Συντακτικό Αρχαίων Ελληνικών: Ασκήσεις στους ονοματικούς προσδιορισμούς

0
9693

Συντακτικό Αρχαίων Ελληνικών: Ασκήσεις στους ονοματικούς προσδιορισμούς (Ομοιόπτωτοι, ετερόπτωτοι)

Άσκηση: Στα παρακάτω παραδείγματα να βρείτε και να χαρακτηρίσετε τους ομοιόπτωτους και τους ετερόπτωτους ονοματικούς προσδιορισμούς, καθώς και τον όρο της πρότασης που προσδιορίζουν.

    1. Διά μέσου τοῦ παραδείσου ῥεῖ ὁ Μαίανδρος ποταμός.
    2. Χαράς καί ἐπαίνων ἡ πόλις ἦν μεστή.
    3. Ἀληθεστάτη αὐτοῖς δοκεῖ εἶναι αὕτη ἡ μελέτη τῶν πρός τόν πόλεμον.
    4. Τό δέ πολύ Μακεδονίας αὐτός Πύρρος κατεῖχε.
    5. Τό κουφότατον πάντων τῶν κακῶν σέ δάκνει, ἡ πενία.
    6. Ἁπάσης κατέστη τῆς Ἑλλάδος εὐεργέτης.
    7. Τό τε χωρίον ἔσται ταλάντου μόνον ἄξιον.
    8. Ὁ πατήρ ἠνάγκασέ με πάντα τά Ὁμήρου ἔπη μαθεῖν.
    9. Ἡ μήτηρ ἐσθλοῦ παιδός, Ἀλκμήνην λέγω, ἐξελθέτω.
    10. Κῦρος ἔστησε τό ἅρμα πρό τῆς φάλαγγος μέσης.
    11. Τοῖς δέ σώμασιν ἦμεν δυνατοί.
    12. Ἦν δέ ἐκεί ἀγέλη χοίρων ἱκανῶν βοσκομένη ἐν τῷ ὄρει.
    13. Τοῦτο δεῖ λέγειν, πῶς ἄν ὡς ἀσφαλέστατα πορευοίμεθα.
    14. Ὦ μῆτερ, Περσῶν μέν πολύ κάλλιστος ὁ ἐμός πατήρ.
    15. Τά πονηρά κέρδη ἡδονάς ἔχει μικράς, ὕστερον δέ λύπας μακράς.
    16. Βασιλεύς γάρ καί τύραννος ἅπας ἐχθρός ἐλευθερίᾳ καί νόμοις ἐνάντιος.
    17. Ἀφίκοντο εἰς Κοτύωρα, πόλιν Ἑλληνίδα.
    18. Τό τεῖχος ἦν δύο πλέθρα τό εὖρος.
    19. Ἡ παῦσις τοῦ πολέμου ὠφέλιμος ἦν τοῖς συμμάχοις.
    20. Ὀκτώ σταδίων ἤδη ἐπετέλεστο τεῖχος.

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

1. μέσου: κατηγορηματικός προσδιορισμός στο «τοῦ παραδείσου»

ὁ Μαίανδρος: επιθετικός προσδιορισμός στο «ποταμός»

2. Χαράς καί ἐπαίνων: γενικές αντικειμενικές στο «μεστή»

3. αὕτη: κατηγορηματικός προσδιορισμός στο «ἡ μελέτη»

τῶν πρός τόν πόλεμον: γενική αντικειμενική στο «ἡ μελέτη»

4. Μακεδονίας: γενική διαιρετική στο «Τό δέ πολύ»

αὐτός: κατηγορηματικός προσδιορισμός στο «Πύρρος»

5. πάντων: κατηγορηματικός προσδιορισμός στο «τῶν κακῶν»

τῶν κακῶν: γενική διαιρετική στο «Τό κουφότατον»

ἡ πενία: επεξήγηση στο «Τό κουφότατον»

6. Ἁπάσης: κατηγορηματικός προσδιορισμός στο «τῆς Ἑλλάδος»

τῆς Ἑλλάδος: γενική αντικειμενική στο «εὐεργέτης»

7. Ταλάντου: γενική της αξίας στο «ἄξιον»

Μόνον: κατηγορηματικός προσδιορισμός στο «ἄξιον»

8. πάντα: κατηγορηματικός προσδιορισμός στο «τά Ὁμήρου ἔπη»

τά Ὁμήρου: επιθετικός προσδιορισμός στο «ἔπη»

9. ἐσθλοῦ: επιθετικός προσδιορισμός στο «παιδός»

Ἀλκμήνην λέγω: επεξήγηση στο «παιδός»

10. μέσης: κατηγορηματικός προσδιορισμός στο «τῆς φάλαγγος»

11. Τοῖς σώμασιν: δοτική της αναφοράς στο «δυνατοί»

12. χοίρων: γενική περιεχομένου στο «ἀγέλη»

ἱκανῶν: επιθετικός προσδιορισμός στο «χοίρων»

13. πῶς ἄν ὡς ἀσφαλέστατα πορευοίμεθα: επεξήγηση στο «Τοῦτο»

14. Περσῶν: γενική διαιρετική στο «κάλλιστος»

ὁ ἐμός: επιθετικός προσδιορισμός στο «πατήρ»

15. Τά πονηρά: επιθετικός προσδιορισμός στο «κέρδη»

μικράς: επιθετικός προσδιορισμός στο «ἡδονάς»

μακράς: επιθετικός προσδιορισμός στο «λύπας»

16. ἅπας: κατηγορηματικός προσδιορισμός στο «ἐχθρός»

ἐλευθερίᾳ καί νόμοις: δοτική αντικειμενική στο «ἐνάντιος»

17. πόλιν: παράθεση στο «Κοτύωρα»

Ἑλληνίδα: επιθετικός προσδιορισμός στο «πόλιν»

18.δύο: επιθετικός προσδιορισμός στο «πλέθρα»

τό εὖρος: αιτιατική της αναφοράς στο «Τό τεῖχος»

19. τοῦ πολέμου: γενική υποκειμενική στο «Ἡ παῦσις»

τοῖς συμμάχοις: δοτική αντικειμενική στο «ὠφέλιμος»

20. Ὀκτώ: επιθετικός προσδιορισμός στο «σταδίων»

σταδίων: γενική της ιδιότητας στο «τεῖχος»

Κατεβάστε το αρχείο σε pdf


Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.