για θέ­ματα εκ­παί­δευ­σης στην Πρε­σβεία της Αθή­νας.

Επο­μέ­νως, θα κάνω ότι κα­λύ­τερο μπορώ, ως Σύμ­βου­λος Πρε­σβείας και θα σας δώσω και μια σύ­ντομη πε­ρι­γραφή του δι­κού μας Συ­στή­μα­τος.

Θα χρη­σι­μο­ποι­ήσω αυτή την ευ­και­ρία που μας δί­νετε σή­μερα και θα σας προ­σκο­μί­σουμε και αρ­γό­τερα, εν­δε­χο­μέ­νως, γρα­πτώς πε­ρισ­σό­τε­ρες λε­πτο­μέ­ρειες.

Κατ’ αρ­χάς, θα ήθελα εκ μέ­ρους του Υπουρ­γείου Παι­δείας της χώ­ρας μας, να εκ­φράσω την προ­θυ­μία μας να συ­νερ­γα­στούμε με τον Υπουργό, κ. Φίλη, και με χαρά, θα προ­σπα­θή­σουμε να ανα­πτύ­ξουμε τις δι­με­ρείς μας σχέ­σεις με την Ελ­λάδα, ει­δικά σε αυτό το θέμα – σε αυτό τον το­μέα.

Η Παι­δεία, εί­ναι ένας το­μέας που σε Ευ­ρω­παϊκό επί­πεδο υπάρ­χει ένα με­γάλο πε­ρι­θώ­ριο και σε επί­πεδο Εθνι­κών δυ­να­το­τή­των, αλλά και στο θέμα της εν­σω­μά­τω­σης στην Ευ­ρώπη, έχει λει­τουρ­γή­σει αρ­κετά καλά, κά­πως επι­τυ­χώς στα διά­φορα Εθνικά Εκ­παι­δευ­τικά Συ­στή­ματα, όπως το «ERASMUS» που ανα­φέρ­θηκε κά­ποια στιγμή και νο­μίζω, ότι εί­ναι μία επι­τυ­χής πε­ρί­πτωση σε Ευ­ρω­παϊκό επί­πεδο, επι­τυ­χής ιστο­ρία και χαι­ρό­μα­στε που μπο­ρούμε να την ανα­πτύ­ξουμε ακόμη πε­ρισ­σό­τερο.

Θα προ­σπα­θήσω, γιατί κρα­τούσα ση­μειώ­σεις για τις διά­φο­ρες ερω­τή­σεις, σί­γουρα ίσως κά­ποιες από αυ­τές να μην τις άκουσα ή τις έχασα εν τω με­ταξύ, αλλά θα σας κάνω μία σύ­ντομη πε­ρι­γραφή και θα προ­σπα­θήσω να απα­ντήσω και στις ερω­τή­σεις.

Σε ό,τι αφορά, το πώς επι­λέ­γουμε το Δι­δα­κτικό Προ­σω­πικό. Η επι­λογή, γί­νε­ται μετά από δη­μό­σιο δια­γω­νι­σμό, οι Διευ­θυ­ντές διο­ρί­ζο­νται από το Υπουρ­γείο.

Σε ό,τι αφορά τα βι­βλία: Ναι, έχουμε ένα Σύ­στημα λίγο-πολύ, όπου το Υπουρ­γείο, εγκρί­νει κά­ποια σχο­λικά βι­βλία. Το σχο­λείο, μπο­ρεί μετά να επι­λέ­ξει τα βι­βλία, μέσα από αυτά που προ­τεί­νει το Υπουρ­γείο.

Σε ό,τι αφορά την αξιο­λό­γηση: Το Σύ­στημα Αξιο­λό­γη­σης, θα έλεγα, ότι ακόμη το επε­ξερ­γα­ζό­μα­στε.

Πριν από 2 χρό­νια, έγινε μία με­ταρ­ρύθ­μιση που δεν εφαρ­μό­στηκε και επο­μέ­νως, ακόμη το συ­ζη­τάμε και θα δούμε, το πώς θα το εξε­λί­ξουμε το θέμα της Αξιο­λό­γη­σης του Εκ­παι­δευ­τι­κού Προ­σω­πι­κού.

Δεν μπορώ να δώσω πάρα πολλά δε­δο­μένα, αυτό που μπορώ να σας πω, εί­ναι πως πολλά πρέ­πει να γί­νουν και κυ­ρίως σε σχέση με την Τε­χνική Κα­τάρ­τιση, πι­στεύω ότι μπο­ρούμε μάλ­λον να κά­νουμε ακόμη πολ­λές βελ­τιώ­σεις.

Συ­νέ­χεια ομι­λίας κ. MANUEL GRAINHA DO VALE, Συμ­βού­λου της Πρε­σβείας της Πορτογαλίας/ Προϊ­στα­μέ­νου του Προ­ξε­νι­κού Τμή­μα­τος

Η τε­χνική κα­τάρ­τιση θα πρέ­πει να εξε­λι­χθεί κι άλλο. Κά­ποια πα­νε­πι­στή­μια το έχουν ανα­πτύ­ξει αυτό για να αντα­πο­κρι­θούν. Κά­ποια πα­νε­πι­στή­μια σή­μερα, δύο στην Πορ­το­γα­λία, θε­ω­ρή­θη­καν από τα κα­λύ­τερα του κό­σμου. Κά­ποια εί­ναι σε κα­λύ­τερη θέση από άλλα. Στο σύ­στημα μας έχουμε ιδιω­τικά και κρα­τικά πα­νε­πι­στή­μια τα οποία συ­νυ­πάρ­χουν. Σε κά­ποια πα­νε­πι­στή­μια έχουμε δι­δα­κτέα ύλη που δι­δά­σκε­ται στα αγ­γλικά, αλλά και στα πορ­το­γα­λικά, βε­βαίως.

Σε σχέση με την αξιο­λό­γηση της δια­δι­κα­σίας της Μπο­λό­νια, δεν εί­μαι ει­δή­μων οπότε δεν θα τολ­μήσω καν να εκ­φράσω, εδώ σε αυτή τη συ­νά­ντηση με τό­σους αν­θρώ­πους που συμ­με­τέ­χουν τόσο πολύ στην εκ­παί­δευση, να πω εγώ οτι­δή­ποτε για τη δια­δι­κα­σία της Μπο­λό­νια. Θα ήθελα να πω όμως ότι κατά πάσα πι­θα­νό­τητα υπάρ­χει δια­φορά ανά­μεσα στο αγ­γλο­σα­ξο­νικό και αμε­ρι­κα­νικό σύ­στημα και το σύ­στημα της Ευ­ρώ­πης, της ηπει­ρω­τι­κής Ευ­ρώ­πης. Ίσως η δια­δι­κα­σία της Μπο­λό­νια έχει οδη­γή­σει σε με­γα­λύ­τερη ευ­ε­λι­ξία στα βα­σικά μας εκ­παι­δευ­τικά συ­στή­ματα που εί­ναι πιο πα­ρα­δο­σιακά. Οι αξιο­λο­γή­σεις των πα­νε­πι­στη­μίων εί­ναι αρ­κετά κα­λές, αλλά η εκ­παί­δευση εί­ναι πιο κλα­σι­κού τύ­που, αν θέ­λετε.

Σε σχέση με ένα άλλο ερώ­τημα, ναι η εκ­παί­δευση, η παι­δεία θα πρέ­πει να χρη­μα­το­δο­τεί­ται από το κρά­τος. Επο­μέ­νως, το κρά­τος έχει την υπο­χρέ­ωση και εμάς προ­βλέ­πε­ται στο Σύ­νταγμα μας το κρά­τος να βρί­σκει τους πό­ρους προ­κει­μέ­νου να χρη­μα­το­δο­τη­θεί η εκ­παί­δευση για όλο τον πλη­θυ­σμό.

Στο ερώ­τημα σχε­τικά με την πα­ρα­παι­δεία. Ναι μπο­ρεί και το κρά­τος στην πε­ρί­πτωσή μας να ενι­σχύ­σει οι­κο­νο­μικά τα μα­θή­ματα αυτά, προ­βλέ­πε­ται και αυτό.

