Συνέντευξη του Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων Κώστα Γαβρόγλου στον ρ/σ “REAL FM”
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Είναι το σύστημα έτοιμο για τις Πανελλαδικές;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Το σύστημα είναι πανέτοιμο εδώ και καιρό. Καλή επιτυχία στα παιδιά, ήρεμα, ψύχραιμα. Και να το πούμε διαφορετικά: να είναι ψύχραιμοι οι γονείς και να μην μεταδίδουν το άγχος τους.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μιας και λέμε για τις Πανελλαδικές, για πότε υπάρχει σχεδιασμός για τις αλλαγές;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Να τελειώσουν οι εξετάσεις και τα λέμε μετά.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Για το νομοσχέδιο φωνάζει καταρχάς η αντιπολίτευση ως προς το διαδικαστικό του θέματος. Ότι το φέρατε μία μέρα πριν, ότι είναι 200 σελίδες συν 400 τα περιφερειακά, και ότι είναι διαφορετικό από ό,τι ξεκίνησε.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Δεν ισχύει τίποτα απ΄ όλα αυτά. Δηλαδή, πράγματι μαζί με τις αιτιολογικές, με την έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου είναι περισσότερες σελίδες. Δεύτερον, υπάρχει σε κάθε νομοσχέδιο όπως ξέρετε, ένα σύνολο διατάξεων που ρυθμίζουν κάποια τεχνικά ζητήματα που σχετίζονται με το αντίστοιχο Υπουργείο και τους Φορείς του. Η αρχιτεκτονική του νομοσχεδίου και η βασική φιλοσοφία, συζητιέται από τις 24 Οκτωβρίου 2017. Οκτώ μήνες συζητάμε. Το έχουμε στείλει σε κόμματα, έχουμε ενημερώσει συγκεκριμένους βουλευτές που ζήτησαν ενημέρωση. Εγώ δεν θέλω να πω ποιους. Ας το πουν οι ίδιοι. Δεν ξέρω αν ήταν μέρος της κομματικής αποστολής τους εννοώ επί της ουσίας. Κάναμε ημερίδα στο Υπουργείο, με τη ΔΟΕ, με την ΟΛΜΕ, με την Πανελλήνια Ένωση Σχολικών Συμβούλων. Τους το δώσαμε και ζητήσαμε τις απόψεις τους. Όσο πήρατε εσείς τις απόψεις τους, άλλο τόσο πήραμε και μεις.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Δεν στείλανε τίποτα;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Δεν στείλανε τίποτα, ούτε μία σειρά. Μετά το βγάλαμε σε ανεπίσημη διαβούλευση, μετά το βγάλαμε σε επίσημη διαβούλευση -μετά από δύο μήνες- μετά το στείλαμε στην νομοπαρασκευαστική επιτροπή. Δηλαδή τι άλλο να κάνουμε; Όλα αυτά είναι μέρος μιας καταστροφολογίας. Δυστυχώς το πολιτικό μας σύστημα έχει αυτήν την παράδοση.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ειδικά τα νομοσχέδια στο χώρο της εκπαίδευσης είναι σημαντικά. Γιατί πρέπει να τα συζητάμε μέσα σε δυο και τρεις μέρες;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Θα σας πω, για να ξέρουμε τη διαφορά ανάμεσα στο επείγον και το κανονικό. Το επείγον έχει τρεις συνεδριάσεις στη Βουλή -εννοώ των επιτροπών- και μετά μία Ολομέλεια. Έχει τρεις και μία. Αυτή είναι η διαφορά. Μία λιγότερη. Την επόμενη εβδομάδα είναι το Πολυνομοσχέδιο. Τα σχολεία κλείνουν. Θέλουμε να αρχίσουμε κάποιες μικρές αλλαγές ώστε το Σεπτέμβριο να αρχίσουν αυτές οι διαδικασίες. Πάντως να ξέρετε, δεν υπάρχει νομοσχέδιο που να έχουμε καταθέσει και που όλα ήταν κανονικά και να μην έχουμε κατηγορηθεί για κάτι διαδικαστικό. Ας μιλήσουμε επί της ουσίας επιτέλους.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Επί της ουσίας εγώ ακούω, και σε ορισμένες περιπτώσεις και με ένα πιο ανοιχτό αυτί, την περίπτωση των ΚΕΔΔΥ, και των παιδιών με ειδικές ανάγκες. Γιατί καταργείτε τα ΚΕΔΔΥ; Είναι τα Κέντρα ελέγχου διαχείρισης για παιδιά με ειδικές ανάγκες…
