Η επιτυχής αντιμετώπιση του παιδιού με δυσλεξία στο σημερινό σχολείο είναι συνάντηση ορισμένων βασικών παραγόντων μεταξύ των οποίων είναι η κλινική εικόνα του παιδιού στη γλωσσική του συμπεριφορά, ο χρόνος διάγνωσης των δυσκολιών του και ο βαθμός πληρότητάς της, η οικεία παρέμβαση του εκπαιδευτικού, η κουλτούρα του σχολείου κ.τ.λ.

 

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

 Το σχολείο σήμερα είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας όχι μόνο για την πνευματική πρόοδο του παιδιού αλλά για και για την διαμόρφωση της προσωπικότητάς του καθώς συμβάλλει στην ανάπτυξη όλων των πτυχών της, διαπλάθοντας τον χαρακτήρα του παιδιού. Η λειτουργικότητα του σχολείου διευρύνει όχι μόνο τους πνευματικούς άξονες του παιδιού, αλλά προάγει την ανάπτυξη της ατομικότητάς του καθώς επίσης την ευρύτερη εξέλιξη της κοινωνικότητάς του.

  Στη σημερινή εποχή πραγματώνονται σπουδαίες κοινωνικές ανακατατάξεις, αλλάζει το πολιτικό γίγνεσθαι, σημειώνονται εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις, με αποτέλεσμα το σύγχρονο σχολείο να μην ανταποκρίνεται σθεναρά σε εκείνο το οποίο επιτάσσουν οι σύγχρονες ανάγκες και απαιτήσεις της κοινωνίας μας[1]. Η σχολική αγωγή ως αυτοτελής μονάδα, δε δύναται να εκπληρώσει από μόνη της τους στόχους που έχει θέσει, για τον λόγο αυτό καθίσταται αναγκαίο να συνεργάζεται με κοινωνικούς μορφωτικούς φορείς ολοκληρώνοντας επιτυχώς το έργο της. Παρά τις αλλαγές που ο κόσμος μας κατά καιρούς υφίσταται, το σχολείο συνεχίζει να ενστερνίζεται την αλλοίωση από τον κρατικό μηχανισμό, τη βαθμοθηρία, τη μηχανιστική βίωση, την υφέρπουσα στάση ζωής με κορωνίδα τον ατομικισμό και την κοινωνική απομόνωση[2].

   Η λειτουργικότητα του σχολείου αποδίδεται όταν αντιμετωπίζονται τα προβλήματα των μαθητών με κατανόηση και σεβασμό κι έτσι αμβλύνονται ζητήματα άγχους και προβληματισμών που ταλανίζουν τον μαθητή[3] .Εάν το σχολείο υιοθετήσει ένα σύστημα κανόνων και αξιών με βάση τις σύγχρονες απαιτήσεις της εποχής μας, τότε ο μαθητής θα αποτελεί μια συγκροτημένη προσωπικότητα, με σπουδαίο κοσμοθεωρητικό προσανατολισμό, , ικανό να πλάσει ένα ολοκληρωμένο προσωπικό αξιολογικό σύστημα. Στην παρούσα εργασία μας θα μελετήσουμε το προφίλ του σχολείου σήμερα, τη στάση του απέναντι σε παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες και το αντίκτυπο της λειτουργικότητάς του στην ψυχοσύνθεση του παιδιού.

  1. Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΥΣΛΕΞΙΚΟ ΜΑΘΗΤΗ

Α ) το νομοθετικό πλαίσιο

  Το οργανωτικό και νομοθετικό μέρος ενός ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος θέτει κάποια βασικά χαρακτηριστικά στοιχεία σε κάθε σχολική μονάδα ώστε η τελευταία με βάση πώς θα επεξεργαστεί τα δεδομένα που τις ανατίθενται, θα σχηματίσει τη δική της κουλτούρα. Συνεπώς κάθε σχολική μονάδα καλείται να αναπτύξει τις αρχές του νομοθετικού και οργανωτικού πλαισίου του ελληνικού εκπαιδευτικού οργανισμού στο οποίο απευθύνεται και ακολούθως η σχολική μονάδα θα θεμελιώσει τη δική τους κουλτούρα[4].   

