Του Δημήτρη Χρυσόπουλου, Φιλόλογου – Ιστορικού

 Σαφώς και τα τελευταία χρόνια, όλο και περισσότερο, πληθαίνουν οι φωνές για ένα Λύκειο που θα παράγει γενική παιδεία και όχι στείρες εξειδικευμένες γνώσεις σε συγκεκριμένα και μόνο μαθήματα με απώτερο στόχο την εισαγωγή των μαθητών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Στην κατεύθυνση, λοιπόν, αυτή το να μετράει σε ένα μικρό ποσοστό και το απολυτήριο Λυκείου εκτός από τη βαθμολογία στα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα, όπως συμβαίνει μέχρι τώρα, αποτελεί ένα θετικό βήμα σε ένα χώρο όπου τα προβλήματα κυριαρχούν και καθιστούν τον χώρο της Παιδείας μια μικρογραφία της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας.

 

Έτσι, λοιπόν, με βάση το «μίνι» νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας, που ψηφίστηκε την περασμένη εβδομάδα στη Βουλή, προβλέπεται πλέον ότι οι μαθητές που φοιτούν φέτος στη Β’ Λυκείου, για να εισαχθούν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση θα ληφθεί υπόψιν και ο βαθμός του απολυτηρίου της Γ’ Λυκείου. Ειδικότερα για τον υπολογισμό των μορίων των υποψηφίων, στις Πανελλαδικές του 2021, θα προσμετρηθεί σε ποσοστόενενήντα τοις εκατό (90%) ο μέσος όρος των βαθμών στα τέσσερα εξεταζόμενα μαθήματα του οικείου επιστημονικού πεδίου και σε ποσοστό δέκα τοις εκατό (10%) ο βαθμός του απολυτηρίου της Γ’ Τάξης ΓΕ.Λ..

 

Να σημειώσουμε βέβαια στο σημείο αυτό ότι για τους φετινούς δε υποψηφίους, που φοιτούν ήδη στη Γ’ Λυκείου, για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση για το ακαδημαϊκό έτος 2020 – 2021 θα υπολογίζεται μόνο ο μέσος όρος των τεσσάρων πανελλαδικά εξεταζόμενων μαθημάτων, όπως συνέβαινε δηλαδή και τα προηγούμενα χρόνια…

 

Για να έχει, όμως, αντίκρισμα η κίνηση αυτή του υπουργείου, σαφώς και θα πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψιν όλες οι παράμετροι ώστε να αποφευχθεί ένα νέο αλαλούμ, όπως ακριβώς συμβαίνει δηλαδή τα τελευταία χρόνια με τις συνεχείς αλλαγές που κατά καιρούς παρατηρούνται… Αρχικά, σκόπιμο κρίνεται να αναφερθεί ότι από τη στιγμή που πλέον θα μετράει το απολυτήριο Λυκείου, έστω και σε αυτό το ποσοστό που ανακοινώθηκε, θα πρέπει να διασφαλίσουμε -όσο φυσικά είναι δυνατό κάτι τέτοιο- ότι οι βαθμολογίες των μαθητών στα τετράμηνα θα αντιπροσωπεύουν την πραγματική εικόνα τους και δεν θα είναι αποτέλεσμα μιας αξιολόγησης που θα στηρίζεται σε αμφισβητήσιμα -πολλές φορές- δεδομένα από μαθητές και γονείς.

 

