To κείμενο που ακολουθεί δεν έχει σκοπό να αναλύσει τους Βατράχους του Αριστοφάνη εν γένει ή έστω το σύνολο των δραματουργικών ή ιδεολογικών στρατηγικών που σχετίζονται με την κεντρική σκηνή του Επιρρηματικού Αγώνα. Έχει σκοπό (α) να περιγράψει την εικόνα του αριστοφανικού Ευριπίδη και να εξηγήσει πώς η εικόνα αυτή καθορίζει σε μεγάλο βαθμό τις κριτικές αντιλήψεις για τον ποιητή μέχρι και τον 20ο αιώνα, και (β) να επισημάνει ποια από τα συστατικά αυτής της ιδεολογικής κατασκευής έχουν αντικειμενική βάση και ποια όχι.

Ο ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝ ΤΩΝ “ΒΑΤΡΑΧΩΝ”

Ο επιρρηματικός ἀγών των “Βατράχων” δεν είναι κριτικό κείμενο· είναι θέατρο και μάλιστα κορυφαίο. Αποτελεί μία από τις λαμπρότερες κωμικές συλλήψεις του Αριστοφάνη. Παρά ταύτα, με όλες του τις φαρσικές στρεβλώσεις, ο ἀγών των Βατράχων συνιστά μια από τις μεγαλύτερες στιγμές της αρχαίας ελληνικής λογοτεχνικής κριτικής, εφόσον περιλαμβάνει σωρεία διεισδυτικών παρατηρήσεων.

Στον ἀγῶνα αυτόν αναμετριούνται ο Αισχύλος και ο Ευριπίδης, οι οποίοι βάζουν (κυριολεκτικά!!) την τέχνη τους στη ζυγαριά: θα την ζυγίσουν σαν αρνί θυσίας και θα τη μετρήσουν σαν πλίνθινο τούβλο και σαν έργο ξυλουργικής, με κριτή τον Διόνυσο, τον θεό της τραγωδίας!

Ο ἀγών των Βατράχων είναι πάνω από όλα ενδιαφέρων, διότι συνιστά την πρώτη ενδεχομένως γραπτή κατάθεση για τον «κανόνα» των τριών τραγικών ποιητών και διότι επηρεάζει τις θέσεις και τις στάσεις της κριτικής απέναντί τους σχεδόν μέχρι τα τέλη του 20ου αιώνα!

ΠΩΣ ΚΑΤΑΛΗΓΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ:

Στους Βατράχους, ο Διόνυσος, απογοητευμένος από τον πρόσφατο θάνατο του Ευριπίδη και την πανθομολογούμενη παρακμή της τραγωδίας, αποφασίζει να κατεβεί στον Άδη, για να ανακαλέσει από το βασίλειο των νεκρών τον εκλιπόντα ποιητή. Φτάνοντας εκεί, όμως, συνειδητοποιεί ότι έχει και καλύτερες επιλογές, εφόσον στον Άδη βρίσκεται και ο Αισχύλος, που είχε πεθάνει πριν πενήντα χρόνια!

Διαβάστε τη συνέχεια στη σελίδα antonispetrides.wordpress.com

Προηγούμενο άρθροLectio vicesima(Μάθημα 20)-Πίσω από τις κουρτίνες ή πώς ο Κλαύδιος έγινε αυτοκράτορας
Επόμενο άρθροΠΕΚ: Είμαστε πράγματι συνδικαλιστές;
Ο Αντώνης Κ. Πετρίδης (γεν. 1975) είναι αριστούχος απόφοιτος κλασικής φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Cambridge (Trinity College). Υπηρετεί ως Επίκουρος Καθηγητής Κλασικής Φιλολογίας στο Πρόγραμμα “Σπουδές στον Ελληνικό Πολιτισμό” του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα κινούνται κυρίως γύρω από το αρχαίο ελληνικό θέατρο και την ελληνιστική λογοτεχνία. Από το 2009 ανήκει στην ομάδα που συνέγραψε και εποπτεύει την εφαρμογή του Νέου Αναλυτικού Προγράμματος για τη διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών και Λατινικών στη Μέση Εκπαίδευση. Στο πλαίσιο αυτής της συνεργασίας έχει αναλάβει την πτυχή της Αρχαίας Γραμματείας από Μετάφραση στις τρεις τάξεις του Γυμνασίου.

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.