Πάμε στο άλλο μεγάλο θέμα, στο άρθρο 16. Η βασική κριτική που άκουσα από κόσμο είναι γιατί να μην γίνουν μη κρατικά μη κερδοσκοπικά, όχι ιδιωτικά Πανεπιστήμια; Αφού και οι 41 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ σπούδασαν στο εξωτερικό σε Πανεπιστήμια τα οποία ήταν ιδιωτικά. Ξέρω ότι δεν είναι ιδιωτικά γιατί έχω σπουδάσει και εγώ σε κρατικό Πανεπιστήμιο του εξωτερικού, αλλά σε κάθε περίπτωση, γιατί αυτή η αγκύλωση, αυτή η ιδεοληψία, αν θέλετε;

 

Κοιτάξτε, θέλω να ξεκαθαρίσω το πρώτο γιατί βλέπω σήμερα στις εφημερίδες ότι είναι σαν κάτι που ανακάλυψαν. Όλοι το έχουμε στο βιογραφικό μας που σπουδάσαμε. Καταρχάς και σήμερα και τότε, όλα τα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια ήταν κρατικά. Η άγνοια πρέπει να έχει κι ένα όριο.

Το ζήτημα που θέτουν όμως είναι ότι μπορεί να δέχονται δωρεές.

 

Το δεύτερο είναι το εξής πάρα πολύ σοβαρό: όταν εσείς είστε εδώ δεν εκφράζετε τις προσωπικές σας γνώμες αλλά εκφράζετε τις προσωπικές γνώμες μέσα σ’ ένα πλαίσιο του σταθμού. Το ίδιο λοιπόν, δεν μπορεί να λένε ότι εσύ έκανες αυτό. Εδώ είναι μια κυβερνητική πολιτική η οποία είναι αποτέλεσμα πολλών χρόνων συνεννοήσεων και υπερβαίνει τις προσωπικές εμπειρίες του καθενός. Ας έρθουμε τώρα στο θέμα του κερδοσκοπικού/μη κερδοσκοπικού, για να ξέρουμε τι λέμε. Τα μη κρατικά πανεπιστήμια είναι όλα κερδοσκοπικά. Άλλο είναι να κερδίζεις και να τα βάζεις όλα πίσω στο πανεπιστήμιο κι άλλο είναι να μοιράζεις κέρδη. Δεν μοιράζουν κέρδη, αλλά τα έξοδά τους κάπως πρέπει να τα αντιμετωπίζουνε. Τα κρατικά τα αντιμετωπίζουν από την κρατική εισφορά. Το αν έχει δίδακτρα ή όχι, δεν κάνει ένα πανεπιστήμιο μη κρατικό. Τρίτον, ο λόγος που εμείς δεν θέλουμε είναι για να υπερασπιστούμε και την ελληνική κοινωνία. Θα σας πω κάτι που νομίζω ότι ήρθε η ώρα να το συζητάμε με ένα πολύ ανοιχτό τρόπο. Διαβάζετε νομίζω τα θέματα των κόκκινων δανείων. Τι ήταν τα κόκκινα δάνεια; Κάποια ήταν επιχειρήσεις που πέσανε έξω, αλλά έχουμε κι έναν τεράστιο αριθμό δανείων που ήταν για διακοπές, για ψώνια, για διάφορα τέτοια πράγματα. Εάν αυτά λέω τώρα οριακά, απαγορευόντουσαν -διότι εδώ υπάρχει μία καταναλωτική κοινωνία, η οποία σε ωθεί σε διάφορα πράγματα, είτε μπορείς είτε δεν μπορείς να τα κάνεις. Εδώ λοιπόν εμείς λέμε, ας δούμε την εμπειρία των οικογενειών σε αυτές τις χώρες για να δούμε τι γίνεται. Αγγλία: είναι μικτό σύστημα, αλλά τα πανεπιστήμια είναι κρατικά βασικά. Μόνο δυο είναι τα ιδιωτικά τα οποία κανείς δεν τα λαμβάνει υπόψη. Λόγω των υψηλών διδάκτρων, αναγκάστηκαν οι γονείς να πάρουν δάνεια. Σήμερα λοιπόν οι απόφοιτοι στην Αγγλία χρεωστάνε 285 δις λίρες. Διότι, όταν παίρνεις δάνειο ως φοιτητής, δεν είσαι υποχρεωμένος να το αποπληρώσεις μόλις βρεις δουλειά, αλλά πρέπει και ο μισθός σου να είναι πάνω από ένα όριο ώστε να αρχίσεις. Επειδή οι μισθοί έχουν πέσει, υπάρχει αυτό το θέμα. Αμερική: είναι 1,5 τρις. Άρα αυτό σημαίνει ότι θα ξαναβάλουμε τις οικογένειες αυτή τη φορά όχι σε δανεισμό πραγμάτων -που εν πάση περιπτώσει φέρθηκαν επιπόλαια και το κάνανε- αλλά αυτή τη φορά θα τις βάλουμε σε αναγκαστικό (δανεισμό).