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Δεν τα καταργούμε, όμως, αυτή είναι η μεγάλη διαφορά.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Τι τα κάνετε; Τα μεταφέρετε στο σχολείο;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Όχι. Να σας πω με πάρα πολύ παραστατικό τρόπο, αν έχω την ικανότητα να σας το μεταφέρω, τη σημερινή κατάσταση. Φανταστείτε το σχολείο να πρέπει να αποταθεί στα διάφορα αυτά κέντρα, ανάλογα με τα προβλήματα που έχει. Στον σχολικό σύμβουλο, στα ΚΕΔΔΥ, στο Περιβαλλοντικό, στην Ειδική Αγωγή, στην Φυσική Αγωγή κτλ. Φανταστείτε, τώρα, αυτό το πράγμα, το οποίο είναι εντελώς ασυντόνιστο. Αυτό που κάνουμε είναι ότι βάζουμε αυτά τα ‘μικρά κουτάκια’, φανταστείτε τα γύρω από το σχολείο με ένα βέλος από το σχολείο στα κουτάκια, τα οργανώνουμε με έναν τρόπο ώστε το σχολείο να στέλνει συνολικά εκεί τα προβλήματα του. Πάμε σε μία δομή η οποία συμπεριλαμβάνει όλον αυτόν τον κόσμο. Και συζητάνε, διεπιστημονικά πια, πως θα αντιμετωπίζουν τα προβλήματα του συγκεκριμένου σχολείου. Άρα κάνουμε δυο πράγματα: Πρώτον, λέμε στο σχολείο στην αρχή του χρόνου, κάνε έναν προγραμματισμό και εντόπισε τα προβλήματα που θέλεις να λυθούν γιατί έχεις την εμπειρία των χρόνων. Και μετά στείλε τα αυτά σε μία Δομή, η οποία δεν είναι κατακερματισμένη.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ποιος τα διαχειρίζεται αυτά; Το πρόβλημα; Έχει ένα παιδί ένα πρόβλημα, λχ, είναι δυσλεκτικό, ποιος το διαχειρίζεται;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Το στέλνω μαζί με το σύνολο των άλλων προβλημάτων στην αρχή του χρόνου. Κάνω προγραμματισμό. Δεν μπορεί να μην έχουμε έναν προγραμματισμό επί της ουσίας. Στέλνουμε λοιπόν σε αυτή τη Δομή. Στη Δομή αυτή συμπεριλαμβάνεται και ο Σχολικός Σύμβουλος και οι ψυχολόγοι και οι κοινωνικοί λειτουργοί κτλ. Αυτοί, τώρα, τα βάζουν κάτω και λένε: στο α’ σχολείο έχουμε αυτά τα προβλήματα. Αυτά, με αυτό το χρονοδιάγραμμα λέμε να τα αντιμετωπίσουμε. Δηλαδή, πρώτα εκεί θα στείλουμε έναν ψυχολόγο, μετά θα πάει ο Σχολικός Σύμβουλος γιατί τα μαθησιακά βλέπουμε ότι τα καταφέρνουμε καλύτερα. Άρα, υπάρχει ένας προγραμματισμός ως προς τις παρεμβάσεις και όχι να παίρνει ο καθένας την όποια Δομή και αν έχει γνωστό ή δεν έχει, έρχεται ή δεν έρχεται. Και στο τέλος της χρονιάς έρχεται το σχολείο και λέει: ‘από τη λίστα που στείλαμε εμείς, δηλαδή από την έκθεση των προβλημάτων, ορισμένα αντιμετωπίστηκαν, ορισμένα δεν αντιμετωπίστηκαν, αυτά είναι γιατί είναι αδύναμες οι Δομές; Εμείς δεν μπορέσαμε να τα περιγράψουμε επαρκώς; πρέπει να προσληφθεί περισσότερος κόσμος;’. Αυτή είναι η φιλοσοφία.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Λέγατε πριν για τους Σχολικούς Συμβούλους. Κατηγορείστε ότι καταργείτε τους Σχολικούς Συμβούλους.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Μα δεν τους καταργούμε όμως! Δηλαδή είναι και αυτό που μπορώ να πω σε σας ότι λέτε fake news και μετά πρέπει να αποδείξω ότι δεν λέτε. Δεν τους καταργούμε. Τους βάζουμε όμως σε Δομές που θα είναι διεπιστημονικές. Ακούστε, τα προβλήματα που έχουμε στα σχολεία σήμερα δεν είναι μαθησιακά είναι κυρίως κοινωνικά. Θα το καταλάβουμε αυτό ή όχι; Θα το καταλάβουν οι φορείς και η κοινωνία. Χτες εμένα μου έκανε εντύπωση, είχαμε τους φορείς, κανένας δεν αναφέρθηκε στην νέα πραγματικότητα που ζούμε. Σήμερα έχεις άλλου τύπου πρόσβαση στη γνώση. Έχεις καινούρια φαινόμενα. Να σας πω ένα καινούριο φαινόμενο, που θα το ζείτε και σεις είμαι σίγουρος. Για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας έχουμε εθισμό σε τεχνουργήματα και όχι σε ουσίες μόνο.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ισχύει. Αλλά το αντιμετωπίζεις συγκεντροποιώντας το σύστημα; Γιατί μία από τις κατηγόριες είναι ότι κάνετε τη Δομή πιο συγκεντρωτική άρα πιο δύσκαμπτη.