Κριτική θεώρηση

Του Νίκου Τσούλια Πάντα η επιστροφή στην πατρίδα σου είναι μια ξεχωριστή οδύσσεια. Πάντα η επιστροφή – ακόμα και προσωρινή – στην ιδιαίτερη πατρίδα σου έχει σε έξαψη όλες τις αντιφάσεις της νοσταλγίας, έχει αμφισημίες και πολυσημίες.

Λείπει παντελώς η κουλτούρα του διαβάσματος! Του Νίκου Τσούλια Διαβάζουμε, διαβάζουμε… Όλο και κάτι διαβάζουμε.

Του Νίκου Τσούλια Πριν αρκετά χρόνια μια αντιπροσωπεία του τότε κυβερνητικού κόμματος της Ιαπωνίας – στα πλαίσια μιας συγκροτημένης γνώσης των εκπαιδευτικών συστημάτων της Ευρώπης – μου είχε ζητήσει συνάντηση με την ιδιότητά μου ως Προέδρου της ΟΛΜΕ για να μάθει το πώς βλέπουν το σχολείο οι Έλληνες εκπαιδευτικοί.

Του Νίκου Τσούλια Αν η ζωή μας ζυγιάζεται όλο και πιο πολύ στους τόπους της νοσταλγίας όσο η ηλικία μας τραβάει την ανηφόρα της, αν η νοσταλγία γλυκαίνει τη σχέση μας με την «παλιννόστηση», υπάρχουν «σημεία» και «σημεία» που γεφυρώνουν χρόνους και γεγονότα και που γίνονται μόνιμο φτερούγισμα στην ονειροπόλησή μας.

Του Νίκου Τσούλια Είναι φοβερά όμορφο το όλο σκηνικό του απολογισμού. Προσφέρει μια ξεχωριστή ψυχική ανακούφιση και ευφορία, μια μοναδική συναισθηματική όαση, ένα προνομιακό πεδίο αυτογνωσίας. Χωρίς κουλτούρα απολογισμού σε κάθε ξεχωριστή φάση της ζωής – ακόμα και στην καθημερινή διάστασής της

Του Νίκου Τσούλια Είναι ένα ξεχωριστό κομματικό είδος στο πολιτικό μας οικοσύστημα. Και θα μείνει στην ιστορία αυτή η ιδιαιτερότητά του. Από πρωτοποριακοί μαχητές του δρόμου και των πλατειών και από αυθεντικοί εκφραστές του αντικαπιταλισμού και της οργής και της αγανάκτησης κατά όσων ψήφιζαν τα δύο πρώτα μνημόνια έγιναν όλοι τους δημιουργοί δύο νέων και επαχθέστερων μνημονίων.