Σε ό,τι αφορά τα παι­διά με ει­δι­κές ανά­γκες σε επί­πεδο σχο­λείου, στο επί­πεδο δη­λαδή της πρω­το­βάθ­μιας εκ­παί­δευ­σης, της βα­σι­κής εκ­παί­δευ­σης, έχουμε και τα δύο συ­στή­ματα. Έχουμε τα ιδιω­τικά και τα κρα­τικά σχο­λεία, όπου τα παι­διά με ει­δι­κές ανά­γκες πη­γαί­νουν στο σχο­λείο μαζί με τα υπό­λοιπα παι­διά. Έχουμε σχο­λεία που εξει­δι­κεύ­ο­νται πε­ρισ­σό­τερο. Υπάρ­χει σύ­στημα πο­σο­στώ­σεων, όπου παι­διά με ει­δι­κές ανά­γκες έχουν πρό­σβαση στα πα­νε­πι­στή­μια και βέ­βαια υπάρ­χουν κά­ποιες τε­χνι­κές προ­δια­γρα­φές για τα πα­νε­πι­στή­μια προ­κει­μέ­νου να υπάρ­χει πρό­σβαση στους φοι­τη­τές με ει­δι­κές ανά­γκες.

Στο σχέση με το θέμα της «διαρ­ροής εγκε­φά­λων» –το brain drain- και αυτό εί­ναι ένα θέμα το οποίο συ­ζη­τεί­ται πάρα πολύ δη­μό­σια και στην Πορ­το­γα­λία. Άν­θρω­ποι με υψηλά προ­σό­ντα φεύ­γουν από τη χώρα και ανα­ζη­τούν κα­λύ­τερη ερ­γα­σία σε μια άλλη χώρα στην Ε.Ε.. Αυτό έχει τρα­βή­ξει την προ­σοχή και των μέ­σων μα­ζι­κής ενη­μέ­ρω­σης. Βε­βαίως, χαι­ρό­μα­στε μεν που έχουμε ένα σύ­στημα όπου μπο­ρούν οι άν­θρω­ποι να απο­φοι­τή­σουν και δια­θέ­τουν τα προ­σό­ντα να πάνε στο εξω­τε­ρικό για να ανα­ζη­τή­σουν κα­λύ­τε­ρες ευ­και­ρίες, αλλά από την άλλη πλευρά ναι υπάρ­χει αυτό το πρό­βλημα ότι οι άν­θρω­ποι αυ­τοί, η εκ­παί­δευση τους αυτή, στην ου­σία εί­ναι σε όφε­λος της χώ­ρας στην οποία στο τέ­λος πη­γαί­νουν.

Συ­νέ­χεια ομι­λίας του ManuelGrainhadoVale ( Σύμ­βου­λος Πρε­σβείας / Προϊ­στά­με­νος του Προ­ξε­νι­κoύ Τμή­μα­τος Πορ­το­γα­λίας ):

Εί­μαι βέ­βαιος πως έχω αφή­σει ανα­πά­ντητα πολλά ερω­τή­ματα τα οποία θα απα­ντήσω με με­γάλη μου χαρά στο μέλ­λον γρα­πτώς και θα απο­στείλω τις απα­ντή­σεις στην επι­τροπή. Να το­νίσω πά­ντως ότι σε ό,τι αφορά το δικό μας σύ­στημα η εμπει­ρία που έχουμε: Εί­χαμε μεν με­γάλη πρό­οδο τη δε­κα­ε­τία του 1970, μετά την επα­νά­σταση του 1974 , για να σας δώ­σουμε έτσι μια ιδέα. Νο­μίζω πως η Ελ­λάδα έχει λίγο-πολύ την ίδια εμπει­ρία, έχουμε την υπο­χρε­ω­τική εκ­παί­δευση, το 1974 ήταν οι τέσ­σε­ρις πρώ­τες τά­ξεις του δη­μο­τι­κού, τώρα εί­ναι μέ­χρι τα 12 έτη η υπο­χρε­ω­τική εκ­παί­δευση. Επο­μέ­νως αυτό εί­ναι μια με­γάλη εξέ­λιξη. Τα πα­νε­πι­στή­μια σε αυτά τα σα­ρά­ντα χρό­νια έχουν προ­ο­δεύ­σει πάρα πολύ. Δύο βα­σικά πα­νε­πι­στή­μια, ένα στην Λι­σα­βόνα και ένα στο Πόρτο έχουν ένα δί­κτυο πάνω από 20 πα­νε­πι­στη­μίων διε­θνώς με πολύ καλή αξιο­λό­γηση και ούτω κα­θε­ξής. Από την άλλη πλευρά ναι θα έλεγα πως βέ­βαια η επι­τυ­χία του συ­στή­μα­τος εί­ναι ση­μα­ντική. Έχουμε τα ίδια προ­βλή­ματα λίγο-πολύ πα­ρότι τα-ναι έχουμε ιδιω­τικά πα­νε­πι­στή­μια και τα ιδιω­τικά πα­νε­πι­στή­μια μπο­ρούν να έχουν τους δι­κούς τους πόρους- αλλά ναι η χρη­μα­το­δό­τηση εί­ναι πά­ντοτε ένα ζή­τημα ει­δικά όταν κατά και­ρούς αι­σθα­νό­μα­στε την πί­εση της κοι­νω­νι­κής κρί­σης, λόγω των οι­κο­νο­μι­κών εξε­λί­ξεων στη χώρα και κυ­ρίως όταν πρέ­πει να αντι­με­τω­πί­σεις θέ­ματα όπως το προ­σφυ­γικό, νέοι πό­ροι. Εί­ναι ένας ση­μα­ντι­κός πα­ρά­γο­ντας, προ­σπα­θούμε να κά­νουμε ό,τι κα­λύ­τερο μπο­ρούμε και με χαρά θα σας προ­ω­θή­σουμε πολλά πε­ρισ­σό­τερα και συ­γκε­κρι­μένα στοι­χεία για να απα­ντή­σουμε στις ερω­τή­σεις που ακού­σαμε εδώ σή­μερα. Σας ευ­χα­ρι­στώ πολύ.

JAANAOIKARINENVASILOPOULOS(Υπεύθυνη για θέ­ματα Εμπο­ρικά και Τύ­που της Φιν­λαν­δίας): Θα προ­σπα­θήσω να δώσω στα ελ­λη­νικά μια ει­κόνα του Φιν­λαν­δι­κού εκ­παι­δευ­τι­κού συ­στή­μα­τος. Κύ­ριε Υπουργέ, κύ­ριοι Βου­λευ­τές, θα με συγ­χω­ρέ­σετε για τα λάθη στα Ελ­λη­νικά μου, αλλά θα κάνω μια προ­σπά­θεια. Η με­γα­λύ­τερη με­ταρ­ρύθ­μιση του εκ­παι­δευ­τι­κού συ­στή­μα­τος στη Φιν­λαν­δία έγινε τη δε­κα­ε­τία του 1970, ει­δικά της υπο­χρε­ω­τι­κής εκ­παί­δευ­σης και όλες οι υπό­λοι­πες με­ταρ­ρυθ­μί­σεις έγι­ναν πάνω σε αυτή την βα­σική με­ταρ­ρύθ­μιση, και εκεί απαι­τή­θηκε η συ­νερ­γα­σία όλων των φο­ρέων: Του κρά­τους, της εκ­παι­δευ­τι­κής κοι­νό­τη­τας και της επι­χει­ρη­μα­τι­κής κοι­νό­τη­τας. Αυτή η συ­ναί­νεση όλων των φο­ρέων εξα­σφά­λισε ότι δεν έγι­ναν κά­ποιες αλ­λα­γές όταν άλ­λαξε η κυ­βέρ­νηση. Δια­τη­ρή­θηκε η ίδια λο­γική στο εκ­παι­δευ­τικό σύ­στημα όλα αυτά τα χρό­νια. Με­ταρ­ρυθ­μί­σεις σε διά­φο­ρους το­μείς έχουν γί­νει κατά δια­στή­ματα. Η Φιν­λαν­δία δα­πανά πε­ρί­που 6,4% του Α.Ε.Π. στην εκ­παί­δευση. Για την έρευνα και ανά­πτυξη πε­ρί­που 1% του Α.Ε.Π. και η κυ­ριό­τερη ευ­θύνη ανή­κει βέ­βαια στο Υπουρ­γείο Παι­δείας αλλά και στο Υπουρ­γείο Οι­κο­νο­μίας υπάρ­χουν κά­ποιες αρ­μο­διό­τη­τες όσον αφορά κά­ποια ιν­στι­τούτα. Αλλά η βα­σική ευ­θύνη εί­ναι στο Υπουρ­γείο Παι­δείας. Στην Φιν­λαν­δία υπάρ­χουν μόνο δη­μό­σια πα­νε­πι­στή­μια αλλά και στον το­μέα των πα­νε­πι­στη­μίων βέ­βαια έχουν γί­νει κά­ποιες με­ταρ­ρυθ­μί­σεις και έχει αλ­λά­ξει η νο­ο­τρο­πία των πα­νε­πι­στη­μίων. Πλέον από το 2010 έγινε μια νο­μο­θε­σία , που τα πα­νε­πι­στή­μια έπρεπε να δια­λέ­ξουν για το αν θα εί­ναι νο­μικά πρό­σωπα σε μορφή εται­ριών η θα εί­ναι σε μορφή ιδρυ­μά­των.