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Δεν ξέρω αν το αντιμετωπίζουμε ή όχι. Πάντως ξέρω ότι ο μόνος τρόπος να το αντιμετωπίσουμε είναι να βάλουμε αυτούς τους ανθρώπους των διαφορετικών ειδικοτήτων να συζητάνε μεταξύ τους. Γιατί αυτό που μόλις τώρα σας είπα δεν μπορεί να το λύσει ούτε ο Σχολικός Σύμβουλος, ούτε ο ψυχολόγος, ούτε ο Κοινωνικός λειτουργός ούτε κανένας άλλος. Θέλει μία συνεργασία για να δούμε πώς θα αντιμετωπιστεί στο συγκεκριμένο σχολείο. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Θα σας πω άλλα πράγματα. Όλη η λογική και η κουλτούρα της οικογένειας αλλάζει. Εγώ δεν λέω αλλαγή στο χειρότερο, δεν είμαι απ’ αυτούς που λένε ‘τα παλιά χρόνια ήταν καλύτερα’. Εγώ λέω ότι είναι νέες πραγματικότητες, 25% είναι μονογονεικές οικογένειες. Αυτό είναι μια νέα πραγματικότητα, η έννοια της φιλίας έχει αλλάξει.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Από την άλλη πλευρά το εκπαιδευτικό προσωπικό, οι δάσκαλοι, καθηγητές κτλ, έχουν τη δυνατότητα, τις γνώσεις να διακρίνουν, και άρα να περιγράψουν μετά;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Είναι το καίριο ερώτημα, έχετε δίκιο. Αλλού θα γίνει αλλού δεν θα γίνει. Εκεί λοιπόν πρέπει να γίνουν επιμορφώσεις αλλά, δεύτερον, πρέπει να ευαισθητοποιηθούμε όλοι μας ότι τα νέα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε είναι επειδή υπάρχουν νέες πραγματικότητες στην κοινωνία και αυτές έχουν επιπτώσεις μέσα στο σχολείο. Θα τα αντιμετωπίσουμε καλύτερα με τον τρόπο που προτείνουμε; Εγώ πιστεύω ότι θα είναι καλύτερα, δεν θα είναι ιδανικά. Σίγουρα, όμως, δεν θα μπορεί να γίνει με αυτόν το κατακερματισμένο τρόπο που ισχύει σήμερα. Και, ξέρετε, στον κατακερματισμό οι πιθανότητες για μαγαζάκια, παρέες κτλ είναι πολύ μεγαλύτερες απ’ ότι σε ένα πιο συντονισμένο σχήμα. Και σας μιλώ πολύ ανοιχτά.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ναι, το καταλαβαίνω αυτό που λέτε. Ο αντίλογος από την άλλη είναι ότι διά αυτού του τρόπου πάτε σε έναν κεντρικό έλεγχο που εμπεριέχει και στοιχεία κομματισμού.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Αυτή η κατηγορία μας έχει γίνει. Η απάντηση είναι ‘ας το δείξει η ζωή’. Διότι εμείς για πρώτη φορά κάνουμε επιτροπές, οι οποίες είναι επιτροπές επιλογής, στις οποίες θα προΐσταται μέλος του ΑΣΕΠ. Δεν έχει ξαναγίνει αυτό. Μας κατηγορούν ότι είμαστε κομματικοί, ότι κομματικοποιούμε επειδή βάζουμε τον ΑΣΕΠ; Επειδή βάζουμε την Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης; Αυτά δεν έχουν ξαναγίνει.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μα λένε ότι βάζετε ειδικούς όρους για να μην μπορούν οι παλιοί Σχολικοί Σύμβουλοι να καταλάβουν πάλι τη θέση.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Θα έρθουμε και σε αυτό, να πούμε όμως πρώτα το άλλο. Ξέρετε, υπάρχουν 13 Περιφερειακοί Διευθυντές Εκπαίδευσης. Για δεκαετίες ολόκληρες ήταν κομματικά στελέχη. Δηλαδή, η κάθε Κυβέρνηση έβαζε τους δικούς της. Το ίδιο έχει κάνει και ο ΣΥΡΙΖΑ. Με πολλά λαμπρά αποτελέσματα. Δεν είναι ένα θέμα να κατακρίνουμε αυτά τα άτομα. Είμαστε όμως σε μια άλλη περίοδο. Και εμείς για πρώτη φορά επίσης, όχι μόνο βάζουμε ΑΣΕΠ, ή μόνο βάζουμε Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης, αλλά είπαμε και αυτά τα άτομα να επιλέγονται. Δηλαδή πώς το κομματικοποιούμε; Κομματικοποιήσαμε τον ΑΣΕΠ; Κομματικοποιήσαμε την Εθνική Σχολή; δεν θέλουμε κομματικά στελέχη, είμαστε τρελοί; Δεν είμαστε. Θεωρούμε ότι πρέπει να ορθολογικοποιηθεί το σύστημα.