  Σημαντικό ρόλο διαδραματίζουν οι επαγγελματικές σχέσεις μεταξύ των μελών, κάτι που επηρεάζει σημαντικά, θετικά ή αρνητικά την απόδοση του δυσλεξικού μαθητή. Οι σχέσεις αυτές πρέπει να αποβλέπουν στους ίδιους στόχους και να προσπαθούν όλοι οι εμπλεκόμενοι στην εκπαιδευτική κοινότητα για την επίτευξη των στόχων αυτών[5].  Η σχολική κουλτούρα σχετίζεται με τη ροή του αναλυτικού προγράμματος το οποίο εφαρμόζεται όπως με τους διδακτικούς στόχους που έχουν τεθεί[6], με την αποδοτικότητα των μαθητών, την προσαρμογή του προγράμματος σε ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες των μαθητών, την ισότητα των μαθητών απέναντι σε ευκαιρίες. Ο δυσλεξικός μαθητής χρήζει ιδιαίτερης σημασίας από όλους τους φορείς της σχολικής μονάδας ώστε να βελτιώσει τις μαθητικές του επιδόσεις, την κοινωνική του ταυτότητα και την προσαρμοστικότητά του στις σχολικές επιταγές. Όσον αφορά τους εκπαιδευτικούς η σχολική κουλτούρα σχετίζεται περισσότερο με την βελτίωση της διδακτικής τους πορείας, τη συνεχή επιμόρφωση, τα εκπαιδευτικά σεμινάρια, την ικανότητα διαχείρισης προβληματικών συμπεριφορών των μαθητών τους. Έτσι, ο εκπαιδευτικός μπορεί να διαπνέεται από αγάπη και σεβασμό προς το διαφορετικό παιδί, να συζητάει με τον δυσλεξικό μαθητή του, να αφουγκράζεται τις ανησυχίες του αποπνέοντας εμπιστοσύνη.

  Εκείνο το οποίο διαπιστώνουμε με βάση τα παραπάνω είναι το πώς θα αντιμετωπιστεί ένα παιδί με δυσλεξία στο σχολικό περιβάλλον, ποιο είναι το νομικό πλαίσιο και κατά πόσο τηρείται στη σχολική μονάδα στην οποία υπάγεται το παιδί. Ο νόμος ορίζει τις σχέσεις των εμπλεκομένων στον εκάστοτε εκπαιδευτικό οργανισμό και σίγουρα οι σχέσεις αυτές πρέπει να διαπνέονται από σεβασμό κυρίως, εμπιστοσύνη και κατανόηση[7]. Το σχολείο λοιπόν ως φορέας της κρατικής εξουσίας έχει κάποιες αρμοδιότητες , ευθύνες και ρόλους τα οποία υπηρετούν τα δικαιώματα των παιδιών κυρίως. Δυστυχώς σε κάποιες σχολικές μονάδες σήμερα έχει μεγαλύτερη βαρύτητα η κυριαρχική εξουσία παρά η κάλυψη αναγκών του μαθητή. Έτσι λοιπόν οι δυσλεξικοί μαθητές δεν έχουν την ανάλογη προσοχή και τη μείζονα σημασία, το έμπρακτο ενδιαφέρον και την αποδοχή, την κοινωνική αναγνώριση. Οι νομικοί κανόνες οι οποίοι διέπουν τη λειτουργικότητα της σχολικής μονάδας θέτουν τα όρια άσκησης της εξουσίας αυτής που προαναφέρθηκε όπως και τα περιθώρια έννομης ασφάλειας των μαθητών[8]. Άρα λοιπόν το δυσλεξικό παιδί προστατεύεται έννομα από τη σχολική μονάδα, γίνονται σεβαστά τα δικαιώματά του, οι ευκαιρίες του, οι ιδιαιτερότητές του όταν ακολουθούνται με συνέπεια οι νόμοι[9].    

