Κριτική θεώρηση

του Νίκου Τσούλια (ως προέδρου της ΟΛΜΕ) Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ”, 20.3.2003 Παρά το γεγονός ότι η χώρα μας είναι ουσιαστικά ένας τόπος με άπειρα μουσεία της ανθρώπινης και φυσικής ιστορίας, δεν έχουμε ιδιαίτερη σχέση με τους μουσειακούς χώρους. Οφείλει, ως εκ τούτου, το σχολείο να άρει (ή να αμφισβητήσει) αυτή την αντιπνευματική νοοτροπία, που καθηλώνει τη σύγχρονη πολιτισμική μας δυναμική.

Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει τις μορφωτικά προσόντα και τις εκπαιδευτικές δυνατότητες των σημερινών νέων; Ποιος μπορεί να τολμήσει να συγκρίνει τις απαιτήσεις του σημερινού σχολείου και της οικογένειας από τους μαθητές και τις μαθήτριες σε σχέση με εκείνες των δεκαετιών που είμαστε εμείς μαθητές; Πώς μπορούν να συγκριθούν, για παράδειγμα, τα βιβλία της φυσικής και της χημείας του σημερινού λυκείου με εκείνα της δεκαετίας του ’70; Πώς μπορεί να τεθεί δίπλα – δίπλα η γλωσσομάθεια των σημερινών παιδιών με τις δύο κατά κανόνα ξένες γλώσσες στο τέλος του λυκείου με το πασάλειμμα των αγγλικών της δικής μας εποχής;

Του Νίκου Τσούλια ΤΟ ΑΡΘΡΟ, 17.10.10 Δεν μπορώ να φανταστώ πως θα ήταν η πορεία της ανθρωπότητας χωρίς το βιβλίο. Χωρίς τη συστηματική αναπαραγωγή της γνώσης και της επιστήμης διαχρονικά, από γενιά σε γενιά,, χωρίς τη διαρκή ανίχνευση των νοημάτων της ζωής μέσα από την ποίηση, την τέχνη, τη φιλοσοφία. Το βιβλίο σε όλες τις περιόδους της ιστορίας βρέθηκε δίπλα στον άνθρωπο, στον άνθρωπο που νοιαζόταν για την πρόοδο.

Προοδευτική Ενότητα Καθηγητών Περάσαμε από διάφορα στάδια οικονομικής επιδρομής στις συντάξεις από την κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – ΑΝ.ΕΛ., επιδρομή που προστίθεται σε εκείνες των προηγούμενων κυβερνήσεων της κεντροαριστεράς και της δεξιάς.

Άρθρο του Θωμά Γεωργιάδη Γραμματέα της Α΄ ΕΛΜΕ Αθήνας Εκπροσώπου της «Προοδευτικής Ενότητας Εκπαιδευτικών» (Π.Ε.Κ.)

Του Νίκου Τσούλια The more education you have, the more education you want UNESCO 1. Γενική θεώρηση. Οι ιστορικές ανακατατάξεις που λαμβάνουν χώρα στην εποχή μας: η παγκοσμιοποίηση-μια δύναμη που οργανώνει την οικονομία του κόσμου και οι κύριες πηγές της η αυξανόμενη γνώση και η πληροφορία (Carnoy, Rhoten, 2002, 2)-,