Του Δημήτρη Χρυσόπουλου, φιλόλογου

Ξεφυλλίζοντας τον προχθεσινό ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ διάβασα ότι περίπου 35.000 παιδιά τη φετινή χρονιά, δεν έχουν θέση σε παιδικούς σταθμούς. Την ώρα δηλαδή που τα κυβερνητικά στελέχη δεσμεύονταν το προηγούμενο διάστημα ότι κανένα παιδί δεν θα μείνει εκτός παιδικών σταθμών, ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Εργασίας, Δημήτρης Καρέλας, προχώρησε στην παραπάνω παραδοχή.

Απαράδεκτο; Ντροπή; Πως μπορεί να το χαρακτηρίσει δηλαδή κάποιος το γεγονός αυτό, σκέφτομαι και εγώ και με τη σειρά μου. Θα μου πει κάποιος μα καλά, με τις προηγούμενες κυβερνήσεις δεν έμεναν και πάλι πολλά παιδιά εκτός παιδικών σταθμών; Ναι, φυσικά θα απαντούσα, προφανώς και συνέβαινε κάτι τέτοιο. Δεν γίνεται όμως για κάθε τι που συμβαίνει στο παρόν να τα βάζουμε με τους προηγούμενους και το κακό παρελθόν. Κάποια στιγμή οι ιθύνοντες της χώρας, ανεξαρτήτως κομματικής προέλευσης, πρέπει να καταλάβουν ότι σε πρωτεύοντα ζητήματα όπως η Υγεία και η Παιδεία δεν πρέπει να γίνονται εκπτώσεις και περικοπές όσα μνημόνια κι αν υπογραφούν ή είναι γραφτό της μοίρας μας να έρθουν!!! Και φυσικά κάποτε πρέπει να αναλάβουν όσα τους αναλογούν, σταματώντας να πετάνε το μπαλάκι των ευθυνών είτε στους προηγούμενους είτε… στους επόμενους…

Αναρωτιέμαι λοιπόν, μα καλά πως γίνεται με την υπογεννητικότητα στην Ελλάδα να έχει χτυπήσει κόκκινο, με περίπου 500 χιλιάδες Έλληνες σε «γενεσιουργό» ηλικία να έχουν εγκαταλείψει τη χώρα και εμείς να μην έχουμε διαθέσιμες θέσεις για τα παιδάκια του κόσμου;;;

Αν ανατρέξει κανείς στα οριστικά αποτελέσματα που δόθηκαν στη δημοσιότητα για τη δωρεάν φιλοξενία σε Παιδικούς Σταθμούς, Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών (ΚΔΑΠ) και ΚΔΑΠ με Ειδικές Ανάγκες, στο πλαίσιο του προγράμματος του ΕΣΠΑ «Εναρμόνιση Οικογενειακής και Επαγγελματικής Ζωής» για τη σχολική χρονιά 2018-2019, αντιλαμβάνεται ότι τα μεγάλα λόγια της κυβέρνησης για «κανένα παιδί εκτός παιδικών σταθμών» ήταν φρούδες υποσχέσεις…

Ειδικότερα και με βάση τα στοιχεία της ΕΕΤΑΑ υποβλήθηκαν 161.360 αιτήσεις παιδιών και έλαβαν το πολυπόθητο εισιτήριο του voucher μόλις 93.611! Μάλιστα, ο πραγματικός αριθμός όσων δεν δικαιούνται μια θέση στην Προσχολική Αγωγή είναι πολύ μεγαλύτερος απ’ αυτόν που προδίδουν τα αποτελέσματα του προγράμματος, καθώς πολλές οικογένειες δεν είχαν καν δικαίωμα συμμετοχής και κατά συνέπεια δεν κατέθεσαν αίτηση.