 Β. ο ρόλος των μελών της σχολικής μονάδας στη δυσλεξία

  Η μεγαλύτερη ηγετική μορφή της σχολικής μονάδας είναι ο διευθυντής. Ο ίδιος πρώτος ενημερώνεται για τα προβλήματα που υπάρχουν στη σχολική τάξη, μελετά το ιστορικό του παιδιού με δυσλεξία, διαπραγματεύεται συχνά με γονείς και εκπαιδευτικούς προς άμβλυνση αντιπαραθέσεων και προβλημάτων που προκύπτουν σε όλη τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς. Είναι ο κύριος υπεύθυνος για τη λειτουργικότητα του σχολείου καθώς οφείλει να τηρεί κατά γράμμα όλες τις νομικές διατάξεις που επιτάσσουν την ομαλή λειτουργία του σχολείου, την οργάνωση και τη διοίκησή του από υπεύθυνο και άξιο εμπιστοσύνης προσωπικό. Οφείλει να αφομοιώνει με μεγάλο ζήλο τις εγκυκλίους καθώς και τις επιταγές των υπηρεσιών που στοχεύουν στην αψεγάδιαστη λειτουργικότητα της σχολικής ζωής[10]. Οφείλει να γνωρίζει καθημερινές συμπεριφορές διδασκόντων και μαθητών μέσα στην τάξη, καθίσταται άγρυπνος φρουρός όλων εκείνων των καταστάσεων που ίσως να οξύνουν τη δυσλειτουργία του σχολείου. Ο διευθυντής οφείλει να ενημερώνεται από τους διδάσκοντες για προβλήματα συμπεριφοράς και προσαρμογής των μαθητών ώστε να λάβει τα απαραίτητα μέτρα, για αυτόν τον λόγο είναι ο αρμόδιος που πρέπει να αξιολογεί και το έργο των διδασκόντων αμερόληπτα και με επιχειρήματα. Ο διευθυντής μελετά το ιστορικό του παιδιού , έρχεται σε επαφή με γονείς και δασκάλους του δυσλεξικού μαθητή, ενημερώνεται για την πορεία και πρόοδό του στο σχολείο, συζητά με παιδοψυχολόγους και έχει πλήρη εικόνα για την κλινική κατάσταση του παιδιού[11].

  Δευτερεύοντα ρόλο παίζει και ο σύλλογος διδασκόντων όπου υπάρχει μέριμνα για τις παρουσίες και απουσίες των μαθητών, την καθαριότητα σχολικών χώρων, την τήρηση του αναλυτικού προγράμματος και την ώρα προσέλευσης και αποχώρησης των μαθητών στη σχολική τάξη, την κάλυψη των αναγκών των μαθητών, τις ποινές και αμοιβές των μαθητών και τέλος το ομαδικό πνεύμα εποικοδομητικής συνεργασίας ανάμεσα στους διδάσκοντες και τους κοινωνικούς φορείς[12]. Υπάρχει επίσης το Σχολικό συμβούλιο καθώς και ο σύλλογος γονέων και κηδεμόνων οι οποίοι καταπιάνονται με θέματα όπως επικοινωνιακές σχέσεις μεταξύ διδασκόντων και οικογενειών των μαθητών[13] κυρίως. Οι διδάσκοντες καταγράφουν την καθημερινή συμπεριφορά του δυσλεξικού παιδιού, σημειώνουν την πρόοδό του, παρατηρούν και διαπραγματεύονται τη συμμετοχή του στο παιχνίδι με τους συμμαθητές , εστιάζουν στις μαθητικές του επιδόσεις, το ποσοστό προσαρμογής του. Του παρέχουν ίσες ευκαιρίες με τους υπόλοιπους μαθητές, αναθέτουν πρωτοβουλίες, ενεργοποιούν τη δράση του στο διδακτικό αντικείμενο, προασπίζουν τα συμφέροντά του, ενθαρρύνουν, προάγουν την κοινωνικότητά του, το επιβραβεύουν λεκτικά σε κάθε του απόδοση. Ανταλλάσουν απόψεις με τους συναδέλφους, αξιολογούν με αντικειμενικά κριτήρια, ενημερώνουν γονείς και διευθυντή για κάθε θετική ή αρνητική συμπεριφορά του παιδιού.