(Συ­νέ­χεια ομι­λίας κυ­ρίας JoanaOikarinenVasilopoulos, Υπεύ­θυ­νης για θέ­ματα Εμπο­ρικά και Τύ­που της Πρε­σβείας της Φι­λαν­δίας)

Έχουν αυ­το­νο­μία κι­νή­σεων, το κρά­τος τους εξα­σφα­λί­ζει το 65% με 66% της χρη­μα­το­δό­τη­σης και την υπό­λοιπη χρη­μα­το­δό­τηση πρέ­πει να την πά­ρουν από χο­ρη­γίες, από κά­ποια προ­γράμ­ματα της Ε.Ε. ή από κά­ποιους άλ­λους φο­ρείς της Φι­λαν­δίας, που προ­σφέ­ρουν χρή­ματα γι’ αυτό το σκοπό. Άρα, τα πα­νε­πι­στή­μια αντα­γω­νί­ζο­νται για το υπό­λοιπο πο­σο­στό με­ταξύ τους και με αυτό τον τρόπο βελ­τιώ­νουν τις πρα­κτι­κές τους και τις προ­τά­σεις τους, όταν για ένα πο­σο­στό πρέ­πει να αντα­γω­νί­ζο­νται με­ταξύ τους.

Σχε­τικά με την πρω­το­βάθ­μια εκ­παί­δευση, από τη Φι­λαν­δία ξε­κί­νησε το ολο­ή­μερο σχο­λείο και τα γεύ­ματα από τη δε­κα­ε­τία του ΄70. Τα μα­θή­ματα, στις πρώ­τες τά­ξεις, εί­ναι 19 ώρες την εβδο­μάδα, εί­ναι ελά­χι­στες ώρες. Στη Φι­λαν­δία μπο­ρεί να δια­φέ­ρουν αυτά, από δήμο σε δήμο, γιατί οι δή­μοι έχουν με­γά­λες αρ­μο­διό­τη­τες στον το­μέα της παι­δείας. Το κρά­τος κα­θο­ρί­ζει το γε­νικό πε­ριε­χό­μενο, δη­λαδή τι πρέ­πει να μά­θουν τα παι­διά, οι δή­μοι έχουν τα σχο­λεία στην αρ­μο­διό­τητά τους, έχουν σχο­λι­κές επι­τρο­πές και επι­λέ­γουν και τους εκ­παι­δευ­τι­κούς. Άρα, οι εκ­παι­δευ­τι­κοί εί­ναι, κατά κά­ποιο τρόπο, δη­μο­τι­κοί υπάλ­λη­λοι, δεν εί­ναι κρα­τι­κοί υπάλ­λη­λοι. Όλες οι κε­νές θέ­σεις κα­θο­ρί­ζο­νται από τους δή­μους και όσοι εκ­παι­δευ­τι­κοί θέ­λουν να δου­λέ­ψουν σε συ­γκε­κρι­μένο δήμο, βλέ­πουν τις κε­νές θέ­σεις και κά­νουν τις αι­τή­σεις τους. Δη­λαδή, στη Φι­λαν­δία δεν υπάρ­χει κά­ποια κε­ντρικό σύ­στημα κα­τα­νο­μής των εκ­παι­δευ­τι­κών.

Σχε­τικά με το εάν υπάρ­χουν φρο­ντι­στή­ρια. Στη Φι­λαν­δία δεν γνω­ρί­ζουμε καν τη λέξη φρο­ντι­στή­ριο, όλα τα μα­θή­ματα γί­νο­νται μέσα στο σχο­λείο, όλες οι ξέ­νες γλώσ­σες, οι τέ­χνες, η μου­σική, γί­νο­νται μέσα στο σχο­λείο. Έτσι, οι οι­κο­γέ­νειες, πέρα από τη βα­ριά φο­ρο­λο­γία, που πλη­ρώ­νουν στο κρά­τος, δεν χρειά­ζε­ται να δα­πα­νή­σουν γι’ αυτό το σκοπό κά­ποια χρή­ματα.

Σχε­τικά με κά­ποιες ερω­τή­σεις, που εί­χατε θέ­σει. Συ­νή­θως, οι διευ­θυ­ντές των σχο­λείων έχουν πά­ρει κά­ποια μα­θή­ματα μά­να­τζμεντ σχο­λείων, άρα πρέ­πει να έχουν κά­ποιες πα­ρα­πάνω γνώ­σεις από ένα μέσο εκ­παι­δευ­τικό και επι­λέ­γο­νται πάλι από τους δή­μους, σε συ­νερ­γα­σία με τα σχο­λεία.

Η δευ­τε­ρο­βάθ­μια επαγ­γελ­μα­τική εκ­παί­δευση έχει ανα­πτυ­χθεί τα τε­λευ­ταία χρό­νια αρ­κετά στη Φι­λαν­δία και εί­ναι μια ελ­κυ­στική πλέον επι­λογή για τους μα­θη­τές, μετά την υπο­χρε­ω­τική εκ­παί­δευση. Πε­ρί­που το 42% των μα­θη­τών επι­λέ­γει τη δευ­τε­ρο­βάθ­μια επαγ­γελ­μα­τική εκ­παί­δευση και το 50% πε­ρί­που τα λύ­κεια.

Αυτή, ήταν μια συ­νει­δητή πο­λι­τική της πο­λι­τείας, ότι δεν χρειά­ζε­ται όλοι να πάνε στο λύ­κειο, διότι μετά βλέ­πουμε ότι δεν θέ­λουν να ακο­λου­θή­σουν το δρόμο των πα­νε­πι­στη­μίων και θα χά­σουν έτσι τρία χρό­νια σε θε­ω­ρη­τι­κές σπου­δές, αντί να πάνε στις επαγ­γελ­μα­τι­κές σχο­λές, που τε­λικά κα­τέ­λη­γαν μετά το λύ­κειο, έτσι και αλ­λιώς.

Η δευ­τε­ρο­βάθ­μια επαγ­γελ­μα­τική εκ­παί­δευση θε­ω­ρεί­ται εξί­σου καλή όσο και η γε­νική εκ­παί­δευση, διότι δί­νει, από το 1904 κιό­λας, την πρό­σβαση στους απο­φοί­τους των επαγ­γελ­μα­τι­κών σχο­λών στα πα­νε­πι­στή­μια, βέ­βαια με τις ει­σα­γω­γι­κές εξε­τά­σεις, που ισχύ­ουν στη Φι­λαν­δία για τα πα­νε­πι­στή­μια.

