Η πρόσφατη δήλωση του υπουργού Παιδείας για τη γενοκτονία των Ποντίων προκάλεσε το ενδιαφέρον μας κυρίως για δύο λόγους∙ πρώτον, επειδή αποτελεί μια άποψη που εκφράζεται από Έλληνα κυβερνητικό παράγοντα, όμως κάλλιστα θα μπορούσε να θεωρηθεί ακόμα και… «αντεθνική» και, δεύτερον, επειδή η δήλωση αυτή αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του τρόπου που ένα σημαντικό και εξαιρετικά ευαίσθητο εθνικό ζήτημα γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης για μικροπολιτικούς σκοπούς!
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο κος Νίκος Φίλης είναι το πρόσωπο της επικαιρότητας, όχι μόνο την τελευταία εβδομάδα αλλά και ολόκληρο το τελευταίο δίμηνο! Μπορεί τα προβλήματα της εκπαίδευσης, τα οποία εσχάτως διαχειρίζεται, να είναι μεγάλα και δισεπίλυτα, όμως είναι βέβαιο ότι ο υπουργός Παιδείας δεν επικεντρώνεται αποκλειστικά στα καθήκοντά του! Από τη στιγμή που ανέλαβε, έχει κληθεί πολλές φορές να ασχοληθεί ακόμα και με θέματα… οικονομικού και φορολογικού χαρακτήρα! Ειδικά την τελευταία εβδομάδα έχει επεκτείνει το εύρος των δηλώσεών του και σε θέματα που αφορούν την επιστήμη της Ιστορίας και την εξωτερική/εθνική πολιτική της χώρας!
Το ότι η γενοκτονία των Ποντίων ήταν όντως γενοκτονία είναι σήμερα αναγνωρισμένο από την πλειοψηφία των ιστορικών εντός και εκτός της Ελλάδας και αυτή η πραγματικότητα δεν μπορεί ν’ αλλάξει παρά τις αντιρρήσεις μιας μικρής μειοψηφίας που διατυπώνει την αντίθετη άποψη! Η ύπαρξη μάλιστα αυτής της διαφορετικής άποψης όχι μόνο δεν είναι καινοφανής σε ανάλογες περιπτώσεις, αλλά επιστημονικά είναι και απολύτως θεμιτή, από τη στιγμή που η αμφιβολία, η αμφισβήτηση και η κριτική αποτελούν θεμελιώδεις αρχές κάθε επιστημονικής προσπάθειας. Αν σκεφτούμε ότι υπάρχουν ιστορικοί που αμφισβητούν ακόμα και τις γενοκτονίες των Εβραίων ή των Αρμενίων, μάλλον δεν πρέπει να μάς κάνει εντύπωση που υπάρχει μια ανάλογη αμφισβήτηση και για τη γενοκτονία των Ποντίων.
Όμως, εδώ έχουμε να κάνουμε με την πρακτική Πολιτική. Και δεν είναι καθόλου σπάνιο φαινόμενο να παρατηρείται διάσταση απόψεων μεταξύ της Ιστορίας και της Πολιτικής! Με άλλα λόγια, ακόμα και αν η επιστήμη της Ιστορίας δεν είχε αποφανθεί για την ύπαρξη της ποντιακής γενοκτονίας (κάτι βέβαια που δεν ισχύει), σε πολιτικό επίπεδο το ζήτημα έχει δρομολογηθεί εδώ και πολλά χρόνια τόσο στο εσωτερικό με την ομόφωνη απόφαση του ελληνικού Κοινοβουλίου (της 24ης Φεβρουαρίου 1994) που όρισε τη 19η Μαΐου ως ημέρα μνήμης για τη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, όσο και στο εξωτερικό με την αναγνώριση της ποντιακής γενοκτονίας από πλήθος πολιτικών θεσμών, όπως είναι οι επτά πολιτείες των Η.Π.Α. που αναγνώρισαν τη γενοκτονία μεταξύ του 2002 και του 2008, το κυπριακό κοινοβούλιο, η τοπική Βουλή της Νότιας Αυστραλίας, το σουηδικό Κοινοβούλιο, η Γερουσία και η Βουλή της Πολιτείας της Νέας Νότιας Ουαλίας και η Αρμενία!
