Ή πώς οι προτάσεις ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και Ν.Δ. συμπίπτουν επί της ουσίας…

Του Νίκου Τσούλια

      Δεν νομίζω ότι προσδοκούσε κάποιος κάτι περισσότερο από ό,τι συνέβη στη Βουλή στη συζήτηση για την Παιδεία σ’ επίπεδο αρχηγών κομμάτων, και γι’ αυτό δεν τροφοδοτήθηκε η επικαιρότητα με διαλόγους και κριτικές. Ιδιαίτερα οι δύο «μονομάχοι» – με βάση τη σημερινή κομματική επιρροή – ήταν πολύ κατώτεροι των γενικών πολιτικών περιστάσεων αλλά και των εκπαιδευτικών αναγκών και προτεραιοτήτων.

      Αμφότεροι έκαναν φιλότιμη προσπάθεια να διαφοροποιηθούν μεταξύ τους στην πολιτική τους πρόταση αναδεικνύοντας επιμέρους εκπαιδευτικά στοιχεία, που τόνωναν έστω και με στείρο τρόπο το κομματικό τους ακροατήριο. Γενικολογίες και δημαγωγία και η ουσία πουθενά, ένταση και όξυνση και το περιεχόμενο ένα «αδειανό πουκάμισο» είναι αυτά που χαρακτήρισαν τη φαινομενικά αντίθετη εκπαιδευτική τους πρόταση. Δεν διατύπωσαν κανένα συγκεκριμένο σχέδιο για το πώς η εκπαίδευση θα συνεργήσει στην υπέρβαση της κρίσης και θα συμβάλλει στην κοινωνική πρόοδο και στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας.

      Και οι δύο υπερασπίστηκαν την εφαρμογή των Μνημονίων με τον ασφυκτικό περιορισμό στη λειτουργία σχολείων και πανεπιστημίων. Στο βάθος της σκέψης τους ήταν η εργαλειοθήκη του Ο.Ο.Σ.Α., την οποία έχουν δεσμευτεί ότι θα την τηρήσουν με ευλάβεια – απλώς ο κ. Τσίπρας καμώνεται ότι δεν ξέρει τίποτα επί του θέματος, ενώ ο κ. Μητσοτάκης υπερηφανεύεται περί αυτού για να εκθέσει τον αντίπαλό του, που παριστάνει τον αριστερό και προοδευτικό, που θα αλλάξει τον Κόσμο και προπαντός τους βασικούς θεσμούς του καπιταλισμού, όπως και τον Ο.Ο.Σ.Α., του οποίου όμως εφαρμόζει με απόλυτη συνέπεια τις επιταγές του!

      Ο κ. Τσίπρας, όπως σ’ όλο τον μέχρι τώρα θεσμικό του ρόλο, εμφανίστηκε για μια ακόμα φορά με «σχήμα σχιζοφρένειας»! Μας μιλάει για μια ειδυλλιακή πολιτική την ίδια στιγμή που εφαρμόζει την πιο γκρίζα εκδοχή της χωρίς καμιά συστολή, χωρίς φειδώ έπαρσης, με τον πιο προκλητικό τρόπο. Ισχυρίστηκε λοιπόν ότι «δεν θέλει την κοινωνία του 1/3, την κοινωνία της ελίτ και των πληβείων». Αλλά αυτό τι σημαίνει στην απτή πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα, όταν ο ίδιος και η κυβέρνησή του ασκούν άκρως νεοφιλελεύθερη και ταξική πολιτική, όταν η φορολογία τους έχει τσακίσει τους πολίτες, όταν ο κόφτης είναι παντού το μόνιμο θεσμικό εργαλείο της διακυβέρνησής τους, όταν έχει διαλυθεί το σύστημα υγείας, όταν μισθοί και συντάξεις περικόπτονται συνέχεια, όταν…;

      Τόνισε με έμφαση ότι δεν θέλει να έχουμε λίγους άριστους αλλά όλους (!), για να απαλύνει κάπως την πρωτόγνωρη και απαράδεκτη για την ιδέα της Παιδείας θέση της κυβέρνησής του της απαξίας της αριστείας (προφανώς γιατί δεν είναι αριστερή…). Τώρα πώς συμβιβάζεται αυτή η νέα καιροσκοπική θέση του κ. Τσίπρα με τη αντίθετη θέση της Αναπληρώτριας Υπουργού Παιδείας στην κυβέρνησή του που ισχυρίστηκε την ίδια ημέρα ότι «η αριστεία είναι στόχος για όσους θέλουν, όχι για όσους μπορούν» (!) και του φοβερού συμβούλου του κ. Ν. Καρανίκα, που αποφαίνεται με σταθερή ιδεολογική καθαρότητα ότι «αριστεία ίσον αποκλεισμός και ελιτισμός», ένας θεός ξέρει – πάντως όχι του Αμβρόσιου…