Αυτή τη στιγμή τα πα­νε­πι­στή­μια μπο­ρούν να δια­λέ­ξουν τον τρόπο ει­σα­γω­γής, δη­λαδή κάθε σχολή μπο­ρεί να δια­λέ­ξει τον τρόπο ει­σα­γω­γής βά­σει των βαθ­μών στις απο­λυ­τή­ριες εξε­τά­σεις – εί­ναι κάτι πα­ρό­μοιο με τις πα­νελ­λα­δι­κές στην Ελ­λάδα – που γί­νε­ται σε όλη τη χώρα μια συ­γκε­κρι­μένη στιγμή.

(Συ­νέ­χεια ομι­λίας κυ­ρίας JAANAOIKARINENVASILOPOULOS, Υπεύ­θυ­νης για Θέ­ματα Εμπο­ρικά και Τύ­που στην Πρε­σβεία της Φιν­λαν­δίας)

Εί­ναι κά­ποιες σχο­λές, όπως οι τε­χνο­λο­γι­κές, δη­λαδή σαν τα Πο­λυ­τε­χνεία, που μπο­ρεί να δια­λέ­ξουν βά­σει των βαθ­μών μα­θη­μα­τι­κών και φυ­σι­κών γιατί θε­ω­ρεί­ται ότι έχο­ντας πε­τύ­χει κα­λούς βαθ­μούς σ’ αυτά μπο­ρούν να ακο­λου­θή­σουν και το πρό­γραμμα τους. Εί­ναι άλ­λες σχο­λές, όπως εί­ναι οι παι­δα­γω­γι­κές, που χρειά­ζο­νται ει­σα­γω­γι­κές εξε­τά­σεις σε συ­γκε­κρι­μένα μα­θή­ματα και περ­νάνε και από μια συ­νέ­ντευξη. Αυ­τοί που μπαί­νουν στο shortlist, δη­λαδή των υπο­ψη­φίων περ­νάνε από μια συ­νέ­ντευξη για να δουν αν έχουν επι­κοι­νω­νια­κές ικα­νό­τη­τες, αν κά­νουν για αυτό το επάγ­γελμα.

Άρα, οι εκ­παι­δευ­τι­κοί έχουν πε­ρά­σει από μια αρ­κετά αυ­στηρή δια­δι­κα­σία επι­λο­γής πριν φθά­σουν στο επάγ­γελμα αυτό και γι’ αυτό, οι εκ­παι­δευ­τι­κοί στην Φιν­λαν­δία έχουν αρ­κετή αυ­το­νο­μία στη δου­λειά τους. Οι σπου­δές τους εί­ναι υπο­χρε­ω­τικά στο επί­πεδο master και στην Φιν­λαν­δία εί­ναι το 3 συν 2 χρό­νια που κάθε μα­θη­τής που έχει πε­ρά­σει στο πα­νε­πι­στή­μιο έχει το δι­καί­ωμα να πά­ρει το πτυ­χίο του σε επί­πεδο master. Δεν χρειά­ζε­ται να κά­νει αί­τηση για ξε­χω­ρι­στό πρό­γραμμα, μό­λις μπει στο πα­νε­πι­στή­μιο έχει το δι­καί­ωμα να τε­λειώ­σει το πτυ­χίο του σε επί­πεδο master.

Αν έχετε κά­ποιες άλ­λες ερω­τή­σεις, ευ­χα­ρί­στως να απα­ντήσω.

ΚΩΝ­ΣΤΑ­ΝΤΙ­ΝΟΣ ΓΑΒΡΟΓΛΟΥ(Πρόεδρος της Επι­τρο­πής): Ευ­χα­ρι­στούμε κυ­ρία Βα­σι­λο­πού­λου και για τα εξαι­ρε­τικά ελ­λη­νικά σας.

Το λόγο έχει ο κ. Hautchamp.

MIKAELHAUTCHAMP(Διευθυντής του Γαλ­λι­κού Ιν­στι­τού­του Ελ­λά­δας): Κύ­ριε Υπουργέ, αξιό­τιμα μέλη του κοι­νο­βου­λίου, σας ευ­χα­ρι­στούμε πολύ για την πρό­σκληση. Εί­ναι τιμή για μένα και για όλους μας, να βρι­σκό­μα­στε εδώ. Θα ήθελα να σας πα­ρου­σιάσω την τε­λευ­ταία πιο ση­μα­ντική με­ταρ­ρύθ­μιση στο εκ­παι­δευ­τικό σύ­στημα στην Γαλ­λία, που θα απα­ντή­σει μια συ­γκε­κρι­μένη ερώ­τηση ως προς την εν­σω­μά­τωση των νέων στο σχο­λείο και το οποίο αντι­με­τω­πί­ζει επί­σης, κά­ποια άλλα θέ­ματα που έχουν ανα­φερ­θεί σή­μερα εδώ, σ’ αυτή τη συ­ζή­τηση.

Σύμ­φωνα με πρό­σφατη έκ­θεση του ΟΟΣΑ για τα σχο­λεία, η επι­τυ­χία των σχο­λείων βοηθά πάρα πολύ στην κοι­νω­νικο – οι­κο­νο­μική εξέ­λιξη. Επο­μέ­νως, τα σχο­λεία θα πρέ­πει να έχουν αυτό το στόχο, έτσι ώστε οποιο­δή­ποτε κοι­νω­νικό χά­σμα να κα­λύ­πτε­ται. Το γαλ­λικό Υπουρ­γείο Παι­δείας εφήρ­μοσε πο­λι­τική ανα­διορ­γά­νω­σης των δη­μο­σίων σχο­λείων, προ­κει­μέ­νου να δώ­σει τέ­λος στην απο­τυ­χία στο σχο­λείο, που εί­ναι και το πιο ση­μα­ντικό στοι­χείο και να ξε­κι­νή­σει μια συ­ζή­τηση για το πώς το κρά­τος θα δια­χει­ρί­ζε­ται τα σχο­λεία πιο σω­στά.

Επο­μέ­νως, θέ­λουμε να διορ­θώ­σουμε τις διά­φο­ρες κοι­νω­νικο – οι­κο­νο­μι­κές ανι­σορ­ρο­πίες που υπάρ­χουν στα σχο­λεία. Η πο­λι­τική αυτή βα­σί­ζε­ται σε δύο βα­σι­κές αρ­χές. Η πρώτη εί­ναι η παι­δα­γω­γική ανα­διορ­γά­νωση, δί­νο­ντας προ­τε­ραιό­τητα στην εκ­παί­δευση, κυ­ρίως από παι­δα­γω­γι­κής άπο­ψης, κα­θότι οι πρό­σφα­τες επι­τυ­χίες που έχουν κα­τα­γρα­φεί μέ­χρι στιγ­μής, κα­τα­δει­κνύ­ουν πως η επι­τυ­χία του σχο­λείου για τους μα­θη­τές που έρ­χο­νται από χα­μη­λό­τε­ρες κοι­νω­νι­κές ομά­δες, οι διά­φο­ρες παι­δα­γω­γι­κές και εκ­παι­δευ­τι­κές πρα­κτι­κές που εφαρ­μό­ζο­νται, δεί­χνουν να φέρ­νουν απο­τε­λέ­σματα. Επί­σης, η συλ­λο­γική ερ­γα­σία και προ­σπά­θεια και η κα­τάρ­τιση βοηθά. Εί­ναι ση­μα­ντικό οι δά­σκα­λοι και η διοί­κηση του σχο­λείου να συ­νερ­γά­ζο­νται ομα­δικά και να ορ­γα­νώ­νο­νται σε διά­φορα δί­κτυα. Οι αρ­μο­διό­τη­τες των δι­δα­σκό­ντων στην πρω­το­βάθ­μια και δευ­τε­ρο­βάθ­μια εκ­παί­δευση έχουν αλ­λά­ξει, λαμ­βά­νο­ντας υπόψη πως πρέ­πει να αφιε­ρώ­νε­ται πε­ρισ­σό­τε­ρος χρό­νος στην ομα­δική προ­σπά­θεια, σε ό,τι αφορά την εκ­παί­δευση.

(Συ­νέ­χεια ομι­λίας κ. Mikael Hautchamp, Διευ­θυ­ντής του Γαλ­λι­κού Ιν­στι­τού­του Ελ­λά­δας)

Το Υπουρ­γείο, λοι­πόν, έχει θέ­σει 14 μέ­τρα σε τρεις άξο­νες, που θα βοη­θή­σουν τα σχο­λεία και τους μα­θη­τές.

