Κριτική θεώρηση

Του Νίκου Τσούλια Είναι δυνατόν όλη η εκπαιδευτική κοινότητα να εξεγείρεται κατά των μέτρων του Υπουργείου Παιδείας που κατατείνουν ευθέως στην αποδόμηση της Δημόσιας εκπαίδευσης και ο κ. Φίλης και το επιτελείο του να θριαμβολογούν ότι την αναβαθμίζουν και ότι καινοτομούν;

Του Νίκου Τσούλια Αποτελεί γενική βεβαιότητα ότι οι Πανελλαδικές εξετάσεις αποτελούν έναν σημαντικό θεσμό στο εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας αλλά και στην ελληνική κοινωνία γενικότερα. Συνδέονται με την πρώτη μεγάλη απόφαση των νέων, με την απαρχή των σπουδών τους και των επαγγελματικών τους εξελίξεων. Αποτελούν τον καθρέφτη και το επίπεδο των εκπαιδευτικών προσόντων των μαθητών για τη Γενική Παιδεία τους σε μια δοκιμασία που έχει υψηλές απαιτήσεις.

…Οι 19 αλλαγές του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στην Εκπαίδευση! Του Νίκου Τσούλια Ένα μίγμα ακατάσχετου βερμπαλισμού και διάχυτου συμβολισμού, ήδη εφαρμοζόμενων πρακτικών και πρωτοβουλιών στα σχολεία αλλά και αντιλήψεων του παρελθόντος είναι οι περίφημες 19 αλλαγές του Υπουργείου Παιδείας στην εκπαίδευση. Πρόκειται για ένα συνονθύλευμα σκόρπιων προτάσεων που παρουσιάζονται ως νεωτερισμοί προκειμένου να καλυφθεί η ερήμωση της μνημονιακής εκπαιδευτικής πολιτικής, για μια «έκθεση ιδεών» που καλείται να δώσει επίχρισμα ωραιοπλασίας και δήθεν προοδευτικής καινοτομίας (!) στην επιχειρούμενη θεσμική αποσάθρωση της δημόσιας εκπαίδευσης.

Του Νίκου Τσούλια Είναι ο μοναδικός χώρος στον πολιτισμό του ανθρώπου που η ομορφιά του έχει διφυή υπόσταση – πνευματική και υλική -, που σχεδόν όλη η ακτινοβολία του εκπέμπεται από το βαθύτερο πυρήνα των αντικειμένων του.

Του Νίκου Τσούλια Η Ελλάδα οφείλει να «μελετήσει» το σκηνικό των βαθιών αλλά και εν πολλοίς ήδη ορατών διεργασιών των γεωστρατηγικών ανακατατάξεων προκειμένου να συμμετάσχει με τους καλύτερους δυνατούς όρους στο αυριανό σκηνικό της ανθρωπότητας. Η χώρα μας θα επηρεαστεί απ’ αυτές τις διεργασίες και θα επηρεαστεί κατά πολύ, ακριβώς γιατί βρίσκεται στο γεωγραφικό και πολιτισμικό μεταίχμιο όλων αυτών των αλλαγών. Και όλη αυτή η αναζήτηση δεν μπορεί παρά να είναι ουσιαστική και δημιουργική, ακριβώς γιατί «τα έθνη πρέπει να αναστοχαστούν πάνω στις ταυτότητές τους τώρα που οι παλιές μορφές γεωπολιτικής καθίστανται απαρχαιωμένες»[i].

Του Νίκου Τσούλια Η δεκαετία του 2010 δεν είναι η ίδια με τη δεκαετία του 1980 – και στην εθνική και στη διεθνή σκηνή -, δεν έχει η πρώτη το ριζοσπαστισμό και την προοδευτικότητα που είχε η δεύτερη ούτε οι φιλειρηνικές και οι φιλοπρόοδες δυνάμεις έχουν τώρα τους ευνοϊκούς συσχετισμούς που είχαν τότε.