  Οι διδακτικοί στόχοι πρέπει να αποβλέπουν στον σεβασμό των ιδιαιτεροτήτων των μαθητών καλύπτοντας τις ανάγκες τους, σχηματίζοντας με αυτόν τον τρόπο μια σχολική κουλτούρα που θα υπηρετεί με σεβασμό και συνέπεια την αρμονική ανάπτυξη διανοητικών και ψυχοσωματικών δυνάμεων των δυσλεξικών μαθητών[14]. Για την απρόσκοπτη λειτουργία του σχολείου δε χρειάζεται μόνο η κάλυψη των αναγκών των μαθητών αυτών, αλλά και η συνεχής επιμόρφωση των διδασκόντων ώστε να χειρίζονται όλων των ειδών τα προβλήματα που κατά καιρούς παρουσιάζονται στην καθημερινότητα της σχολικής ζωής. Η ενίσχυση του παιδαγωγικού κλίματος και η καλλιέργεια ουσιαστικών διαπροσωπικών σχέσεων μέσα στην τάξη είναι έργο των διδασκόντων[15].

   Οι ευκαιρίες μάθησης είναι ένα σημαντικό κεφάλαιο που παίζει σπουδαίο ρόλο στη διαμόρφωση της σχολικής κουλτούρας. Το να προστατεύονται τα δικαιώματα του παιδιού είναι το πρωταρχικό έναυσμα ώστε να τους αποδίδονται ευκαιρίες ισότιμες με τους υπόλοιπους μαθητές. Ιδιαίτερη βαρύτητα πρέπει να δίνεται σε μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες και ειδικές ανάγκες (άρθρο 32, Ν. 1566/1985)[16].

  Υπάρχει λοιπόν ένας νόμος που ενισχύει την παραπάνω πεποίθηση ( Νόμος 2817/2000 )[17] ο οποίος υποστηρίζει ότι στους μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ( δυσλεξία ) πρέπει να υφίσταται ειδική προσέγγιση με συγκεκριμένους διδακτικούς στόχους όπως : ολοκληρωμένη προσωπικότητα, κοινωνική αποδοχή από το σχολικό και ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον, ένταξη ή επανένταξη στο κοινό εκπαιδευτικό σύστημα, καθώς και επαγγελματικός προσανατολισμός και συμμετοχή στην παραγωγική διαδικασία εν γένει[18]. Δυστυχώς δεν υπάρχουν ενδοσχολικά σεμινάρια που να υποστηρίζουν περαιτέρω την κάθε προσπάθεια των μαθητών αυτών, η πλειονότητα των σχολείων αναλώνεται σε γενικές καινοτομίες που αποσκοπούν να προάγουν την ευρεία λειτουργικότητα του σχολείου και συνήθως οργανώνονται από κεντρικούς φορείς του εκπαιδευτικού συστήματος[19]. Τέλος εκείνο που συμβάλλει ενεργά στη διαμόρφωσης της σχολικής κουλτούρας είναι το Αναλυτικό Πρόγραμμα το οποίο οφείλουν να τηρούν οι διδάσκοντες και να το κρίνουν ως αποτελεσματικό και απαραίτητο ώστε και οι ίδιοι να είναι αποδοτικοί στο λειτουργικό τους έργο[20].

  Το πώς στελεχώνονται οι σχολικές μονάδες είναι άλλο ένα κίνητρο για την ολοκληρωμένη εικόνα της σχολικής κουλτούρας. Τα μέλη της πρέπει να είναι σταθερά, ενεργά, με τον ίδιο ζήλο για αποδοτικότητα, αδιάπτωτο ενδιαφέρον , αγάπη και σεβασμός προς την παιδική ψυχή, πνεύμα συνεργασίας και ομαδικότητας, αρμονικής συνύπαρξης με τα λοιπά μέλη που την απαρτίζουν. Πολλές φορές οι μεταθέσεις των διδασκόντων είναι γεγονός που δε μπορεί να στηρίξει την προσπάθεια για μια αψεγάδιαστη επικοινωνία και συνεργασία με τα υπόλοιπα μέλη[21]

 

  1. Ψυχολογική και παιδαγωγική προσέγγιση

Όταν λέμε σχολική κουλτούρα εννοούμε το σχολικό κλίμα το οποίο έχει διαμορφωθεί από κάποιους καθοριστικούς παράγοντες που προαναφέραμε ( μέλη ) και αντικατοπτρίζει σθεναρά τη λειτουργικότητα και την αποτελεσματικότητα του σχολείου[22]. Με άλλα λόγια, σχολική κουλτούρα είναι ένα σύστημα αξιών, στάσεων , διαθέσεων και συμπεριφορών στα οποία έχουν μυηθεί τα μέλη μιας σχολικής μονάδας. Υπάρχει η εξωτερική κουλτούρα η οποία αφορά κυρίως τις κτιριακές εγκαταστάσεις του σχολείου ( καθαριότητα, αίθουσες, σχολικός εξοπλισμός ) και η εσωτερική κουλτούρα που έχει να κάνει κυρίως με στάσεις και συμπεριφορές[23].