      Επεχείρησε να βρει διαχωριστικές γραμμές στα Θρησκευτικά των σχολείων, ότι ανήκουν στην ευθύνη της κυβέρνησης. Προφανώς το μάθημα των Θρησκευτικών είναι στην αρμοδιότητα της Πολιτείας – αλλοίμονο αν τίθεται διαφορετική άποψη επ’ αυτού. Θα σήμαινε ότι δεν έχουμε κατακτήσει το πρώτο στοιχειώδες του κοσμικού κράτους, που είναι χαρακτηριστικό των ευρωπαϊκών κρατών από τη Γαλλική επανάσταση και δώθε. Ας μην παραβιάζουμε όμως ανοιχτές πόρτες…

      Αλλά δεν είπε τίποτα για την κατάργηση του ολοήμερου σχολείου, για την ολοκληρωτική απουσία διορισμού των εκπαιδευτικών και για το ξεπέταγμα χιλιάδων αναπληρωτών, για τη μείωση ωρών διδασκαλίας σε Γυμνάσιο και Λύκειο, για την κατάργηση εκατοντάδων Τομέων της Τεχνικής Επαγγελματικής εκπαίδευσης σ’ όλη τη χώρα και για τη βαθιά υποβάθμισή της κλπ κλπ . Δεν παρέλειψε να μας πει ότι «το φαινόμενο των αιωνίων φοιτητών θα εξαφανιστεί με την αυτονόμηση του λυκείου και την κατάργηση των πανελλαδικών εξετάσεων», χωρίς βέβαια να μπει στον κόπο να μας εξηγήσει να καταλάβουμε «το πώς» και εμείς οι εκπαιδευτικοί!

      Ο κ. Μητσοτάκης αναφέρθηκε, με τον ίδιο δημαγωγικό τρόπο του αντιπάλου του, στην ανάγκη εθνικής συνεννόησης, όταν η πολιτική του στο σύνολό της και ιδιαίτερα στην εκπαίδευση περιστρέφεται γύρω από την ιδιωτικοποίηση των πάντων και την πλήρη εμπορευματοποίησή τους και την όξυνση των κοινωνικών ανισοτήτων. Και προφανώς δεν μπήκε καθόλου στον κόπο να εξηγήσει, πώς μπορεί να υπάρξει εθνική συνεννόηση με την κοινωνία γονατισμένη και εξαθλιωμένη και με μια οικονομική πρόταση άκρως νεοφιλελεύθερη, που θα επιδεινώσει το ήδη δραματικό σκηνικό της κοινωνίας μας.

      Πέταξε δύο βαρύγδουπους τίτλους περί «ελεύθερου σχολείου και αυτόνομου πανεπιστημίου». Έβαλε την απαραίτητη δημαγωγία ότι θέτει στην ατζέντα του «πρώτα τον πολίτη, τον μαθητή και τον φοιτητή και όχι τον απρόσωπο γραφειοκράτη του Υπουργείου» και θεωρεί ότι προσδιόρισε την εκπαιδευτική πολιτική του μέλλοντος! Επέμενε ιδιαίτερα στο ζήτημα της αξιολόγησης και της δημιουργίας ιδιωτικών πανεπιστημίων αναδεικνύοντάς ως τη λυδία λίθο επίλυσης των προβλημάτων της εκπαίδευσης. Αλλά αν αυτά είναι εργαλεία μεταρρύθμισης ή αντιμεταρρύθμισης, έχει ήδη απαντηθεί στην ιστορία της εκπαίδευσης. Ισχυρίστηκε ότι θα επαναφέρει την αξιοκρατία στη Διοίκηση της εκπαίδευσης, ξεπερνώντας στο λαϊκισμό ακόμα και τον κ. Τσίπρα – αν αυτό μπορεί να συμβεί…-, σαν να μην ξέρουμε το βίο και την πολιτεία της Ν.Δ. και του κ. Μητσοτάκη!

      Αυτά συνέβησαν στην Ελλάδα της κρίσης το 2016 με τους αρχηγούς των δύο μεγαλύτερων κομμάτων μας να μη μπορούν να αρθρώσουν ούτε καν ένα στοιχειώδες και γενικό σχέδιο για την εκπαίδευση. Ποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι η κρίση είναι κυρίως οικονομική ή ότι φαίνεται πουθενά στον ορίζοντα η υπέρβασή της;

Υ.Γ.

Για τις θέσεις των άλλων κομμάτων θα επανέλθουμε…

anthologio.wordpress.com

1 ΣΧΟΛΙΟ

  1. Νομίζω ότι ολόκληρη η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ αποτυπώνεται στη φράση που λέτε για τον πρωθυπούργο της Ελλάδας: Ο κ. Τσίπρας, όπως σ’ όλο τον μέχρι τώρα θεσμικό του ρόλο, εμφανίστηκε για μια ακόμα φορά με «σχήμα σχιζοφρένειας»!

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.