i sonataΓιάννη Ρίτσου: “Η Σονάτα του Σεληνόφωτος”
από τη θεατρική ομάδα, “Φεγγάρι με Νι”, του 5ου ΓεΛ. Ηρακλείου
Τρίτη, 28 Ιουνίου και ώρα 21.15 στην Πύλη Βιτούρι.

Η τέχνη είναι σαν τον άνεμο, που άλλοτε αγριεύει άλλοτε γαληνεύει μα πάντα συντροφεύει.
“Κάνουμε θέατρο για την ψυχή μας”…. έγραψε ο Κ. Κουν. Κι εμείς αγαπάμε το θέατρο και την ποίηση και τη μουσική, τη μουσική και την ποίηση και το θέατρο, αναζητούμε τη μαγεία της δράσης και της μελωδίας, τολμούμε να κοινωνήσουμε στο λόγο. Και τι χρειάζεται για να τα νιώσεις όλα αυτά? Ένα πιάνο, μια πολυθρόνα, το σεληνόφως, οι στίχοι του Ρίτσου και η ψυχή μας…
Δύσκολο μα σαγηνευτικό εγχείρημα! Ελπίζουμε όμως να σας μεταδώσουμε τη μαγεία του. 
Mαρία Σπυριδάκη..

Το 1956 ο Γιάννης Ρίτσος γράφει την πρώτη -και ίσως ωραιότερη- εκτενή ποιητική σύνθεση από τις 17 της Τέταρτης Διάστασης, “τη Σονάτα του Σεληνόφωτος”, για την οποία πήρε το κρατικό βραβείο ποίησης. Ο τίτλος του ποιήματος, που παραπέμπει στις αντίστοιχες δημοφιλείς συνθέσεις της ευρωπαϊκής μουσικής, αναφέρεται στη διάσημη σονάτα του L. Van Beethoven, το πρώτο μέρος της οποίας συνοδεύει την ιδιαίτερη αυτή εξομολόγηση της Γυναίκας με τα μαύρα, μέρος κι αυτό της σκηνοθεσίας του ποιήματος.
 Το έργο είναι ένας σκηνικός μονόλογος, μια «εκ βαθέων» εξομολόγηση, για τη μοναξιά, την ερωτική επιθυμία, την ανάγκη του άλλου, τη ζωή που λιγοστεύει, την παρηγοριά της μνήμης, μέσα από ροή παραστάσεων και συμβόλων, από μια γυναίκα μπροστά σ’ ένα νέο, που παραμένει όμως βουβός… Η ερωτική επίκληση μένει, στο τέλος, ανεπίδοτη, ο μονόλογος δεν καταφέρνει να γίνει διάλογος. Το πρόσωπο που εξομολογείται αποτελεί ως ένα βαθμό προσωπείο του ίδιου του ποιητή, ο οποίος κάνει αισθητή την πραγματική παρουσία του μόνο στις σκηνοθετικές οδηγίες που συνοδεύουν την ποιητική αυτή σύνθεση.
Η “Σονάτα του σεληνόφωτος” είναι ένα ανεξάντλητο κείμενο μεγάλης ευαισθησίας και ποιητικής ομορφιάς, καθώς επιδέχεται, με τον πλούτο του, πολλές ερμηνείες. Η Αλέξια, η Μαρία και ο Γιώργος επέλεξαν, να δοθεί σκηνοθετικά η ψυχοσύνθεση της γυναίκας, από τρία διαφορετικά πρόσωπα.
Παίζουν

Αφηγητής: Θοδωρής Κόττας

Νέος: Γιώργος Χουστουλάκης

Γυναίκα: Αλέξια Αγαπάκη
Μαρία Σπυριδάκη
Μαριάνθη Κοκολάκη

Μουσικές επιλογές – πιάνο: Δήμητρα Γιακουμάκη

Οι σκηνοθετικές προτάσεις έγιναν από την Αλέξια, τη Μαρία και το Γιώργο

Προηγούμενο άρθροHomo Universalis: Μπορεί να υπάρξει;
Επόμενο άρθροΟ Κλεονίκης
Ο Μανόλης I. Μαυρακάκης γεννήθηκε στην Αθήνα και κατοικεί μόνιμα στο Ηράκλειο Κρήτης. Είναι πτυχιούχος του τμήματος Φιλολογίας της Φιλοσοφικής σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης. Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου στην Ελληνική γλώσσα και λογοτεχνία από το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο Κύπρου. Από το 2000 εργάζεται ως καθηγητής φιλόλογος σε σχολεία και φροντιστήρια της Μέσης Εκπαίδευσης. Από το 2018 συνεργάζεται με τις εκδόσεις Πατάκη εκδίδοντας σημαντικό αριθμό βιβλίων για το μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας. Είναι δημιουργός και διαχειριστής της εκπαιδευτικής σελίδας filologikos-istotopos.gr.

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.