     Όπως γνωρίζουμε, το σχολείο συμβάλλει ενεργά στην ολοκλήρωση στην αγωγή του παιδιού ως ολότητας χρονικής και δομικής[24]. Αυτό προϋποθέτει την προσαρμογή στις ιδιαιτερότητες και στις ανάγκες του κάθε παιδιού. Με την παιδεία αυτή, το κάθε παιδί θα είναι ευπροσάρμοστο σε αυτό τον κυκεώνα των κοινωνικών μετασχηματισμών τους οποίους υφίσταται τη σήμερον εποχή αλλά και μελλοντικά. Οι μαθητές με δυσλεξία χρήζουν αδήριτης ανάγκης για κατανόηση και σεβασμό της διαφορετικότητας από τους γύρω και έτσι η διδακτική και ψυχολογική προσέγγιση στα παιδιά αυτά πρέπει να είναι προσεκτική, ρεαλιστική και ανθρώπινη.

    Η σχολική κοινότητα , είναι μια μικρογραφία της ευρύτερης κοινωνίας όπου η σχολική αγωγή είναι ιδιαζόντως σημαντική, για τον λόγο ότι αποτελεί μια σκόπιμη ενέργεια , όπου πραγματώνεται με διάφορες ψυχοπαιδαγωγικές μεθόδους[25].   Όσον αφορά την ψυχολογική προσέγγιση , κυρίαρχο ρόλο διαδραματίζει η σχολική ψυχολογία η οποία αποτελεί μια εμπειρία η οποία βιώνεται και προέρχεται από καθημερινά προβλήματα, ανησυχίες, επεξεργασία διαφόρων δεδομένων που συγκροτούν τη ζωή των μαθητών. Η σχολική ψυχολογία των δυσλεξικών μαθητών διαμορφώνεται από τους φορείς της σχολικής μονάδας ( διευθυντής, διδάσκοντες, σχολικό συμβούλιο ) πρωτίστως για αυτό και οι ίδιοι πρέπει να βάζουν τον εαυτό τους στη θέση του δυσλεξικού μαθητή ώστε να έχουν μεγαλύτερη κατανόηση και αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση των όποιων συμπεριφορών του.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

 Στην εποχή μας, η παιδαγωγική του σχολείου , επιδέχεται ριζικές ανανεώσεις , ουσιαστικές καινοτομίες όπως τα ειδικά προγράμματα παρακολούθησης μαθημάτων, νέες μεθοδολογίες, σκοποθεσία της σχολικής αγωγής, πιο αυστηρός προγραμματισμός, καθώς και εμπλουτισμός των προγραμμάτων με καλλιτεχνικές δραστηριότητες. Συνεπώς η σχολική κουλτούρα θεμελιώνεται σε νέες μεθοδολογικές βάσεις με καινούριους στόχους που θα ευνοήσουν την προσπάθεια των δυσλεξικών μαθητών  για δημιουργικότητα και συνέπεια στις σχολικές τους υποχρεώσεις. Η σχολική κουλτούρα σήμερα πρέπει να αποσκοπεί στην ανάπτυξη της αδέσμευτης πρωτοβουλίας του ανθρώπου, με στόχο φυσικά τη διεύρυνση της δημιουργικής ικανότητας του ανθρώπου.

   Κάθε σχολικός οργανισμός χρειάζεται μια υγιή σχολική κουλτούρα για την βελτίωση των όρων της σχολικής ζωής. Δυστυχώς στα σημερινά σχολεία οι δημοκρατικές διαδικασίες για μια τέτοια σκοποθεσία είναι περιορισμένες καθιστώντας σχεδόν αδύνατη την ιεράρχηση της εξουσίας κάθε μέλους της σχολικής μονάδας[26]. Στις διατάξεις διαφαίνεται ο διαχωριστικός ρόλος που δίνεται στον διευθυντή ως ηγετική μορφή εξουσίας με αποτέλεσμα να έχει τα ηνία στη λήψη αποφάσεων και ενδέχεται να μεροληπτεί σε κάποιες από αυτές. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην υπάρχει ισορροπία στην βαρύτητα απόψεων όλων των εμπλεκομένων στη σχολική κουλτούρα μελών.

