Αταξινόμητα

Σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παρ. 3 του άρθρου 4 του Ν.4473/2017 (Α΄ 78), σε συνέχεια της σχετικής εισήγησης του ΙΕΠ

Η σκέψη των περισσοτέρων, αν όχι όλων, ταξιδεύει αυτές τις ημέρες στο νησί της Αφροδίτης. Η αφορμή αυτού του ταξιδιού, δυστυχώς δεν είναι ευχάριστη, είναι όμως σίγουρα ελληνική,

Αν ήταν γυναίκα θα χαρακτηριζόταν «περιζήτητο θηλυκό», καθώς εκτός από αναμφίβολη ομορφιά χαρακτηρίζεται, γι’ αυτό που αδυνατεί, να προσφέρει η πλειοψηφία των ανθρώπων της εποχής μας… τη λεγόμενη «ανιδιοτελή φιλοξενία». Σε μία εικονική, μίζερη και άρρωστη πραγματικότητα, όπως είναι η ελληνική πλέον, όπου η οικονομική κρίση αμαυρώνει αξίες, ιδανικά και προσωπικότητες, οι αντικειμενικά όμορφοι άνθρωποι και τόποι, αποτελούν την ελπίδα για το μέλλον. Την πολυπόθητη ισορροπία σε μια γενικευμένη ανισορροπία συμπεριφορών, χαρακτήρων και διαθέσεων, μόνο οι αληθινές κι όχι οι πλασματικές αξίες καθίστανται ικανές, να θέσουν. Μία από αυτές είναι και το νησί, στο οποίο θα ταξιδέψουμε σήμερα.

Άλλοι το ονομάζουν «τυχερό». Άλλοι το ονομάζουν «μοιραίο». Άλλοι το ονομάζουν «πάθος», που κατέληξε σε «λάθος», ή και αντίστροφα!

Κάθε ανθρώπινο δημιούργημα διακρίνεται για την υποκειμενικότητά του. Κάθε καταγραφή γεγονότων συνοδεύεται από τον άμεσο ή έμμεσο σχολιασμό αυτού που την υπογράφει.

Έχουμε πει άπειρες φορές, πως ιατρικά… το υγιές της δράσης είναι η αντίδραση. Έχουμε αναδείξει το φιλότιμο, το σθένος και τον ηρωισμό των Ελλήνων διαχρονικά,