Κριτική θεώρηση

Του Νίκου Τσούλια Να αφήσουμε τα μισόλογα και τις δήθεν περισπούδαστες θεωρητικές αναλύσεις. Να δούμε κατάματα το γυμνό πυρήνα του προβλήματος. Τι συμβαίνει όταν οι μαθητές δεν σέβονται και απαξιώνουν τους εκπαιδευτικούς τους; Τι σημαίνει όταν οι μαθητές αρνούνται την αγωγή και προσχωρούν στην ωμή βία;

Του Νίκου Τσούλια Από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 μέχρι σήμερα δεν έχει υπάρξει Υπουργός Παιδείας που να μην έκανε κάποια παρέμβαση στο λύκειο – κάτι που δεν ισχύει για τις άλλες βαθμίδες της εκπαίδευσης. Ο λόγος δεν είναι ούτε εκπαιδευτικός ούτε ουσιαστικά πολιτικός και κοινωνικός – είναι πολιτικάντικος και άκρως δημαγωγικός.

Του Νίκου Τσούλια Δεν μπορεί έξι χρόνια τώρα οι συζητήσεις μας και ο δημόσιος διάλογος να αρχίζουν και να τελειώνουν με την κρίση. Δεν μπορεί η «κρισιολογία» να υπερβαίνει αυτό καθ’ εαυτό το γεγονός της κρίσης, να την αναπαράγει και να τη διατηρεί όχι απλά και μόνο ως κρατούσα κατάσταση αλλά ως μοναδικό πεδίο αναφοράς και αναγωγής των πάντων σ’ αυτή.

Του Νίκου Τσούλια Γιορτάζει σήμερα 2 Απριλίου ο Κόσμος όλος! Όταν το παιδί και το βιβλίο ομού γιορτάζουν, ποιος δεν θέλει να συμμετέχει σ’ αυτή την πνευματική μέθεξη, στο πιο φωτεινό στερέωμα που μπορεί να δημιουργήσει ο άνθρωπος;

Του Νίκου Τσούλια Δεν χρειάζεται και ιδιαίτερη διεισδυτική ματιά για να προσεγγιστεί ένα γεγονός τόσο πασίδηλο όσο το συννεφιασμένο πρόσωπό μας αυτά τα τελευταία χρόνια της κρίσης και των μνημονίων. Δεν χρειάζεται και κάποια επιστημονική αντίληψη για να κατανοηθεί το τι συμβαίνει στο «ταξιδεμένο» και εν πολλοίς «χαμένο» βλέμμα μας.

Του Νίκου Τσούλια Πάντα η σκέψη του ανθρώπου έχει ερμηνευτική διάθεση σε οποιαδήποτε πρόσληψη εικόνας είτε μέσω των αισθήσεών μας είτε μέσα από τον ίδιο το στοχασμό μας. Ποτέ δεν είναι απλός δέκτης των ερεθισμάτων που δέχεται ή των παραστάσεων που δημιουργεί.