Και μέσα σε όλα αυτά λέω και εγώ με το φτωχό μου το μυαλό: Δηλαδή πόσο δύσκολο είναι να καταλάβει η κυβέρνηση ότι οι οικογένειες που δεν θα μπορέσουν, σε μεγάλο βαθμό, να ανταποκριθούν στα τροφεία των δημοτικών Παιδικών Σταθμών (εφόσον καταφέρουν να βρουν θέση), πόσο μάλλον στα δίδακτρα των ιδιωτικών, θα βρεθούν σε σοβαρό αδιέξοδο από το Σεπτέμβριο, καθώς δεν θα έχουν πού να αφήσουν το παιδί τους;;;

Πόσο δύσκολο είναι να καταλάβει ότι με το να παραμένουν παιδιά εκτός παιδικών σταθμών, εκτός των προβλημάτων που προκαλούνται στην οικογένεια, τα ίδια στερούνται την κοινωνικοποίηση και την αγωγή που προσφέρει ο παιδικός σταθμός σε ένα παιδί προσχολικής ηλικίας;;;

Άραγε όλοι αυτοί που ευθύνονται για την κατάντια μας, γιατί περί κατάντιας πρόκειται όταν 35.000 παιδιά μένουν εκτός παιδικών σταθμών, γνωρίζουν ότι μαζί με την οικογενειακή διαπαιδαγώγηση οφείλουμε να φροντίζουμε και την προσχολική αγωγή; Γνωρίζουν ότι η πρώτη παιδική ηλικία είναι η βάση πάνω στην οποία οικοδομείται η ανθρώπινη κοινωνία; Γνωρίζουν ότι η διασφάλιση της υγείας, η ανάπτυξη και η διαμόρφωση του χαρακτήρα του παιδιού εξαρτώνται από τον τρόπο με τον οποίο αποκτά τις πρώτες εμπειρίες της ζωής του στην προσχολική ηλικία;

Είναι τυχαίο άραγε ότι η πρόοδος της ιατρικής επιστήμης και των επιστημών που ασχολούνται με την φροντίδα της υγείας έχουν εστιάσει το ενδιαφέρον τους στη βρεφική και τη νηπιακή ηλικία; Φυσικά και όχι. Η διαμόρφωση του χαρακτήρα του παιδιού αρχίζει από τη βρεφική ηλικία και όχι από την είσοδό του στο σχολείο, όπως πίστευαν άλλοτε. Συνεπώς, γίνεται αντιληπτή η αναγκαιότητα της προσχολικής φροντίδας και αγωγής στην ανάπτυξη του μικρού παιδιού και στην υποστήριξη της οικογένειάς του.

Σε κάθε περίπτωση η σημερινή κυβέρνηση ευθύνεται για την έλλειψη ολοκληρωμένου σχεδίου αγωγής και φροντίδας του παιδιού και κατάλληλων δομών, που θα έπρεπε να υλοποιείται με αποκλειστική ευθύνη του κράτους, την παντελή έλλειψη εξειδικευμένου και βοηθητικού προσωπικού, τα πολυάριθμα τμήματα, τα συνολικότερα προβλήματα της Εκπαίδευσης, την υποχρηματοδότηση των δήμων, γι’ αυτές τις κοινωνικές παροχές, τη μη μόνιμη και σταθερή χρηματοδότησή τους απευθείας από τον κρατικό προϋπολογισμό, την αποσπασματική αντιμετώπισή τους μέσω προγραμμάτων ΕΣΠΑ, που έχουν ημερομηνία λήξης. Μάλιστα με βάση τις οδηγίες και τους κανονισμούς της Ε.Ε., τις οποίες υλοποιεί κατά γράμμα και η σημερινή κυβέρνηση, εδώ και τρία χρόνια, η χρηματοδότηση δεν δίνεται πλέον στη δομή, αλλά απευθείας στον ωφελούμενο. Έτσι η αλλαγή αυτή ενίσχυσε τις ιδιωτικές δομές σε βάρος των δημόσιων, δημοτικών δομών.

Τα παιδιά, όπως και όλοι μας φυσικά, χρειάζονται ένα καλύτερο αύριο… Πρέπει όλοι να προσπαθήσουμε για αυτό, με όλες μας τις δυνάμεις… Η χώρα μας γερνάει μέρα με τη μέρα, χρόνο με το χρόνο και εμείς δεν έχουμε παιδικούς σταθμούς να καλύψουμε τις ανάγκες μας! Τα παιδιά δεν είναι αριθμοί, είναι το μέλλον της Ελλάδας… Επιτέλους ας γίνουν τα αυτονόητα… ΝΤΡΟΠΗ ΠΙΑ!!!


Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.