Προοδευτική Ενότητα Καθηγητών (Π.Ε.Κ.)
Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι
Εξακολουθούμε να βιώνουμε τη δραματική κρίση και την αδιέξοδη πολιτική των απανωτών μνημονίων, που υπονομεύει τη ζωή μας και το μέλλον του λαού μας. Και δεν υπάρχει ούτε καν θεωρητική συζήτηση για οικονομική πολιτική ανάπτυξης και παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας. Η πολιτική έχει χάσει ουσιαστικά στοιχεία της αυτονομίας της και της λαϊκής νομιμοποίησής της.
Ο διεθνής καπιταλισμός και η ηγετική ομάδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν ευνοούνται μόνο από τους συσχετισμούς δυνάμεων στην παγκόσμια πολιτική σκηνή αλλά έχουν και δεδομένη τη θέληση των κυβερνήσεων στην πολιτική του περιορισμού των δικαιωμάτων του κόσμου της εργασίας. Παράλληλα και ενώ βιώνουμε μια δραματική κρίση, δεν διαμορφώθηκε ποτέ ένα κοινό πλαίσιο «εθνικής, πολιτικής και κοινωνικής συνεργασίας» για την αντιμετώπισή της. Η ελπίδα – που τόσο δημαγωγικά «μοίρασε» ο ΣΥΡΙΖΑ – έφερε την απόγνωση σε μεγάλα τμήματα του ελληνικού πληθυσμού, γιατί εξέλιπε η μυθολογία της εύκολης λύσης. Η ηγετική του ομάδα εξαπάτησε συνειδητά το λαό έχοντας αποφασίσει εξ αρχής ότι θα εφαρμόσει μνημονιακή πολιτική.
Η ύφεση όχι μόνο εξακολουθεί να μαστίζει την ελληνική οικονομία αλλά διαρκώς διευρύνεται με το κλείσιμο επιχειρήσεων και με τη φυγή τους στο εξωτερικό. Η ανεργία επεκτείνεται συνεχώς και πλήττει όλα τα κοινωνικά στρώματα και ιδιαίτερα τους νέους. Η φυγή των νέων επιστημόνων στο εξωτερικό αποτελεί την επιτομή της ήττας των πολιτικών καθ’ όλη τη διάρκεια της κρίσης. Η άμεση και η έμμεση φορολογία εξανεμίζουν το πενιχρό οικογενειακό εισόδημα. Οι περικοπές σε μισθούς και ιδιαίτερα σε συντάξεις είναι συνεχείς. Το σύστημα Υγείας και τα δημόσια νοσοκομεία έχουν διαλυθεί.
Η Δημόσια περιουσία – καρπός αγώνων των εργαζομένων για δεκαετίες – ιδιωτικοποιείται στο σύνολό της και η κυβέρνηση εξακολουθεί να εξαπατά τον ελληνικό λαό με την πιο προκλητική προπαγάνδα που έχει ποτέ εμφανιστεί! Το Υπερταμείο γίνεται η μεγάλη χοάνη της ιδιωτικοποίησης των μεγάλων φορέων της δημόσιου: της ΕΥΔΑΠ, της ΕΥΑΘ, της ΔΕΗ, του «ΑΤΤΙΚΟΥ ΜΕΤΡΟ», της ΕΛΒΟ και των Κτιριακών Υποδομών των Σχολείων όλης της χώρας (!) στην Εταιρεία Δημοσίων Συμμετοχών (ΕΔΗΣ). Θα μπορούσε ποτέ κάποιος να φανταστεί ότι τα Σχολικά κτίρια θα ιδιωτικοποιηθούν; Ακόμα και το νερό, ο πρώτιστος φυσικός πόρος, ιδιωτικοποιείται. Πρόκειται για το μεγαλύτερο ξεπούλημα εθνικού πλούτου στην ιστορία της σύγχρονης ιστορίας μας!
