Μόνιμες Στήλες

Του Δημήτρη Χρυσόπουλου, Φιλόλογου - Ιστορικού Στην εποχή μας, χωρίς να αμφισβητούμε την ύπαρξη ειλικρινών ανθρώπινων σχέσεων, παρατηρούμε ότι σε μεγάλο βαθμό οι σχέσεις του ατόμου...

Του Νίκου Τσούλια Εννοώ στο παρόν άρθρο όχι τα λάθη που μας οδήγησαν στην κρίση αλλά τα λάθη που κάναμε στη διάρκεια της κρίσης.

[ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ, ΠΡΟΤΟΥ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΤΕ] O Μένανδρος, λοιπόν, εκθέτει στις κωμωδίες του πραγματικά προβλήματα, που αγγίζουν τις ζωές ανθρώπων, οι οποίοι ανάγονται μεν σε κωμικούς τύπους αλλά διαγράφονται με τρόπο που τους κάνει να θυμίζουν αληθινές, σχεδόν εξατομικευμένες προσωπικότητες. Φτάνουν, όμως, όλα αυτά, για να χαρακτηριστεί ο Μένανδρος «ρεαλιστικός»;

Του Νίκου Τσούλια Οι εκτεταμένες και βαθιές ανακατατάξεις στη διεθνή σκηνή λόγω των μεταβολών στην οικονομία, στον πολιτισμό και στην τεχνολογία και πρωτίστως το σκηνικό της παγκοσμιοποίησης – της νέας μεταβιομηχανικής εποχής / κυριαρχίας του καπιταλιστικού συστήματος – διαμορφώνουν νέα δεδομένα για όλα τα έθνη – κράτη. Όταν μάλιστα ένα κράτος, όπως η Τουρκία, είχαν και έχουν εθνική πολιτική περιφερειακής δύναμης, τότε το σχετικό θέμα παίρνει ευρύτερες διαστάσεις.

Η προχειρότητα και η ανευθυνότητα του Υπουργείου Παιδείας συνεχίζεται σ’ όλα τα ζητήματα. Συγκεκριμένα,

Το νόμιμον και το ηθικόν:Η κλοπή είναι προπατορικόν ελληνικόν αμάρτημα (Ξενοφῶν, Κύρου Ἀνάβασις, Δ, vi, 14-16)