Τα πρώτα σχο­λεία θα πρέ­πει να ανα­πτύ­ξουν την εκ­παι­δευ­τική τους πείρα. Στην ου­σία, σύμ­φωνα με το πρώτο μέ­τρο, θα πρέ­πει να εστιά­σουμε στην εκ­παί­δευση των παι­διών από την προ­νη­πιακή ηλι­κία, διότι εί­ναι πολύ ση­μα­ντική για την επι­τυ­χία τους αρ­γό­τερα, κυ­ρίως από χα­μη­λό­τερα κοι­νω­νικά στρώ­ματα.

Θα πρέ­πει να αυ­ξή­σουμε τον αριθμό των δι­δα­σκό­ντων. Το με­τρό συ­νε­πά­γε­ται πε­ρισ­σό­τε­ρους δα­σκά­λους σε κάθε σχο­λείο, κα­θώς επί­σης και ανα­πλη­ρω­μα­τι­κούς, για να ενι­σχύ­ε­ται το συλ­λο­γικό έργο των δα­σκά­λων, έτσι ώστε να εντο­πί­ζο­νται οι ανά­γκες των μα­θη­τών και να βοη­θού­νται κατά την κα­τάρ­τισή τους.

Το τρίτο μέ­τρο, έχει να κά­νει με τη συ­νεχή υπο­στή­ριξη των παι­διών μέ­χρι το τέ­λος της σχο­λι­κής ημέ­ρας, δη­λαδή, γύρω στις 4:30 το από­γευμα στη Γαλ­λία, κυ­ρίως για τους μα­θη­τές της έκτης τά­ξης. Σε αυτό το έτος οι μα­θη­τές χρειά­ζο­νται πε­ρισ­σό­τερο βο­ή­θεια και να κα­θο­δη­γού­νται στον ελεύ­θερο χρόνο τους.

Το τέ­ταρτο μέ­τρο, έχει να κά­νει με τη χρήση της πλη­ρο­φο­ρι­κής στις δρα­στη­ριό­τη­τες των μα­θη­τών, όπως για πα­ρά­δειγμα στα μα­θη­μα­τικά.

Το πέμ­πτο μέ­τρο έχει να κά­νει με την καλ­λιέρ­γεια των φι­λο­δο­ξιών και της πε­ριέρ­γειας των παι­διών, για να τα βοη­θή­σουμε να ανα­πτύ­ξουν τις δε­ξιό­τη­τές τους και τον δρόμο τους.

Το έκτο μέ­τρο εί­ναι πολύ συ­γκε­κρι­μένο και αφορά τη δη­μιουρ­γία σχο­λείων για μα­θη­τές από πιο με­τριο­παθή προ­έ­λευση, ώστε να έχουν, κατά κά­ποιο τρόπο, στέ­γαση κο­ντά στο σχο­λείο για να μπο­ρούν να πη­γαί­νουν σε αυτό. Επο­μέ­νως, να υπάρ­χουν οι­κο­τρο­φεία κο­ντά στα σχο­λεία για αυτά τα παι­διά. Η Γαλ­λική Κυ­βέρ­νηση θα πρέ­πει να κά­νει κά­ποια επέν­δυση για να αντα­πο­κρι­θεί σε αυτή την ανά­γκη των μα­θη­τών.

Η δεύ­τερη ομάδα δέ­σμης μέ­τρων, εί­ναι ότι θέ­λουμε καλά κα­ταρ­τι­σμέ­νες εκ­παι­δευ­τι­κές ομά­δες, να υπάρ­χει μια συλ­λο­γι­κό­τητα που να εί­ναι αφιε­ρω­μένη στην κα­τάρ­τιση και στην ομα­δική ερ­γα­σία. Οι μα­θη­τές εί­ναι ση­μα­ντικό να πα­ρα­κο­λου­θού­νται στενά και γι’ αυτό έχει γί­νει ένα σχέ­διο συ­νε­χι­ζό­με­νης κα­τάρ­τι­σης, προ­κει­μέ­νου να δο­θούν πε­ρισ­σό­τερα κί­νη­τρα για ομα­δική συ­νερ­γα­σία.

Η Κυ­βέρ­νηση της Γαλ­λίας έχει απο­φα­σί­σει να προ­σλά­βει 60.000 νέ­ους δα­σκά­λους μέσα στα επό­μενα 5 χρό­νια, κάτι το οποίο απο­τε­λεί προ­τε­ραιό­τητα.

Η τρίτη δέ­σμη μέ­τρων, έχει να κά­νει με ένα πλαί­σιο για την προ­ώ­θηση της κα­τάρ­τι­σης. Έχουν δη­μιουρ­γη­θεί συ­γκε­κρι­μένα δί­κτυα γύρω από τις βέλ­τι­στες πρα­κτι­κές, συ­γκε­κρι­μένα, στην παι­δα­γω­γική δομή. Η ακα­δη­μαϊκή εμπει­ρία εί­ναι ση­μα­ντική για τις δρα­στη­ριό­τη­τες αυ­τών των δι­κτύων που έχουν δη­μιουρ­γη­θεί. Αυτό μπο­ρεί να πα­ρου­σια­στεί ως ένα μι­κρό μέ­τρο, αλλά στο γαλ­λικό πλαί­σιο ση­μαί­νει, ότι οι γο­νείς κάθε πρωί θα γί­νο­νται δε­κτοί στο σχο­λείο, θα αυ­ξη­θεί ο δε­σμός των γο­νέων με την ζωή στο σχο­λείο και έτσι θα ορ­γα­νώ­νε­ται κα­λύ­τερα η κοι­νό­τητα των γο­νέων και των δα­σκά­λων.

Το τε­λευ­ταίο μέ­τρο έχει να κά­νει με τη δη­μιουρ­γία 13.000 θέ­σεων ερ­γα­σίας για βοη­θούς σε θέ­ματα ασφά­λειας. Ελεγ­κτών, κατά κά­ποιον τρόπο, κα­θότι έχουμε θέ­ματα βίας σε κά­ποια από τα γαλ­λικά σχο­λεία.

(Συ­νέ­χεια ομι­λίας κ. MIKAELHAUTCHAMP, Διευ­θυ­ντή του Γαλ­λι­κού Ιν­στι­τού­του Ελ­λά­δος)

Επο­μέ­νως, αυτή η βο­ή­θεια σε θέ­ματα ασφά­λειας θα ξε­κι­νή­σει από φέ­τος και θα βοη­θή­σει αρ­κετά, στο να δη­μιουρ­γη­θεί ένα πιο ήρεμο πε­ρι­βάλ­λον για τα παι­διά. Η πο­λι­τική αυτή ξε­κί­νησε στην αρχή του 2015.

Θα ήθελα να επα­να­λάβω, πώς προ­σπα­θούμε να αντι­με­τω­πί­σουμε την κοι­νω­νική ανι­σό­τητα και πώς αυτή επη­ρε­ά­ζει τα σχο­λεία και τη ζωή στα σχο­λεία. Η συ­ζή­τηση, βέ­βαια, γί­νε­ται σχε­τικά με την ανα­διορ­γά­νωση του εθνι­κού συ­στή­μα­τος εκ­παί­δευ­σης.

Εί­μα­στε στη διά­θεσή σας για οποιεσ­δή­ποτε πε­ραι­τέρω πλη­ρο­φο­ρίες θα επι­θυ­μού­σατε να λά­βετε. Ευ­χα­ρι­στώ πολύ.

ΚΩΝ­ΣΤΑ­ΝΤΙ­ΝΟΣ ΓΑ­ΒΡΟ­ΓΛΟΥ (Πρό­ε­δρος της Επι­τρο­πής): Το λόγο έχει ο κ. Sneiders.