Και η μεγάλη απάτη και δημαγωγία έγκειται και στην προκλητική προπαγάνδα της κυβέρνησης. Ισχυρίζεται ότι ψηφίζει και νομοθετεί την ιδιωτικοποίηση, αλλά ότι δεν θα την εφαρμόσει – ό,τι έκανε δηλαδή και με το Μνημόνιο! Πρόκειται για μια ταξική, νεοφιλελεύθερη και αδιέξοδη πολιτική. Ο προεκλογικός επαναστατικός αντιμνημονιακός λόγος έγινε απόλυτα υποταγμένη μνημονιακή κυβερνητική πολιτική! Κανένα κόμμα στη μεταπολίτευση δεν είπε τόσα ψέματα όσο ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ποιο είναι το περιεχόμενο της εθνικής μας ανεξαρτησίας, όταν η συγκυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – ΑΝ.ΕΛ λειτουργεί ως εντολοδόχος των Θεσμών εφαρμόζοντας κάθε φορά τις αποφάσεις τους; Σε ποια βασικά σημεία των αποφάσεων της συγκυβέρνησης ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – ΑΝ.ΕΛ. υπάρχει έστω και δείγμα αριστερής απόχρωσης; Δεν ψήφισαν ένα ακόμα και πολύ χειρότερο Μνημόνιο; Δεν ευτέλισαν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος και όλο το λαό που πήγε να ψηφίσει; Δεν έχουν βάλει μια φοβερή θηλιά της πιο άγριας φορολογίας που γνώρισε ποτέ ο τόπος μας; Δεν εξαπάτησαν τον λαό με όλα όσα βαρύγδουπα και αριστεροφανή διαλαλούσαν προεκλογικά και επί δεκαετίες στους κοινωνικούς χώρους;
Αποδομούν τη δημόσια εκπαίδευση και απαξιώνουν τους εκπαιδευτικούς!
Το Υπουργείο Παιδείας ασκεί μια τεχνηέντως σκόπιμη επικοινωνιακή πολιτική. Επιδιώκει να περισώσει την ήδη χαμένη αριστερή / προοδευτική φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ μέσα από θεωρητικές αναζητήσεις ως προς την Πρωινή προσευχή, της σχολικές παρελάσεις, τα Θρησκευτικά κλπ, όπου τελικά ανακρούει πρύμναν με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο… Επινοεί και δήθεν ανοίγει νέα ζητήματα, για να στρέψει με τον πιο γκροτέσκο τρόπο το κοινωνικό ενδιαφέρον μακριά από την αδιέξοδη πολιτική της συγκυβέρνησης και τα καυτά οικονομικά προβλήματα των εργαζομένων.
Τελικά, οι αρμόδιοι υπουργοί λειτουργούν ως δημοσιογράφοι / σχολιαστές για κάθε θέμα με εκπαιδευτική απόχρωση και ταυτόχρονα επιδίδονται στην πιστή υλοποίηση του Μνημονίου τους με όλους τους εφαρμοστικούς του νόμους και με βάση την εργαλειοθήκη του Ο.Ο.Σ.Α.
Συναδέλφισσα, Συνάδελφε,
Οι κοινωνικοί αγώνες «θέλουν» πίστη στο δίκαια αιτήματά μας!
· Μπορούμε να αμφισβητήσουμε τις πολιτικές των Μνημονίων, τη διαρκή επιθετικότητα των δυνάμεων της αγοράς, την νεοφιλελεύθερη και βαθιά ταξική πολιτική της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
· Μπορούμε να ξαναζωντανέψουμε το εκπαιδευτικό μας κίνημα, της αγωνιστικής κουλτούρας του και της μακρόχρονης ιστορίας του.
· Μπορούμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας με όλους τους εργαζόμενους στο Δημόσιο και με τα Κοινωνικά κινήματα, για να δώσουμε τέλος στη διαρκή συρρίκνωση των μισθών και των συντάξεων και στην αναίρεση των βασικών εργασιακών δικαιωμάτων μας.
Θεωρούμε ότι βασική αποστολή της εκπαίδευσης είναι ο μετασχηματισμός της σημερινής «οικονομίας της πληροφορίας» του άγριου καπιταλισμού στην αυριανή δημοκρατική, σοσιαλιστική «κοινωνία της γνώσης και της μάθησης». Θεμελιακός στόχος μας είναι η διαμόρφωση ενεργών πολιτών, ελεύθερων στοχαζόμενων ανθρώπων, εργαζομένων με κριτική σκέψη και με κουλτούρα αμφισβήτησης και δημιουργίας. Και η ανθρωπιστική παιδεία είναι ο πυρήνας αυτού του πρώτιστου κοινωνικού σκοπού.
Στρατηγικός μας στόχος είναι ο σοσιαλιστικός μετασχηματισμός της κοινωνίας μας, μία νέα «αφήγηση της Ιστορίας», που να ανταποκρίνεται στα σύνθετα κοινωνικά και πολιτικά αιτήματα των εργαζόμενων και να δίνει ελπίδα και όραμα για το μέλλον τους. Και οι προς τούτο πιο μεστοί και ελπιδοφόροι συλλογικοί αγώνες είναι στην εκπαίδευση, γιατί η εκπαίδευση είναι Ομορφιά της κοινωνίας!
