Κριτική θεώρηση

Του Νίκου Τσούλια Θεωρώ ότι μόνο μέσα από την έννοια του «διδάσκομαι» – του «γνωρίζω πολύ καλά», του «υιοθετώ τα συμπεράσματα στην πράξη» και του «διαπαιδαγωγούμαι» – μπορούμε να δώσουμε ένα σαφές στίγμα στη σχέση μας με την κρίση, στο μείζον πρόβλημα της χώρας μας στη σημερινή συγκυρία. Και στο ερώτημα του τίτλου η απάντησή μου είναι αρνητική και θα προσπαθήσω να τη στηρίξω σε έξι σημεία.

Του Νίκου Τσούλια Πού να φανταστώ εκείνους τους καιρούς της φτώχειας της δεκαετίας του 1960 στο μικρό χωριό μου, την Αυγή Αμαλιάδας,

Του Νίκου Τσούλια Γίνεται ποδοσφαιρικός αγώνας το φθινόπωρο του 1914 στο Βουκουρέστι μεταξύ Ρουμανίας και Ουγγαρίας και τελικά ένα αθλητικό γεγονός μετατρέπεται σε διαμάχη χουλιγκάνων με εθνικιστικό περιεχόμενο. Κάτι ανάλογο γίνεται αργότερα μεταξύ Σερβίας και Αλβανίας με την πρωτοφανή σε επινόηση προκλητικότητα κάποιων ευφάνταστων εθνικιστών Αλβανών να κατεβάσουν μέσα στο γήπεδο σημαία με τη «μεγάλη Αλβανία»!

Του Νίκου Τσούλια Γνωστή η συνταγή, παλιά και δοκιμασμένη και φοβερά πολιτικάντικη. Ουσιαστικά καταδεικνύει την κενότητα αυτού που έπεται. Για ποιο ζήτημα μιλάω. Τι συμβαίνει όταν θέλει κάποιος Υπουργός Παιδείας να εφαρμόσει μια εκπαιδευτική πολιτική που δεν έχει περιεχόμενο; Μιλάει με τα πιο απαξιωτικά λόγια για το υπάρχον εκπαιδευτικό σύστημα και εμφανίζει τη δική του πρόταση ως μοναδική πρόταση σωτηρίας και ως οδό του πιο ελπιδοφόρου μέλλοντος…

“Δεν υπάρχει τίποτα αδύνατο γι’ αυτόν που θα προσπαθήσει”. Μέγας Αλέξανδρος Ηγέομαι: προηγούμαι, προπορεύομαι, είμαι αρχηγός, οδηγώ, διευθύνω, κυβερνώ (Χαρ. Αθ. Μπαλτάς, Λεξικό της αρχαίας ελληνικής γλώσσας, Αθήνα, εκδόσεις Δημ. Ν. Παπαδήμα, 1995, σ. 269)

Του Νίκου Τσούλια Η ψυχολογία των υποψηφίων στις Πανελλαδικές εξετάσεις είναι ιδιαίτερα σημαντικός παράγοντας για την επιτυχία τους. Είναι αυτονόητο που έχουν μια ξεχωριστή ψυχολογία με ένα ιδιαίτερο «φορτίο», γιατί συνειδητοποιούν με έντονο συναισθηματισμό το ρόλο και τη σημασία αυτής της δοκιμασίας για το μέλλον τους και για τη ζωή τους.