CATISSNEIDERS(Γραμματέας Β΄ της Πρε­σβείας της Λε­το­νίας): Θα εί­μαι πολύ σύ­ντο­μος πε­ρι­γρά­φο­ντας το εκ­παι­δευ­τικό σύ­στημα της Λε­το­νίας. Η εκ­παί­δευση στη Λε­το­νία αρ­χί­ζει στην ηλι­κία των 2 ετών, που εί­ναι η προ­σχο­λική ηλι­κία. Από την ηλι­κία των πέ­ντε ετών η εκ­παί­δευση εί­ναι υπο­χρε­ω­τική, ώστε τα παι­διά να απο­κτή­σουν κά­ποιες γνώ­σεις και να κα­τα­νο­ή­σουν του τι πρό­κει­ται να γί­νει αρ­γό­τερα στο σχο­λείο.

Η Δευ­τε­ρο­βάθ­μια Εκ­παί­δευση εί­ναι υπο­χρε­ω­τική από το 1ο μέ­χρι το 9ο έτος. Όταν τε­λειώ­νουν, μπο­ρούν να επι­λέ­ξουν εάν θα συ­νε­χί­σουν στο Λύ­κειο, ή αν θα οδη­γη­θούν προς μία επαγ­γελ­μα­τική κα­τεύ­θυνση. Αν επι­λέ­ξουν την επαγ­γελ­μα­τική κα­τεύ­θυνση, τότε θα έχουν τριετή επαγ­γελ­μα­τική κα­τάρ­τιση, όπου απο­κτούν κά­ποιες επαγ­γελ­μα­τι­κές δε­ξιό­τη­τες και μπο­ρούν να μπουν στην αγορά ερ­γα­σίας, ή μπο­ρούν να έχουν και έχουν και έναν τέ­ταρτο χρόνο επαγ­γελ­μα­τι­κής εκ­παί­δευ­σης. Αφού ολο­κλη­ρώ­σουν αυτά τα τέσ­σερα χρό­νια, μπο­ρούν αν θέ­λουν να μπουν σε κά­ποιο πα­νε­πι­στή­μιο. Η πρό­σβαση στο Πα­νε­πι­στή­μιο γί­νε­ται, τόσο από το λύ­κειο, όσο και από τις επαγ­γελ­μα­τι­κές σχο­λές.

Όσοι πη­γαί­νουν στα Γε­νικά Λύ­κεια έχουν διά­φο­ρες κα­τευ­θύν­σεις. Η μία εί­ναι η γε­νική κα­τεύ­θυνση, όπου δι­δά­σκο­νται λίγο-πολύ τα πά­ντα, πε­ρισ­σό­τερο, όμως, κοι­νω­νι­κές και αν­θρω­πι­στι­κές επι­στή­μες. Τα σχο­λεία, επί­σης, μπο­ρούν να έχουν μία πιο τε­χνική κα­τεύ­θυνση με έμ­φαση στα Μα­θη­μα­τικά και τη Φυ­σική.

Επί­σης, υπάρ­χει και η επαγ­γελ­μα­τική κα­τεύ­θυνση με έμ­φαση στις τέ­χνες, τη μου­σική, κ.λπ.. Οι μα­θη­τές από αυτά τα σχο­λεία μπαί­νουν σε Σχο­λές Κα­λών Τε­χνών, ή σε αντί­στοι­χους πα­νε­πι­στη­μια­κούς φο­ρείς.

Υπήρξε ένα ερώ­τημα για τα Ιδιω­τικά Πα­νε­πι­στή­μια. Υπάρ­χουν Ιδιω­τικά Πα­νε­πι­στή­μια στη Λε­το­νία, εί­ναι αντα­γω­νι­στικά και δου­λεύ­ουν πάρα πολύ καλά.

Ανα­φο­ρικά με τα φρο­ντι­στή­ρια, δεν εί­ναι κάτι που εί­ναι δη­μο­φι­λές στη χώρα μας. Μά­λι­στα, οι μα­θη­τές μπο­ρούν να πα­ρα­κο­λου­θή­σουν επι­πλέον μα­θή­ματα, που δεν εί­ναι υπο­χρε­ω­τικά και τα οποία διορ­γα­νώ­νο­νται από τους κα­θη­γη­τές. Δη­λαδή, οι ίδιοι οι κα­θη­γη­τές ορ­γα­νώ­νουν έξ­τρα μα­θή­ματα για τους μα­θη­τές, που χρειά­ζο­νται πε­ρισ­σό­τερη προ­ε­τοι­μα­σία για τις εξε­τά­σεις τους.

Ένα εν­δια­φέ­ρον θέμα που δεν ετέθη, αλλά εί­ναι κάτι που έχουμε υλο­ποι­ή­σει στις κα­ντί­νες των σχο­λείων μας, εί­ναι ότι έχουν απα­γο­ρευ­τεί κά­ποιες τρο­φές και κά­ποια ανα­ψυ­κτικά. Αυτή ήταν μία πολλή με­γάλη αλ­λαγή που έγινε και ήταν κάτι που έγινε, ευ­ρέως, απο­δε­κτό, τόσο από τα παι­διά, όσο και από τους γο­νείς. Ήταν μία πολλή καλή ιδέα που ξε­κί­νησε πριν από με­ρικά χρό­νια και συ­νε­χί­ζε­ται, γιατί αυτή η λί­στα των απα­γο­ρευ­μέ­νων ει­δών ολο­ένα και αυ­ξά­νε­ται.

Σας ευ­χα­ρι­στώ πολύ.

ΚΩΝ­ΣΤΑ­ΝΤΙ­ΝΟΣ ΓΑ­ΒΡΟ­ΓΛΟΥ (Πρό­ε­δρος της Επι­τρο­πής): Ευ­χα­ρι­στούμε πολύ κύ­ριε Sneiders. Εάν δεν θα ήθελε να λά­βει τον λόγο κα­νείς άλ­λος, θα δώσω το λόγο στον κ. Υπουργό. Να σας ευ­χα­ρι­στήσω και εγώ και θα ήθελα πραγ­μα­τικά είτε με δική σας πρω­το­βου­λία, γιατί δεν θέ­λουμε να σας παίρ­νουμε το χρόνο σας, να έρ­θετε και να μας ενη­με­ρώ­σετε όποτε θε­λή­σετε και όποιοι από τους συ­να­δέλ­φους θέ­λουν ή εάν μπο­ρού­σατε να μας στεί­λετε τις γρα­πτές εκ­θέ­σεις για ορι­σμένα από τα πράγ­ματα που ακού­στη­καν.

Θα ήθελα να προ­σθέσω σε αυτά τα εξής τρία, και εάν εί­χατε την κα­λο­σύνη να μας πείτε ανα­λυ­τικά ποιες εί­ναι οι δια­δι­κα­σίες που ακο­λου­θεί­ται όταν υπάρ­χει από­φαση να προ­χω­ρή­σετε σε μια με­ταρ­ρύθ­μιση.

ΔΗ­ΜΗ­ΤΡΙΟΣ ΚΩΝ­ΣΤΑ­ΝΤΟ­ΠΟΥ­ΛΟΣ: Κύ­ριε Πρό­ε­δρε, σας ζητώ συ­γνώμη, μιας και έχω κά­νει μια θε­ρα­πευ­τική αγωγή και δεν μπο­ρούσα να το­πο­θε­τηθώ όταν μου δώ­σατε το λόγο…

ΚΩΝ­ΣΤΑ­ΝΤΙ­ΝΟΣ ΓΑ­ΒΡΟ­ΓΛΟΥ (Πρό­ε­δρος της Επι­τρο­πής): Τώρα όμως με δια­κό­ψατε.

ΔΗ­ΜΗ­ΤΡΙΟΣ ΚΩΝ­ΣΤΑ­ΝΤΟ­ΠΟΥ­ΛΟΣ: Σας δια­κό­πτω, να βάλω και εγώ ένα ερώ­τημα να μας απα­ντή­σουν γρα­πτώς.

ΚΩΝ­ΣΤΑ­ΝΤΙ­ΝΟΣ ΓΑ­ΒΡΟ­ΓΛΟΥ (Πρό­ε­δρος της Επι­τρο­πής): Ωραία, θα σας πω στο τέ­λος, θα δείτε ότι θα ικα­νο­ποι­η­θεί και το αί­τημά σας.

