Κριτική θεώρηση

Του Νίκου Τσούλια Είδαμε και αυτό στις μέρες μας. Η συγκυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – ΑΝ.ΕΛ. έχει θέσει ως βασική της πολιτική αντίληψη και πρακτική την αναδιανομή της φτώχειας, κάτι που ουσιαστικά σημαίνει την επέκταση της φτώχειας.

Προοδευτική Ενότητα Καθηγητών (ΠΕΚ) Η ειδική αγωγή δεν έχει να αντιμετωπίσει μόνο τη γενική μνημονιακή πολιτική, που έχει πλήξει όλο το πεδίο εφαρμογής της, αλλά βρίσκεται και στη μέγγενη όλο και πιο νέων συγκεκριμένων αντιεκπαιδευτικών και αντιπαιδαγωγικών πολιτικών του Υπουργείου Παιδείας.

Του Νίκου Τσούλια Θεωρώ ότι η χώρα μας δεν έχει μόνο οικονομικό πρόβλημα αλλά και έντονο πολιτικό πρόβλημα και ακόμα πιο έντονο πρόβλημα διακυβέρνησης. Απτή απόδειξη αυτής της θεώρησης είναι α) το μικρό ποσοστό συμμετοχής των πολιτών στις τελευταίες εκλογές (55%) – πρωτόγνωρο για την πολιτική ιστορία μας -, β) οι σημερινές πλήρως απογοητευτικές δημοσκοπήσεις για την άσκηση συνολικά της πολιτικής και γ) οι απανωτές αλλαγές κυβερνήσεων και η αποτυχία των προγραμμάτων τους.

Του Νίκου Τσούλια Όχι, το ερώτημα δεν είναι ρητορικό ούτε και φαντασιακό. Είναι ερώτημα απόλυτα πραγματικό, που επιζητεί απάντηση. Και δεν θέλει σκέψη η απάντηση. Γιατί αν έχετε πάει, θα το ξέρετε, θα το βιώνετε, θα το απολαμβάνετε. Γιατί, άμα άπαξ και πας, είσαι μόνιμός κάτοικός της!

Του Νίκου Τσούλια Οι παλιότεροι απλοί άνθρωποι του λαού αποκτώντας μια πλούσια εμπειρία από το διαρκή και συστηματικό αγώνα της τότε σκληρής ζωής τους και από την αγωνιώδη προσπάθεια για να βγουν από τη φτώχεια είχαν κατακτήσει μερικές απλές αλήθειες και ανάμεσα σ’ αυτές ήταν ο απόλυτα καθοριστικός ρόλος της μόρφωσης. Να μορφωθούν ήθελαν τα παιδιά τους και όχι να εκπαιδευτούν. Να μάθουν γράμματα, γιατί πίστευαν ότι τα γράμματα εξευγενίζουν τους ανθρώπους και έτσι μπορούν να γίνουν χρηστοί και χρήσιμοι. Η φράση «αυτός είναι μορφωμένος» δήλωνε ευθέως για αυτούς τους καιρούς ένα είδωλο ζωής!

Του Νίκου Τσούλια Μπορεί να μου ήλθε ο κόσμος ανάποδα με την αφυπηρέτησή μου – όπως πολύ σωστά λένε οι Κύπριοι εκπαιδευτικοί – και με την αναγκαστική αποδοχή της πραγματικότητας, αλλά δεν πρόκειται να δεχτώ την ανατροπή του ειδώλου μου που τεχνοτροπούσα χρόνια και χρόνια είτε στη σχολική αίθουσα είτε σε θέσεις ευθύνης του εκπαιδευτικού κινήματος.