Στα λόγια φαντάζει εύκολο βέβαια… Στην πράξη όμως αν θέλουμε να πετύχουμε κάτι τέτοιο, απαιτείται αλλαγή του τρόπου αξιολόγησης των μαθητών με την εισαγωγή τράπεζας θεμάτων διαβαθμισμένης δυσκολίας που να εμπλουτίζεται διαρκώς από θέματα. Από την τράπεζα θα αντλεί θέματα ο εκπαιδευτικός για τα υποχρεωτικά ωριαία διαγωνίσματα κάθε τετράμηνο. Παράλληλα, η προφορική βαθμολογία που υπερτερεί των τριών βαθμών της γραπτής κάθε τετραμήνου θα πρέπει να αιτιολογείται από τον διδάσκοντα και να εγκρίνεται από τον σύμβουλο ειδικότητας. Ο πολύ μικρός μέσος όρος σε κάποιο μάθημα, πρέπει επίσης να αποτελεί δείκτη ελέγχου των συνθηκών διδασκαλίας και των ιδιαίτερων συνθηκών της σχολικής ζωής. Ακόμη πρέπει να αποτελεί δείκτη ικανότητας και αποτελεσματικότητας του εκπαιδευτικού, συγκρινόμενος με τους μέσους όρους συγγενών μαθημάτων.

 

Επιπρόσθετα, θα ήταν παράλειψη να μην τονιστεί ότι μαθήματα όπως η Γλώσσα, τα Αρχαία, η Ιστορία, η Λογοτεχνία, τα Μαθηματικά, η Φυσική, η Χημεία και η Βιολογία (η σειρά είναι τυχαία) αν δεν διδαχτούν σωστά στο Γυμνάσιο και το Λύκειο δύσκολα καλύπτονται τα κενά στα ΑΕΙ. Άλλωστε, είναι εμφανής η πτώση ποιότητας σε πολλά τμήματα με χαμηλή βαθμολογία εισαγωγής, όπου οι νέοι φοιτητές πολλές φορές είναι σχεδόν απαίδευτοι.

 

Γι’ αυτό και τα σοβαρά προβλήματα που εμφανίζονται -κυρίως- στη Γ’ τάξη του Γενικού Λυκείου, οφείλονται συνήθως στη διττή ιδιότητα όσων φοιτούν σε αυτή την τάξη, δηλαδή αφενός του μαθητή Λυκείου και αφετέρου του υποψήφιου φοιτητή Α.Ε.Ι. Αυτή η πραγματικότητα οδήγησε στην αδιαφορία των μαθητών για όσα μαθήματα δεν εμπλέκονται στις πανελλαδικές εξετάσεις, την αντιμετώπιση γενικά του σχολείου και ταυτόχρονα την προσήλωση, αποκλειστικά και μόνο, στα εξεταζόμενα μαθήματα…

 

Άρα, λοιπόν, κρίνεται θετικό το να μετράει ο βαθμός απολυτηρίου. Αλλιώς γιατί να διδάσκονται τα άλλα μαθήματα στα δημόσια σχολεία, αφού δίνεται βαρύτητα μόνο στα μαθήματα κατεύθυνσης, όπως ακριβώς δηλαδή συμβαίνει μέχρι σήμερα; Μάθημα χωρίς αξιολόγηση στο σχολείο δεν πρέπει να υφίσταται. Και η σωστή αξιολόγηση προϋποθέτει την προσμέτρηση του βαθμού και για τις πανελλαδικές. Το άγχος για την εισαγωγή σε μια σχολή με τη διαδικασία ενός ανταγωνιστικού διαγωνισμού είναι δεδομένο. Όμως η φοίτηση στο Σχολείο πρέπει να είναι αυτή που θα δίνει τις βάσεις για την επιτυχή ολοκλήρωση των σπουδών στο πανεπιστήμιο.

 

Λύσεις αντικειμενικές και δίκαιες υπάρχουν, πρέπει όμως να υπάρχει και η κρατική βούληση  για αναβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης, η οποία τεχνηέντως αποκαλείται «δωρεάν», ως άλλοθι της υπάρχουσας ανεπάρκειας, γιατί κοστίζει υπερβολικά ακριβά στον Έλληνα φορολογούμενο σε σχέση με όσα προσφέρει… Ο δρόμος για ένα σχολείο που θα καταφέρει να διαμορφώνει σκεπτόμενους πολίτες, με κριτική ικανότητα, ηθικές αρχές και γνώσεις σαφώς και είναι δύσβατος… Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν είναι αδιάβατος… Πράξεις και θέληση χρειάζονται…

 

 

 

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.