Advertisement

«Άσπρες – μαύρες» όψεις του σχολικού πίνακα

Του Νίκου Τσούλια Αναρωτιέμαι. Είναι κάποιος / κάποια που δεν τον επισκέφθηκε; Είναι κάποιος / κάποια που δεν ένιωσε ένα περίεργο και απροσδιόριστο σφίξιμο στο κάλεσμα «για σήκω στον πίνακα»; Αλλά τα ερωτήματα είναι ποικίλα, παιδαγωγικά ακόμα και θεσμικά, και όχι μόνο προσωπικού χαρακτήρα.

Ψέματα επί ψεμάτων η πολιτική του Υπουργείου Παιδείας

Του Νίκου Τσούλια Τελειώνει το πρώτο τετράμηνο στη φετινή λειτουργία του λυκείου και ο Υπουργός Παιδείας «αποφάσισε» να κάνει …προσεχώς πάνω από 1.000 διορισμούς εκπαιδευτικών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση για να καλύψει τα κενά. Τόσο καιρό ισχυριζόταν ότι δεν υπάρχει πρόβλημα και καμωνόταν τον αποτελεσματικό. Μπορεί άραγε να απαντήσει ο …προοδευτικός υπουργός αν υπάρχει περίπτωση να καλυφθεί η ύλη όταν χάνεται η μισή διδακτική χρονιά και το πώς θα δώσουν εξετάσεις οι χιλιάδες των μαθητών / μαθητριών για την πρόσβασή τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ή μήπως επαφίεται η όλη διαδικασία αποκλειστικά στα φροντιστήρια; Αναρωτιέται άραγε ο ιδεολόγος υπουργός αν έχει ξαναγίνει τέτοια διάλυση των σχολείων σε προηγούμενα χρόνια;

«Φως περισσότερο φως…»

Του Νίκου Τσούλια Αναρωτιέμαι πώς σχεδόν όλοι οι λαοί από την πρωτόγονη ακόμα φάση τους, πριν ακόμα καλά – καλά δομήσουν την έννοια του Λόγου και μέσα στην αχλή του Μύθου, μπόρεσαν να αξιολογήσουν την πρώτιστη σημασία του φωτός, να θέσουν στο πάνθεό τους ως πρωταρχική πηγή ζωής τον Ήλιο και το φως του. Άραγε να είναι το ζωηρό εκείνη την πρωτόλεια περίοδο ένστικτό τους ή η συσσωρευμένη εκατοντάδων χιλιάδων χρόνων εμπειρία τους ή μια άγνωστης πηγής διαίσθησή τους, που στη συνέχεια θα τους οδηγήσει στο μακρύ και εισέτι ατελεύτητο ταξίδι του εξανθρωπισμού τους;

Το παιχνίδι της γνώσης, υπόθεση ζωής

Του Νίκου Τσούλια Υπάρχει μια παραδοχή, μια απόλυτη βεβαιότητα. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι διαρκώς ανήσυχος, η ανθρώπινη σκέψη είναι αενάως ενεργητική και ερευνητική. Θέλει ειδική εξάσκηση ο νους μας για να μείνει έστω για λίγο ανενεργός. Το πνεύμα μας είναι σε συνεχή εγρήγορση˙ διαρκώς θέλει να μαθαίνει, να αναζητεί, να κατανοεί, να ερμηνεύει, να φαντάζεται, να στοχάζεται. Άραγε πώς να ‘γινε η θεϊκή δωρεά στο μακρύ ταξίδι της εξέλιξης;

Πλάτων

Taylor, A.E. (2003), Πλάτων, Αθήνα: Μ.Ι.Ε.Τ., σ.

Μικρή ιστορία για το λύκειο

Του Νίκου Τσούλια Λίγο – πολύ όλοι έχουμε μια «μικρή ιστορία» από το λύκειο, από το πρώτο σκίρτημα αυτονομίας του εαυτού μας. Αλλά δεν αναφέρομαι σ’ αυτή τη σχεδόν καθολική εμπειρία της ζωής. Αναφέρομαι στην ιστορία που φτιάχνει κάθε εκπαιδευτικός που διδάσκει στο λύκειο.