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ανάλογα με τους μελλοντικούς συσχετισμούς της διεθνούς πολιτικής περισσότερες χώρες και περισσότερα κοινοβούλια θα αναγνωρίσουν τη γενοκτονία των Ποντίων μέσα τα επόμενα χρόνια! Και αυτό θα συμβεί ανεξάρτητα από τα πορίσματα της επιστημονικής έρευνας, η οποία ούτως ή άλλως έχει ήδη αποφανθεί θετικά! Εδώ υπάρχουν περιπτώσεις, όπως είναι το πρόβλημα της ονομασίας των Σκοπίων ή το θέμα με τις πολεμικές αποζημιώσεις της γερμανικής κατοχής, στις οποίες η Πολιτική επιχειρεί να ανατρέψει ή να διαστρεβλώσει την Ιστορία εις βάρος των ελληνικών συμφερόντων και την ίδια στιγμή εμφανίζεται ένας εκλεγμένος κυβερνητικός παράγοντας της Ελλάδας να εκφράζει τις αντιρρήσεις του για ένα ζήτημα που τόσο η Πολιτική όσο και η Ιστορία το έχουν ήδη ρυθμίσει προς τη θετική κατεύθυνση για τα ελληνικά δίκαια! Η στάση αυτή θα μπορούσε να προκαλέσει πολλά εύλογα ερωτηματικά, αν στη θέση του κυβερνητικού παράγοντα δεν ήταν ο κος Νίκος Φίλης.
Παρότι αρκετοί δημοσιογράφοι και πολιτικοί εμφανίζονται τις τελευταίες ημέρες σαν να έπεσαν από τα σύννεφα, οι απόψεις του κου Φίλη είναι γνωστές εδώ και πολύ καιρό! Για την ακρίβεια ο κος Φίλης εκπροσωπεί έναν ολόκληρο πολιτικό χώρο που διατυπώνει τέτοιες απόψεις και αντιλήψεις όχι τόσο συμβατές με την επίσημη εθνική γραμμή της χώρας! Ειδικά στο θέμα της ποντιακής γενοκτονίας αυτός ο πολιτικός χώρος είχε εκδηλωθεί πολύ πριν ο κος Φίλης γίνει υπουργός Παιδείας, όταν στις Πανελλήνιες Εξετάσεις του μαθήματος της Ιστορίας τον περασμένο Μάιο το κεφάλαιο του ποντιακού ζητήματος είχε… αγνοηθεί επιδεικτικά από την εξεταστική επιτροπή κατά την διαδικασία εξαγωγής των εκφωνήσεων, ενώ 50 περίπου ημέρες αργότερα, κατά την ανακοίνωση της εξεταστέας ύλης για τις Πανελλήνιες Εξετάσεις του 2016, διαπιστώθηκε ότι το κεφάλαιο του ποντιακού ζητήματος είχε… αποβληθεί εντελώς από τα εξεταστέα θέματα!
Την ίδια στιγμή, στην εξεταστέα ύλη της Ιστορίας και στη θέση του ποντιακού ζητήματος είχε προστεθεί το κεφάλαιο του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου (κάτι σαν το σημερινό μνημόνιο) που είχε επιβληθεί στη χώρα μας το 1898! Παρεμπιπτόντως, στο συγκεκριμένο κεφάλαιο αναφέρονται όλες οι θετικές επιπτώσεις που ο Δ.Ο.Ε. επέφερε στην ελληνική οικονομία της εποχής, ενώ απουσιάζουν προκλητικά οι αρνητικές… Προφανώς η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας έκρινε ότι, αντί για τον διωγμό των Ελλήνων του Πόντου τα χρόνια 1914-1923, οι μαθητές του Λυκείου θα ήταν προτιμότερο να διδαχθούν τα… θετικά αποτελέσματα των μνημονίων!
