Νεοελληνική Λογοτεχνία

Το Σεπτέμβριο του 1886, ο Γάλλος ποιητής Jean Moreas (πρόκειται για τον ελληνικής καταγωγής Ιωάννη Παπαδιαμαντόπουλο), δημοσιεύει το μανιφέστο του συμβολισμού στην παρισινή εφημερίδα Le Figaro. Αυτή είναι η επίσημη εμφάνιση μιας νέας λογοτεχνικής σχολής, που θα κυριαρχήσει στη γαλλική ποίηση ως και τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα.

Η μελέτη των κειμένων του Ιωάννου αποτελεί μια απόπειρα πολλαπλά χρήσιμη και ερεθιστική ειδικά για όποιον ενδιαφέρεται να ερευνήσει τη «μικρο-ιστορία» της Θεσσαλονίκης όπως αναφέρει ο καθηγητής Γ. Αναστασιάδης τα κείμενα του Ιωάννου θέτουν επί τάπητος, ως μεθοδολογικό προαπαιτούμενο, το αίτημα μιας επαναπροσέγγισης των σχέσεων ιστοριογραφίας και λογοτεχνίας. Και το λογοτεχνικό του έργο μπορεί θαυμάσια να αξιοποιηθεί για ν’ αντλήσουμε στοιχεία για την ατμόσφαιρα και το χρώμα της εποχής αλλά και για το συγκεκριμένο βλέμμα του συγγραφέα που τη βιώνει. Αυτό συμβαίνει επειδή το ενδιαφέρον της οπτικής του εστιάζεται στο πνεύμα και στις ουσιώδεις «λεπτομέρειες» της καθημερινής ζωής των «αφανών» προσώπων. Εντοπίζεται, δηλαδή, σε ζωτικές περιοχές του ιστορικού βίου που όμως είναι αρκετά παραμελημένες από την επίσημη ιστοριογραφία.

Αμφισβητεί κάθε κανόνα.

Χαρακτηριστικά των ποιητών και πεζογράφων (Μ.Πολυδούρη, Γ. Παυλόπουλος, Κ.Καβάφης, Α.Παπαδιαμάντης, Ν.Εγγονόπουλος, Μ.Αναγνωστάκης)

Χαρακτηριστικά παραδοσιακής ποίησης