Κριτική θεώρηση

του Νίκου Τσούλια ΤΟ ΑΡΘΡΟ 26.6.11 Μια προσέγγιση των «αναγνωστικών» βιβλίων των παλιών δεκαετιών σίγουρα υπόκειται σε περιορισμούς και δεσμεύσεις. Η νοσταλγική διάθεση που χαρακτηρίζει τον καθένα μας για την παιδική του ηλικία, οι μεγάλες αλλαγές στο όλο «σκηνικό» των σχολικών βιβλίων ανάμεσα στο «χθες» και στο «σήμερα» και οι εύκολες πολιτικο – ιδεολογικές αναγωγές

Του Νίκου Τσούλια Ονειρεύομαι τους καιρούς εκείνους που η ιστορία δεν θα γράφεται από την εξουσία. Γιατί μόνο τότε η γραφή της θα ασχοληθεί με τα υπαρκτά προβλήματα και με τις πραγματικές ανάγκες των πολιτών, με τις μεγάλες προτεραιότητες και με τις πνευματικές αναζητήσεις των ανθρώπων, των απλών ανθρώπων και των κατατρεγμένων.

[Με το τέλος του 20ου αιώνα μου ζητήθηκε από την εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ” να γράψω ποιο είναι το καλύτερο πνευματικό “βιβλίο” και επέλεξα τη “Φόνισσα”]

Του Νίκου Τσούλια Θα μπορούσε να υπάρξει αυτοκρατορία, όπως η Βυζαντινή ή η Ρωμαϊκή, τον 20ο αιώνα που να επεκτείνεται σ’ όλη την Ευρώπη; Θα μπορούσαν να υποδουλωθούν οι ευρωπαϊκοί λαοί και τα αντίστοιχα έθνη επί μακρόν στην περίοδο της νεωτερικότητας;

Του Νίκου Τσούλια Συζητώντας σχεδόν σε όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης κυρίως για το εξεταστικό σύστημα των μαθητών μας και για τα δευτερεύοντα

Του Νίκου Τσούλια The right to know, Is equal to the right to be. WALLACE STEVENS (1954) Ένα από τα πιο σοβαρά θέματα που τίθενται σήμερα στον εκπαιδευτικό σε κοινωνίες στις οποίες επικυριαρχεί ο μεγάλος όγκος πληροφορίας, είναι να μάθουν τους μαθητές / τις μαθήτριες να ξεχωρίζουν τη γνώση από την πληροφορία. Και επιπλέον, να τους μάθουν να βρίσκουν ποια πληροφορία είναι έγκυρη και ακόμα να μη χάνονται στον άπειρο ωκεανό των πληροφοριών που πλημμυρίζει ιδιαίτερα το Διαδίκτυο.