Βρισκόμαστε στο 1976
Ένα κουτάβι γρυλίζει μέσα στο χειμώνα παρατημένο σε μία οικοδομή της γειτονιάς μου.
Ταυτόχρονα, το εγώ μου γρυλίζει εγκλωβισμένο σε υποχρεώσεις που πρέπει να αντεπεξέλθει !
Μπαίνω στην οικοδομή, σηκώνω μέσα από την κούτα ένα κουτάβι μερικών εβδομάδων, που κάποιοι πέταξαν το βράδυ.
Και το όνομα αυτού «ΕΡΜΗΣ» φτεροπόδαρος και ρηξικέλευθος όπως όλα τα απρόσμενα γεγονότα της ζωής μας ! Κάθε μικρό κουτάβι που έρχεται να κατοικοεδρεύσει παρ΄ημίν, δεν είναι άλλο από το το απροσδόκητο alter ego μας που έρχεται η ώρα να εξωτερικευθεί !
Κάθε φορά που ένα κουτάβι απρόσκλητο έρχεται στη ζωή σας, ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ, ΟΤΙ ΤΟΤΕ ΜΙΑ ΕΚΦΑΝΣΗ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΣΑΣ ΖΗΤΑΕΙ ΝΑ ΕΞΩΤΕΡΙΚΕΥΘΕΙ !
Ο «ΕΡΜΗΣ» δεν ήταν ωραίος ως αρχαίος θεός, δεν ήταν έξυπνος, έτρωγε με βουλιμία, άφηνε τις γάτες να σεργιανάνε, κοιμόταν ανάσκελα, κι έβλεπε ατέλειωτα όνειρα !
Κάθε φορά που για παρέα τον άφηνα να κοιμηθεί μέσα στο δωμάτιο, έβλεπε τέτοιες εικόνες που τον έκαναν να τρέχει ατέλειωτα και να γρυλίζει !
Οι ινδουιστές πιστεύουν, ότι ο νόμος του Κάρμα ορίζει, πως ένα κομμάτι του εαυτού μας, μη τετελειωμένο, βελτιώνεται μέσα από ενσαρκώσεις σε ζώα !
Τα χρόνια πέρασαν και παντοτινή επιθυμία του Ερμή ήταν να παρασυρθεί στις αλητοπαρέες σκύλων που περιδιάβαιναν τη μάντρα !
Μία διάθεση αυτοκτονίας ήταν εμφανής, καθώς παρασυρόμενος από το κοπάδι, θα μετήρχετο άλλους κόσμους και θα άγγιζε άλλες πραγματικότητες στις ηλίσιες αλήτικες αλάνες !
Έτσι και έγινε ! Όπως απροσδόκητος ήλθε, απροσδόκητος εξαφανίστηκε 5 χρόνια μετά, στις μεταστάσεις των κοπαδιών, μη αφήνοντας ίχνη παρά μόνο τη φτηνή του καδένα, που έμεινε δεμένη δίπλα στο εφήμερο εξοχικό του σπίτι !