  Δυστυχώς στις μέρες μας συναντάμε και γραφειοκρατική κουλτούρα , γεγονός που απορρέει από τη στήριξη των νομοθετικών διατάξεων στα οικονομικώς εξαρτημένα σχολεία έτσι ώστε να υπάρχει φειδώ χρόνου στην αντιμετώπιση δυσκολιών, στην κάλυψη αναγκών του σχολείου και της τοπικής κοινωνίας στην οποία ανήκει.

 Κρίνεται λοιπόν απαραίτητο να καλλιεργηθεί η ουσιαστική επικοινωνία και συνεργασία, οι αμερόληπτες αξιολογήσεις, το δημοκρατικό επιστέγασμα όλων των διαδικασιών ειδικά στη λήψη αποφάσεων, η ταύτιση ατομικών στόχων με τους στόχους της εκπαιδευτικής μονάδας, για μια ολοκληρωμένη και αποδοτική λειτουργικότητα όλων των σχολικών μονάδων της χώρας μας. Μόνο έτσι θα μπορέσει να επιτευχθεί η επιτυχής αντιμετώπιση του παιδιού με δυσλεξία.

 

 

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

 

  • ΑΘΑΝΑΣΟΥΛΑ- ΡΕΠΠΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ( 1999 ), ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ, ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ : Η ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΤΕΧΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ Η ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΤΗΣ ΔΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΑΘΗΝΑ , ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΛΛΗΝ ΔΑΓΤΟΓΛΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ( 1985 ), ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΚΟΙΝΟΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ, ΑΘΗΝΑ
  • ΔΑΓΤΟΓΛΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ( 1985 ), ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΚΟΙΝΟΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ, ΑΘΗΝΑ
  • ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ, ( 1999 (, ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ , ΑΘΗΝΑ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΓΡΗΓΟΡΗ
  • ΚΡΟΥΣΤΑΛΛΑΚΗ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ( 2001 ), ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ , ΠΟΡΕΙΑ ΖΩΗΣ, ΑΘΗΝΑ, Δ’ ΕΚΔΟΣΗ
  • ΜΑΤΣΑΓΓΟΥΡΑ Γ.ΗΛΙΑ ( 2004 ), ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ ΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ. Η ΣΧΟΛΙΚΗ ΤΑΞΗ, ΧΩΡΟΣ, ΟΜΑΔΑ ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ, ΜΕΘΟΔΟΣ, ΑΘΗΝΑ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΓΡΗΓΟΡΗ
  • ΜΙΧΟΠΟΥΛΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ( 2002 ), ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ, ΑΘΗΝΑ
  • ΜΙΧΟΠΟΥΛΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ( 1997 ), Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ, ΑΘΗΝΑ

 

 

 

[1] Μιχόπουλου Α., Εκπαιδευτικό δίκαιο

[2] Ματσαγγούρα Γ.Ηλία, Θεωρία και πράξη της Διδασκαλίας. Η σχολική τάξη, Χώρος, Ομάδα, Πειθαρχία, Μέθοδος

[3] Μιχόπουλου Α., Η εκπαίδευση στο πλαίσιο της Οργανωτικής θεωρίας

[4] Δαγτόγλου Π., Ευρωπαϊκό Κοινοτικό Δίκαιο

[5] Μιχόπουλου Α., Η εκπαίδευση στο πλαίσιο της Οργανωτικής θεωρίας

[6] Δαγτόγλου Π., Ευρωπαϊκό Κοινοτικό Δίκαιο

[7] Δαγτόγλου Π., Ευρωπαϊκό Κοινοτικό Δίκαιο

[8] Δαγτόγλου Π., Ευρωπαικό Κοινοτικό Δίκαιο

[9] Μιχόπουλου Α., Εκπαιδευτικό Δίκαιο

[10] Δαγτόγλου Π., Ευρωπαικό Κοινοτικό Δίκαιο

[11] Ματσαγγούρα Ηλία, Θεωρία και πράξη της διδασκαλίας. Η σχολική τάξη, Χώρος, Ομάδα, Πειθαρχία,Μέθοδος

