Λωτοφάγοι

Αναφερθείτε στις πιο σημαντικές εξελίξεις στην ιστορία των ὑποκριτῶν από τις αρχές του 5ου ως τον 4ο αιώνα. (απαρχές του είδους, καινοτομίες) Ο Θέσπις θρυλείται ως ο δημιουργός της τραγωδίας, εφόσον ως εξάρχων του διθυράμβου ὑπεκρίθη τῷ χορῷ, δηλαδή ενεπλάκη σε διάλογο μαζί του. Η παράδοση αποδίδει στον Αισχύλο την εισαγωγή του δεύτερου υποκριτή και στον Σοφοκλή την εισαγωγή του τρίτου. Η εισαγωγή του τρίτου υποκριτή έγινε οπωσδήποτε πριν τον 458, χρονολογία κατά την οποία ανεβαίνει η τριλογία του Αισχύλου Ορέστεια (458 π.Χ.).

Κρέων Στις Φοίνισσες, ο Κρέων μπορεί να μην έχει τα σκληρά γνωρίσματα του Κρέοντα της Αντιγόνης, αλλά σίγουρα δεν διαθέτει ούτε την ηθική σοφία ούτε το μεγαλείο ψυχής που απαιτούνται για να τοποθετήσει πάνω από τις προσωπικές του επιδιώξεις το δημόσιο συμφέρον.

Με τη σημερινή εγκαινιάζεται σειρά αναρτήσεων, η οποία εξετάζει κυρίως θεσμικά και οργανωτικά ζητήματα του αρχαίου θεάτρου. Οι αναρτήσεις έχουν τη μορφή των ερωταποκρίσεων. Οι ερωτήσεις που συμπεριλαμβάνονται έχουν κατά καιρούς τεθεί στις τελικές εξετάσεις της Θεματικής Ενότητας ΕΛΠ 31: Αρχαίο Ελληνικό Θέατρου του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου, εξ ου και η αποσπασματικότητα-επιλεκτικότητα των πληροφοριών που παρέχονται.

Η παρακάτω ανακοίνωση εκφωνήθηκε στο πλαίσιο του Δειθνούς Συνεδρίου για την πρόσληψη του Αρχαίου Ελληνικού Μύθου, που διοργάνωσε το ερευνητικό πρόγραμμα «Ο ηρωικός μας αντίλογος με τις Ευμενίδες». Σύνοψη των εργασιών του συνεδρίου μπορείτε να διαβάσετε εδώ. Το σύνολο των ανακοινώσεων αναρτάται στην ιστοσελίδα του Προγράμματος. Τα πρακτικά θα εκδοθούν από διεθνή εκδοτικό οίκο εντός του 2016. Το πρόγραμμα «Ευμενίδες» χρηματοδοτείται από το Ίδρυμα Προώθησης Έρευνας και συντονίζεται από το Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου.

[ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗΣ ΠΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ "ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΚΥΡΙΑΚΟ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗ", ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΕ ΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΜΕΛΕΤΩΝ ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ, ΣΤΙΣ 30 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2014.Ευχαριστώ τον κ. Ανδρέα Μορφίτη και τη συνάδελφο Ασπασία Σκουρουμούνη για την τιμητική τους πρόσκληση]. Επέλεξα να σας μιλήσω απόψε για ένα θέμα που άπτεται των ιδιαίτερών μου ερευνητικών ενδιαφερόντων: για την πρόσληψη της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας και των θεμελιωδών της μύθων στην ποίηση του Κυριάκου Χαραλαμπίδη. Το θέμα είναι ευρύτατο και δεν θα μπορούσε να καλυφθεί παρά μόνο με συνολική αναφορά στη θέση του Μύθου και της Ιστορίας στο έργο του ποιητή.

[ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ, ΠΡΟΤΟΥ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΤΕ] O Μένανδρος, λοιπόν, εκθέτει στις κωμωδίες του πραγματικά προβλήματα, που αγγίζουν τις ζωές ανθρώπων, οι οποίοι ανάγονται μεν σε κωμικούς τύπους αλλά διαγράφονται με τρόπο που τους κάνει να θυμίζουν αληθινές, σχεδόν εξατομικευμένες προσωπικότητες. Φτάνουν, όμως, όλα αυτά, για να χαρακτηριστεί ο Μένανδρος «ρεαλιστικός»;