Για την αξιολόγηση, κοιτάξτε: όπως γνωρίζετε, ορισμένοι νόμοι, διατάξεις, Προεδρικά Διατάγματα κτλ. αποκτούν ένα περιεχόμενο λόγω της ιστορίας τους. Δεν είναι μόνο αυτό που διαβάζει κάνεις νομικά. Έχει παίξει ιστορικά έναν κοινωνικό ρόλο και ως εκ τούτου έχει αποκτήσει μία ταυτότητα. Το Π.Δ. 152, παρόλο που δεν το προβλέπει το ίδιο, έχει ταυτιστεί με την αξιολόγηση για να γίνουν απολύσεις. Αυτό δεν μπορεί να προσδώσει μία νομιμότητα στην αξιολόγηση. Άρα, αυτό πρέπει να καταργηθεί και γι’ αυτό το καταργούμε.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Γιατί το λέτε αυτό Υπουργέ, έχει απολυθεί ποτέ εκπαιδευτικός;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: 2.500 επί υπουργίας του κυρίου Μητσοτάκη. Αυτό κανείς δεν το αμφισβητεί. Τους οποίους προσλάβαμε εμείς.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Επειδή αξιολογήθηκαν χαμηλά;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Επειδή η αξιολόγηση συνδέθηκε με τον δημοσιοϋπαλληλικό κώδικα, ο οποίος προέβλεπε αυτά τα ποσοστά σύμφωνα με τους βαθμούς…
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Δηλαδή 2.500 μόνιμοι εκπαιδευτικοί φύγανε επειδή αξιολογήθηκαν χαμηλά;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Ναι αυτό είναι γνωστό, τους οποίους πήραμε εμείς πίσω, είναι γνωστό.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ναι αλλά αυτό που λέγεται είναι ότι πήρατε πίσω ανθρώπους που είχαν κατηγορηθεί για παρανομίες κτλ.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Όχι δεν ισχύει αυτό. Αυτοί που κατηγορήθηκαν για παρανομίες, όταν ολοκληρώθηκαν οι πειθαρχικές διαδικασίες πήραν τις ποινές που έπρεπε να πάρουν. Αλλά ξέρετε, δεν είναι εκεί το θέμα. Εγώ θέλω να χαιρετήσω, και θα το πω και στη Βουλή, ότι για πρώτη φορά η ΝΔ δια της κυρίας Κεραμέως είπε ότι εμείς δεν είμαστε υπέρ της τιμωρητικής αξιολόγησης. Αυτή την κουβέντα, που τη λέμε και εμείς, η ΝΔ τη λέει για πρώτη φορά και πρέπει να το χαιρετήσουμε.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Η διαδικασία που θα αξιολογεί τους εκπαιδευτικούς οι οποίοι έπειτα, αξιολογούν και τα παιδιά μας, υπάρχει; Άσχετα από την κατάληξη αν θα απολύεται ή όχι.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Δεν μπορεί να είναι και άσχετο γιατί την αξιολόγηση δεν την κάνουμε για να απολυθεί κάποιος. Εμείς, λοιπόν, αυτό που θέλουμε να κάνουμε και ήταν και στις προγραμματικές μας δηλώσεις είναι να αυτοξιολογούνται τα σχολεία και να αξιολογούνται τα 20.000 στελέχη της εκπαίδευσης. Αυτή θα είναι μία διαδικασία που δεν θα είναι για λίγα χρόνια. Θα πρέπει να την εκτιμάμε κάθε μέρα πως πάει και είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό βήμα…
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ποιος θα αξιολογεί τον καθηγητή;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Ο καθηγητής για να αξιολογηθεί πρέπει και η Πολιτεία να είναι εντάξει στις υποχρεώσεις της. Γιατί όλη η έμφαση είναι στον καθηγητή και δεν είναι στην Πολιτεία; Λεφτά δεν τους δίνει, επιμορφώσεις δεν τους κάνει, κάνουν 500 δουλειές μαζί, κάνουν τους παιδονόμους, τους τραπεζοκόμους, κτλ, η Πολιτεία δεν τα φροντίζει όλα αυτά και τους λέει ‘θα σας αξιολογήσουμε’. Λοιπόν, η Πολιτεία ας είναι συνεπής στις υποχρεώσεις της…
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μα δεν θα είναι ποτέ συνεπής η Πολιτεία
