Λατινικά: Η χρήση της αφαιρετικής πτώσης

Η χρήση της αφαιρετικής πτώσης

Στη λατινική γλώσσα διακρίνουμε τρία είδη αφαιρετικής:

• την κυρίως αφαιρετική (separativus)
• την οργανική (instrumentalis)
• την τοπική (locativus)

Στην ελληνική γλώσσα οι χρήσεις της κυρίως αφαιρετικής υπάρχουν στη γενική, ενώ της τοπικής και της οργανικής στη δοτική.

Α. Η κυρίως αφαιρετική σημαίνει το πρόσωπο ή το πράγμα από το οποίο αφαιρείται, αποχωρίζεται, απομακρύνεται, αφορμάται, εμποδίζεται, απαλλάσσεται, ελευθερώνεται, προέρχεται, εκπηγάζει, κατάγεται κάτι.

1. Τα ρήματα με τέτοια σημασία συντάσσονται με αφαιρετική.

Magno me metu, Catilina, liberabis.

Victi libertate privantur

2. Καταγωγή: T. Manlius consul nobili generenatusest

3. Οβ΄όροςσύγκρισης: Nihil est amabilius virtute

Β. Η τοπική αφαιρετική προσδιορίζει τον τόπο ή τον χρόνο (αφαιρετική του τόπου και του χρόνου / η αφαιρετική δηλώνει πότε έγινε κάτι, ενώ η αιτιατική πόσο χρόνο διήρκεσε).

Imperator terra statuit ducere exercitum / Illa hieme multi milites mortui sunt

Γ. Η οργανική εκφράζει:

α) Το όργανο ή το μέσο: gladiispugnant

β) Τοντρόπο:pedibusvenit

γ) Τηναξία/ τιμή: viginti talentis unam orationem Isocrates vendidit

δ) Τηνιδιότητα: vir statura humili

ε) Τοποιητικόαίτιο: discordia deleti sunt

στ)Τοποσό/ μέτρο: quanto miles Latinus Romano virtute antecellat.

ζ) Τηναιτία:victoria gaudebat

η) Τηναναφορά: Athenas utilitate superabat

ι) Τηνποινή: multatus est exsilio

Επίσης, υπάρχει η εμπρόθετη αφαιρετική (cum, in, de, ex, a/ ab, sine, pro)

Αρχαία Ελληνικά – Λατινικά – Γλωσσολογία – Λογοτεχνία

Φιλολογικός Ιστότοπος