Γράφει η Ράνια Δραγώγια

Έφτασε για ακόμη μία χρονιά η εποχή εκείνη του χρόνου, στην οποία χιλιάδες νέοι ετοιμάζονται να διεκδικήσουν μια θέση στα δημόσια ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας. Διανύσαμε μία χρονιά αρκετά διαφορετική εκπαιδευτικά, μία χρονιά αλλαγών και ιδιαίτερων καταστάσεων, κατά τη διάρκεια της οποίας είχαμε να διαχειριστούμε, από τη μία τις κατ’ ετήσια επανάληψη δεδομένες συνθήκες προετοιμασίας των πανελλαδικών εξετάσεων, και από την άλλη την έκτακτη συνθήκη της πανδημίας, όπως και άλλα τεχνικά θέματα σχετικά με τις αλλαγές των εξεταζόμενων μαθημάτων και τις αυξομειώσεις της εξεταστέας ύλης.

Παρ’ όλα αυτά, μία συνθήκη παραμένει κάθε χρόνο ίδια, και δεν είναι άλλη από  το «άγχος», το άγχος των μαθητών, το άγχος των γονιών, το άγχος των εκπαιδευτικών. Σύμμαχος ή εχθρός, οι περισσότεροι μάλλον θα το χαρακτηρίσουν εχθρό και δεν μπορούμε να μην συμφωνήσουμε. Είναι, όμως, ενδεχόμενο το άγχος να μπορεί να καταλήξει και μία ευνοϊκή συνθήκη για τον μαθητή. Πώς θα συμβεί αυτό; Θα συμβεί αν συμβάλλουμε όλοι οι εμπλεκόμενοι και αν το αντιμετωπίσουμε όλοι θετικά. Πάμε να δούμε πως μπορεί να γίνει αυτό.

Για τους μαθητές, καλό θα είναι να επικεντρωθούν στη θετική όψη της κατάστασης, όσο τετριμμένο και αν ακούγεται, κανενός η ζωή δεν τερματίστηκε μετά από μία αποτυχία στις πανελλαδικές εξετάσεις, ούτε κανείς σταμάτησε να υπολογίζει κάποιον, επειδή δεν πέρασε στη σχολή της πρώτης προτίμησής του. Οπότε, καλά μου παιδιά επικεντρωθείτε στην προσπάθεια και δώστε τον καλύτερο εαυτό σας, όποιος και αν είναι αυτός, μόνο κερδισμένοι θα βγείτε. Το άγχος, αν το έχετε, να το έχετε μόνο για βοηθό εγρήγορσης και άμεσης ανταπόκρισης, να σας βοηθήσει να οργανώσετε καλύτερα το πρόγραμμα μελέτης και επανάληψης ή ακόμα και κατά τη διάρκεια των εξετάσεων να σας έχει σε εγρήγορση ώστε να προλάβετε το χρόνο και να δώσετε όσο το δυνατόν πιο πλήρεις απαντήσεις.

Για τους γονείς, είναι λογικό να αγχώνεστε για την επικείμενη απόδοση των παιδιών σας, να αγχώνεστε αν διαβάσανε αρκετά και αν θα ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις, αλλά είναι μεγάλο λάθος να μεταφέρετε συνεχώς στα παιδιά σας τις ανησυχίες και το δικό σας άγχος. Θα ήταν πιο ευεργετικό για τα παιδιά, αν τείνατε το χέρι σας προς βοήθεια, βοήθεια παντός είδους, από το να προσέξετε τη διατροφή, την ποιότητα του ύπνου τους και την ξεκούραση τους, μέχρι και να τα βοηθήσετε με την οργάνωση της μελέτης, να τους κρατήσετε κάποιο βιβλίο για να κάνουν επανάληψη αλλά και να τα μεταφέρετε στο χώρο του σχολείου για να γράψουν και να μην ταλαιπωρούνται με μέσα μαζικής μεταφοράς, όπου βέβαια αυτό είναι αναγκαίο. Σίγουρα είναι αναγκαίο να τα έχετε σε εγρήγορση για να διαβάζουν αλλά όχι μεταδίδοντας άγχος και αρνητισμό.

Όσο για τους εκπαιδευτικούς, σίγουρα οι περισσότεροι από μας γνωρίζουμε πώς να διαχειριστούμε κάθε είδος άγχους και δικό μας και των παιδιών και των γονέων πολλές φορές. Το μόνο που μπορώ να ευχηθώ, είναι να έχουμε όλοι δύναμη, υπομονή και ενέργεια για να ανταπεξέλθουμε στις απαιτήσεις άλλη μία χρονιά.

Ολοκληρώνοντας, συνηθίζω να λέω πως οι πανελλαδικές είναι μόνο μια μάχη στον πόλεμο που λέγεται ζωή. Δεν χρειάζεται κανένας να φοβάται και να απογοητεύεται. Με τα όπλα που έχετε, τη μελέτη και την προετοιμασία που έχετε κάνει, είστε ο καθένας με τον τρόπο του, έτοιμοι για τη μάχη αυτή. Δώστε τον καλύτερο εαυτό σας και όποιο και να είναι το αποτέλεσμα, να θυμάστε πως οι δικοί σας άνθρωποι θα συνεχίσουν να σας αγαπούν το ίδιο και μετά από αυτό.

Καλή δύναμη και υπομονή σε όλους μας, μαθητές, γονείς, καθηγητές.

Καλή επιτυχία  σε εσάς παιδιά.    

 

Δραγώγια Ράνια

Φιλόλογος

Απόφοιτος Τμήματος Φιλοσοφίας

 Πανεπιστημίου Πατρών

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.