[12] Μιχόπουλου Α., Εκπαιδευτικό δίκαιο

[13] Μιχόπουλου Α., Εκπαιδευτικό δίκαιο

[14] Μιχαλόπουλου Α., Η εκπαίδευση στο πλαίσιο οργανωτικής θεωρίας

[15] Μιχαλόπουλου Α., Η εκπαίδευση στο πλαίσιο οργανωτικής θεωρίας

[16] Ματσαγγούρας Γ.Ηλίας, Θεωρία και Πράξη της διδασκαλίας. Η σχολική τάξη, Χώρος, Ομάδα, Πειθαρχία, Μέθοδος.

[17] Δαγτόγλου Π., Ευρωπαϊκό Κοινοτικό Δίκαιο

[18] Δαγτόγλου Π., Ευρωπαϊκό Κοινοτικό Δίκαιο

[19] Ματσαγγούρας Γ.Ηλίας, Θεωρία και Πράξη της διδασκαλίας. Η σχολική τάξη, Χώρος, Ομάδα, Πειθαρχία, Μέθοδος

[20] Ματσαγγούρας Γ.Ηλίας, Θεωρία και Πράξη της διδασκαλίας. Η σχολική τάξη, Χώρος, Ομάδα, Πειθαρχία, Μέθοδος

 

[21] Μιχόπουλου Α., η εκπαίδευση στο πλαίσιο της οργανωτικής θεωρίας

[22] Δημητρόπουλος , Ε., Συμβουλευτική και Συμβουλευτική Ψυχολογία

[23] Αθανασούλα-Ρέππα, Α. (1999). Εκπαιδευτική Διοίκηση, Ανάπτυξη και Πολιτική: Η Δευτεροβάθμια Τεχνική και Επαγγελματική Εκπαίδευση και η Περιφερειακή της διάσταση στην Ελλάδα

[24] Μιχόπουλου Α.,Η εκπαίδευση στο πλαίσιο της Οργανωτικής πορείας

[25] Ματσαγγούρα Η., Θεωρία και πράξη της Διδασκαλίας. Η σχολική τάξη, Χώρος, Ομάδα, Πειθαρχία, Μέθοδος

[26] Δαγτόγλου Π., Ευρωπαϊκό Κοινοτικό Δίκαιο

 

http://www.patakis.gr/viewshopproduct.aspx?id=748940
Προηγούμενο άρθροΟμιλία Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων Κ. Γαβρόγλου στην παρουσίαση της Ετήσιας Έκθεσης 2016 για την Εκπαίδευση του ΚΑΝΕΠ – ΓΣΕΕ
Επόμενο άρθροΛατινικά: Κριτήρια αξιολόγησης (Κείμενα 21, 27, 29)
Η Σωτηρία Καρακώστα είναι πτυχιούχος της Θεολογικής σχολής (τμήμα Θεολογίας) του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 2009 εισήχθη στη Φιλοσοφική σχολή της Αθήνας όπου τελείωσε με άριστα το μεταπτυχιακό της με ειδίκευση στην «Ιστορία της Φιλοσοφίας» του τμήματος Φ.Π.Ψ ( Φιλοσοφίας , Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας ), κάτι που της έδωσε το προβάδισμα να υποβάλλει το υπόμνημά της για τη διδακτορική της διατριβή με τίτλο « Ανθρώπινα δικαιώματα : ιδεολόγημα της Δύσης ή Οικουμενική προοπτική;» . Από το 2006 αναλαμβάνει ιδιαίτερα φιλολογικά μαθήματα σε μαθητές γυμνασίου όπως επίσης Έκφραση – έκθεση και Φιλοσοφία θεωρητικής κατεύθυνσης στο Λύκειο. Υπήρξε επιστημονικός συνεργάτης σε συγγραφή μελετών και στατιστικών ερευνών στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών ( ΑΣΟΕΕ ) και είναι ιδιοκτήτρια της σελίδας « τα διδακτικά μας άρθρα» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Επίσης βοηθάει τους φοιτητές στη συγγραφή των εργασιών τους οι οποίες άπτονται ιστορικού, κοινωνικού , φιλοσοφικού και παιδαγωγικού χαρακτήρα.

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.