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Αν δεν είναι ποτέ, δεν μπορεί…
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: …να αξιολογηθεί κανείς;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: …δεν μπορεί να τίθεται υπεύθυνο το ‘θύμα’ από αυτόν που έχει οδηγήσει εκεί την κατάσταση; Γι’ αυτό εμείς λέμε, αυτοαξιολόγηση των σχολείων, αξιολόγηση των 20.000 στελεχών της εκπαίδευσης, αναβάθμιση των σχολείων, υλικοτεχνική υποδομή κτλ, νέοι διορισμοί.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Δηλαδή Υπουργέ για να καταλάβω, θα πρέπει πρώτα να φτιαχτούν όλες οι υποδομές τέλεια σε όλη τη χώρα για να αξιολογηθεί ο καθηγητής;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Όχι αλλά δεν μπορεί και αυτή τη στιγμή η Πολιτεία να έχει αυτό το αίτημα, όταν δεν μπορεί να κάνει τα μίνιμουμ.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Το ίδιο λοιπόν θα πρέπει να ισχύσει για όλο το Δημόσιο.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Αυτό εγώ δεν μπορώ να το πω. Εγώ σας λέω για την εκπαίδευση που τη γνωρίζω πολύ καλά. Για το Δημόσιο, στο πλαίσιο της κυβερνητικής πολιτικής κάνουμε αυτά που κάνουμε. Αλλά τα στελέχη της Εκπαίδευσης τα αξιολογούμε σύμφωνα με τις αρχές της αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων. Δεν νομίζω να είναι κάτι το παράλογο.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Έχω 15 καθηγητές σε ένα σχολείο. Κάποιοι από αυτούς, είτε γιατί δεν έχουν περάσει από μετεκπαίδευση είτε γιατί είναι άλλης εποχής και έχουν μείνει πίσω στο επιστημονικό τους πεδίο, δεν κάνουν το μάθημα όπως θα έπρεπε.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Ωραία, δεν πρέπει να μιλήσουν με αυτούς τους καθηγητές; Μιλάει καθημερινά ο Διευθυντής με αυτούς τους καθηγητές. Μέσω των Σχολικών Συμβούλων, μέσω των επιμορφώσεων, υπάρχουν χιλιάδες τρόποι να επιμορφωθούν οι άνθρωποι. Αυτά γίνονται καθημερινά στα σχολεία.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ναι εντάξει..
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Θέλουμε πιο σκληρά;
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πιο διευρυμένα και πιο αποτελεσματικά. Γιατί να μην μετέχουν στην όλη διαδικασία οι γονείς;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Εμείς λέμε οι γονείς, να μετέχουν σε ένα κομμάτι της διαδικασίας. Ο νόμος το προβλέπει. Αλλά είναι και ορισμένοι γονείς που κουνάνε το δάχτυλο στους καθηγητές. Αυτό όχι! Άρα δεν μπορούμε να πούμε γενικά και αόριστα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Όχι συμφωνώ, αλλά πρέπει να φτιάχνεις ένα μοντέλο συμμετοχικό, συνεργατικότητας.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Έχετε δίκιο και αυτό το προβλέπουμε. Αλλά εκεί θέλει ένα μέτρο για να συνεννοηθούμε όλοι ως προς το ποιος ορίζει την εκπαίδευση. Πρέπει να πούμε ότι αυτός που περνάει τα κάγκελα του σχολείου πρέπει να πάψει να κουνάει το δάχτυλο στους εκπαιδευτικούς. Εγώ σας λέω ότι μπορεί να υπάρχουν εκπαιδευτικοί που δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους. Αυτό να το λύσουμε αλλιώς, όχι με γονείς να κουνούν το δάχτυλο.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ισχύει ότι το σύστημα εξετάσεων στο οποίο θα καταλήξουμε, θα ισχύσει για τη γενιά που δίνει εξετάσεις το 2020;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Ισχύει απολύτως.