Επομένως, όσοι εκπαιδευτικοί ασχολούμαστε με τις Πανελλήνιες Εξετάσεις έχουμε διαπιστώσει εδώ και καιρό τη στοχευμένη αντιπάθεια που τρέφει η συγκεκριμένη πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας για οτιδήποτε ποντιακό και σίγουρα δεν εκπλαγήκαμε με την τοποθέτηση του υπουργού μας! Και μπορεί ο κος Φίλης να διατηρεί αναφαίρετο το δημοκρατικό δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις προσωπικές του απόψεις, όμως δεν θα ήταν καθόλου κακή ιδέα να είναι περισσότερο προσεκτικός σε όσα λέει, τουλάχιστον για όσο χρονικό διάστημα εξακολουθεί να είναι υπουργός Παιδείας, άρα οι απόψεις του δεν λογαριάζονται μόνο ως προσωπικές αλλά και ως… κυβερνητικές! Δεν είναι τυχαίο ότι οι άσπονδοι «φίλοι» μας από την απέναντι πλευρά του Αιγαίου ήταν οι πρώτοι και αυτοί που χάρηκαν περισσότερο μετά το τηλεοπτικό ατόπημα του υπουργού το βράδυ της περασμένης Δευτέρας!
Δεν θα ήταν ντροπή να ισχυριστούμε ότι τουλάχιστον στο επίπεδο της επικοινωνίας και των εντυπώσεων η ζημιά για το εθνικό συμφέρον έχει ήδη συντελεστεί! Γιατί όμως; Ο υπουργός Παιδείας δεν ανήκει στην κατηγορία των απερίσκεπτων ανθρώπων και προφανώς δεν μπορεί να μην είχε εκτιμήσει τις σφοδρές αντιδράσεις που θα προκαλούσε η δημόσια τοποθέτησή του! Και όμως δεν δίστασε να προκαλέσει, ίσως γιατί η κοινή γνώμη έπρεπε να αποπροσανατολιστεί από άλλα σημαντικότερα και κρισιμότερα θέματα της επικαιρότητας! Τα προβλήματα της ελληνικής εκπαίδευσης φέτος είναι περισσότερα και εντονότερα από άλλες χρονιές! Δύσκολη είναι και η θέση της ελληνικής κυβέρνησης που τέτοιες μέρες καλείται να αποδεχθεί όλα τα προαπαιτούμενα των Ευρωπαίων! Μεγάλη είναι και η δυσφορία των Ελλήνων φορολογουμένων που καλούνται σήμερα να πληρώσουν όσους φόρους δεν πλήρωσαν ολόκληρο το 2015!
Δυστυχώς για τον κο Φίλη ο Σήφης ο κροκόδειλος έχει αποδημήσει εις Κύριον εδώ και πολλούς μήνες, στην Αμφίπολη οι ανασκαφές έχουν σταματήσει, ο Χριστόδουλος Ξηρός επέστρεψε στην φυλακή και το «δράμα» του Νίκου Ρωμανού δεν συγκινεί πλέον τα μέσα ενημέρωσης! Όμως οι ελληνικές κυβερνήσεις, μέσα στα χρόνια της κρίσης, ποτέ δεν έπαψαν ν’ αναζητούν ή να… κατασκευάζουν αφορμές, για να αποπροσανατολίζουν την κοινή γνώμη! Ατυχώς, αυτή τη φορά χρησιμοποιήθηκε ένα πολύ ευαίσθητο ζήτημα εθνικής σημασίας! Αυτό από μόνο του είναι και το περισσότερο κατακριτέο! Διότι ακόμα και η πολιτική προπαγάνδα επιβάλλεται να έχει ένα όριο…