Θα μου επιτρέψετε τώρα πάλι, να κάνω το δικηγόρο του διαβόλου. Έχουμε οικογένειες που πάνε τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία, αλλά υπάρχουν και οικογένειες που ματώνουν για να στείλουν τα παιδιά τους να σπουδάσουν στην Κρήτη, ή στην Αθήνα, έχουν να πληρώσουν νοίκια κτλ είναι δύσκολο να έχει μία οικογένεια δύο παιδιά που σπουδάζουν στο Πανεπιστήμιο.

Εγώ συμφωνώ μαζί σας, φανταστείτε όμως αυτές οι οικογένειες να πληρώνουν και δίδακτρα. Έχουμε ένα σχέδιο για τη νέα αρχιτεκτονική των Πανεπιστημίων. Εμείς θεωρούμε ότι τον Σεπτέμβριο του 2020 όταν θα έχει ολοκληρωθεί πια όλη η λειτουργία όλων των τμημάτων, όλων των διετών προγραμμάτων…

Κι αυτό είναι θέμα, διότι υπάρχουν φοιτητές και γονείς που τα παιδιά τους θα μείνουν στον αέρα τη νέα χρονιά

Τη νέα χρονιά γιατί;

Για τα μηχανογραφικά…

Καθόλου

Εγώ τον Τύπο διαβάζω

Τον Σεπτέμβριο του 2020 θα έχουμε μια εντυπωσιακή αλλαγή στο χάρτη της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, που ήδη την έχουμε, και θα μπορέσουμε να λύσουμε πολύ καλύτερα το θέμα της κατανομής των φοιτητών. Άρα δουλεύουμε προς αυτήν την κατεύθυνση. Και ξέρετε, υπάρχει και κάτι άλλο. Επί 40 χρόνια συζητάμε για τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια; Δεν βγήκε ένας άνθρωπος, δεν βγήκε ένα Ίδρυμα, να πει «εγώ έχω να επενδύσω τόσα εκατομμύρια και να μία πρόταση βιωσιμότητας». Συζητείται εντελώς ιδεολογικά. Βέβαια το βάρος του να φέρουν μία πρόταση βιωσιμότητας είναι στην πλευρά που θέλει τα ιδιωτικά.

Λένε ότι επειδή δεν θέλετε δεν έρχονται

Να δώσουν μία έκθεση βιωσιμότητας. Μας την κρύβουν; Εγώ λέω ότι δεν υπάρχει. Γιατί εμείς έχουμε κάνει και τα ποσά που βγαίνουν είναι απαγορευτικά.

Για έναν επιχειρηματία να ανοίξει ένα Πανεπιστήμιο;

Ποιος επιχειρηματίας; Δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση. Εκτός αν ανοίξει με δίδακτρα τόσο αστρονομικά -βεβαίως εκεί θα πρέπει να μας πει πως θα μπαίνουν τα παιδιά, θα μπαίνουν με Πανελλήνιες; Και μη μου πει κανείς αυτό που είπε ο κ. Μητσοτάκης ότι θα δίνουμε υποτροφίες για τα δίδακτρα. Και στα ελληνικά πανεπιστήμια δίνονται υποτροφίες. Τα παιδιά παίρνουν υποτροφίες, τα παιδιά παίρνουν συμπλήρωμα ενοικίου. Θέλει μεγάλη προσοχή, όταν δίνονται ελπίδες μ’ αυτόν τον τρόπο. Εμείς δημιουργούμε νέα τμήματα. Δημιουργούμε μία εντελώς νέα αρχιτεκτονική των Πανεπιστημίων μας.

Γιατί πανεπιστημιοποιείτε τα ΤΕΙ.

Αυτό σημαίνει νέα προγράμματα σπουδών, νέο προσωπικό. Όταν λοιπόν μας λέει η ΝΔ ότι αυτό που έχετε κάνει είναι μια νέα βιομηχανία ανέργων, δεν καταλαβαίνω, το ιδιωτικό πανεπιστήμιο τι θα είναι; Μία βιομηχανία ανθρώπων που θα βρίσκουν δουλειά με το που θα παίρνουν Πτυχίο;

Μπορεί το ελεύθερο χέρι της αγοράς να λειτουργεί με μαγικό τρόπο

Και στο Πανεπιστήμιο; Καταλαβαίνετε ότι αυτά τα πράγματα δεν ισχύουν. Και υπάρχει το επιχείρημα του ανταγωνισμού. Η γνώση δεν είναι προϊόν. Υπάρχει μία μεγάλη τάση στην Ευρώπη…