ΔΗ­ΜΗ­ΤΡΙΟΣ ΚΩΝ­ΣΤΑ­ΝΤΟ­ΠΟΥ­ΛΟΣ: Σας ευ­χα­ρι­στώ.

ΚΩΝ­ΣΤΑ­ΝΤΙ­ΝΟΣ ΓΑ­ΒΡΟ­ΓΛΟΥ (Πρό­ε­δρος της Επι­τρο­πής): Άρα, το πρώτο εί­ναι ποιες εί­ναι οι δια­δι­κα­σίες που ακο­λου­θεί­ται για να ολο­κλη­ρω­θεί μια με­ταρ­ρύθ­μιση και δεύ­τε­ρον, σε αυτό το ση­μείο, εάν έχετε τρό­πους να πα­ρα­κο­λου­θεί­ται την εφαρ­μογή της με­ταρ­ρύθ­μι­σης, που εί­ναι ένα πρό­γραμμα όπως ξέ­ρουμε ότι υπάρ­χει σε όλη την Ευ­ρώπη δυ­σκο­λία εφαρ­μο­γής με­ταρ­ρυθ­μί­σεων. Το δεύ­τερο, εί­ναι εάν τυ­χόν υπάρ­χουν επα­να­ξιο­λο­γή­σεις ορι­σμέ­νων θε­μά­των που έχουν ση­μα­δέ­ψει την εκ­παί­δευση της χώ­ρας σας.

Για πα­ρά­δειγμα το θέμα Μπο­λό­νια, ξέρω ότι πολλά Υπουρ­γεία έχουν επα­να­ξιο­λο­γή­σεις, αλλά θα θέ­λαμε εάν εί­ναι δυ­να­τόν να μας στέλ­νετε και επα­να­ξιο­λο­γή­σεις που έχουν γί­νει όπως για πα­ρά­δειγμα, από Συλ­λό­γους Εκ­παι­δευ­τι­κών ή Συλ­λό­γους Πα­νε­πι­στη­μια­κών και όχι μό­νον των Υπουρ­γείων. Το τε­λευ­ταίο θέμα που θα ήθελα να θίξω και θα ήθελα να μη θε­ω­ρη­θεί κρι­τική, εάν οι προ­τά­σεις που κά­νει ο ΟΟΣΑ (OECD) και νο­μίζω ότι για κάθε χώρα έχουν υπάρ­ξει εκ­θέ­σεις του ΟΟΣΑ, εάν έχουν ακο­λου­θη­θεί από τις χώ­ρες σας και αν έχουν ακο­λου­θη­θεί, αν ήταν ένα επι­τυ­χές σύ­νολο προ­τά­σεων ή ποια ήταν και η δική σας γνώμη για τις προ­τά­σεις που ο ΟΟΣΑ ξέ­ρουμε ότι κά­νει πάρα – πάρα πολύ συ­γκε­κρι­μέ­νες προ­τά­σεις. Ποια εί­ναι η εμπει­ρία σας από αυτά.

Εγώ θα σας στείλω μια επι­στολή αυ­τές τις ημέ­ρες, συ­μπε­ρι­λαμ­βά­νο­ντας και στην επι­στολή εν­δε­χο­μέ­νως και ερω­τή­σεις που έχουν προ­κύ­ψει στο με­ταξύ στους συ­να­δέλ­φους και δεν σας τις έχουνε κά­νει γνω­στές. Επειδή πολ­λοί με πα­ρα­κά­λε­σαν να τε­λειώ­σουμε στις δύο και τέ­ταρτο, θέλω να σας ευ­χα­ρι­στήσω και να δώσω το λόγο στον κ. Υπουργό για κά­ποιες επι­ση­μάν­σεις. Έχετε το λόγο κ. Υπουργέ.

ΝΙ­ΚΟ­ΛΑΟΣ ΦΙ­ΛΗΣ (Υπουρ­γός Παι­δείας, Έρευ­νας και Θρη­σκευ­μά­των): Σας ευ­χα­ρι­στώ, κύ­ριε Πρό­ε­δρε, θέλω με τη σειρά μου να ευ­χα­ρι­στήσω τους εκ­προ­σώ­πους των Δι­πλω­μα­τι­κών Απο­στο­λών, των Πρε­σβειών στη χώρα μας για τα χρή­σιμα στοι­χεία που μας ανέ­φε­ραν, όπως επί­σης και τους συ­να­δέλ­φους για τα ερω­τή­ματα τα οποία έθε­σαν. Πα­ράλ­ληλα θα ήθελα να επι­ση­μάνω με­ρικά ζη­τή­ματα και το πρώτο εί­ναι ότι παρά ιδιο­μορ­φίες και τις δια­φο­ρε­τι­κό­τη­τες των δια­φό­ρων χω­ρών στο ευ­ρω­παϊκό πλαί­σιο, υπάρ­χουν κοινά ζη­τή­ματα τα οποία μας απα­σχο­λούν και ανα­ζη­τούμε απα­ντή­σεις οι οποίες εί­ναι πα­ράλ­λη­λες ή και τε­μνό­με­νες, με­ρι­κές φο­ρές και απο­κλί­νου­σες.

Αλλά αυτό εί­ναι η ποι­κι­λία που μας γοη­τεύει όλους στην Ευ­ρώπη, ιδίως σε ζη­τή­ματα πο­λι­τι­σμού που αντα­να­κλούν ζη­τή­ματα εθνι­κής κουλ­τού­ρας στο πλαί­σιο βε­βαίως πά­ντοτε της πο­λυ­πο­λι­τι­σμι­κής πραγ­μα­τι­κό­τη­τας.

(Συ­νέ­χεια ομι­λίας κ. Νι­κό­λαου Φίλη, Υπουρ­γού Παι­δείας, Έρευ­νας και Θρη­σκευ­μά­των)

Θα ήθελα όμως να εντο­πίσω ότι σε όλο τον προ­βλη­μα­τι­σμό που άκουσα από το σύ­νολο των εκ­προ­σώ­πων προ­κύ­πτει ένα ζή­τημα για τις κοι­νω­νι­κές και τις εκ­παι­δευ­τι­κές ανι­σό­τη­τες. Αν δη­λαδή στη ση­με­ρινή φάση της οι­κο­νο­μι­κής κρί­σης ιδιαί­τερα, της με­τά­βα­σης σε ένα κό­σμο του 21ου αιώνα αρ­κετά δια­φο­ρε­τικό από αυ­τόν που γνω­ρί­ζαμε, στο με­τα­νε­ο­τε­ρικό κό­σμο, αν το στοι­χείο της αντι­με­τώ­πι­σης των κοι­νω­νι­κών και εκ­παι­δευ­τι­κών ανι­σο­τή­των απο­τε­λεί κε­ντρικό άξονα της επι­λο­γής και των επι­λο­γών των κρα­τών. Αν δη­λαδή, οι εκ­παι­δευ­τι­κές πο­λι­τι­κές απο­τε­λούν κε­ντρικό στοι­χείο των δη­μό­σιων των κρα­τι­κών πο­λι­τι­κών ή αν το θε­ω­ρούμε ότι εί­ναι κάτι το οποίο αφή­νε­ται στην ιδιω­τική πρω­το­βου­λία κατά τρόπο κυ­ριαρ­χικό. Άκουσα τις πρω­το­βου­λίες που λαμ­βά­νο­νται και θα ήθελα να επι­ση­μάνω η αντι­με­τώ­πιση των κοι­νω­νι­κών και εκ­παι­δευ­τι­κών ανι­σο­τή­των οπωσ­δή­ποτε ση­μαί­νει μία πιο γεν­ναιό­δωρη χρη­μα­το­δό­τηση της εκ­παί­δευ­σης, ση­μαί­νει μια βελ­τί­ωση της σχέ­σης ανα­λο­γίας εκ­παι­δευ­τι­κών και μα­θη­τών – φοι­τη­τών. Ση­μαί­νει κά­λυψη προ­βλη­μά­των της ση­με­ρι­νής ζωής από υπο­τρο­φία μέ­χρι σί­τιση. Επί­σης ση­μαί­νει τε­λικά προ­σλή­ψεις δι­δα­κτι­κού προ­σω­πι­κού, δη­λαδή γεν­ναιό­τερη, πιο γεν­ναιό­δωρη κρα­τική επι­χο­ρή­γηση. Το το­νίζω αυτό διότι αυτή η κα­τεύ­θυνση σε κά­ποιο βαθμό έρ­χε­ται σε αντί­θεση με ασκού­με­νες πο­λι­τι­κές στην Ευ­ρώπη με την πε­ρι­βό­ητη ιστο­ρία των δη­μο­σίων ελ­λειμ­μά­των. Εδώ τί­θε­νται ζη­τή­ματα όπως αυτά που ονο­μά­ζουμε γόρ­διοι δε­σμοί. Δια­φο­ρε­τικά φο­βού­μαι ότι αν δεν αντι­με­τω­πί­σουμε το πρό­βλημα αυτό και αν δεν εξαι­ρέ­σουμε από τον υπο­λο­γι­σμό των δη­μο­σίων ελ­λειμ­μά­των τις δα­πά­νες για την παι­δεία ή ένα με­γάλο μέ­ρος των δα­πα­νών για την παι­δεία, τότε θα εί­ναι μια συ­ζή­τηση χω­ρίς αντι­κεί­μενο με­ταξύ μας και με τον κό­σμο, τους πο­λί­τες της Ευ­ρώ­πης.

