Κριτική θεώρηση

Βρισκόμαστε στο Σεπτέμβριο του 2017 Η κυρία Φερνόγυρου αναζητεί το φροντιστήριο με τις πιο λαμπρές επιτυχίες !

Του Νίκου Τσούλια Δύσκολα θα βρούμε πολίτη που να μην έχει στην ανάμνηση των μαθητικών του χρόνων κάποιο εκπαιδευτικό, τον οποίο θυμάται για πολύ συγκεκριμένους λόγους. Αυτή η διαπίστωση έχει και μια άλλη όψη, που αφορά τους εκπαιδευτικούς. Δύσκολα, πολύ δύσκολα θα βρούμε εκπαιδευτικό, που δεν θυμάται κάποιο μαθητή ή μαθήτριά του και πάλι για κάποια ιδιαιτερότητα.

Βρισκόμαστε στο καλοκαίρι του 1971 Ακούω από τον αμερικάνικο σταθμό της βάσης του Ελληνικού για το θάνατο του άγνωστου τότε σε μένα Jim Morisson ! Ακούω μετά αποσπάσματα από το strange days και από το L.A. woman και αν και πιτσιρικάς, κολλάω και μαγεύομαι. Δεν έπαψα από τότε να ασχολούμαι με το φαινόμενο Morisson !

Του Νίκου Τσούλια Θα δώσω την απάντησή μου από την αρχή και θα προσπαθήσω να την τεκμηριώσω ελπίζοντας – θέλω να πιστεύω – στη δύναμη των απλών και συνάμα ορθολογικών επιχειρημάτων μου.

Του Νίκου Τσούλια Δεν θα μπορούσε να συμβεί κάτι άλλο· θα αντέβαινε στην αιτιότητα και στη νομοτέλεια των πραγμάτων. Ό,τι συνέβαινε για δύο χρόνια με τον πιο απόλυτο και έκδηλο τρόπο, πώς θα άλλαζε στην απόληξη αυτής της διαδρομής;

Του Νίκου Τσούλια Μπορεί κάποιοι να ισχυρίζονται ότι το σχολείο χάνει τον παραδοσιακό κοινωνικό του ρόλο γιατί αναπτύσσονται όλο και πιο ταχείες και πιο γοητευτικές πηγές γνώσης. Μπορεί επίσης να ισχυρίζονται ότι ο ρόλος του εκπαιδευτικού εξασθενεί γιατί η κοινωνία σήμερα επιζητεί μια εργαλειακού τύπου γνώση προκειμένου οι νέοι να βρίσκουν ευκολότερα εργασία σε συνθήκες άμβλυνσης της εργασιακής απασχόλησης.