Βρισκόμαστε στα τέλη της ένδοξης δεκαετίας των 70΄s
Μόλις πέτυχα στο φυσικό της Θεσσαλονίκης και ταξιδεύω όλος λαχτάρα για τη συναρπαστική εμπειρία των σπουδών !
Με τας ευχάς του πατρός και της μητρός μέλλω να γίνω επιστήμων διαπρεπής με μεταπτυχιακάς και διδακτορικάς σπουδάς. Αι φυσικαί επιστήμαι , η αστρονομία, η κβαντομηχανική, η πυρηνική φυσική με περιμένουν αγωνιωδώς να με προσελκύσουν δια στόματος των πλέον συναρπαστικών καθηγητών. Οι πόθοι μου συνταξιδεύουν μετά των ταπερακίων πλήρων κεφτεδακίων και γιαλατσή ντολμαδακίων άτινα η μήτηρ μου επιμελώς με ετροφοδότησεν. Και η μήτηρ αύτη με είχεν νουθετήσει
Ομού μετ΄εμού συνταξιδεύουν τινές παρταλοειδείς φοιτηταί με αλλά Τζων Λένον μακρυάς κώμας οίτινες ήκουον Steppenwoulf εκ του κασσετοφωνακίου καθώς και τινές φοιτητριούλες άνευ στηθοδέσμων μετά χιπποειών ταγαρακίων και χυδαιολογημάτων περί ζωής και έρωτος. Λαμβάνει τον λόγον ο επικεφαλής Τζων Λένον:
-Τώρα πέρασες ρε φίλε;
-Ναι πως το κατάλαβες;
-Χα χα χα, φαίνεσαι ψαρωμένος για σπουδές !
-Ναι έχω περάσει στο φυσικό τμήμα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης !
-Θα περάσεις καλά !
-Γιατί δεν είναι καλά στη Θεσσαλονίκη;
-Χα χα χα χα
Συνεχίζουν τας χυδαίας των κουβεντούλας και βγάζουν ζύθους εκ τινός ασκού. Με ερωτούν:
-Η μανούλα σου δε σούβαλε τίποτα για τσιμπούσι;
-Έχω κεφτεδάκια και ντολμαδάκια.
-Είσαι και ο πρώτος, βγάλε να γιορτάσουμε την εισαγωγή σου !
Τι να κάμνω, βγάζω τα ταπεράκια και ορμούν ωσάν λύκοι. Τους πιάνει και η ευθυμία και τραγουδούν από Deep purple μέχρι Θεοδωράκη. Προλαμβάνω στο πλιάτσικο των ντολμάδων δυό σκέτα αμπελόφυλλα μετά σως αυγολέμονο.
Έξη έτη παρέρχονται και εταλαιπωρούμην ακόμη με το πτυχίο. Χρόνος στον οποίο θα έπρεπε να είχα κανονικώς κάνει και μεταπτυχιακό. Εις τοιαύτας περιπτώσεις αι μεταπτυχιακαί σπουδαί γίνονται ατύπως επί της ανθρωπίνης ψυχολογίας, κοινωνιολογίας και άλλων συμεριφορικών και κοινωνικών επιστημών.
Ταξιδεύω άλλη μία φορά με το μουτζούρη για Θεσσαλονίκη. Διαφέρω από τους επαχθείς νέους στο ότι η κώμη δεν είναι αλλά Τζων Λένον αλλά ομοιάζει προς Jim Morrison.
Μαζί μου συνταξιδεύει ένας νεοεισαχθείς και τον ερωτώ:
-Τώρα πέρασες ρε φίλε;
