Λατινικά: Η χρήση της αιτιατικής

Η γενική πτώση ως ετερόπτωτος ονοματικός προσδιορισμός

  • Γενική κτητική

Epaminondas, Polymni filius/ domus Caesaris

  • Γενική επεξηγηματική (εξαρτάται από: nomen,vox,virtus,periculum,crimen, κ.ά.)

Nomen Hannibalis / vox voluptatis / virtus justitiae

  • Γενική διαιρετική (με το ουσ. pars/ με ουδέτερα αντωνυμιών ή επιθέτων / ποσοτικά επιρρήματα / συγκριτικά, υπερθετικά / τακτικά αριθμητικά)

Magna pars hominum / nemo civium / multum laboris / quid novi? / major duorum fratrum / primus omnium

  • Γενική του δημιουργού

Libri Caesaris / Homeri Ilias / scripta Ciceronis

  • Γενική της αιτίας

Noxius proditionis / reus conjurationis

  • Γενική του περιεχομένου

Fasciculus florum / flumen sanguinis

  • Γενική της ιδιότητας (συχνά με αριθμητικό και δηλώνει ηλικία, μέγεθος, βάρος, αξία, χρόνο, τρόπο, κ.ά.)

Puer decem annorum / vir magni ingenii

  • Γενική υποκειμενική

Victoria Cimonis / adventus hostium

  • Γενική αντικειμενική

Amor patriae / cupiditas vitae / studiosus sapientiae

 

Η γενική πτώση ως επιρρηματικός προσδιορισμός

  • Τόπος (στάση)

Deli templum Apollinis erat / domi sum

  • Αξίατίμημα (συνήθως οιγενικές magni, parvi, pluris, minoris, plurimi, tanti, κ.ά.)

Fama pluris est quam opes / Ciceronem non tanti facio, quanti Demosthenem 

  • Αιτία (γενική προσώπου + causa), έγκλημα, ποινή

Alcibiades capitis damnatus est / Pausanias accusatus est proditionis / Caesaris causa

Επίσης, προσδιορισμός του σκοπού (τελικού αιτίου) με γενική + causa, gratia e.g. Thrasybulo honoris causa corona data est


Αρχαία ΕλληνικάΛατινικάΓλωσσολογίαΛογοτεχνία

 

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.