Ετέ­θη­σαν και άλλα σο­βαρά ζη­τή­ματα όπως εί­ναι η απο­κε­ντρω­μένη λει­τουρ­γία του εκ­παι­δευ­τι­κού συ­στή­μα­τος. Εμείς έχουμε εμπει­ρία πολύ ισχυ­ρού, συ­γκε­ντρω­τι­κού εκ­παι­δευ­τι­κού συ­στή­μα­τος. Θέ­λουμε να πε­ρά­σουμε αρ­μο­διό­τη­τες, ευ­θύ­νες με ανά­λο­γους πό­ρους όμως, όχι απλώς να διώ­χνουμε ευ­θύ­νες από το κε­ντρικό κρά­τος, στην αυ­το­διοί­κηση και στις σχο­λι­κές μο­νά­δες. Δεν πι­στεύ­ουμε ότι ένα συ­γκε­ντρω­τικό σή­μερα εκ­παι­δευ­τικό μο­ντέλο μπο­ρεί να αντα­πο­κρι­θεί στις ανά­γκες της κοι­νω­νίας.

Ακού­σαμε μια συ­ζή­τηση και περί αρι­στείας από ορι­σμέ­νες ευ­ρω­παϊ­κές χώ­ρες. Πρέ­πει να δούμε τι ση­μαί­νει αρι­στεία, τι εν­νο­ούμε με τη λέξη αρι­στεία και αν ο στό­χος εί­ναι όλα τα σχο­λεία να εί­ναι άρι­στα, να λει­τουρ­γούν με τον κα­λύ­τερο δυ­νατό τρόπο και να αντα­πο­κρί­νο­νται σε αυτό που είπα νω­ρί­τερα, αντι­με­τώ­πιση των εκ­παι­δευ­τι­κών και κοι­νω­νι­κών ανι­σο­τή­των, σχο­λεία δη­μο­κρα­τικά, σχο­λεία ισό­τη­τας και μόρ­φω­σης των παι­διών, αν αυτό το πράγμα αντι­βαί­νει σε κά­ποια αντί­ληψη σχο­λείων ελίτ, κοι­νω­νικά προ­νο­μιού­χων παι­διών. Ανοι­χτή συ­ζή­τηση και στην εκ­παί­δευση και στην Ευ­ρώπη και στη χώρα μας.

Τέ­λος, θα ήθελα να επι­ση­μάνω τη διαρκή αγω­νία για το θέμα της τε­χνι­κής εκ­παί­δευ­σης. Εδώ στην Ελ­λάδα ανέ­φερα ότι εί­μα­στε πίσω, αν θυ­μά­μαι καλά, εί­μα­στε κάτω από το 30% του μα­θη­τι­κού πλη­θυ­σμού στα τε­χνικά λύ­κεια. Κά­ποια στιγμή προ 15ετίας έφτασε στο 35%, αλλά με μία βί­αιη επι­λογή, πρώ­ιμη επι­λογή, που οδή­γησε σε με­γά­λες κοι­νω­νι­κές εντά­σεις και διέ­λυσε και την τε­χνική εκ­παί­δευση και το γε­νικό σχο­λείο. Άρα, η επι­λογή ανά­μεσα στην τε­χνική και στη γε­νική εκ­παί­δευση πρέ­πει να εί­ναι επι­λογή πει­θούς των παι­διών, επι­λογή ελ­κυ­στι­κού σχο­λείου, όπως άκουσα από την εμπει­ρία της Φι­λαν­δίας προη­γου­μέ­νως και όχι μια επι­λογή δεύ­τε­ρης κα­τη­γο­ρίας η τε­χνική εκ­παί­δευση και με τη βία να πη­γαί­νουν εκεί τα παι­διά. Έχουμε ανά­γκη από ισό­τιμη τε­χνική εκ­παί­δευση.

(Συ­νέ­χεια ομι­λίας κ. ΝΙ­ΚΟ­ΛΑΟΥ ΦΙΛΗ, Υπουρ­γού Παι­δείας, Έρευ­νας και Θρη­σκευ­μά­των)

Και άλλα πολλά στοι­χεία ακού­σαμε, δεν θα ήθελα να ανα­φερθώ απλώς τε­λειώ­νο­ντας αφού σας ευ­χα­ρι­στήσω και πάλι, θα ήθελα να σας πω ότι το μέλ­λον της Ευ­ρώ­πης περ­νάει μέσα από το μέλ­λον της εκ­παί­δευ­σης. Εκ­παί­δευση όχι κλει­σμένη βε­βαίως, και απο­μο­νω­μένη από τις εξε­λί­ξεις της κοι­νω­νίας και της οι­κο­νο­μίας, αλλά όχι όμως και υπο­ταγ­μένη σε επι­χει­ρη­μα­τι­κές επι­λο­γές. Η εκ­παί­δευση πρέ­πει να εί­ναι ένα στοι­χείο συ­νερ­γα­σίας με άλ­λους φο­ρείς της οι­κο­νο­μίας και της κοι­νω­νίας, όχι όμως ένας θε­σμός που θα υπο­τάσ­σε­ται σε άλ­λου τύ­που δρα­στη­ριό­τη­τες και επι­λο­γές. Ευ­χα­ρι­στώ πολύ.

ΚΩΝ­ΣΤΑ­ΝΤΙ­ΝΟΣ ΓΑ­ΒΡΟ­ΓΛΟΥ (Πρό­ε­δρος της Επι­τρο­πής) : Σας ευ­χα­ρι­στώ κύ­ριε Υπουργέ, ευ­χα­ρι­στώ όλους σας ελ­πίζω να έχει φα­νεί η αγω­νία των Βου­λευ­τών από όλο το φά­σμα των πο­λι­τι­κών κομ­μά­των, στην ανα­ζή­τηση μιας νέας κα­νο­νι­κό­τη­τας και στην εκ­παί­δευση στο πλαί­σιο του ξε­πε­ρά­σμα­τος της κρί­σης που ζούμε. Σας ευ­χα­ρι­στώ πάρα πολύ.

Στο ση­μείο αυτό γί­νε­ται η γ΄ ανά­γνωση του κα­τα­λό­γου των με­λών της Επι­τρο­πής. Πα­ρό­ντες ήταν οι Βου­λευ­τές κ.κ.:

Τέ­λος και περί ώρα 14.25΄ λύ­θηκε η συ­νε­δρί­αση.

Ο ΠΡΟ­Ε­ΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙ­ΤΡΟ­ΠΗΣ Ο ΓΡΑΜ­ΜΑ­ΤΕΑΣ

ΚΩΝ­ΣΤΑ­ΝΤΙ­ΝΟΣ ΓΑ­ΒΡΟ­ΓΛΟΥ ΔΗ­ΜΗ­ΤΡΙΟΣ ΜΠΑ­ΞΕ­ΒΑ­ΝΑ­ΚΗΣ

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.