…Ο κόσμος όμως σπουδάζει τα παιδιά του για να βρουν μια καλύτερη δουλειά

Εγώ λέω να σπουδάζουν τα παιδιά για να γίνονται καλύτεροι πολίτες, και οι καλύτεροι πολίτες βρίσκουν δουλειά. Δεν βρίσκουν δουλειά εκείνοι που με το ζόρι σπουδάζουν πράγματα που δεν θέλουν. Αυτό είναι το μαγικό τηςεΕκπαίδευσης. Οι μελέτες σε όλον τον κόσμο δείχνουν ότι τα παιδιά που σπουδάζουν αυτό που θέλουν κάποια στιγμή βγαίνουν και βρίσκουν δουλειά. Τα παιδιά που σπουδάζουν επειδή οι γονείς τους θέλουν αυτό και τα παιδιά δεν το θέλουν καθόλου, επειδή οι φίλοι πιέζουν, επειδή τους φαίνεται κάτι το φαντασμαγορικό και απογοητεύονται, αυτά τα παιδιά τρέχουν με τα 100 προς ένα τοίχο. Γι’ αυτό και εμείς λέμε, τα παιδιά να σπουδάσουν αυτό που θέλουν. Και αν σπουδάσουν αυτό που θέλουν τότε θα βρουν και δουλειά. Ξέρεις το να βρεις δουλειά δεν έχει σχέση με το τι σπουδάζεις. Έχει σχέση με το τι κάνει η αγορά. Δεν μπορεί το Πανεπιστήμιο να ευθύνεται και γι’ αυτό.

Ωστόσο μία κριτική που ασκείται στον τρόπο λειτουργίας των πανεπιστημίων, ιδίως από την Αξιωματική Αντιπολίτευση, είναι ότι είναι αποκομμένα τα Πανεπιστήμια από την αγορά, δεν υπάρχει διασύνδεση επειδή εσείς λέτε ότι η γνώση είναι κάτι ανώτερο.

Πρώτον, η γνώση είναι κάτι πολύ ανώτερο. Δεύτερον, πως όλοι αναζητούν αυτόν τον κόσμο, γιατί και η ΝΔ και η αντιπολίτευση που τα λένε αυτά, λένε «τα παιδιά μας φεύγουν έξω για να βρουν δουλειά». Οι Ευρωπαίοι είναι κουτόφραγκοι; Δεν είναι δυνατόν να παίρνουν ανθρώπους που δεν είναι καλοί. Δηλαδή, ή θεωρούν ότι τα παιδιά πάνε έξω και βρίσκουν δουλειές άρα το πανεπιστήμιο τους ετοιμάζει γι’ αυτά και άρα το πρόβλημα είναι η ελληνική οικονομία και πώς θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας ή το πανεπιστήμιο δεν τους κάνει και πρέπει να πάνε έξω να μείνουν τρεις μήνες και να γυρίσουν πίσω αν δεν βρίσκουν δουλειά. Δεν μπορεί, εδώ υπάρχει μία πάρα πολύ σοβαρή αντίφαση. Τι γίνεται άμα δοθούν δωρεές; Γιατί πολλές φορές εγώ θέλω να δώσω 100 εκατομμύρια, και τι θα γίνει; Από τις αρχές της δεκαετίας του ‘80 η τότε κυβέρνηση της ΝΔ, πριν έρθει το ΠΑΣΟΚ, δημιούργησε ένα θεσμό μέσα στα πανεπιστήμια που λέγεται ειδικός λογαριασμός. Όλα τα ερευνητικά προγράμματα πάνε σε αυτόν τον λογαριασμό. Αυτός ο θεσμός έχει δικό του ΑΦΜ. Άρα, διαχειρίζεται χρήματα προς το καλό του Πανεπιστημίου, ενώ πριν τη δημιουργία του ειδικού λογαριασμού, αν θέλατε να δώσετε εσείς να κάνετε δωρεά ή δίνατε ένα κληροδότημα ή βρίσκατε ένα καθηγητή και του λέγατε «πάρε αυτά να κάνεις κάποια έρευνα». Δεν υπήρχε αυτός ο θεσμός. Άρα, είμαστε στην εξαιρετικά προνομιακή θέση να υπάρχει ένας θεσμός που διαχειρίζεται δημόσιο χρήμα, που διαχειρίζεται ιδιωτικό χρήμα και βεβαίως όλα αυτά κάτω από αποφάσεις της Συγκλήτου και την εποπτεία του Υπουργείου. Νομίζω ότι είναι ό,τι καλύτερο μπορούσαμε να έχουμε.

Συνέντευξη του Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων K. Γαβρόγλου στο Kontra channel

 

Τύπος Συνεντεύξεις Τριτοβάθμια

 

 

https://www.facebook.com/manolis.manos.311/

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.