Μόνιμες Στήλες

Του Νίκου Τσούλια Έχουμε αναφερθεί κατ’ επανάληψη στην ελλειμματικότητα του παιδαγωγικού περιεχομένου των γονέων απέναντι στα παιδιά τους αλλά και στις σχέσεις τους με το σχολείο. Όσο οι κύριοι θεσμοί της αγωγής, οικογένεια και σχολείο, δεν συνεργάζονται συστηματικά και δημιουργικά στο ζήτημα εκπαίδευσης και διαπαιδαγώγησης των μαθητών / μαθητριών δεν μπορεί να αλλάξει το σημερινό εν πολλοίς παραδοσιακό και αναποτελεσματικό σχήμα παιδείας και μόρφωσης.

Ο ελληνισμός γιορτάζει το Δεκαπενταύγουστο, την Κοίμηση της Θεοτόκου, ως το«Πάσχα του Καλοκαιριού». Τη θεολογία της γιορτής δεν θα την αναπτύξω, ίσως να μην αφορά τους πάντες. Θα παραθέσω όμως δέκα ελληνικά ποιήματα που τιμούν την Κοίμηση και με αφορμή — τονίζω: με αφορμή — αυτήν υμνούν την Πατρίδα, την Ελευθερία, την Αγάπη, τον Έρωτα, τη Φύση, ό,τι ομορφαίνει τη ζωή του Άγιου Ανθρώπου λίγο πριν από τη δική του μετάσταση.

Ήταν 2 Αυγούστου του 1996, όταν μέλη της Κυπριακής Ομοσπονδίας Μοτοσικλετιστών ξεκινούσαν την πορεία τους από το Βρανδεμβούργο της Γερμανίας, προκειμένου να διαδώσουν το μήνυμα της ειρήνης, με τελικό προορισμό την κατεχόμενη Κερύνεια της Κύπρου. Έπειτα από 9ήμερη πομπή σε πολλούς σταθμούς, με κεντρικό σύνθημα: «Απελευθέρωση, η μόνη λύση», αποφασίστηκε να μην πραγματοποιηθεί το τελευταίο στάδιο της πορείας, που θα εισερχόταν στα κατεχόμενα, ώστε να αποφευχθεί κάθε ένταση. Η απόφαση αυτή πάρθηκε, κατόπιν συνάντησης του τότε Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Γλαύκου Κληρίδη με τον Πρόεδρο της Κυπριακής Ομοσπονδίας Μοτοσικλετιστών Γιώργο Χατζηκώστα. Αυτή η απόφαση όμως, δεν είχε τη σύμφωνη γνώμη των Μοτοσικλετιστών κι έτσι η κατάσταση δεν άργησε να ξεφύγει από κάθε έλεγχο.

Πρόσφατα στην Αμερική, μετά από ένα κύμα αστυνομικής κυρίως βίας εναντίον της κοινότητας των Αφροαμερικανών, οργανώθηκε το κίνημα «Black Lives Matter«. Πολλές δεκαετίες πιο πριν, το 1938, ο εθνικός ποιητής των μαύρων, ο Langston Hughes, έγραψε το πιο κάτω ποίημα.Έγραψε για τις Ζωές των Παιδιών που Αξίζουν, είτε είναι λευκές είτε μαύρες·για τις ζωές των παιδιών που σκοτώνονται, γιατί πάντοτε παιδιά είναι που σκοτώνονται, χωρίς λύπη, χωρίς περίσκεψη, χωρίς αιδώ, απ᾽ τα διάφορα κέντρα εξουσίας· για τα παιδιά που η ανδρεία τους υμνείται επ᾽ ολίγον υποκριτικά σ᾽ επιφυλλίδες κι αργότερα πετιέται, όπως και τα νεκρά τους σώματα, σ᾽ ανήλιαγα μνήματα και φυλακισμένους τάφους.

Το πρώτο μέρος του υπομνήματος (Εισαγωγή, σχόλια στους στ. 1-12) δημοσιεύεται εδώ. Στο δεύτερο και τελευταίο μέρος περιλαμβάνονται σχόλια στους στ. 13-36. 13–28. Από την 4η ώς και την 7η στροφή, με πρώτη σχετική χειρονομία την αναφορά στην Αλταμίρα, η ασήμαντη ερωτική ιστορία που δίδει την αφορμή για το ποίημα ανάγεται στο επίπεδο του μύθου και απλώνεται, όπως σημειώσαμε στην Εισαγωγή, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του ιστορικού χωροχρόνου.

Εξαιτίας της μεγάλης έκτασής του το Υπόμνημα δημοσιεύεται σε δύο συνέχειες. Ευχαριστώ θερμά τη φοιτήτριά μου Μαίρη Κ. Βαλτινού, που μου προσκόμισε άφθονο χρήσιμο υλικό και μου χάρισε επίσης τη γνώση της για την κεφαλονίτικη ντοπιολαλιά. Η Μαίρη κατάγεται από την Κεφαλονιά, ζει στο Αργοστόλι κι έχει την ευτυχία να χαιρετά συχνά το άγαλμα του Ποιητή μας στην περιοχή που οι παλιοί γνώριζαν ως «Μέτελα» αλλά οι νέοι αποκαλούν απλά «στου Καββαδία».